16678 resultaten - Pagina 870 van 1112
... 858 - 859 - 860 - 861 - 862 - 863 - 864 - 865 - 866 - 867 - 868 - 869 - 870 - 871 - 872 - 873 - 874 - 875 - 876 - 877 - 878 - 879 - 880 - 881 - 882 - 883 ...
[23] Jullie zouden graag willen weten, wat er nu met de in tweeën gedeelde tempel zal gebeuren. Zal hij zich weer sluiten of zal hij zo gedeeld blijven? Maar ik zeg jullie: begrijp me goed en laat hetgeen achter ons ligt rusten, want voor ons nog liggen heel veel en verreweg grotere zaken. Wanneer we echter bij ons hoofddoel zullen zijn, dan zullen we zondermeer van bovenaf een algemeen overzicht krijgen. Laten we dus verder gaan.Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[21] Daarom hebben jullie voor het volgen van de rechte levenslijn niets anders nodig dan een steeds groeiende liefde tot de Heer, en jullie zullen door rotsen, vuur en water kunnen gaan alsof jullie met geen enkel obstakel te kampen hadden.
Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] Moeten we misschien dit wondermooie altaar omverlopen? Waarlijk, zoiets kan men bijna niet over z'n hart verkrijgen, vooral als men bovendien nog bedenkt dat er voor zo'n werk veel arbeid en vlijt van mensenhanden van deze wereld nodig zijn geweest en dat het er zeker voor een door deze mensheid geheiligd doel staat. Bovendien is het vernietigen op zich al iets dat lijnrecht tegen Gods orde indruist.
Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] Het zou allemaal goed en wel zijn als deze hele heerlijke toestand zich maar niet midden op onze looproute zou bevinden. Wat denken jullie, zal deze laanversiering zich ook in tweeën laten delen zoals de vorige? Bij de eerste was men eerder geneigd te geloven dat deze hele zaak op kunstige, mechanische principes berustte, waardoor het zich ook gemakkelijk uit elkaar kon bewegen. Maar bij dit hoogst kolossale sierstuk zou elk mechanisme te kort schieten om deze machtige zuil op de eerder aanschouwde manier in tweeën te delen. Wat moeten we nu doen? Jullie zeggen: Hij die het eerste obstakel heeft gedeeld, namelijk de Heer, zal zeker ook met dit tweede weinig moeite hebben.
Hoofdstuk 30: Voortzetting van de tocht op de zon. Twee obstakels bij het bidden: gebrek aan inzicht en liefde voor de wereld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] En kijk daar eens bovenop de staven die prachtig opgestelde ronde tafel; hoe ze straalt, alsof men een echte kleine zon op deze aaneengesloten staven had gelegd. Deze staven monden aan de onderkant uit in gouden trechters, die eveneens weer in een prachtige rood en blauw glinsterende ronde kristalplaat zijn ingevoegd. Waarlijk, de aanblik van dit altaar op deze mooie ronde plek, omgeven door prachtige, keurig geordende bomen, waarvan de takken elkaar in de kruinen als reusachtige armen vastgrijpen, is op zich al zo iets betoverends, dat men het met de grootste tevredenheid geruime tijd zou willen beschouwen. Wanneer men daarbij nog de wonderbaarlijke groenfluwelen grond aanschouwt en de stammen van de bomen, die het aanzien hebben van louter machtige blauwe, halfdoorzichtige ronde zuilen, waaraan niet de geringste onregel-matigheid valt te ontdekken.
Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Welnu, we hebben de bomenrijen al bereikt. Voorzover ik in dit woud van lanen kan kijken, ziet het er verrassend rechtlijnig uit; maar daar, heel diep erin zie ik zoiets als een opgericht altaar en dit altaar staat volgens mijn waarneming precies in het midden van deze laan. Dat doet er echter niet toe; we gaan er vastberaden op af en de weg zal precies lopen zoals wij hem willen hebben. Het zou voor een geest toch treurig zijn wanneer hij zich door natuurlijke hindernissen de weg zou laten versperren.
Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Zo kan ik nu al heel goed waarnemen dat dit uitzonderlijke bouwwerk uit twaalf afdelingen bestaat, die zich zodanig boven elkaar verheffen dat het net lijkt alsof jullie op aarde een uitgeschoven verrekijker, natuurlijk van de allergrootste soort en ook met precies twaalf geledingen, loodrecht hadden opgesteld is. En als jullie alles nog eens echt goed beschouwen, zullen jullie zonder veel moeite ontdekken dat elk van deze twaalf verdiepingen uit louter naast elkaar geplaatste zuilen bestaat en dat elke verdieping een andere kleur uitstraalt.
Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Maar weten jullie wel wat geestelijk gezien die rechte lijn betekent? De rechte lijn staat voor een onwrikbare, standvastige wil die zich door geen enkel nog zo weerzinwekkend verschijnsel laat afleiden. En juist deze rechte wilslijn wordt ook hier bedoeld.
