16678 resultaten - Pagina 886 van 1112
... 874 - 875 - 876 - 877 - 878 - 879 - 880 - 881 - 882 - 883 - 884 - 885 - 886 - 887 - 888 - 889 - 890 - 891 - 892 - 893 - 894 - 895 - 896 - 897 - 898 - 899 ...
[2] Nadat hij zich van alle kanten overtuigd heeft, dat hij volkomen levend is en van geen enkele kant op enigerlei wijze opgesloten zit, behalve dan in nacht en duisternis, vraagt hij zich eindelijk wanhopig af:Hoofdstuk 3: Robert waant zich onder narcose - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Na deze woorden houdt hij zich een tamelijk lange tijd heel rustig en wrijft alleen enkele keren in zijn ogen om een eventuele dofheid van de narcose kwijt te raken. Maar omdat het ondanks alle geduld niet lichter wordt, begint hij te twijfelen of hij ooit het licht in zijn ogen zal terugkrijgen en hij wordt daardoor steeds kwader. Als het licht echter ook ondanks zijn steeds stijgende kwaadheid niet terugkomt, roept hij luidkeels:
Hoofdstuk 4: Noodroep tot God. Beroep op Jezus - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[4] Evenals Hij ben ook ik een zoon van en uit U, als U tenminste bestaat! Of bestaat U enkel en alleen maar in het bewustzijn van de mensen zelf? Is Uw kracht niet groter dan die, waarvan zich ook de mens bewust is, dan spreek ik vergeefse woorden en ben ik met mijn hele wezen voor eeuwig bedrogen! Waarom moest ik dan een levend, zelfbewust wezen worden? Waarom moest een willekeurige, nog ongevormde idee in de eindeloze ruimte zichzelf gaan realiseren en in mij uitgroeien tot een duidelijke bestaansvorm? Vervloekt toeval dat mij ooit in zo'n ellendig bestaan heeft geplaatst. Wanneer er slechte en kwaadaardige duivels zijn, laten zij dan de kracht die mij liet ontstaan voor eeuwig vernietigen!
Hoofdstuk 4: Noodroep tot God. Beroep op Jezus - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] Na deze woorden deed hij in een poging om zich te wurgen enkele stevige grepen naar zijn keel, maar natuurlijk zonder enig resultaat. Want hij grijpt in zekere zin telkens door zichzelf heen, zonder ook maar het geringste teken van verstikking te voelen. Dat doet hem versteld staan en hij begrijpt steeds minder van deze toestand. Daar het wurgen niet lukt, besluit hij zich recht vooruit te bewegen. 'Want', zegt hij, echt kwaad bij zichzelf, 'duisterder en bodemlozer dan hier kan het in de hele eindeloze ruimte nergens zijn. Daarom heb ik ook geen afgrond te duchten en nog minder een of ander verborgen gericht. Dus voorwaarts maar! Misschien bereik ik toch nog ergens een lichtstraaltje of de gewenste dood!
Hoofdstuk 4: Noodroep tot God. Beroep op Jezus - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] Nu begint hij met handen en voeten zwem bewegingen te maken, maar bespeurt geen vooruitgang door een of andere luchtstroom. Dat brengt hem echter niet van zijn stuk en hij gaat verder met zijn pogingen om te zwemmen. Hoe meer hij zich inspant, des te meer merkt hij dat al zijn moeite vergeefs is. Hij voelt dat deze zwarte lucht hem niet de geringste weerstand biedt en daarom staakt hij zijn bewegingen weer. Hij zegt:
Hoofdstuk 5: Pogingen om in de lege ruimte te lopen. Zelfgesprekken over het niets en over het voortbestaan. Vloek tegen God, de veroorzaker van het leed - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[9] Mijn vrouwen kinderen beginnen nu trouwens ook mijn hart een beetje in beroering te brengen. Die arme stakkers zullen wel treuren en zich grote zorgen over mij maken. Maar wat kan ik in deze situatie voor hen doen? Niets, helemaal niets! Bidden, dat zou ik wel kunnen, maar tot wie en waarvoor? De beste wens voor hun is in mijn hart toch al een echt gebed, dat hun zeker niet zal schaden ook al kan het hen niet helpen. Ik ken echter geen ander gebed dan het welbekende roomse 'Onze Vader' en 'Wees gegroet' en hoe een serie andere holle frasen ook mogen heten! Daar zou mijn goed ontwikkelde familie echter zeker voor bedanken. Maar zij kunnen onmogelijk ooit te weten komen wat ik hier doe!'
