16678 resultaten - Pagina 838 van 1112
... 826 - 827 - 828 - 829 - 830 - 831 - 832 - 833 - 834 - 835 - 836 - 837 - 838 - 839 - 840 - 841 - 842 - 843 - 844 - 845 - 846 - 847 - 848 - 849 - 850 - 851 ...
[5] Het zou treurig en hoogst onbarmhartig zijn als een mens, omdat hij de volmaakte verschijningsvorm van de hel in zich draagt, ook meteen een bewoner van die hel zou worden. Zou dat het geval zijn, dan zouden ook alle engelen helse geesten moeten zijn, want ook zij dragen het volmaakte beeld van de hel als verschijningsvorm in zich. Zou dat niet het geval zijn, dan zou het geen engel mogelijk zijn ooit dit oord binnen te dringen om daar de opstandige geesten tot rust te brengen. Ikzelf zou jullie de hel niet kunnen tonen en onthullen als ik haar niet volledig in mij zou hebben. Bovendien zou het voor de bewoners van de hemel ook heel gevaarlijk zijn als ze de overeenstemmende verschijningsvorm van de hel niet in zich zouden hebben, omdat ze dan niet zouden kunnen zien wat de hel allemaal tegen hen onderneemt.Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Men zal nu zeggen: het is inderdaad zeer waarschijnlijk dat de zaak tenslotte zo'n wending neemt en dat elke wond die de geest werd toegebracht, in zijn absolute toestand zichtbaar wordt en reageert. Maar na de diepgaande verklaring over de fundamentele hel zien we nog steeds niet in, hoe dergelijke herinneringen aan in deze wereld ondergane gekrenkte liefdes zich dan in de absoluut geestelijke toestand als fundamentele hel moeten manifesteren. Want er zal toch niet gauw iemand op aarde te vinden zijn die niet soortgelijke krenkingen zelf heeft ondervonden of heeft veroorzaakt. Gaan we er echter van uit dat zich in de absoluut geestelijke toestand zulke levendige herinneringen als fundamenteel hels openbaren, dan zouden we werkelijk graag willen weten hoeveel van de mensen die tijdens het verloop van een eeuw op aarde geleefd hebben, in de hemel komen.
Hoofdstuk 117: Hemel en hel - polariteiten in de mens - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[11] Daarom raad ik, Johannes, als zeer ervaren, eeuwige dienaar en knecht van de Heer, alle mensen, maar vooral ouders aan om hun kinderen voor niets zo zorgvuldig te waarschuwen als voor het zogenaamde verliefd worden. Hoe zeer de geest daaronder lijdt, kunnen jullie al op natuurlijk gebied bij iedere jonge student die voortijdig verliefd is geworden, duidelijk zien. Want het leven van zo'n jongeman is toch zeker bedorven en hij is niet meer in staat om zich geestelijk te ontwikkelen. Wat voor hartstochten hij verder ook mag hebben, ze kunnen allemaal onder goede begeleiding beteugeld worden en zo kan men toch een behoorlijk mens van hem maken. Maar een bepaald levendig fantasiebeeld dat zich eenmaal in de geest heeft vastgezet, is moeilijker uit een jeugdig gemoed te bannen, ongeacht van welk geslacht, dan het verplaatsen van een berg.
Hoofdstuk 116: In de geestelijke toestand komen alle geheimen aan het licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] Het oude, gereinigde huis is de geest die in deze wereld door uiterlijke middelen wordt gereinigd; de boze geest is de slechte toestand waarin een mens zich op deze aarde ooit heeft bevonden. Deze werd door uiterlijke middelen helemaal verwijderd. Hij dwaalt nu door dorre woestijnen en steppen, dat wil zeggen, de geest van de mens geneest zijn wonden en vormt littekens, zodat zijn wonden opdrogen en niet meer bloeden. Maar de boze geest keert terug met nog zeven anderen, dat wil zeggen, in absoluut geestelijke toestand worden alle wonden weer zichtbaar en gaan opnieuw met nog veel grotere heftigheid open; en dat is dan de toestand die erger is dan de eerste.
Hoofdstuk 116: In de geestelijke toestand komen alle geheimen aan het licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Onze jongedame merkt het, maar verbetert haar gedrag niet in het minst. Wel echter begint ze haar spel nog verder op de spits te drijven om zich te wreken op haar minnaar, die haar grote waarde juist begon te miskennen op het moment, dat zij deze het voordeligst voor hem wilde ontplooien. Bij die gelegenheid probeert de minnaar zich zo gauw mogelijk uit het gezelschap terug te trekken, met het voornemen in zijn hart: wacht maar gemene dame, als wij elkaar nog eens onder vier ogen spreken, dan zal ik jou eens mijn mening zeggen op een manier die je zal heugen! Want nu verlang ik niets anders meer dan mij voor jouw ontrouw passend op jou te wreken.
