22349 resultaten - Pagina 831 van 1490
... 819 - 820 - 821 - 822 - 823 - 824 - 825 - 826 - 827 - 828 - 829 - 830 - 831 - 832 - 833 - 834 - 835 - 836 - 837 - 838 - 839 - 840 - 841 - 842 - 843 - 844 ...
[10] O vrienden! Het is een zware, verschrikkelijke gedachte om van het 'zijn' tot het 'niet zijn' te gaan voor wie -zoals ik nu op de rand van het graf staat! Mijn innerlijk roept mij toe: 'Je sterft, je sterft nu! Nog slechts enkele minuten, dan is de zwarte nacht van de eeuwige vernietiging over je hele wezen gedaald!' 0 vrienden, deze roep is verschrikkelijk voor wie op de rand van het graf staat, en met het ene oog nog naar de vertrouwde mooie sterren kijkt en met het andere de eeuwige, dode nacht ziet, waar geen enkel idee uit het vergane stof oprijst, geen bewustzijn, geen herinnering!Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[8] Dat is mijn wil voor deze mooie sterrenwereld, die ik voortaan nooit meer zal zien en berekenen!
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Wat mijn vermogen betreft weten jullie wel, mijn vrienden, dat een geleerde op deze wereld zelden meer bezit dan hij voor zijn dagelijkse geestelijke en fysieke uitgaven nodig heeft, en zo is het dan nu ook bij mij, zoals het altijd was. Ik heb nooit enig geldelijk vermogen gehad en kan dus ook niets nalatenMaar maak spoedig na mijn heengaan mijn nagelaten effecten te gelde en bekostig daarmee alles wat ik jullie meteen aan het begin heb opgedragen.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[5] Deze luidde aldus: 'In de naam van de ondoorgrondelijke godheid! Omdat men niet kan weten hoe lang het onpeilbare noodlot een mens dit ellendige leven nog zal laten behouden en men ook niet weet wat men daarvoor in de plaats zal krijgen, is het mijn wil dat jullie, mijn beste vrienden, eerst mijn lijk -als ik zou moeten sterven -door balseming voor ontbinding bewaren en het in een goed afgesloten koperen kist in een crypte leggen, waar al verschillende van mijn meest geachte collega's rusten en in zekere zin op mij wachten. Zet echter mijn inwendige organen, die het eerst tot ontbinding overgaan, op spiritus in een speciale organen-urn en plaats die in mijn museum op een plek die iedereen direct in het oog springt, opdat ik tenminste in de herinnering van de mensen voortleef, als er al niet aan een ander voortleven na de dood van het lichaam te denken valt
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[4] Deze man heeft in zijn grote ijver om de sterren te bekijken en te berekenen een leeftijd van ruim zeventig jaar bereikt. Maar bij een langdurige sterrenkijkerij op een erg koude winteravond is hij zodanig afgekoeld dat men hem bijna helemaal verstijfd bij zijn telescoop heeft aangetroffen. Vandaar is hij toen onmiddellijk door zijn vrienden naar zijn verwarmde woning gebracht en ogenblikkelijk van de best mogelijke hulp voorzien, waardoor hij na enkele uren weer in zoverre op krachten was gekomen dat hij zijn zogenaamde 'laatste wilsbeschikking' aan zijn vrienden kenbaar kon maken.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[2] Laten we naar het ziekbed van een geleerde gaan, voor wiens behoud van het aardse leven -zoals men zegt -geen kruid meer gewassen is, en laten we ook bij deze tweede beroemde man kijken hoe het met hem in zijn laatste uren aan deze zijde gesteld is en hoe hij aan de andere kant ontwaakt en welke richting zijn liefde hem doet inslaan.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[17] Daarop zegt de ontwaakte: 'Maar dat is een nieuwe leer, die in strijd is met de leer van Rome, dus een ketterij! En jij, die mij die leer hier op deze eenzame plaats wilt opdringen, lijkt eerder een afgezant van de hel te zijn dan van de hemel; verdwijn dus uit mijn ogen en breng mij verder niet in verzoeking.
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[12] Nu zakt aan deze zijde het sterfelijke omhulsel in het stof, maar aan gene zijde staat een blinde ziel op!
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[8] Zo ziet het er aan deze zijde uit; maar laten we nu ook een blik werpen in het hiernamaals.
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[10] Nu zegt A tegen B: 'Broeder, ik denk dat het voor hem nu wel volbracht is. Aan deze doornhaag zullen hier op aarde wel geen druiven meer tevoorschijn komen. Zie hoe de ziel zich kromt en kronkelt en geen uitweg vindt, en hoe verkommerd de arme geest in haar eruit ziet! Grijp dus met je hand in de al starre ingewanden en bevrijd deze jammerlijke, ellendige ziel uit haar nacht, dan zal ik in naam van de Heer mijn adem op haar blazen en haar wekken voor deze wereld. En jij, broeder C, leid haar dan langs de wegen van de Heer naar haar plaats van bestemming, overeenkomstig de vrijheid van haar liefde. Het geschiede!'
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[5] In een soort doffe, pijnlijke verwarring ziet hij -aangezien hij heimelijk een atheïst is -nu eens de eeuwige vernietiging van zijn bestaan voor zich, dan weer voelt hij de vermeende pijnen van de ontbinding. Daarom heeft hij dan ook testamentair vastgelegd dat hij gebalsemd moet worden, en –opdat hij nooit meer in zijn graf zal ontwaken -moeten hart en inwendige organen van zijn lichaam gescheiden worden; en opdat voor deze verwijderde delen de tijd niet te lang zal duren, moeten ze bijgezet worden op plaatsen die regelmatig door mensen bezocht worden.
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[6] Maar tijdens dit denken aan zijn vernietiging sluipt nu ook zijn katholieke geloof naar binnen met zijn strenge dreigingen met de hel, waar deze man evenwel in stilte om gelachen heeft, toen hij nog in de waan verkeerde dat hij nog honderd jaar te leven had. Maar nu keren zij als gevluchte furiën terug en pijnigen vreselijk het gemoed van onze stervende, die zich van menig grote schuld bewust is. Noch de communie noch het oliesel noch de ononderbroken gebeden en de vele missen en het luide klokgelui kunnen zijn gemoed tot kalmte brengen. Steeds vreselijker en steeds eeuwiger ziet zijn ziel de vlam van de poel van het verderf oplaaien
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[10] Aan de hand van dit voorbeeld of deze hoofdregel kunnen jullie de overgang van ieder mens nauwkeurig beoordelen. Houd je daarom aan de liefde, opdat jullie later niet het algemene lot ondergaan! Amen. Amen. Amen.
Hoofdstuk 1: Inleiding door de heer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[3] Deze overgang kan heel gemakkelijk en heel natuurlijk beschreven worden.
Hoofdstuk 1: Inleiding door de heer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[9] Tijdens het schrijven van deze 'stervenstaferelen' ontving Lorber tussendoor een mededeling die het begrijpen van de beschreven taferelen moet vergemakkelijken en die vanwege het belang ervan hier aan het begin wordt geplaatst. Deze mededeling is ook bedoeld als antwoord op de af en toe geuite kritiek dat bepaalde taferelen en zegswijzen onverenigbaar zouden zijn met de goddelijke inspiratie van de;~e dictaten. Men dient eraan te denken dat een ziel, vóór zij met haar geest één is geworden, niet anders kán denken, spreken en handelen dan op aarde. Uit deze mededeling nemen wij hier de volgende zinnen over:
Hoofdstuk 0: Voorwoord - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood