Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

16638 resultaten - Pagina 905 van 1110

...  893 - 894 - 895 - 896 - 897 - 898 - 899 - 900 - 901 - 902 - 903 - 904 - 905 - 906 - 907 - 908 - 909 - 910 - 911 - 912 - 913 - 914 - 915 - 916 - 917 - 918  ...
[11] Hoe oneffen de hemellichamen aan hun oppervlak zijn, kunnen jullie bij jullie aarde voldoende zien, maar vanaf grote afstand bekeken zijn ze volkomen rond, dat wil zeggen ook al zijn ze niet helemaal zo rond als een cirkel, de lijn van hun omtrek toch volkomen gelijkmatig verloopt.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Ga ook nog eens naar een brede rivier en kijk naar het stromen van het water vanaf de dichtbij gelegen oever tot aan de tegenoverliggende; daar zal zich dit verschijnsel het duidelijkst laten vaststellen. Aan de meest nabij gelegen oever zullen jullie het stromende water bont door elkaar zien golven, maar bij de oever aan de overkant zullen jullie bij wat langer toekijken louter ineengestrengelde kringen zien, waarin de stroom van de rivier langzaam lijkt verder te wervelen.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] Bekijken jullie een meerzijdige zuil vanaf een zekere afstand, dan zien jullie geen zijden meer maar lijkt ze rond.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Gaan jullie bijvoorbeeld op een aanzienlijke hoogte staan en jullie kijken van daar af naar de verre horizon, die op zich heel oneffen is, dan zullen jullie deze toch als een vlakke lijn waarnemen. Dat komt omdat de kleine oneffenheden tegen de verre, wijde horizon zo goed als helemaal verdwijnen.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[2] Kijk maar eens tussen deze twee van wenteltrappen voorziene binnenste zuilen door naar buiten en zeg me, wat jullie zien.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Jullie zeggen: lieve vriend en broeder, wij vinden geen woorden om te beschrijven wat zich daar allemaal op wonderbaarlijke wijze voor onze armzalige ogen ontvouwt! Wij zien een vlakte vol golvende glans en vanuit elke golf sproeien miljoenen stralen over elkaar heen, allemaal in verschillende kleuren. De stralen grijpen in elkaar en er ontstaan vormen die ook weer oplossen. De vormen gaan hier en daar in elkaar over, waardoor er weer nieuwe vormen ontstaan.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[17] Wat zou dat wel betekenen? Beschouw eens de dood van jullie lichaam. Dat is toch zeker voor elke nog uiterlijk levende mens het meest gevreesde moment, dus een buitengewoon sterk obstakel op zijn levensweg. Dat is het ook zeker voor iedereen, zolang hij de rij piramiden nog niet achter zich heeft gelaten.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] Waarom dan? Omdat hij volkomen één met de Heer is geworden! Meer hoef ik jullie hierover niet te zeggen, want iemand die doet wat de Heer wil en doet, die zal daardoor toch zeker niet zondigen.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[13] Heerlijk is de grond waarop men wandelt, overal vrij en zonder hindernis, en blauw is zijn kleur, vol zachte glans; zo is ook het vrije bewustzijn van de geest dat zich in een onveranderlijke standvastigheid openbaart. Maar in het midden van de vrije ruimte zijn piramiden geplaatst. Dat zijn grafmonumenten; maar wat hebben die te betekenen? Jullie zouden willen zeggen: misschien het gehele afsterven voor de wereld. Dat, mijn lieve broeders en vrienden, gebeurt reeds tijdens de reis door de drie lanen.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Ja, lieve vrienden en broeders, zo is het ook in dit geval. Alles wat jullie hier in beweging zien, is slechts een spel van het licht, dat op de centrale zonnen bijzonder sterk aanwezig is en wel des te sterker naarmate een plek dichter bij de evenaar van zo'n centrale zon ligt. Daarom bestaat er hier een materiaal met een bijzonder vaste structuur dat een glans aanneemt, sterker dan het fijnste diamant bij jullie. Wanneer zo'n groot oppervlak dan behoorlijk gepolitoerd is, neemt het ook des te begeriger de krachtige lichtstralen op uit de lichtether die zo'n zon omgeeft, en werpt dan als het oververzadigd is, deze stralen weer terug. En zo ontstaat er uit het heen en weer stralen zo'n golvende werking, die zich van dichtbij gezien tot allerlei lichtvormen en door elkaar bewegende golven ontwikkelt, van veraf gezien echter tot cirkels. Waarom wel? Omdat in de verte alle bewegingen en alle vormen steeds meer vervlakken, iets dat jullie op jullie aarde al uit verschillende verschijnselen kunnen opmaken.