Hoofdstuk 115: Vruchten die voor de hel rijpen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Haar minnaar echter, die dit niet begrijpt, neemt de zaak vanuit een heel ander gezichtspunt op. Al gauw wordt hij somber en wendt zijn ogen af van de plaats waar zijn geliefde zich het hof laat maken. Werpt hij ook af en toe nog een steelse blik naar de noodlottige plaats, dan is deze blik reeds vervuld van brandende jaloezie.
Hoofdstuk 115: Vruchten die voor de hel rijpen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Wanneer iemand op deze wereld niet alles tot op de laatste cent heeft terugbetaald, zal hij niet bij machte zijn het hemelrijk binnen te gaan. Daarom is het hier zaak al deze oude schuldboeken ijverig door te nemen, vooral die, die het woord liefde als opschrift hebben. Liefdesschulden zijn voor het hiernamaals de hardnekkigste. Een miljoenenroof wordt gemakkelijker uit het geestelijke geheugen gewist dan een liefdesschuld. Waarom? Omdat zo'n miljoenenroof slechts een uiterlijke grote schuldenlast is, die de geest niet aantast, maar de liefdesschuld heeft meestal betrekking op de gehele geest, omdat alles wat liefde is, het eigenlijke wezen van de geest is. Daarom is voor de mens op deze wereld niets zo gevaarlijk als het zogenaamde 'verliefd worden', want deze toestand neemt de hele geest in beslag. Treden er dan uiterlijke hindernissen op, waardoor de liefdesdaad tussen beide geslachten zich niet laat verwezenlijken, dan trekken de beledigde geesten zich terug en laten de wonden die zij opliepen door allerlei werelds vermaak weliswaar oppervlakkig genezen, maar volkomen genezen doen ze niet in het minst.
Hoofdstuk 116: In de geestelijke toestand komen alle geheimen aan het licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] Daarom staat er ook in de Schrift dat eenieder zijn innerlijk heel goed moet onderzoeken en: er is niets zo verborgen en zo geheim in de mens, of het zal eens luid van de daken der huizen verkondigd worden. Dat wil zeggen: een mens kan innerlijk iets nog zo volkomen verbergen, of het openbaart zich wel uiterlijk zichtbaar in absoluut geestelijke toestand. Daarom wordt ieder mens nadrukkelijk aangeraden om alle vriendschappelijke en vijandelijke relaties waarin hij zich ooit heeft bevonden, zorgvuldig te onderzoeken en te bezien welke uitwerking het op zijn gemoed zou hebben wanneer hij daarin zou worden teruggeplaatst. Want iedere, hier op aarde levende mens moet erop voorbereid zijn dat hij in het hiernamaals in absoluut geestelijke toestand levendig wordt teruggeplaatst in alle noodlottige situaties die voor hem hier als de grootste stenen des aanstoots golden; de Heer Zelf heeft ons daarin het voorbeeld gegeven.
Hoofdstuk 116: In de geestelijke toestand komen alle geheimen aan het licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Kijk, hier zien we nu een getrouw beeld van zulke moreel opgelapte vriendschappen, die het gevolg zijn van de aardse tijd die doet vergeten. Maar laat het eens slecht weer worden, dat wil zeggen, laat de geesten van zulke vrienden in het hiernamaals eens samenkomen op het moment waarop zij op aarde ten opzichte van elkaar gezondigd hebben, vervolgens op het moment waarop zij door middel van het heldere schouwen van hun geest de nadelen zien, die het gevolg zijn van hun wederkerige zonden, maar daarnaast ook de voordelen, die ze hadden kunnen verkrijgen als ze niet gezondigd zouden hebben, dan zullen we zien dat ze elkaar met de grootste verachting en verschrikkelijke verwensingen bejegenen. Dat is dan toch bepaald geen adequate hemel, zoals het zich uiterlijk liet aanzien, maar je reinste hel in haar laagste potentie.
