16678 resultaten - Pagina 868 van 1112
... 856 - 857 - 858 - 859 - 860 - 861 - 862 - 863 - 864 - 865 - 866 - 867 - 868 - 869 - 870 - 871 - 872 - 873 - 874 - 875 - 876 - 877 - 878 - 879 - 880 - 881 ...
[8] Zou echter iemand van vandaag op morgen datgene willen bereiken wat iemand die zich gestaag ontwikkelt in de loop van meerdere jaren heeft bereikt, dan is hij een dwaas, want hij zal bovenmatig veel van de geordend toevloeiende geestelijke levenskracht verteren, waardoor hij dan geestelijk totaal uitgeput zal raken.Hoofdstuk 35: Tweede verdieping. Geestelijke vooruitgang, uitgebeeld door de paleisinrichtingen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Bijgevolg wordt een wandelaar door een doelmatig gebruik van de kracht in zijn voeten van dag tot dag sterker. Hij die doelgericht op een muziekinstrument oefent, wordt steeds bekwamer en hij die zich geestelijk ontwikkelt zal eveneens langs de weg van de geleidelijkheid steeds beter in staat zijn om zich zonder waanzinnige vermoeidheid van de geest in de grootste hoogten en diepten van de wijsheid te verheffen.
Hoofdstuk 35: Tweede verdieping. Geestelijke vooruitgang, uitgebeeld door de paleisinrichtingen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Door het inspannen van de levenskrachten worden deze verteerd, waardoor ze niet versterkt, maar natuurlijkerwijs slechts verzwakt worden. Met de mens is het echter zo gesteld dat tijdens een toestand van rust zijn verbruikte krachten door het voortdurend binnenstromen van de Heer uit de hemelen weer worden vervangen. Wanneer op deze manier door een veelvuldig, doelmatig gebruik de levenskrachten vaker worden aangesproken, dan worden juist door dit gebruik de vaten voor de verdere opname van die levenskrachten langzamerhand steeds wijder en sterker. Daardoor moet dan de mens bij een stapsgewijs geordende levenswijze vanzelfsprekend in kracht en sterkte toenemen, omdat hij op deze manier als een vat steeds meer levenskracht in zich kan opnemen.
Hoofdstuk 35: Tweede verdieping. Geestelijke vooruitgang, uitgebeeld door de paleisinrichtingen - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Juist daardoor stemt het vrij goed overeen met die mensen op jullie aarde die uiterlijk heel vurig zijn en zich overal voor inzetten. Raakt men echter hun hart, dan verbaast men zich erover hoe koud dat is! Zo kunnen jullie mensen aantreffen die ter ondersteuning van de armen uit louter grote ijver niet uitgesproken raken; treedt hen echter heimelijk een arme tegemoet, dan zijn ze kouder dan het duizend jaar oude gletsjerijs dat een gewone zonnestraal niet kan doen smelten. Wel echter lukt dat hier en daar een flinke bliksem bij kleine porties.
Hoofdstuk 34: Eerste verdieping. Bijzonderheden van het paleis en hun overeenstemmende betekenis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Maar het vervaardigen van vlámmend goud is op aarde absoluut onmogelijk. Dat lukt zelfs niet op planetaire zonnen, maar slechts op centrale zonnen, waar het licht in een voor jullie onmeetbare intensiteit thuis is. Daar is dan ook elk doorzichtig lichaam in staat om voortdurend te vlammen, omdat het het licht dat het in zich heeft opgenomen uit het hem omgevende licht, nooit kan verteren. Zo ontstaat er door zo'n voortdurend conflict tussen licht en licht een dergelijk vlammend effect, waardoor het lijkt alsof de materie voortdurend in brand staat. Raakt men deze materie echter aan, dan is zij volkomen vast en niet in het minst warm; in tegendeel, hoe vlammender iets is, des te koeler het is.
