16308 resultaten - Pagina 816 van 1088
... 804 - 805 - 806 - 807 - 808 - 809 - 810 - 811 - 812 - 813 - 814 - 815 - 816 - 817 - 818 - 819 - 820 - 821 - 822 - 823 - 824 - 825 - 826 - 827 - 828 - 829 ...
[51] want naar haar Oerbron, onze ziele dorst.Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[8] Als er nu tegen de klok wordt geslagen, dan wordt de slag door het inwendige fluïdum, dat een zeer elastisch en rekbaar geestelijk substraat is, waargenomen als iets dat zijn rust verstoort. Daardoor gaat het hele geestelijke fluïdum over in een streven naar vrijheid, dat zich dan uit door een aanhoudend galmen. Wordt de uiterlijke materie van de klok toegedekt met een andere stof, die niet met zulke gemakkelijk te prikkelen geestelijke potenties doortrokken is, dan wordt de vibratie van de prikkelbare geestelijke potenties, of beter gezegd hun streven naar vrijheid, spoedig gedempt. Zo'n klok zal dan al gauw ophouden te klinken. Is de klok echter niet afgedekt, dan blijft het geluid nog lang naklinken. Als ze bovendien nog van buiten omgeven wordt door een uiterst gevoelige substantie, bijvoorbeeld door zuivere met elektriciteit geladen lucht, dan wordt het klinken daardoor nog versterkt en breidt zich in zo'n meetrillende substantie ver uit.
Hoofdstuk 1: De geestelijke zon - een genadevonk van de Heer - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[15] Daarbij moet hij nog bedenken dat al het geestelijke iets volkomen concreets is of iets dat onderling alom volledig in elkaar grijpt, terwijl het natuurlijke slechts in afzonderlijke delen gescheiden is en uit zichzelf helemaal geen hecht geheel vormt. Als het als één geheel verschijnt, komt dat slechts door de werking van het inwendige geestelijke. Daardoor zal het inzicht in een geestelijke zon al wat helderder worden en zal het verschil tussen de natuurlijke en de geestelijke zon steeds duidelijker naar voren komen.
Hoofdstuk 1: De geestelijke zon - een genadevonk van de Heer - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[7] Kijk, zo is het ook gesteld met alles wat we tot nu toe in de natuurlijke zon hebben gezien. Het zijn ruwe brokken materie, die in deze toestand zonder samenhang of verband verschenen. Wanneer iemand de bewoners van de zon en al hun werken afzonderlijk beschouwt, kan hij daarin geen samenhang en geen onderlinge relatie ontdekken. Pas in het geestelijke worden deze nog helemaal ruwe brokken meer en meer geordend. Uit die ordening kan dan worden opgemaakt, voor welke hogere bestemming zij dientengevolge bestaan, daar het innerlijk van allen verwijst naar een en hetzelfde wezen, waarin hun uiteindelijke en volledige ordening pas tot een compleet geheel kan worden.
Hoofdstuk 2: De hele natuur, een evangelie van Gods ordening - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[11] Elke blik die jullie naar de zon richten geeft je het antwoord: namelijk door een algehele buitengewoon intensieve licht- en stralenkrans.
Hoofdstuk 2: De hele natuur, een evangelie van Gods ordening - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Als jullie een klok bekijken, zien jullie aan dit kleine tijdmetende instrument louter gecultiveerde materie. Jullie zien een goedberekend mechanisme dat zo is gemaakt dat een drijfrad met zijn tanden in de tanden van een ander rad grijpt. Jullie zien hoe het hele tandwieldrijfwerk door middel van een naar verhouding sterke ketting verbonden is met de elastische veer die het hele mechanisme door de in haar wonende kracht doelmatig in beweging zet. Als we dit hele werkje nog nader bekijken, dan ontdekken we nog een heleboel radertjes en asjes. Alles is berekend en heeft zijn doel.
