16678 resultaten - Pagina 837 van 1112
... 825 - 826 - 827 - 828 - 829 - 830 - 831 - 832 - 833 - 834 - 835 - 836 - 837 - 838 - 839 - 840 - 841 - 842 - 843 - 844 - 845 - 846 - 847 - 848 - 849 - 850 ...
[12] Wat ervaren jullie in een omgeving op aarde, waar gedenktekens staan die van vele gruweldaden getuigen? Zeker zal jullie bij die aanblik een stille huivering overvallen. Kijk, dat is reeds een vorm van het helse, want in de geest vormt zich hierna eveneens een wereld die vol staat met gedenktekens van gruweldaden. In deze wereld schouwt de geest terug in oneindige diepten en ziet daarin zijn onverbeterlijk slechte gedrag. Maar heel anders is het wanneer jullie in een omgeving komen waar van oudsher mensen hebben gewoond die veel goeds en edels hebben verricht. Jullie zullen je daar echt thuis voelen en er zal een gelukzalig gevoel over jullie komen alsof jullie je bij wijze van spreken in Abrahams schoot zouden bevinden. Dat is een voorgevoel van de hemel. In absoluut geestelijke toestand komt dan juist dit gevoel samen met de vorm heel levendig tot uiting. Deze vorm is het geestelijke landschap van de hemel en dat is, zoals jullie gemakkelijk zullen inzien, eveneens het werk van de geest.Hoofdstuk 119: De geest, schepper van zijn eigen wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] Jullie hebben je er voldoende van overtuigd toen wij ons in die centrale zon bevonden en daar wonderlijke dingen hebben gezien. Waar bevond zich deze zon? In jullie zelf. Waar zijn wij nu? Ogenschijnlijk weliswaar op de geestelijke zon, maar in werkelijkheid in onszelf.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Hoe zoiets mogelijk is, laat elke droom jullie zien en daarover hebben jullie reeds de meest afdoende verhandelingen ontvangen. En precies zo is het dus gesteld (met uitzondering van de droom, waarin hetgeen zich voordoet onwerkelijk is) met de grootste en helderste bestaansvorm in de absoluut geestelijke toestand. Om dat nog grondiger te begrijpen, zullen we in het vervolg enkele voorbeelden beschouwen.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Dat is juist, en iedereen ziet de mogelijkheid daarvan in; maar het is zeker dat niet iedereen begrijpt op welke manier onze schilder het mooie landschap vanuit zijn fantasie op de wanden heeft aangebracht. Nu is de vraag: hoe en op welke manier heeft deze schilder het landschap vanuit zijn fantasie op de muur aangebracht? Kijk, dat is een belangrijk levensproces en dat houdt heel veel in. Daarom zullen we het ook wat nader toelichten. We hebben bij het beschouwen van onze centrale zon zo duidelijk mogelijk geleerd en doorzien wat er allemaal in de geest van de mens voorhanden is. Zou het niet in de menselijke geest voorhanden zijn, hoe zou hij zich dan ooit een idee kunnen vormen en zich een voorstelling kunnen maken van iets, dat geen sterfelijk oog ooit heeft gezien?
Hoofdstuk 119: De geest, schepper van zijn eigen wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] Want er is nergens een oord dat hemel of hel heet, maar dat alles is ieder mens zelf. Niemand zal ooit in een andere hemel of in een andere hel komen dan in die, welke hij in zich draagt.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Ik denk, dat dit nu wel voldoende zal zijn om iedereen goed duidelijk te maken, wanneer de hel en wanneer de hemel bij hem de overheersende pool wordt. Daarom zal wel niemand het nog nodig vinden om voor de dag te komen met de belachelijke vraag: wie komt er in de hel, wie in de hemel en hoe en wanneer komt men daarin? Niemand komt in de hel noch in de hemel, want iedereen draagt beide in zich.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Kijk, in deze taal straalt reeds het licht van de hemelburger door, want zo spreekt men in de hemel. En wie zo vanuit de grond van zijn hart kan spreken, heeft al geen druppel meer van een potentiële hel in zich.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Hoe gemakkelijk zijn zij van elkaar te onderscheiden, ja gemakkelijker dan de nacht van de dag. Wie bij zichzelf duidelijk wil ervaren of hij tot de hel of tot de hemel behoort, moet zijn gemoed zorgvuldig ondervragen. Zegt dit vanuit zijn wezenlijke neiging en liefde voortdurend: dit is van mij en dat is ook van mij, en dit wil ik hebben en dat wil ik ook nog, deze vis is van mij en die andere wil ik ook nog vangen, geef mij alles, want ik zou graag alles willen hebben, ja ik moet alles hebben, - dan is, waar het gemoed zich zo laat horen, de hel nog de overheersende pool.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[18] Wie ziet hier niet welk een geringe tegenprestatie de Heer van deze zondares verlangt voor het verkrijgen van het hemelrijk: slechts een slok water! Zo kent ook iedere christen die maar enigszins in de Schrift thuis is, het voorval met de echtbreekster en het leven van Maria Magdalena. De schuld van de eerste schrijft de Heer tweemaal in het zand en Magdalena mocht Zijn voeten zalven en was degene tot wie de Heer het eerst kwam na Zijn opstanding! Eveneens laat de Heer ook bij de verloren zoon en bij het zoeken van het honderdste verloren schaap zien, hoe weinig Hij van een zondaar voor het verkrijgen van genade en ontferming verlangt!
