16678 resultaten - Pagina 909 van 1112
... 897 - 898 - 899 - 900 - 901 - 902 - 903 - 904 - 905 - 906 - 907 - 908 - 909 - 910 - 911 - 912 - 913 - 914 - 915 - 916 - 917 - 918 - 919 - 920 - 921 - 922 ...
[6] Zo kunnen de mensen uit ontevredenheid de goddelijke gaven dan ook niet laten zoals ze gegeven zijn, maar veranderen deze steeds naar believen en aardse behoeften. De dieren worden gevangen, geslacht en hun vlees wordt op allerlei manieren toebereid en gegeten. De bomen en planten worden verplaatst en veredeld. Met geen enkele ordening is de mens tevreden en hij maakt voor zichzelf een betere. Zo was het van nature ook de bedoeling dat de mensen naakt zouden rondlopen en zomer en winter onder de blote hemel of in holen en grotten zouden bivakkeren. Maar zij zijn daarmee helemaal niet tevreden en maken zich daarom soms zelfs heel luxueuze kleren en bouwen allerlei huizen en woningen.Hoofdstuk 114: Bruno's door de Heer ingegeven antwoord. Bewijs van de Goddelijkheid van Jezus' leer. Haar onuitputtelijke rijkdom en veelzijdigheid - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] Wanneer Christus, die de schanddaden van de joodse priesters bij iedere gelegenheid toch uitdrukkelijk heeft afgekeurd, God is, en leeft zoals wij nu na de dood van ons lichaam, zeg ons dan eens: hoe kan Hij zulke gruwelen, nu al meer dan vijftien eeuwen lang, op hun beloop laten en rustig toezien, hoe deze zwarte dienaren Gods met Hem nog heel wat ergere schanddaden bedrijven dan die oudromeinse beulen, die Hem aan het kruis hebben geslagen? Meer dan viervijfde deel van de christenheid ziet de slechte handelwijze duidelijk in en zegt: 'Van alle christelijke sekten is Rome de oudste en zij moet dus ook het beste weten wat ze van Christus en Zijn leer moet denken! Door haar handelwijze, die recht tegen de leer van Christus indruist, toont ze echter dat ze zelf nog nooit in deze leer heeft geloofd en bijgevolg nog minder in Christus. Ze solt met Hem, ze verkoopt Hem; ja, ze zou Hem zelfs naar de hel vervloeken, wanneer Hij het zou wagen om zich ook maar enigszins met een andere sekte in te laten. Daardoor worden alle volgelingen van zijn leer in hun geloof geschokt en zijn op deze manier dan genoodzaakt zo'n leer vol verachting de rug toe te keren!
Hoofdstuk 115: Kritiek op Rome. Deze wordt door Bruno belicht. Over het nut van de nacht - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] Deze nu al heel oude boom heeft in geestelijk opzicht bijna dezelfde degeneratie ondergaan als de oude kastanjeboom in Sicilië, dichtbij de Etna, wiens kern nu al bijna duizend jaar vermolmd, rot en dood is. Maar omdat uit deze boom, toen hij nog jong was, machtige wortels en wijd uitgestrekte takken zijn gegroeid, heeft hij in de loop der tijden tussen wortels en takken nieuwe stammen gevormd. Zo ontstond uit wat eens een gezonde boom was, een meerstammige boom, die alleen nog maar in de kroon, en allang niet meer in wortel en stam, tot één en dezelfde boom behoort. Deze boom draagt hier en daar nog wel schaarse vruchten, maar ze zijn smakeloos, hard en bijna niet te genieten. De reden daarvan zou wel kunnen zijn, dat deze boom zijn belangrijkste levenskern allang totaal verloren heeft. Wel hebben zich in de nieuwe loten uit de sterke zijwortels eigen kernen gevormd. Daarmee is echter de hoofdstam, van wiens gezondheid de smaak van de vrucht afhangt, weinig geholpen. Deze boom wordt nu meer als een historische curiositeit dan als een werkelijk bruikbare boom beschouwd en door het eenvoudige volk met allerlei sprookjes en fabels (die graag worden geweven rondom alles wat heel oud is) vereerd en door stekeblinde dwazen zelfs als een heiligdom aanbeden. Het beste aan deze boom is nog, dat hij bij een plotseling opkomend onweer de wandelaar een beetje bescherming biedt.
Hoofdstuk 115: Kritiek op Rome. Deze wordt door Bruno belicht. Over het nut van de nacht - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[16] Wij allen wonen nu in jou, zoals jij in ons allen. Wie van ons kan zeggen: 'Broeder, ik heb te weinig!'? Ieder heeft het zijne en hoe meer hij heeft en geeft, des te meer ontvangt hij terug. De harten zijn hier als zeeën; de ene stroomt steeds in de andere en toch heeft er geen te weinig water. Zodoende hoef je mij je huis niet te schenken, want ik gebruik het alsof het mijn eigen was. In ruil daarvoor staat echter ook het mijne jou volkomen ter beschikking.