Hoofdstuk 33: Het zonnepaleis. Een overweldigende ontluiking van pracht met wonderen van licht - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[19] Waar komen dan de twaalf treden vandaan? Deze stellen symbolisch de tien geboden van Mozes en bovendien nog de twee liefdesgeboden uit de mond van de Heer voor. Zo stellen de drie boven elkaar gelegen galerijen voor: het natuurlijke in het geestelijke, het geestelijke in het geestelijke en het hemelse in het geestelijke. Ik denk dat jullie na dit duwtje de verschijnselen tijdens onze tocht over de open ruimte nu aardig goed begrijpen, behalve dan de aanblik van het halve middengebouw, welke de genade van de Heer aanduidt en voorlopig alleen zichtbaar is, totdat aan de andere kant van de galerijen ook de hoofdoorzaak zichtbaar wordt, die de liefde van de Heer is, ofwel de Heer Zelf in Zijn persoonlijkheid. Daar we dit nu weten, trekken we weer verder.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] Jullie vragen nu evenwel waarom dan om dezelfde reden de buitenste rij niet van trappen is voorzien? Kijk, dat ligt weer in de wijsheid van deze mensen besloten; de buitenste zuilenrij stelt ook wel leraren voor, maar dan leraren voor natuurlijke, en dus uiterlijke zaken. Deze leraren kunnen echter met hun leervakken niemand verheffen, daarom hebben deze buitenste zuilen dan ook geen trappen.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Jullie zouden graag willen weten, waartoe deze wenteltrappen dienen en waarom ze bij elke zuil dezelfde vorm hebben. De eerste reden is kennelijk om op de tweede galerij te komen, maar daartoe hoeft toch niet elke zuil van zo'n wenteltrap te worden voorzien.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[11] Jullie denken dat er achter deze hoogst eenvoudige verschijning toch niet al te veel belangrijks kan schuilen met betrekking tot de overeenstemming. Maar ik zeg jullie: juist in deze wat saaie reis ligt iets heel buitengewoon diepzinnigs verborgen. Wat we daar tegenkomen is weliswaar weinig, maar evenals bij jullie gezegde, dat de wijze met weinig genoegen neemt en in dat weinige grote dingen ontdekt, is het ook met dit weinige zo gesteld dat het voor ons volkomen voldoende is, als we het maar met een enigszins wijze blik beschouwen. Opdat jullie je daarover een beetje een idee kunnen vormen, zal ik jullie om te beginnen nog enkele heel kleine duwtjes geven, waarna jullie zonder veel moeite het meer diepzinnige zelf kunnen vinden.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Ja, jullie kunnen hier bekijken wat je maar wilt, toch zullen jullie overal de meest volmaakte en nauwe overeenstemming met de uiterlijke en innerlijke toestanden van de mens aantreffen. Zo is ons de weg vanaf onze laatste laan heel eentonig voorgekomen. Er was niets anders dan de mooie bodem en een rij, uit een spaarzaam aantal bestaande, niet bepaald aanzienlijke piramiden, gevolgd door de verheugende verandering van de, eerder door ons als hinderlijk ervaren, ringmuur in een ruime zuilengalerij, waarboven in het midden het halve hoofdgebouw zichtbaar was. Dat was dan ook alles wat we op onze reis door de open vlakte tegenkwamen.
Hoofdstuk 32: Het verdere verloop van de wandeltocht op de zon. De architectuur van het paleis beantwoordt aan de verhoudingen van het menselijk wezen Het zonnepaleis - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
...  893 - 894 - 895 - 896 - 897 - 898 - 899 - 900 - 901 - 902 - 903 - 904 - 905 - 906 - 907 - 908 - 909 - 910 - 911 - 912 - 913 - 914 - 915 - 916 - 917 - 918  ...