16678 resultaten - Pagina 880 van 1112
... 868 - 869 - 870 - 871 - 872 - 873 - 874 - 875 - 876 - 877 - 878 - 879 - 880 - 881 - 882 - 883 - 884 - 885 - 886 - 887 - 888 - 889 - 890 - 891 - 892 - 893 ...
[15] Wij eten nu van de heilige maaltijd des levens. Hoe voortreffelijk, hoe smakelijk, hoe versterkend en verlevendigend is het! Bij elke slok is het alsof onze blikken zich in de oneindige diepten van de goddelijke genade verwijden en de vlam van de eeuwige liefde steeds feller in onze harten begint te branden. Door het nuttigen van het vlees openbaren zich wonderbare nieuwe grootse gedachten van God in ons. Tijdens het nuttigen van het brood worden deze grootse gedachten tot een eindeloos grote, nieuwe werkelijkheid en bij het drinken van de wijn stroomt een nieuw wonderbaarlijk, heerlijk leven de nieuwe schepping binnen. We zien door het nuttigen van de gehele maaltijd een volmaaktheid ontstaan die een grootte, een verhevenheid, een heerlijkheid en heiligheid uit de Heer bezit, waarvoor zelfs onze allergrootste hemelse gedachten en gevoelens aangenaam zalig huiveren en voor de Heer als het ware in het niets verzinken.Hoofdstuk 8: De grote betekenis van deze maaltijd, in het bijzonder voor de aarde. We treden uit de sfeer van Marcus - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[11] De Heer zegt: luister Mijn geliefde zoon, er bestaat niet één, maar er bestaan twee Judassen Iskariot. De eerste is de mens die met Mij op aarde leefde en de andere is de satan, die in zijn toenmalige vrijheid deze mens aan zich schatplichtig gemaakt had. Deze tweede Judas Iskariot is weliswaar nog al te zeer volkomen de basis van de alleronderste hel, maar niet de mens Iskariot, want hem werd het vergeven. En om te weten in hoeverre, hoef je je maar om te keren. Want degene die daar juist met jouw broeder spreekt en nu ook nog een liefdeverraad pleegt door jouw broeder al bij voorbaat van Mijn grote liefde te getuigen, is nu juist die Judas Iskariot over wie jij je zorgen maakte. Ben je nu tevreden over Mij?
Hoofdstuk 7: Het avondmaal met lam, brood en wijn - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] De prior zegt: o Heer, allerbeste, heiligste Vader, als ik zeker wist dat hier werkelijk hij de geringste en onbeduidendste is, die zich voor de voortreffelijkste en grootste houdt, maak me dan maar vlug tot grootste en schitterendste vorst van deze stad, zodat ik dan de onbeduidendste en allergeringste word!
Hoofdstuk 6: Persoonlijke bijzonderheden van de apostelen door insignes voorgesteld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Maar kijk nu, we bevinden ons reeds voor een heel machtig groot en buitengewoon glanzend paleis. Voor de majestueuze poort waaruit alweer nieuwe heerlijke lofzangen ons tegemoetkomen, blijft de Heer staan en zegt tegen de prior: wel Mijn zeer geliefde zoon, hier zijn we thuis in onze onveranderlijke, eeuwige woning. Hoe bevalt het je hier? Zeg Mij eens of jij echt een groot verlangen zou hebben om hier te blijven. Verzonken in duizendvoudige deemoed zegt de prior: o Heer, enige eeuwige Koning van majesteit en glorie, heilige, allerheiligste God, almachtige schepper van alle hemelen en alle werelden! Toen ik door U in de eerdere hemel werd binnengeleid, bleef er in mijn hart nog zoveel plaats over dat ik nog in staat was om een of andere wens te uiten; maar hier, waar Uw oneindige heerlijkheid zich in zo'n nooit vermoede eindeloze overvloed ten toon spreidt, waar het is alsof ik talloze scheppingen voor mijn ogen zie opkomen en ondergaan en waar ik Uw eindeloos uitgestrekte vlakten en wegen vol van het allerverhevenste licht aanschouw, hier, o Heer, is mijn hart niet meer in staat om voor U te spreken, want U bent te groot, te heerlijk en te heilig, en ten opzichte van U ben ik een eindeloos niets.
