1361 resultaten - Pagina 78 van 91
... 66 - 67 - 68 - 69 - 70 - 71 - 72 - 73 - 74 - 75 - 76 - 77 - 78 - 79 - 80 - 81 - 82 - 83 - 84 - 85 - 86 - 87 - 88 - 89 - 90 - 91
[15] MARTINUS zegt: 'O Heer, dat versta ik heel goed. Want ik was zelf zo'n soort was of erts en had veel te weinig warmte in mij om de was ook maar enigszins weker te maken, laat staan om het harde erts van mijn materie te laten smelten. En zo zullen wel een heleboel broeders op de aarde wonen, wier materie niet alleen erts, doch geheel pure diamant zal zijn. Deze zal moeilijk zo kunnen worden als de drie hemelse dochters nu!'Hoofdstuk 188: Over de eeuwige zegen aan de tafel van de Heer – Plotselinge verandering van de drie zonnedochters - Wenk over de macht van de liefde en haar wonderen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[14] Vóór Zijn menswording was er wel een oude aarde en een oude hemel die op jou rustten, omdat jij daar de negatieve pool was. Maar toen de Heer Zelf het vlees aannam, verwierp Hij jouw polariteit en stelde in Zich Zelf een veel deugdelijker, die voor Hem waardiger was en voor alle eeuwigheden houdbaarder in de plaats van de jouwe. Hierdoor kitte Hij de door jouw zwakte uit alle voegen barstende schepping weer opnieuw aan elkaar. Daarmee verging in zeker zin het oude en iets heel nieuws kwam daarvoor in de plaats.
Hoofdstuk 193: Martinus' verdere goede voorstellen voor het heil van Satan - Diens verdere bedenkingen - De scheppingsorde voor en na de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Nu komt echter alles, wat op een hemellichaam ook maar de naam van vloeistof heeft, uit die ene zee voort, verricht zijn bepaalde diensten en keert daarna weer in de zee terug. In talloos vele allerkleinste bolletjes of druppeltjes geeft de zee voortdurend haar grote overvloed af aan het aan haar verwante luchtruim, dat elk hemellichaam omgeeft. In dit voortdurend bewegende luchtruim worden deze minuscule waterdeeltjes in alle mogelijke richtingen over de hele wereld gevoerd. Als ze eenmaal in de lucht in grote dichtheid aanwezig zijn, dan zullen ze aanvankelijk als nevel en later bij nog grotere opeenhopingen als dichte wolken zichtbaar zijn. In deze wolken klampen zij zich aan elkaar vast, vormen daardoor grotere en dus ook zwaardere druppels, die dan al spoedig hier en daar in grote aantallen als regen op de dorstende wereld neervallen en deze opnieuw tot leven wekken en verkwikken.
Hoofdstuk 166: Eenwording van de mens met God - Voorbeeld van de zee en de waterdruppel - Traagheid van de wijsheid van het verstand ten opzichte van de wijsheid van het hart - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[19] Maar als eens alle materie als negatieve polariteit ontbonden in God zal zijn overgegaan, dan wel. Dan pas zal mijn nee volledig overbodig worden. Ik zal dan als een geest aan wie al het mijne is ontnomen wel dát kunnen doen, wat je nu van mij verlangt!
Hoofdstuk 193: Martinus' verdere goede voorstellen voor het heil van Satan - Diens verdere bedenkingen - De scheppingsorde voor en na de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Als je eenmaal voleindigd bent - wat louter en alleen van jouw wil afhangt -, dan is de hele materie immers totaal overbodig! Deze wordt - omdat ze niets anders is dan jouw gerichte stijfkoppigheid - door jouw ommekeer en voleinding volgens de wens van de Heer meteen ontbonden en voleindigd in haar zuiver geestelijke essentie, die nu nog in haar gekneveld en gevangen is door jouw gerichte starheid!
Hoofdstuk 194: Nogmaals een poging van Martinus, om Satan het verkeerde van zijn stijfkoppigheid duidelijk te maken - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Jij hebt wel gelijk, dat je zojuist onze blikken naar de aarde richtte, waar het er erg aan toe moet gaan. Maar ik beweer, mijn arme vriend en broeder, dat wanneer je omkeert, in hetzelfde ogenblik niet alleen de aarde, maar de gehele schepping zich weer in haar oorspronkelijke, goddelijke reinheid en voleinding zal bevinden! Alle kwaad zal ophouden en wat nog de moeizame weg van vlees en materie zou moeten doormaken, zal in en door jouw terugkeer in een oogwenk voleindigd zijn!
Hoofdstuk 194: Nogmaals een poging van Martinus, om Satan het verkeerde van zijn stijfkoppigheid duidelijk te maken - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Want de hele weg van het vlees is niets anders dan een moeizame losmaking van jou en een moeilijk opstaan uit jouw gericht. Is echter bij jou het oordeel ten einde, waarom zou er dan nog materie zijn, waarom de moeilijke lijdensweg van het vlees?
Hoofdstuk 194: Nogmaals een poging van Martinus, om Satan het verkeerde van zijn stijfkoppigheid duidelijk te maken - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[71] Zolang de apparaten aan de grofstoffelijke materie ontspringen en de waarnemers in hun bewustzijn enkel aan de materie hangen, mag men ook in de toekomst geen definitief resultaat van het ruimteonderzoek verwachten. De exacte wetenschap maakt weliswaar gebruik van elektriciteit, licht, atomen en kosmische stralen, maar toch blijft het diepste wezen daarvan vreemd aan iedereen, die niet in staat is met een geestelijke blik door de sluier van de materie heen te dringen. Als tegenwoordig drie elkaar tegensprekende lichttheorieën om geldigheid strijden, hoe zou dan een enkele lichtstraal vanuit het heelal van de laatste waarheden moeten getuigen?