Hoofdstuk 3: De klok, een overeenstemmend beeld van de zon - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Laten we echter weer teruggaan naar het inwendige van het uurwerk. Daar zullen we een vaste boven- en onderplaat ontdekken en vaste zuiltjes, waarmee de boven- en onderplaat aan elkaar bevestigd zijn. Zo zullen we ook een groot aantal vaste pinnetjes, haakjes en regelschroefjes ontdekken. Ligt er in deze onbeweeglijke dingen van het werktuig ook al iets van de uiteindelijke bestemming, die op de wijzerplaat tot uitdrukking komt? Ja, ook aan deze onbeweeglijke delen ligt de uiteindelijke bestemming stilzwijgend ten grondslag.
Hoofdstuk 3: De klok, een overeenstemmend beeld van de zon - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[6] Maar juist hier, waar zich als het ware in het verborgene de eindbestemming al in het materiële mechanisme kenbaar maakt, komt uit het centrum van het mechaniek een spil door het midden van de wijzerplaat naar buiten. Aan deze spil zijn de wijzers bevestigd, die in grote eenvoud tenslotte de uiteindelijke bestemming van het gehele kunstig samengestelde mechanisme tot uitdrukking brengen.
Hoofdstuk 3: De klok, een overeenstemmend beeld van de zon - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[13] Opdat jullie daarbij echter des te overtuigender mogen inzien hoe elk ding ons dichter bij het doel kan brengen, wanneer we het maar vanuit het juiste standpunt bekijken, zullen jullie zelf voor het volgende voorbeeld de eerste de beste en dus ook allerbeste stof kiezen en we zullen dan zien in hoeverre ze wel of niet voor onze zaak te gebruiken is. Ik denk echter dat het voor jullie tamelijk moeilijk zou zijn in dit opzicht een onbruikbare stof te kiezen, want wat is er gelegen aan de vorm van een gevonden brok erts? In de smeltoven ermee, en de juiste hittegraad zal hem wel zijn juiste bestemming geven! Zoeken jullie daarom ook niet moeizaam naar een of andere stof, want zoals Ik jullie al zei: Ik kan, net als een scharrelaar, alles heel goed gebruiken! En zo laten we het voor vandaag hierbij.
Hoofdstuk 2: De hele natuur, een evangelie van Gods ordening - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[11] Waarmee correspondeert dan het tweede wiel dat dezelfde beweging maakt en dat door middel van een ketting met het veerwiel is verbonden? Dit wiel komt overeen met de wijsheid, die uit de liefde haar leven ontvangt en dus ook daarmee in nauwste verbinding staat. Waarmee correspondeert het centrale hoofdspil wiel? Met de eeuwige ordening, die uit de eerder genoemde twee wielen duidelijk naar voren komt en waardoor het hele mechanisme in al zijn delen zo wordt ingericht, dat alles zich tenslotte moet schikken voor het bereiken van het hoofddoel, dat vanuit de liefde en de wijsheid juist in deze ordening tot uiting komt. Kijk, nu hebben we reeds het geheel. Het spilwiel is gevonden en heet ordening. Langs deze spil zullen we dus ook omhoogklimmen en de grote, uiteindelijke bestemming van de dingen aanschouwen, zoals deze tot uiting komt precies in overeenstemming met de eeuwige liefde, wijsheid en de uit beide voortkomende orde.