Hoofdstuk 34: Eerste verdieping. Bijzonderheden van het paleis en hun overeenstemmende betekenis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[18] Maar bekijk eveneens deze prachtige inrichting: langs de binnenzijde van de zuilenkring wentelt zich een buitengewoon prachtige trap, voorzien van een schitterende leuning, die licht stijgend omhoog naar de volgende verdieping leidt. En kijk, elke zuil of beter gezegd, elke zuilenkring die we van hieruit zien, is op dezelfde wijze ingericht.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] Laten we maar eens dichterbij gaan; het geheel zal zich steeds meer in haar oneindige pracht ontwikkelen. Jullie zien van hieraf de onderste rij zodanig, als bestond ze uit afzonderlijke grote zuilen, die elk dertig klafter hoog zijn. De hoogte hebben jullie wel goed geschat maar de zuilen zelf niet. Als jullie goed kijken, zien jullie dat elke zuil eruitziet alsof ze met ronde staven is bedekt. Maar nu zijn we al wat dichterbij en men kan nu heel goed zien dat zo'n geheel, dat op enige afstand één enkele zuil leek te zijn, van dichtbij gezien een hele kring van zuilen is, hetgeen we eerder voor afzonderlijke staven op een grote zuil aanzagen.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] Wat zeggen jullie van dit bouwwerk? Jullie zeggen wat ik eigenlijk ook zeg: hier is men bij zo'n groots en verheven schouwspel sprakeloos en met stomheid geslagen! Wanneer men zich een tot in het oneindige veredelde en verfraaide toren van Babel zou voorstellen, dan zou men er ongeveer nog het beste beeld van hebben. Men zou alleen de spiraalvormig omhooglopende gangen van de toren van Babel moeten wegdenken en hem in tien verdiepingen indelen, waarbij iedere verdieping telkens iets kleiner van omvang is. Dat zou echter slechts een kale vorm zonder licht zijn. Maar hier is de meest fantastische en edele vorm overgoten met een onbeschrijfelijke pracht en glorie van licht. Wat blijft de vorm die we ons hadden voorgesteld dan ver achter bij deze onbeschrijflijke, alle begrippen te boven gaande heerlijkheid.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] Men zou nog veel van zulke voorbeelden kunnen aanhalen, maar ik denk dat dit voldoende is om het voor ons liggende, al tamelijk sterk op een wonder lijkende verschijnsel te begrijpen; dat wil zeggen als verschijnsel op zich, zonder de innerlijke, geestelijk overeenstemmende betekenis, waarop we bij een passende gelegenheid terug zullen komen.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Gaan jullie bijvoorbeeld op een aanzienlijke hoogte staan en jullie kijken van daar af naar de verre horizon, die op zich heel oneffen is, dan zullen jullie deze toch als een vlakke lijn waarnemen. Dat komt omdat de kleine oneffenheden tegen de verre, wijde horizon zo goed als helemaal verdwijnen.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Wanneer we naar de golvende beweging van dit oppervlak kijken, komt het ons voor alsof het uit een of ander water bestaat, waar men niet overheen kan lopen. Het enige echter waarmee we dit kunnen weerleggen, is een terugblik op de versiering van de laatste laan, waar we eveneens zo'n golvend oppervlak aantroffen, dat echter ook allesbehalve vloeibaar was. Daarom is het dus mogelijk dat de lichtgolving van dit oppervlak voor ons eveneens slechts gezichtsbedrog is.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Ja, lieve vrienden en broeders, zo is het ook in dit geval. Alles wat jullie hier in beweging zien, is slechts een spel van het licht, dat op de centrale zonnen bijzonder sterk aanwezig is en wel des te sterker naarmate een plek dichter bij de evenaar van zo'n centrale zon ligt. Daarom bestaat er hier een materiaal met een bijzonder vaste structuur dat een glans aanneemt, sterker dan het fijnste diamant bij jullie. Wanneer zo'n groot oppervlak dan behoorlijk gepolitoerd is, neemt het ook des te begeriger de krachtige lichtstralen op uit de lichtether die zo'n zon omgeeft, en werpt dan als het oververzadigd is, deze stralen weer terug. En zo ontstaat er uit het heen en weer stralen zo'n golvende werking, die zich van dichtbij gezien tot allerlei lichtvormen en door elkaar bewegende golven ontwikkelt, van veraf gezien echter tot cirkels. Waarom wel? Omdat in de verte alle bewegingen en alle vormen steeds meer vervlakken, iets dat jullie op jullie aarde al uit verschillende verschijnselen kunnen opmaken.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Verderop, meer naar het hoofdgebouw in het midden toe, zien we hoe deze stralengolven in bonte cirkels ronddraaien, welke zich vaak kegelvormig vanaf de grond omhoog bewegen. Deze kegels glinsteren in een wisselend licht, waarvan de betoverende pracht niet in woorden is uit te drukken. Tenslotte zien we voorbij deze lichtcirkels de onderste zuilenrij van het grote middenpaleis.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Jullie zeggen: lieve vriend en broeder, wij vinden geen woorden om te beschrijven wat zich daar allemaal op wonderbaarlijke wijze voor onze armzalige ogen ontvouwt! Wij zien een vlakte vol golvende glans en vanuit elke golf sproeien miljoenen stralen over elkaar heen, allemaal in verschillende kleuren. De stralen grijpen in elkaar en er ontstaan vormen die ook weer oplossen. De vormen gaan hier en daar in elkaar over, waardoor er weer nieuwe vormen ontstaan.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Zal het moeilijk zijn om vanaf hier verder te trekken en moeten we van hieruit ook nog de rechte lijn in acht nemen? Laten we maar naar buiten gaan in de vrije buitengewoon grote ruimte die zich tussen deze wijde, ronde galerij en het hoofdgebouw in het midden bevindt, en dan zullen we weldra zien wat we doen moeten.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)