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Kijk, jullie weten hoe eerst alle planeten overeenkomstig de gerichte orde uit de zon zijn voortgekomen - op dezelfde manier als zijzelf voortgekomen is uit de centrale basis- en fundamentele zonnen. Jullie weten echter ook al door vele mededelingen, wat alle materie van een planeet in de grond van de zaak is, namelijk niets anders dan de zichtbare uitdrukking van gevangen oerkrachten of geesten. - Waar zijn die eigenlijk vandaan gekomen?
Hoofdstuk 2: De zonnemens in het algemeen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Nu zullen we weldra zijn waar we willen; alleen moeten we eerst nog weten, waar de materie van het zonnelichaam zelf en derhalve ook het totale wezen van haar mensen eigenlijk uit bestaat.
Hoofdstuk 2: De zonnemens in het algemeen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Wat haar uiterlijk betreft is de materie van het zonnelichaam eigenlijk een enigszins steviger gemaakt zieleorgaan, waarin talloze geesten in zekere zin in een lichte gevangenschap worden gehouden. - Op het zonnelichaam is door Mijn genadevolle liefde echter ook nog een tweede, nog steviger substantieel lichaam geschapen, dat heel geschikt is om de geesten op te nemen, die in de zonnematerie gevangen zitten. Als nu dit lichaam - of veeleer een werkelijke zonnemens - verwekt wordt door de wil van een voormens, dan wordt door deze aldus verwekte mens onmiddellijk ook een geest opgenomen voor een verdere vrijheidsproef. Als die opname heeft plaatsgevonden, wat altijd onmiddellijk na de verwekking gebeurt, dan is de zonnemens er ook al, volmaakt levend en wel. Daarna worden hem Mijn wilsvoorwaarden bekend gemaakt en hem zijn eigen wilsvolmaaktheden getoond, krachtens welke hij een echte scheppende kracht bezit en niets anders nodig heeft dan alleen maar vast te willen, waarna de bodem van de zon hem ook datgene geeft, wat hij wil.
Hoofdstuk 2: De zonnemens in het algemeen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Denk je nu eens in: wanneer de doorsnede van deze hoofdcentraalzon al zo’n lange lijn vormt, dat zelfs het licht meer dan een triljoen jaar nodig zou hebben om die afstand af te leggen, dan zal het gehele volume van zo’n lichaam toch zeker zeer aanzienlijk moeten zijn wat de natuurlijke grootte betreft. Maar als dat lichaam voor jullie begrippen al zo eindeloos kolossaal is, zal deze zeer volumineuze massa materie dan niet een voor jullie onbegrijpelijk zware druk uitoefenen op het middelpunt van alle mogelijke uiterlijke punten?
Hoofdstuk 7: Het eigen licht van de zonnen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Jullie hebben echter pas in de vorige mededeling gehoord wat de materie is (van welke aard die ook moge zijn), en wat het gevolg is, als die te sterk in het nauw gebracht, gestoten of geslagen wordt. Zal de materie bij zo’n enorm aandringen tegen de evenaar niet eveneens op een of ander punt even bovenmatig sterk in het nauw gebracht en onder druk gezet worden, gezien het feit dat de beweging en derhalve de middelpuntvliedende kracht van de zon aan de evenaar zo buitensporig krachtig en snel is?
Hoofdstuk 8: Oorzaak en wezen van de zonnevlekken - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Maar wat gebeurt er daarna, wanneer zo’n tijdmeter opgehouden heeft te slingeren? Dan is de tijdwachter alweer bij de hand en slingert de pendel opnieuw. Die bezigheid is bij de zonnebewoners een buitengewoon aanzienlijk ambt. Want de zonnemensen hebben een buitengewoon hoge dunk van hem en beschouwen hem als de allerbelangrijkste persoon in een gemeenschap. Want zij zeggen: ‘Als hij niet constant over de pendel zou waken, zou immers niemand weten wanneer hij geboren werd en hoe oud hij al is’.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Waar bestaat de materie eigenlijk uit? Jullie weten, dat de materie niets anders is dan een gevangenschap van het geestelijke ofwel de geesten. Maar reeds op aarde komen er door het tegen elkaar slaan van twee stenen dikwijls verscheidene streng gevangen geestelijke potenties tot uitbarsting. En waar in het inwendige van de aarde de druk van buitenaf te machtig wordt, doen zich ook direct of tenminste na niet al te lange tijd zulke hevige explosies voor, dat door de vurige activiteit daarvan dikwijls gehele, grote bergen en uitgestrekte landstreken in stukken gebroken en verwoest worden; en als jullie de oorzaak ervan willen achterhalen, zullen jullie een ruimte van nauwelijks meer dan enkele kubieke klafter vinden, waarin de in de materie ingesloten geestelijke potenties te sterk in verdrukking waren geraakt, hun barrières vernield en een uitweg gezocht hebben en toen op deze manier tevens een grote massa geesten tot een uitbarsting hebben gedwongen. - Wanneer zoiets dan met de aarde en op en in de aarde het geval is (wat hier evenals reeds eerder in een vergelijkende uitleg als conclusie werd vastgesteld), draag deze miniatuur-omstandigheid van jullie aarde dan nu eens over op de centraalzon. Daar zullen jullie zien, wat voor verdrukkingen de daarin gevangen geesten constant moeten verdragen, en wel om de erbarmende reden, dat zij als machtige gevangenen ook weer voortdurend door de machtige druk tot leven worden gewekt.
Hoofdstuk 7: Het eigen licht van de zonnen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon