22349 resultaten - Pagina 827 van 1490
... 815 - 816 - 817 - 818 - 819 - 820 - 821 - 822 - 823 - 824 - 825 - 826 - 827 - 828 - 829 - 830 - 831 - 832 - 833 - 834 - 835 - 836 - 837 - 838 - 839 - 840 ...
[42] Volgens mijn innerlijk gevoel wil ik graag bij God, mijn Schepper zijn. Maar dan zijn mijn vele zonden een Sta-in-de-weg en dan houd ik de verwerkelijking van die wens voor geheelonmogelijk! Dan weer komt de gedachte in mij op, ergens in een hoek van deze eeuwige geestenwereld als een doodeenvoudige landman te leven en tenminste eenmaal de genade te verkrijgen om Jezus te zien, al is het maar voor enkele ogenblikken. Maar dan vermaant mijn geweten mij weer en zegt: 'Dat ben je nooit waard', en dan val ik weer terug in mijn met alle zonden beladen nietigheid voor Hem, de Allerheiligste! Slechts één gedachte komt mij het minst moeilijk en onwaarschijnlijk voor om te verwezenlijken, en ik moet bekennen dat dit nu mijn liefste wens is, namelijk bij jou, waar je ook bent de hele eeuwigheid te zijn en door te brengen. Ofschoon ik op de wereld diegenen die het waagden mij de waarheid in het gezicht te zeggen het minst kon verdragen, heb ik jou daardoor toch boven alles lief gekregen, omdat je mij de waarheid als een uiterst wijs, maar ook als een hoogst zachtmoedig rechter openlijk in het gezicht hebt gezegd. Dit idee is mij het liefst en daarbij zal ik nu altijd blijven!'Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[19] Martinus voelt zich na verloop van tijd echter verschrikkelijk in de steek gelaten door zijn leidsman en wordt daarom steeds bozer. In plaats van deemoedig de hem door zijn leidsman gewezen weg 'in naam van de Heer' te bewandelen, slaat hij eigenwillig een andere richting in en komt hij in een almaar dieper wordende nacht en duisternis terecht. Zijn gemoedstoestand maakt dat hij door een moerassige streek begint te dwalen, totdat hij tenslotte met een gevoel van diepe verlatenheid bij een zee aankomt, waar hij niet meer voor of achteruit kan. In deze uitzichtloze situatie komt de Heer hem in de gedaante van een vriendelijke schipper Zelf te hulp en neemt hem in Zijn reddend scheepje op. Martinus herkent de Heer niet.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[15] De verdere gebeurtenissen en de leiding van deze op zijn manier erg vrome man zullen verder beschreven worden.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[11] onze man is niet weinig verbaasd over deze wonderlijke geschiedenis en zegt tegen zichzelf: 'Wat zullen we nu hebben? Waar ben ik? Leef ik nog, of ben ik gestorven? Want ik was erg ziek en het kan best zijn dat ik mij al onder de overledenen bevind! Ja, ja, om Gods wil, het zal wel zo zijn! O, heilige Maria, heilige Jozef en heilige Anna, mijn drie grootste toeverlaten, kom en help mij naar het rijk van de hemelen!' Hij wacht een tijdje, zorgelijk om zich heen spiedend van welke kant de drie zullen komen, maar zij komen niet.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[8] Zie, we zijn er al en kijk, onze man ligt nog op zijn bed, want zolang er nog warmte in het hart is, scheidt de engel de ziel niet van het lichaam. Deze warmte is de zenuwgeest, die eerst helemaal door de ziel moet worden opgenomen, voordat de algehele scheiding kan plaatsvinden.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Maar nu heeft de ziel van deze man de zenuwgeest al volledig in zich opgenomen en de engel scheidt zojuist de ziel van het lichaam met de woorden: 'Ephata' , dat betekent: 'ziel open u, maar stof daal af in je vergankelijkheid om te worden ontbonden door het rijk van de wormen en de ontbinding. Amen'.
Hoofdstuk 10: De overgang van een bisschop - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[20] Daarop zegt de man: 'Ik dank je hartelijk voor deze leiding! Geef mij maar mijn staatsie-uniform terug, bedriegers; ik zal mezelf wel een weg banen! Kijk eens naar die lompen! Van iemand als ik, uit een geslacht van minstens twintig adellijke voorouders, willen ze zomaar een zwijnenhoeder maken! O, als ik nog op aarde was, zou ik jullie daarvoor zo laten boeten, dat het jullie nog lang zou heugen! Deze vagebonden geven zich ook nog uit voor boodschappers van God! Nee, wacht, dit optreden als boodschappers van God zal jullie nog duur te staan komen!'