Hoofdstuk 116: In de geestelijke toestand komen alle geheimen aan het licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] De eerste minnaar voelt zich helemaal niet beledigd, maar zoekt welgemoed een andere geliefde, en niet zelden een betere dan de eerste. Welke uitwerking heeft dat op zijn eerste, inmiddels gehuwde geliefde? Ze wordt nors en gesloten. Haar man vraagt haar naar de oorzaak, maar tevergeefs! Wat haar bedrukt is in haar ogen te groot en te zwaar en te verdacht tegenover haar nieuwe echtgenoot, zodat ze het hem niet durft toe te vertrouwen. Ze onderneemt weliswaar geen verdere stappen meer om haar oude geliefde dwars te zitten of hem in een val te lokken, maar des te dieper begraaft ze de oorzaak van haar gramschap in haar hart. Er gaan jaren voorbij en omdat zoals gewoonlijk de tijd de beste pleister voor de genezing van zo menige wond is, geneest ze ook deze. Zulke mensen worden dan niet zelden nog heel goede vrienden.
Hoofdstuk 116: In de geestelijke toestand komen alle geheimen aan het licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Laten we op onze 'zedige' jongedame terugkomen en haar nog eens volgen in een gezelschap, waar zij op grond van haar vrouwelijke bekoorlijkheden de koningin uithangt. Haar geliefde voegt zich ook bij het gezelschap. Maar wat doet nu zijn favoriete dame? Houdt ze zich misschien met hem bezig? O nee, ze houdt zich daarentegen met een heel stel andere bezoekers bezig en laat zich nu door hen van top tot teen bewonderen. Waarom eigenlijk?
Hoofdstuk 115: Vruchten die voor de hel rijpen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Op deze manier gaat dit hooggeprezen gevoel van deugdzaamheid volledig verloren en mijn vraag is: waar is nu het effect van dit hooggeprezen gevoel gebleven? Het is vervlogen en het heeft zijn ware gezicht bij het wegnemen van het masker laten zien. En zo kan ieder weldenkend mens zien dat het niets anders is dan een slang in de borst van de vrouw, ofwel de eerste zaadkorrel van de onderste hel waaruit, als hij zich heeft ontwikkeld, alle mogelijke vrouwelijke ondeugden als uit een hoorn van overvloed kunnen opborrelen. Hoe dat echter in zijn werk gaat, zullen we in het vervolg, evenals tot nu toe, overduidelijk voor ieders oog zichtbaar maken.
Hoofdstuk 114: Heerszucht en hoogmoed - het zaad van de hel - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[11] Vraag: heeft het schaamtegevoel enkel met de jongedame te maken of met haar ochtendjapon? Maar nu verder! Dezelfde zedige juffrouw die bij het ochtendbezoek van louter schaamte bijna een beroerte kreeg, en zich op dat moment voor geen goud ter wereld door een man zou laten aanraken, juist deze zelfde hoogst zedige juffrouw wordt 's avonds bijna half bloot naar een bal gebracht en laat zich nu door haar danspartner ongegeneerd vastpakken en niet zelden, zoals jullie zeggen, van alle kanten knuffelen. Vraag: waar blijft nu het schaamtegevoel van de ochtend? Zeker ook thuis in het onaantrekkelijke ochtendgewaad. Verder maar weer!
Hoofdstuk 114: Heerszucht en hoogmoed - het zaad van de hel - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Men zal nu zeggen: ontneem het vrouwelijk geslacht het schaamtegevoel, en men zal spoedig louter hoeren voor zich hebben. Ho, zeg ik, gaat het die kant op? Dan voeg ik er heel beslist aan toe: in dit opzicht bestaat er voor het vrouwelijk geslacht geen betere stimulans dan het schaamtegevoel. Er is maar een kleine aanleiding voor nodig, of ieder vrouwelijk wezen is ten gevolge van dit gevoel rijp voor ontucht, want niets is gemakkelijker te negeren dan juist dat gevoel, waaraan niets anders dan eigen ijdelheid ten grondslag ligt. Het beetje eergevoel dat tegenover het schaamtegevoel staat, is zo'n zwakke steun voor die deugd, dat het bij het geringste zuchtje wind ogenblikkelijk verwaait.
Hoofdstuk 114: Heerszucht en hoogmoed - het zaad van de hel - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Wanneer men echter al iets als een deugd wil aanvoeren, dan moet men het toch minstens op een of ander punt op Christus, als het centrum van alle deugden kunnen betrekken. Dan vraag ik: heeft Hij ooit het schaamte- en eergevoel als een menselijke deugd geprezen? Integendeel, Hij heeft Zijn leerlingen en apostelen juist verboden om naar een of andere eer te streven, toen Hij tegen hen zei dat zij zich niet moeten laten groeten en eren zoals de farizeeërs, die graag zien dat men hen op straat groet en rabbi noemt.
Hoofdstuk 114: Heerszucht en hoogmoed - het zaad van de hel - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)