Hoofdstuk 29: Vervolg van de tocht. Met onwrikbaar vaste wil lijnrecht op het doel af - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[21] Deze gang van zaken laat immers met meer licht dan dat van tien zonnen tegelijkertijd zien, dat de Heer het niet nodig heeft om een kant en klare boom te scheppen, maar slechts de zaadkorrel. Wanneer die in de aarde valt ontwikkelt hij zich en krijgt dan volkomen de vorm van datgene wat de Heer nu juist in de zaadkorrel heeft gelegd.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[19] Wel, als dat zo is, dan zal de pit toch vooraf alles wat de boom, die uit haar voortkomt, eigen is, als grondoorzaak in zich moeten bevatten. Wanneer de boom echter weer een nieuwe boom uit een pit wil laten groeien, dan moet hij ook weer al het eigene in de pit opslaan.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[20] Jullie zouden wel graag willen weten of de Heer eerst de boom of eerst de pit heeft geschapen? Ik denk dat dit geheim nu bijna geopenbaard is. Zou de Heer de boom eerder geschapen hebben dan de pit, dan kunnen jullie er zeker van zijn, dat Hij dat tegenwoordig ook zou doen, want Hij verandert Zijn handelwijze absoluut niet. Hij doet niet vandaag zus en morgen zo, want dan zouden jullie voortdurend als bij toverslag plotseling ontstane bomen zien. Jullie zien echter voortdurend hoe elke boom opnieuw geleidelijk steeds alsmaar uitgroeit en zich ontwikkelt.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] Hieruit kan dus duidelijk opgemaakt worden hoe de hoop door het geloof steeds meer en tenslotte geheel en al werkelijk verzadigd kan worden. Een hongerig mens is verdrietig. Willen jullie hem echter opvrolijken, verzadig hem dan en als hij verzadigd is, zal al het verdriet over zijn honger vervlogen zijn. Blijmoedigheid zal zich van zijn gemoed meester maken en in deze blijmoedigheid zal hij zijn vrienden met de grootste en dankbaarste liefde omvatten.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] Laten we tot het overeenstemmende morele aspect overgaan. Wie laat zich liever troosten dan een bedroefde, dus iemand die in zijn hoop teleurgesteld is? Of, wie zoekt met meer verlangen naar een reële troost, dus een morele verzadiging van een uitgehongerde hoop, dan juist iemand die bijna wanhopig is geworden? Breng hem bij de rivier van licht, en hij zal dan met volle teugen datgene in zich opnemen wat hem op het eerste gezicht het meest aanspreekt.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[17] Kijk, precies zo vergaat het de mens die hongert naar waarheid of naar de realisering van zijn ideeën. Breng hem bij de waarachtige rivier van licht en hij zal zich daar weldra in begeven en zich naar hartelust en behoefte verzadigen. En als hij heel gemakkelijk en vlug zal merken dat dit een waarachtige verzadiging is die geschikt is om al zijn nog loze ideeën volkomen te verzadigen, dan krijgt hij ook al gauw goede moed en zal hij de grote gastheer zo vlug mogelijk met de gloed van zijn liefde omvatten. Deze liefde is op zich al een uiting van volkomen verzadiging, ofwel: in de liefde is alles van het geloof en alles van de hoop in volmaakt gerealiseerde rijpheid en verzadiging voorhanden. En zo is de liefde enerzijds de door het geloof volkomen verzadigde hoop, maar anderzijds is ze, om reden dat zij de hoop en het geloof als verzadigd in zich sluit, ook de oorsprong van beide. Jullie zeggen: hoe is dat mogelijk? Ik denk dat er nauwelijks iets natuurlijkers en begrijpelijkers bestaat dan dit.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] De groene kleur straalt weliswaar haar groen uit en verteert al het andere van de etherische kleurenwereld, maar dat is nu juist ook het karakteristieke van de hoop. De hoop verteert eveneens alles met grote begeerte en we kunnen ons geen grotere veelvraat voorstellen dan juist de hoop. Wat hoopt een mens vaak al niet allemaal dwars elkaar heen, en in zijn fantasie stelt hij zich dat alles in de meest bonte kleuren voor; het wordt allemaal iets vanzelfsprekends. Al deze beelden verteert hij voortdurend, alleen de hoop zelf verteert hij niet. Komt hij dan in een situatie waarin zelfs zijn fantasie hem in de steek laat, dan is hij er ook allertreurigst aan toe, want dan zet hij zijn tanden in zijn eigen hoop en verteert haar. Dat is dan de potplant in het volslagen duister.
Hoofdstuk 28: Tocht door een ander zonnedistrictsgebied. Liefde, de oergrond van geloof en hoop en tevens de vrucht van beide - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)