Hoofdstuk 6: Persoonlijke bijzonderheden van de apostelen door insignes voorgesteld - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[27] Maar let nu ook eens op onze prior, die zich van louter zalige verrukking geen raad meer weet en de Heer zojuist vraagt wat dat toch allemaal te betekenen heeft. Maar de Heer zegt tegen hem: Mijn geliefde zoon, heb nog een klein beetje geduld en ervaar de zaligheid van de eerste graad; ter plaatse zal je alles duidelijk worden. We willen eerst de stad bereiken en pas in de stad zelf de andere zaken regelen.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[24] In gewone situaties echter wordt het woord op dezelfde manier uitgesproken als bij jullie. Desondanks heeft elke hemelse geest hier toch volkomen het vermogen in zich om, als hij dat wil, alles in volmaakte harmonie in zichzelf te horen en ook anderen te laten horen wat hij in harmonisch opzicht denkt en voelt.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[20] Jullie hebben echter in jullie muziek, opdat zij een volmaakt en goed samenhangend geheel wordt, een contrapunt om de melodie op een levendige manier te begeleiden en deze begeleiding op zich kan eveneens als een zuiver thema uitgewerkt worden.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[17] Wanneer echter het aldus voorgestelde innerlijke, harmonische gevoel uiterlijk voorgesteld muziek is, dan zal toch zeker het gevoel op zich des te meer ware muziek zijn, omdat het de basis van de uiterlijke muziek is.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[16] Ik denk dat dit jullie nu wel duidelijk zal zijn en daarom zullen we nu eens zien, hoe we uit dit alles onze woordmuziek kunnen halen. Ik zeg jullie, niets is zo gemakkelijk. Slechts één vraag moeten we nog vooropstellen en deze is: wat is nu eigenlijk de muziek op zich? Als aardse vorm beschouwd is muziek niets anders dan een innerlijk harmonisch gevoel dat door middel van muziekinstrumenten hoorbaar wordt gemaakt voor de uiterlijke, grovere zintuigen; dus het in zekere zin aan dat gevoel een waarneembare vorm geven.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] Eerst zag en bespeurde hij eigenlijk veeleer dat er in zijn broeders een goddelijke vonk woont en hij zag bijgevolg een heleboel goddelijke vonkjes. Maar nu ziet hij in zijn broeders dat de Heer in hen alles in alles is en in plaats van vonkjes ziet hij nu grote zonnen in zijn broeders vlammen, en hij ziet dat uit hun licht zich voortdurend nieuwe prachtige vormen als wonderbaarlijke scheppingen van God ontwikkelen.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Uit het bewustzijn van verzadiging en uit de aanschouwing van de levende vormen op zich ontstaat dan pas het gelukzalige gevoel dat jullie kennen onder het begrip: de zaligheid van het eeuwige leven.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] 'Verkeerde liefde' is echter, zoals jullie weten, in alles het tegenovergestelde. Wanneer nu de goede edele liefde in zich de steeds groeiende vervulling gewaar wordt van hetgeen haar enige verlangen is, dan krijgt ze een gevoel van verzadiging. Deze verzadiging is het gelukzalige, zelfbewuste gevoel, dat juist door zijn verzadiging en de daaruit voortkomende levensactiviteit het licht van de liefde voortbrengt. In dit licht wordt alles wat opgenomen is als het ware plastisch en het gaat over in harmonische vormen van de meest verheven soort.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Deze karaktertrek wordt bij jullie begeerte genoemd. Wat is dan eigenlijk deze begeerte? Niets anders dan de behoefte om steeds meer vervuld te raken van hetgeen haar volkomen harmonisch bekoort. Deze begeerte is dus ook een voortdurend levendig gevoel, waardoor zij nu juist de behoefte voelt om zich steeds meer te verwezenlijken.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Wat is echter de kern van het woord? De diepste kern van alles en dus ook van het woord is natuurlijk de liefde; maar hoe drukt de liefde zich innerlijk uit? De liefde heeft als karaktertrek de begeerte, dat wil zeggen ze wil alles naar zich toe trekken. Deze nobele karaktertrek kijkt naar alle kanten om zich heen en datgene waar zijn oog op valt, neemt hij op zoals het is en hij spant zich in om het geschouwde voorwerp steeds meer naar zich toe te halen om het tenslotte zelfs met zichzelf te verenigen.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Jullie denken er weliswaar over na hoe zoiets mogelijk is, maar ik zeg jullie: niets is zo goed mogelijk en niets is geestelijk meer volgens de orde dan juist de muziek van het woord. Waarom dan? Wanneer jullie je gearticuleerde woord hier vooropstellen, dat op zich slechts de buitenste schors is van het eigenlijke ware woord dat zich helemaal binnenin het uiterlijke woord bevindt, dan zal het met de muzikale voorstelling van het woord wel wat moeilijk worden. Maar wanneer jullie teruggaan naar de eigenlijke kern van het woord, dan zullen jullie de zaak heel natuurlijk en overeenkomstig de ordening vinden.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)