Hoofdstuk 6: Uiterlijke rust, innerlijke onrust. Wat is het leven? Verlangen naar rustgevend geloof leidt tot gebed. De gedachte aan vrouwen kinderen - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Robert zegt vervolgens: 'Het zogenaamde Onze Vader is van alle gebedsformules nog de beste! Want zo heeft de wijze leraar Jezus zijn leerlingen leren bidden. Jammer genoeg is dit gebed nog nooit helemaal begrepen, omdat men het bij alle omstandigheden en behoeften meestal blindelings uitsprak. Maar de roomsen leggen in deze gebedsformule in plaats van de waarheid alleen maar een zekere onnozele magische kracht en ze gebruiken haar als een sympathiek universeel geneesmiddel tegen alle kwalen, ook tegen ziektes bij dieren! Dat is mij dan toch volkomen onmogelijk! Het Onze Vader is op zich zeker een heel waardevol gebed, maar dan alleen opgevat in de juiste betekenis, en alleen als dat, wat het is. Maar zoals de ultramontanen en protestanten het gebruiken is het de reinste onzin!
Hoofdstuk 7: Het eerbiedig gedenken van Jezus roept sterke bliksemflitsen op. Schrik en vreugdevolle verwondering van Robert - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] Als er zich in het rijk van het niets één individuele bestaansvorm bevindt, dan kunnen er immers nog een menigte andere aanwezig zijn, hetzij van dezelfde, of van een andere geaardheid! En zo kunnen er behalve mijn bestaan, zich hier nog een menigte andere bestaansvormen van allerlei aard bevinden die geschikt zijn voor de opwekking van elektriciteit, zonder in het minst afbreuk te doen aan het ons allen omgevende niets. Zo is het goed! Ik weet nu, dat er buiten mij in deze duisternis toch nog ergens wezenlijke buren bestaan, hoe ze ook geaard mogen zijn. Ik ben hier dus helemaal niet zo alleen als ik me dat een hele tijd heb voorgesteld. Ja, dat is goed, dat is heel goed!
Hoofdstuk 7: Het eerbiedig gedenken van Jezus roept sterke bliksemflitsen op. Schrik en vreugdevolle verwondering van Robert - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[11] Maar deze situatie duurt wel aardig lang! Naar mijn gevoel zou het wel al honderd jaar kunnen zijn, maar dat zal wel puur gevoelsmatig zijn. Ja, ja, als je in een zekere verdoving wegkwijnt, moet een minuut wel een jaar lijken. Ja, zo is het ook! Als het maar gauw weer eens bliksemde en dan ook wat donderde. Maar de bliksemflitsen laten op zich wachten'.
Hoofdstuk 7: Het eerbiedig gedenken van Jezus roept sterke bliksemflitsen op. Schrik en vreugdevolle verwondering van Robert - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] Nu wordt me wel duidelijk dat ik wat mijn lichaam betreft werkelijk gestorven ben, omdat je toch onmogelijk kunt aannemen dat een zwaar lichaam zich zo lang in het lucht- of etherruim zonder steun kan staande houden. Maar buiten mij is er noch beneden noch boven me ergens iets concreets te ontdekken. Ik moet me dus heel ver van de een of andere planeet af bevinden. Hm, dat is vreemd!
