16678 resultaten - Pagina 869 van 1112
... 857 - 858 - 859 - 860 - 861 - 862 - 863 - 864 - 865 - 866 - 867 - 868 - 869 - 870 - 871 - 872 - 873 - 874 - 875 - 876 - 877 - 878 - 879 - 880 - 881 - 882 ...
[17] Wat zou dat wel betekenen? Beschouw eens de dood van jullie lichaam. Dat is toch zeker voor elke nog uiterlijk levende mens het meest gevreesde moment, dus een buitengewoon sterk obstakel op zijn levensweg. Dat is het ook zeker voor iedereen, zolang hij de rij piramiden nog niet achter zich heeft gelaten.Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] Toen we de laatste laan nog maar net verlaten hadden, leken die heerlijke zuilengalerijen nog op een vlakke ondoordringbare ringmuur, dus op een huiveringwekkende hindernis en er was nauwelijks zicht om er overheen te komen. Maar toen we de piramidenrij achter ons hadden gelaten, begon de muur zich op te lossen in afzonderlijke zuilen en na een heel korte reisduur werden zij voor ons een grootse pracht en van een hindernis, waarvoor we eerst geruime tijd bevreesd waren, was geen sprake meer.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Deze piramiden geven hier alleen maar aan dat de uiterlijke wijsheid zich hier ter ruste legt en dat men in deze sfeer geen hindernis meer heeft te verwachten, ofwel in overeenstemmende zin, dat men zich van de mogelijkheid om ooit nog voor God te kunnen zondigen, heeft bevrijd. Want elke geest aan wie niets uiterlijks meer kleeft, kan niet meer zondigen en is om die reden ook rein.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] Heerlijk is de grond waarop men wandelt, overal vrij en zonder hindernis, en blauw is zijn kleur, vol zachte glans; zo is ook het vrije bewustzijn van de geest dat zich in een onveranderlijke standvastigheid openbaart. Maar in het midden van de vrije ruimte zijn piramiden geplaatst. Dat zijn grafmonumenten; maar wat hebben die te betekenen? Jullie zouden willen zeggen: misschien het gehele afsterven voor de wereld. Dat, mijn lieve broeders en vrienden, gebeurt reeds tijdens de reis door de drie lanen.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[19] Eens bouwden de mensen op aarde ook op een soortgelijke manier. De zogenaamde Egyptische piramiden zijn daar een sprekend voorbeeld van, want deze grootse bouwwerken waren niets anders dan grafmonumenten voor grote en machtige mensen. Hoe groter en machtiger iemand was, des te groter was de piramide die hij zich als grafmonument liet bouwen. Wie deze aan de onderkant wil opmeten, zal aanzienlijke verschillen aantreffen, maar bovenaan lopen ze allemaal in een even spitse top uit.
Hoofdstuk 31: Voortzetting van de wandeltocht op de zon. De overgang van het materiële naar het geestelijke leven in overeenstemmende beelden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[18] Om die reden moet iedereen zijn noden nauwkeurig onderzoeken en vaststellen, en zich dan pas tot de heilige, almachtige Helper wenden; dan zal hij zeker de juiste hulp krijgen, als hij deze met een vast geloof, vol vertrouwen en liefdevolle ernst van Hem verwacht.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Wel, wat zeggen jullie van deze pracht? Waarlijk, jullie zijn terecht met stomheid geslagen, want gevoelsmatig laat zoiets zich niet beschrijven en moet men al tevreden zijn als men daarvan zelfs met de grootste en gloedvolste spreekvaardigheid slechts een heel vaag beeld heeft kunnen schetsen.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] In het midden van dit grote bomenrondeel is een zuil geplaatst die er precies zo uitziet als bij jullie op aarde een waterhoos eruit zou zien. Kijk nu hoe als het ware water in een wervelende beweging bruisend op en neer lijkt te gaan, waarbij elke draaibeweging voortdurend in duizend afwisselende kleuren schittert. Bekijk deze zuil eens en voel er eens aan. Hij is bij al deze schijnbare levendigheid zo hard als diamant. Waarlijk, uit de mond van degene die dit zo sierlijk samengestelde en bewerkte materiaal niet wonderbaarlijk vindt, zou ik graag willen horen wat hij dan wel een wonder noemt.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] Het zijn maar twaalf treden; we zullen er heel gemakkelijk tegenop lopen. Dus maar naar boven! We zijn in de galerij. Bekijk toch eens het plaveisel van deze galerij. Lijkt het niet op een zich ver uitstrekkende, rondlopende vlakte van de allerfijnst geslepen diamant ter breedte van tien klafter, volgens jullie aardse maateenheid? Bekijk het eens nauwkeurig. Er zijn nergens voegen te ontdekken, dus zijn het geen tegels, maar volkomen één geheel. Bekijk ook eens de zuilen die aan de binnenkant staan ofwel de binnenste rij vormen. Om elke zuil loopt een wenteltrap van het allerprachtigste robijn. De trap is voorzien van een leuning met sierlijke spijlen van wit goud en bovenop elk van de vele spijlen van de leuning is een lichtblauwe, stralende bol geplaatst, waarvan een wonderbaarlijk, liefelijk licht uitgaat.