Hoofdstuk 121: Meningen en raadgevingen van de vrienden. Dismas brengt de harten tot rust. Roberts dank. Over de zegen van de naastenliefde - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Allen begeven zich naar de deur en kijken verstolen in de grote eerste zaal in de hoop de Heer aan het hoofd van de reeds bekende gasten te zullen zien. Maar dat is niet het geval! Een grote menigte menselijke wezens van diverse pluimage dringt de zaal binnen en wenst opgewonden de heer van dit paleis te spreken.
Hoofdstuk 122: Het binnendringen van een opgewonden menigte gesneuvelden. De toespraak van de aanvoerder. Zijn oproep tot gebed - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[4] Kijk, daar vooraan lijken de drie leiders te staan, want zoals zij zich gedragen, gedraagt zich ook de hele grote menigte. Daarom opgelet, we zullen nog heel merkwaardige dingen horen! De middelste keert zich nu om en gebiedt orde en rust. Hij zal waarschijnlijk een toespraak tot het hele gezelschap gaan houden, die zeker van grote betekenis voor ons zal zijn. Daarom zullen we die met grote aandacht beluisteren! Het wordt nu stiller en er komen verder ook geen ongure individuen meer bij. Daarom nu opgelet! Hij vraagt om aandacht en schraapt zijn keel al. Luister, hij spreekt!'
Hoofdstuk 122: Het binnendringen van een opgewonden menigte gesneuvelden. De toespraak van de aanvoerder. Zijn oproep tot gebed - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[7] Eveneens is dat het geval met de uiterst verdeelde staat, waarin zich de rooms-katholieke kerk bevindt. Zij heeft geen eigenlijke stam en geen kern meer. Uiterlijk heeft ze nog het aanzien van een levensboom, maar in wezen is ze dat even weinig meer als de oude Siciliaanse kastanjeboom nog een nuttige vruchtboom is. Ze vegeteert nog wel en heeft in haar ledematen nog een uiterlijk leven, draagt ook nog bloesems en vruchten, maar deze zijn niet meer te genieten; ze zijn hard en smakeloos en worden door enkele reizigers slechts gekocht als curiositeit. Zoals het gaat met de Siciliaanse natuurlijke boom, die eigenlijk allang dood is en nu zijn totale ontbinding tegemoet gaat, zo gaat het nu ook met de door ouderdom verzwakte geestelijke boom van Rome. Ik zeg je: spoedig zal Rome alleen nog maar bestaan in de geschiedenisboeken!
Hoofdstuk 115: Kritiek op Rome. Deze wordt door Bruno belicht. Over het nut van de nacht - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[9] Overigens komt me de roomse kerk voor als een geloofsnacht, omdat ze bij haar zogenaamde godsdienstige plechtigheden steeds lichten aansteekt ten teken, dat het in haar ook op klaarlichte dag nog nacht is! De nacht heeft echter ook wel degelijk goede kanten, want ze geeft rust aan de vermoeiden. En waar hebben de geestelijk vermoeiden meer rust dan in de nachtkerk van Rome? Ze hoeven niet na te denken, niets te onderzoeken en niet voorwaarts te schrijden, maar alleen maar heel rustig te delen in de goede gaven van hun moeder (nacht) en kunnen daarbij rustig slapen. Worden zij dan echter wakker, gewekt door een of andere morele of politieke opdoffer, dan zoekt niemand zo naarstig naar licht als juist diegenen, die zich in de nacht bevinden!
Hoofdstuk 115: Kritiek op Rome. Deze wordt door Bruno belicht. Over het nut van de nacht - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] De spreker zegt: 'Vriend, we zien nu in dat de goddelijke leer van Christus wel een echte goddelijke leer kan zijn en ook zeker is, hoewel ze door Rome op de meest afschuwelijke manier is misbruikt. We zien echter nog niet in, hoe de Heer het dan kon toelaten dat deze kerk, die in de eerste tijden toch zuiver apostolisch was, de laatste eeuwen zo in diskrediet is gebracht, dat ze volgens de zuivere betekenis van het evangelie helemaal geen kerk meer is. Haar Latijnse gebrabbel, haar oorbiecht, haar misoffer en andere heilige nonsens, en vooral het tegen heel de natuur indruisende celibaat zijn toch verschijnselen, waar men zich in de huidige tijd zelfs al vrolijk over maakt, om maar niet te spreken over de andere, domme kerkelijke gebruiken. En zo'n enorm gekkenhuis wordt geduld door de Heer, wiens leer een centraal zonlicht zou moeten zijn voor de mensen op aarde! Kijk, dat is de omineuze kern van de zaak! Vriend, geef ons daarover nog een lichtstraaltje!'