Hoofdstuk 3: De klok, een overeenstemmend beeld van de zon - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[13] Als het er bij het overgaan naar het geestelijke om zou gaan dit nog meer te verstrooien dan het al verstrooid is in de uiterlijke natuur, hoe zou men zich dan een eeuwige duur en een eeuwig leven moeten voorstellen?! Zo echter moet zich immers volgens de waarachtige, innerlijke, levende ordening alles in het geestelijke verenigen om daardoor voor eeuwig sterk, machtig en duurzaam levend te worden. Nu zeggen jullie: dat is duidelijk, volkomen juist en waar, maar desondanks hebben we toch bij zo menige gelegenheid horen spreken over de grote heerlijkheden van de hemelse geestelijke wereld. Daarom weten we nu niet goed, waar we eigenlijk aan toe zijn. We kunnen weliswaar tegen de tot nu toe geziene eenvoudige heerlijkheid van de geestelijke zon in wezen niets inbrengen, maar ze komt ons volgens onze vroegere begrippen van een hemelse wereld net voor als een mooie zomerdag, waarop we in de lucht een zwerm zogenaamde eendagsvliegjes in de zonnestralen bont door elkaar zien zweven, terwijl geen van hen ons kan uitleggen waar ze vandaan kwamen, waar ze naartoe gaan en waarom ze nu eigenlijk die van zonnestralen doordrongen lucht in alle mogelijke richtingen doorkruisen.
Hoofdstuk 4: De natuurlijke en de geestelijke zon, verschil van hun verschijningsvorm - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[6] Zoals jullie zien bevinden we ons nog steeds op onze eenvoudige, geestelijke zon, zien nog steeds niets anders dan zalige geesten in volmaakte menselijke gestalte door elkaar, met elkaar en boven elkaar wandelen en op de grond onze boompjes, edele struiken en het mooie gras. Maar kijk, daar komt zojuist een mannelijke geest naar ons toe. Mij ziet hij niet; spreken jullie hem daarom aan opdat hij voor jullie zal blijven staan. Als hij blijft staan, ga dan dichter naar hem toe zodat jullie zijn sfeer bereiken, dan zullen jullie meteen de geestelijke zon in een ander kleed zien.
Hoofdstuk 6: Het geestelijke kosmische diorama. De sfeer van de eerste geest - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[1] Kijk, daar nadert ons al een andere geest. Ook deze moet hier aanwezig zijn opdat jullie zijn sfeer kunnen binnengaan. Kijk maar, hij wacht al op jullie en weet door een innerlijke wenk wat jullie willen. Ga dus naar hem toe en treed binnen in zijn sfeer. Nu bevinden jullie je er reeds in. Vertel Me; wat zien jullie daar? Ik zie alweer dat jullie door de grootsheid van hetgeen jullie zien niet in staat zijn een woord uit te brengen. Daarom zal Ik weer voor tolk spelen. Jullie staan van louter verwondering en verbazing helemaal verstard in de sfeer van deze geest.
Hoofdstuk 7: De sfeer van de tweede geest. De grondslag van het leven is de liefde van de Vader - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Ja, bij zo'n aanblik raken jullie wel enigszins buiten zinnen, want jullie zien de ene wonderbaarlijke omgeving na de andere; wereldwijd uitgestrekte heerlijke rijen velden liggen voor jullie ogen uitgespreid. Overal zien jullie liefdevolle mensen prachtige vredige huisjes bewonen. Hun onuitsprekelijk mooie en beminnelijke gestalten houden jullie blikken gevangen zodat het jullie nauwelijks mogelijk is een wezen waar jullie oog op is gevallen los te laten en naar een ander te kijken.
Hoofdstuk 7: De sfeer van de tweede geest. De grondslag van het leven is de liefde van de Vader - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[15] Mijn levensomstandigheden zijn weliswaar reeds vervuld van een onuitsprekelijk geluksgevoel, maar alles wat jullie in mijn sfeer hebben gezien en nog eindeloos veel meer, wat jullie niet gezien hebben, maar wat ik voortdurend gelukzalig in steeds vernieuwde wonderbaarlijke rijkdom kan overzien, is niets vergeleken bij slechts één enkele blik die gericht is op de Vader. Kijk daarom in je aardse leven vóór alles ononderbroken naar Hem, dan zullen jullie te zijner tijd zeker heel gemakkelijk en in korte tijd daarheen gebracht worden, waar de Vader woont te midden van hen die Hem liefhebben!'
Hoofdstuk 7: De sfeer van de tweede geest. De grondslag van het leven is de liefde van de Vader - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)