Hoofdstuk 9: Alle wijsbegeerte is ijdel. Jezus legt zijn leerlingen op, het geloof ter harte te nemen - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[4] 0 Hegel, 0 Strausz en Rongel, (Drie filosofen uit die tijd).jullie wijsheid schijnt hier behoorlijk schipbreuk te lijden! Waar is nu jullie universele wereldziel, waarin de mens zal overgaan na het afleggen van zijn lichaam? Waar is de God, die zich in de mens manifesteert en die van zichzelf bewust wordt in de mens? Ik ben gestorven en ben hier nu in de meest totale machteloze eenzaamheid die men zich maar kan indenken en voorstellen! Er is geen spoor te bekennen van de een of andere zich manifesterende godheid en evenmin een overgang van mijn wezen in de universele wereldziel.
Hoofdstuk 9: Alle wijsbegeerte is ijdel. Jezus legt zijn leerlingen op, het geloof ter harte te nemen - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Robert zegt verder: 'Deze wijze leraar van de volkeren werd net als ik uit behoeftige ouders geboren. Hij zal hoogst waarschijnlijk maar moeizaam onder alle mogelijke ontberingen tot het niveau van de hoogste morele wijsheid hebben kunnen opklimmen, waarbij hij zich van de kant van de zonderlinge joodse priesterheerschappij zijn leven lang ook nog heel wat vervolgingen heeft moeten laten welgevallen. Het moet voor hem enorm zwaar zijn geweest, zich onder de hardnekkige volgelingen van Mozes en Aäron, in wier hoofden en harten het duister was als de nacht, zich tot zulk een wijsheid omhoog te werken.
Hoofdstuk 10: Goede gedachten over Jezus. Het geloof in de onsterfelijkheid en in een God van liefde groeit - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Robert zegt verder: 'Zou ook hij zich hier ergens bevinden, net als ik en zoekt hij nu op deze totaal onschuldige elektrische manier contact met mij, als een man die zo ongeveer zijns gelijke is? Ja, ja! Want hij moet speciaal in de Egyptische magie, voornamelijk door de kennis van de verborgen natuurkrachten, een van de meest ervaren mannen zijn geweest. Daardoor zouden zijn zogenaamde wonderdaden ook heel goed te verklaren zijn, vooral als die domme Osmanen de grote bibliotheek van Alexandrië niet hadden verbrand.
Hoofdstuk 11: Verdere eerbiedige en verlangende gedachten met betrekking tot Jezus. De lichte omgeving komt naderbij - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] Wellicht zweven er nog talloze andere wezens rond zoals wij beiden. Waren de hemellichamen misschien oorspronkelijk ook dat, wat wij nu zijn? Na triljoenen aardse jaren hebben zich talloze atomen rond hen opgehoopt. Zo zijn tenslotte hele hemellichamen uit hen ontstaan, in het centrum waarvan nog dezelfde geesten of zielen wonen waaromheen zich door opeenhoping hele werelden hebben gevormd!
Hoofdstuk 11: Verdere eerbiedige en verlangende gedachten met betrekking tot Jezus. De lichte omgeving komt naderbij - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[2] Ja, ja, zoals mij de wijsheid van Hegel en Range is bijgebleven, zo is ook hem een grote schat aan wijsheid bijgebleven met welks onschatbare hulp hij mij nu door bliksems te kennen geeft, dat hij zich in mijn nabijheid bevindt en misschien ook de wens heeft om in deze leegte ergens een mens te ontmoeten. Het moet voor iemand met de meest levendige geest ter wereld geen genoegen zijn 1800 jaar lang en nog zo' n 40 jaar erbij, zich alleen met zijn eigen gezelschap tevreden te moeten stellen. 0, edele, beste en grootste mensenvriend! Weliswaar ben ik tegenover jouw grootheid niet waard je schoenriemen los te maken, maar wat baat hier alle aardse grootheid? Hier verdwijnt werkelijk alle glans en alle aardse beroemdheid!
Hoofdstuk 11: Verdere eerbiedige en verlangende gedachten met betrekking tot Jezus. De lichte omgeving komt naderbij - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)