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[17] Het voorbeeld van de Samaritaanse vrouw bij de Jacobsbron is te vergelijken met het vorige, want de Heer sprak tot de vrouw, die met zeven mannen een verhouding had gehad: 'Vrouw, geef Mij te drinken!' En verder: 'Als je zou weten wie Hij is die tot jou zegt: vrouw, geef Mij te drinken, dan zou je tegen Hem zeggen, geef mij te drinken van het levende water, opdat ik eeuwig geen dorst meer zal hebben!' Zo luidden waarheidsgetrouw de woorden die daar ter plekke gewisseld werden.
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Tevens verhouden hel en hemel zich in de mens als twee tegengestelde polen, zonder welke men zich geen bestaand voorwerp kan indenken.
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Zoals ik vooraf voldoende heb uitgelegd wat in de mens de hemel is en hoe deze in hem tot stand komt en zich verbreidt, zo moet ik immers ook laten zien hoe in de mens de hel tot stand komt en zich verbreidt.
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Deze vraag kan men met recht stellen omdat men in de heilige Schrift zoveel voorbeelden heeft waarbij bepaalde zondaars in de hel kwamen en zondaars van dezelfde soort gered werden. Maar ik, Johannes, zeg: deze vraag klinkt weliswaar als zou er een wijze reden voor zijn, maar toch is dat hier helemaal niet het geval. Als ik een beschrijving van de hel geef, dan geef ik ook indirect aan, wie er ook eigenlijk de hel verdient. Men zal zich toch hopelijk bij dit beeld van het begrip hel geen concreet oord van opsluiting voorstellen, maar slechts een toestand waarin een vrij wezen zichzelf door de geaardheid van zijn liefde, door zijn handelswijze, kan brengen. Ieder mens die maar enigszins in staat is volwassen te denken, zal nu toch gemakkelijk begrijpen dat een mens aan de hel gebonden is, zolang hij volgens haar principes handelt. Haar principes zijn heerszucht, eigenliefde en zelfzucht. Deze drie staan lijnrecht tegenover de hemelse principes, namelijk deemoed, liefde tot God en liefde tot de naaste.
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Ik heb alweer iemand zogezegd in het vizier, die zegt: alles goed en wel; het aanschouwen van de verschijningsvorm van de hel kan heel nuttig zijn, maar niet vóór men weet, wanneer bij een mens of bij een heel gezelschap de zichtbare hel zich zo uitgesproken manifesteert dat zij tot hoofdpolariteit wordt, en of degenen bij wie zij zich zo manifesteert, werkelijk tot de hel behoren. Kortom, men moet eerst precies weten wie er in de hel komt en hoe en wanneer men erin komt, anders heeft alle nog zo uitgebreide kennis van het zichtbare van de hel geen enkel nut. Wie niet weet waar, hoe en wanneer hij in handen van de vijand kan vallen, is reeds verloren, want waar hij zich het veiligst waant, juist daar zal hij door zijn vijanden worden overvallen en zeker reddeloos verloren zijn. Daarom is de vraag: wanneer komt een zondaar, hoe hij ook geaard mag zijn, al dan niet in de hel?
Hoofdstuk 118: Hemelse en helse principes - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Goed, zeg ik, wie mij zo'n verwijt maakt, vraag ik vriendelijk het voorgaande wat grondiger door te nemen. Hij zal daar het bewijs vinden dat ik helemaal niet heb beschreven wie er in de hel komt en hoeveel er dat zijn; ik heb slechts aan iedereen te kennen gegeven wat er bij de mensen als pure hel in de verschijningsvorm optreedt. Op de gehele aarde is er namelijk niet één mens zo volmaakt, dat hij niet de hele hel volkomen in zich zou dragen, evenals hij ook de hele hemel in zich draagt.
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)