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Het zal nog wel een afstand van zo'n twee mijlen zijn, ofwel achtduizend klafter volgens jullie afstandsmaat. De weg is vlak en men kan, wanneer men zijn blik over de vlakte laat gaan, niets ontdekken wat op een of andere hindernis zou kunnen lijken. Vanaf de plats waar we nu staan valt er, behalve een cirkel van kleine piramiden, niets te ontdekken. De piramiden zelf echter staan ver van elkaar af en ook niet op onze lijn, daarom kunnen wij deze dan ook niet als een hindernis beschouwen; tenzij er zich nog iets achter de piramiden zou bevinden. Kort en goed, we gaan eropaf, dan zal de weg wel duidelijk maken waartegen we nog zullen moeten strijden.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[14] Hoe luidt echter dit voorbeeld? Dat ligt jullie na aan het hart. Jullie hoeven maar een blik te werpen op de huidige opvoeding van jullie kinderen, en dan hebben jullie het hele voorbeeld al kant en klaar. Wat een grootse en uitvoerige plannen maken welgestelde ouders vaak niet voor hun kinderen? De zoon moet studeren en zich daarnaast nog allerlei andere kunsten en vaardigheden eigen maken; en voor de dochter komen er minstens een half dozijn verschillende leraren over de vloer. Het lijkt wel alsof de zoon een regent en de dochter de vrouw van een vorst moet worden. Uiteindelijk heeft de zoon zijn studies voltooid en heeft de dochter zich in het bezit van allerlei weinigzeggende vaardigheden uit de klauwen van haar leraren bevrijd. Maar wat gebeurt er nu?
Hoofdstuk 31: Voortzetting van de wandeltocht op de zon. De overgang van het materiële naar het geestelijke leven in overeenstemmende beelden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[11] Een derde voorbeeld krijgen jullie door het beschouwen van jullie ceremoniële eredienst. Met grote praal komt men uit de zogenoemde sacristie en men stelt zich dan zowel voor het altaar als in de achtergrond van de kerk op het koor steeds meer in de breedte op; maar zeker na het derde deel van de mis worden de delen van de mis al korter en gewoonlijk ook steeds weinigzeggende, en waar men eigenlijk de grootste breedvoerigheid zou verwachten, namelijk bij de zogenaamde 'consecratie', ziet het er al heel magertjes uit. Daarna wordt het steeds soberder, totdat alles tenslotte met het korte 'Ite missa est' is afgelopen.
Hoofdstuk 31: Voortzetting van de wandeltocht op de zon. De overgang van het materiële naar het geestelijke leven in overeenstemmende beelden - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[23] Er zijn zeker heel veel mensen op aarde die al lang de waarheid in haar stralende licht hebben herkend, maar toch kunnen ze zich niet losmaken van de wereld, want haar stralen bekoren hen te zeer. Hoeveel verlokkend klatergoud deze wereld echter in zich bergt en hoe dat eruitziet, kan een wat nauwkeuriger beschouwing van dit monument jullie haarfijn laten zien. Eigendommen, geld, allerlei comfort, overvloedige maaltijden, mooie vrouwen, elegante kleding en nog veel meer van dergelijke zaken zijn nog heel machtig klatergoud van de wereld, zelfs al voor behoorlijk verstandige mannen. Over vrouwen praten we maar niet, want bij hen heeft de domheid meestal haar oorspronkelijke woonplaats.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[22] Maar begrijpen jullie dit tweede obstakel wel, dat vol bedrieglijke schijn is en eruitziet alsof het tot in alle hoeken en gaten levend is? Maar raakt men het aan, dan is het overal hard en biedt stevige weerstand. Kijk, het is heel gemakkelijk om zich door misvattingen een weg te banen, want wie maar een enigszins gewekte geest heeft, zal gemakkelijk in staat zijn om de onedele dwaasheid van de meest glanzende, zuivere waarheid te scheiden en dat is de overwinning van het eerste obstakel. Maar hier gaat het om de wereld in haar volle omvang en al haar bontstralende, bedrieglijke schijn en er is heel wat meer voor nodig om dit obstakel uit de weg te ruimen dan het vorige.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[5] Kijk, de plaat waarmee dit tweede grote rondeel als uit één stuk is geplaveid, ziet er precies zo uit als het gerimpelde oppervlak van het allerzuiverste water en toch is het oppervlak volkomen glad en buitengewoon hard. Het meest bijzondere van deze hele geschiedenis is nog, dat er door de merkwaardige breking van de lichtstralen werkelijk zo'n gezichtsbedrog optreedt, dat men het oppervlak van dit plaveisel voortdurend ziet golven, waarbij elke golvende beweging een ander licht uitstraalt. Dat noem ik nog eens een briljant stralenspel.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)