Hoofdstuk 116: Misvorming van de zuivere leer van God tengevolge van de vrije wil van de mens. Het einde van de lankmoedigheid van de Heer - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] Toen de mensen achter al die bedriegerijen kwamen, wierp men zich op de mystiek, of eigenlijk de zwarte kunst, richtte bedevaartsoorden op met miraculeuze beelden, omhulde zich met het Latijn, produceerde wonderdoende relikwieën en bouwde grote tempels met veel wonderaltaren. Daarmee drijft men handel tot op dit uur. Omdat de mensen tegenwoordig echter helemaal op de hoogte zijn van de praktijken van de papen en zelfs geen respect meer hebben voor een geestelijke, zijn de kooplieden aan het eind van hun Latijn. Ze weten niet meer hoe ze het moeten aanpakken om voor hun sterk bedorven waar een winstgevende afzet te vinden.
Hoofdstuk 116: Misvorming van de zuivere leer van God tengevolge van de vrije wil van de mens. Het einde van de lankmoedigheid van de Heer - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[2] Bruno zegt: 'Beste vrienden, de reden waarom de Heer dit kan toelaten, moeten jullie zoeken in het heilige besef van de noodzakelijke vrijheid van de menselijke wil, zonder welke de mens geen mens zou zijn, maar enkel een dier of een automaat. Omdat hij echter, om mens te zijn, een volkomen vrije wil moet hebben, tengevolge waarvan hij kan doen wat hij maar wil, is het daardoor ook duidelijk, dat het hem ook met betrekking tot de goddelijke leer, ook al is deze nog zo zuiver, geoorloofd moet zijn deze wel of niet aan te nemen, of als echt of niet echt aan te merken. Daar de mens echter dit recht heeft, was het dan ook mogelijk dat zich mettertijd uit de zuivere leer van Christus een duister pausdom kon ontwikkelen.
Hoofdstuk 116: Misvorming van de zuivere leer van God tengevolge van de vrije wil van de mens. Het einde van de lankmoedigheid van de Heer - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] In de tijden der apostelen waren er immers al mensen, die zaken wilden doen met de wonderleer van Christus; ja, Christus Zelf had er een bij zich die Hem verried! Waarom zouden zich in latere tijden dan geen massa's handelaren hebben kunnen aandienen, die de leer van Christus misbruikten als een geduldige koe, die zonder veel voer een enorme hoeveelheid melk geeft. Daar geldzuchtige mensen dit echter maar al te goed hebben ingezien, maakten ze van de goddelijke leer een verkoopartikel, dreven daar in alle landen van de wereld handel mee en deden zo goede zaken. Dat was al het eerste kwaad! Toen echter de kooplieden (roomse geestelijken van diverse pluimage) zagen, dat hun artikel in zijn zuiver geestelijke vorm niet meer zo gretig gekocht werd, vooral niet bij de pronk- en ceremonie-minnende Aziaten, pasten ze al gauw hun koopwaar zo aan, dat deze weer bij de morgenlandbewoners in de smaak zou vallen. En kijk, de nieuwe handel begon weer goed te lopen.
Hoofdstuk 116: Misvorming van de zuivere leer van God tengevolge van de vrije wil van de mens. Het einde van de lankmoedigheid van de Heer - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[10] De commandant zegt: 'Hou je mond, jij ezel van een Italiaan! Zulke domheden mankeren er nog maar aan! Laat iemand anders zich melden, maar dan met iets verstandigers. Verdraaid, kan dan niemand van jullie het zogenaamde 'Onze Vader' bidden?' Een komt er naar voren en zegt: 'Mijnheer de generaal, toen ik nog een jochie was, heb ik het 'Onze Vader' geleerd. Het is een mooi en wonderbaarlijk gebed, maar ik ken het niet meer helemaal. Wat ik nog ken, wil ik wel voorbidden.' De generaal zegt: 'Nou, bid dan maar, zo veel en zo goed als je kunt!'
Hoofdstuk 122: Het binnendringen van een opgewonden menigte gesneuvelden. De toespraak van de aanvoerder. Zijn oproep tot gebed - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] De monnik verwijdert zich na deze zeer militaire woorden van de generaal. Deze vraagt nu aan de Slaven, of iemand van hen het 'Onze Vader' zou willen bidden.
Hoofdstuk 123: Een monnik wil voor geld de mis lezen. De generaal gaat tekeer tegen Rome. Robert zou graag helpen. De Heer komt - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[7] De Pool bidt nu terstond geheel volgens de wens van de generaal voor en allen bidden hem woord voor woord na. Alleen de monnik die de mis wilde lezen en een paar van zijn soortgenoten doen er niet aan mee en ergeren zich er aan, dat de generaal geen gebruik wilde maken van de Latijnse eredienst. De omstanders echter bemerken, dat deze geestelijken schandelijke gebaren maken en dat de monnik, die de mis wilde lezen, bij de bede: 'Uw rijk kome...' zei: 'de hel kome over jullie'. Daarom grijpen zij deze heilige godsdienaren, slepen hen voor de generaal en vertellen hem alles.
Hoofdstuk 123: Een monnik wil voor geld de mis lezen. De generaal gaat tekeer tegen Rome. Robert zou graag helpen. De Heer komt - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)