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[22] Zie nu, in wat voor 'water' deze man zich begeeft; daar zal hij lang in moeten zwemmen, voor hij de weg van de verloren zoon terug naar de Vader zal bereiken.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[11] De eerste engel zegt: 'Luister geduldig en heel aandachtig naar wat ik je nu zal meedelen! Ik ken de voorschriften volgens welke niemand, behalve de koning, deze kamer mag betreden. Als je nog op de wereld zou zijn, zou je ons ook niet op deze plaats gezien hebben. Maar kijk, je bent nu wat je lichaam betreft gestorven en bent nu in de geestenwereld, waar maar één Heer is, terwijl alle andere geesten broeders zijn, goede en slechte, al naargelang zij op aarde goed dan wel slecht hebben gehandeld. Derhalve hebben wij ook van de Heer het recht om iedereen uit liefde te bezoeken om hem onze diensten aan te bieden, als hij, zoals jij, nog toegankelijk voor ons is.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[10] 'Verraad! Hoogverraad!', roept hij luidkeels. Hoe komen jullie, ellendige booswichten, in deze alleen voor mij toegankelijke kamer, waar de grootste staatsgeheimen behandeld en bewaard worden? Weten jullie dat op zo'n hoogverraad de doodstraf staat? Wie van jullie heeft de belonklaar gemaakt, zodat die nu op dit beslissende moment geen geluid geeft? Beken het, snode lieden, wie van jullie was die raddraaier?!'
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Hij ziet nu de vier personen in zijn geheime werkkamer en kan zich van ergernis nauwelijks beheersen, vanwege de verschrikkelijke brutaliteit van deze vier indringers, zoals hij denkt. Hij springt op en grijpt de bel en wil die luiden, maar de bel geeft geen geluid.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[5] Maar in plaats van zijn dreiging uit te voeren, zakte hij op de zestiende dag van zijn ziekte weg in een bewusteloosheid waaruit hij op deze wereld niet meer zou ontwaken, afgezien van een uur vlak voor zijn einde. In dat uur maakte hij nog een kort testament op om te regelen wat er met zijn enorme bezit moest gebeuren, waarbij echter de armen, zoals meestal bij zulke mensen, maar heel karig werden bedeeld; want wat zijn een paar duizend gulden vergeleken bij verscheidene miljoenen?!
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Daaruit bestaat dan ook de opdracht die wij namens de enige Heer, ten behoeve van jou uitvoeren, dat wij je dit moeten meedelen en jou tevens onthullen dat hier in deze eeuwige wereld voor jou aan elke wereldse eer en positie een einde is gekomen en eveneens aan alle politiek. Dit vertrek, jouw kledij en al deze vermeende belangrijke staatspapieren zijn enkel bedrog en een product van jouw fantasie, die nog uiterst sterk op de wereld gericht is. Zij zullen verdwijnen zodra je ons volgt. -Als je ons volgt, zul je een gemakkelijke weg naar het ware, eeuwige levensrijk hebben, waar ongekende zaligheden bestaan; als je ons echter niet volgt, zul je het heel moeilijk hebben om het levensrijk van God te bereiken! Want kijk, op de wereld was jij weliswaar door Gods toelating een groot man en had je grote macht, maar door deze macht is bij jou heel sterk de heerszucht gewekt, en die heeft je tot veel dingen gebracht die niet in de goddelijke orde geworteld zijn. Tevens heeft die wereldse macht als heerszucht jou ook het geloof in de Heer ontnomen en veelvuldig ook de liefde tot je naaste en heeft jou zo volledig ongeschikt gemaakt voor het rijk Gods.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[7] Na deze laatste wilsbeschikking zonk hij terug op zijn bed en was dood zonder eerst gebiecht of gecommuniceerd te hebben, waar hij voor zichzelf toch al geen waarde aan hechtte. Daarmee was het met hem voor deze wereld dan ook voor eeuwig afgelopen; daarom zullen wij ook niet langer bij zijn lijk stilstaan, maar ons direct naar de andere kant begeven en zien, wat deze buitengewoon trotse, aristocratische man daar voor gezicht zet.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] Onze minister, een man die door iedereen hoog gewaardeerd werd vanwege zijn wereldse wijsheid, werd op tamelijk hoge leeftijd op het ziekbed geworpen door een jichtkoorts, die hem een halve maand folterde, en wel des te erger naarmate hij meer medicijnen innam om aan deze kwaal een eind te maken. Tegen het einde begon hij erg misnoegd te worden en dreigde hij de artsen met arrestatie, als zij hem niet spoedig wilden of konden genezen.
Hoofdstuk 9: Het sterven van een minister - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood