15542 resultaten - Pagina 968 van 1037
... 956 - 957 - 958 - 959 - 960 - 961 - 962 - 963 - 964 - 965 - 966 - 967 - 968 - 969 - 970 - 971 - 972 - 973 - 974 - 975 - 976 - 977 - 978 - 979 - 980 - 981 ...
[14] IK zeg: 'Mijn lieve, nu voleindigde Martinus. Heb je op de aarde het oude spreekwoord nooit gehoord: 'Wie de liefde heeft, voert de bruid naar huis.' Zie, dat zal nu ook bij jou het geval zijn. En, omdat wij in dit grote huis nu alles op orde hebben gebracht, zullen wij weer naar huis terugkeren!Hoofdstuk 202: Het loon van de overwinnaar - Het hemelse huwelijk als hoogste voleinding van de goddelijke orde - Over het wezen van de vrouw - Martinus' goede keus en overgave aan de wil van de Heer - Een wenk over het hemelse huwelijk - Martinus' hemelse missie als voleindigde - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Hierop roept JOHANNES alle aanwezigen bijeen en zegt tegen hun: 'Broeders, jullie weten dat een contract tussen een eerlijk mens en iemand die van oneerlijkheid wordt verdacht getuigen nodig heeft, opdat door hen het contract volledig rechtsgeldig is. Jullie hebben nu alles gehoord en gezien, wat hier is voorgevallen en werd gesproken en met welk doel. Vanwege het getuigenis zijn jullie in opdracht van de Heer hier mee naar toe gekomen, zoals Martinus en ik vanwege het woord en de bemiddeling en ook vanwege het getuigenis. Daarom zullen jullie allen een eeuwig levend getuigenis blijven van datgene, wat jullie hier gezien en gehoord hebt. En jullie getuigenis zal eeuwig waar zijn voor de Heer en voor al Zijn hemelen en kinderen!'
Hoofdstuk 200: Satan in tegenstrijdigheden verwikkeld - Satan, de verderver en verleider - Nieuw vredescontract tussen Johannes en Satan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[4] Mijn huis en het huis van de Heer zijn niet twee huizen, doch maar één huis; want het is een huis van liefde! Jullie weten waar het staat en kom dus steeds naar ons toe in dit huis. Dan zullen jullie de Heer altijd in ons midden aantreffen als de eeuwig heilige, beste Vader temidden van Zijn kinderen, die Hem boven alles liefhebben. Zo zij het in naam van de Heer!'
Hoofdstuk 203: Toespraak van Martinus, de nieuwe beschermengel, aan zijn zonnegemeente - Uhrons goede antwoord aan Martinus - Zijn verzoek aan de Heer en Diens Amen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Onze lieve dochters door de Heer en door ons aan jullie gegeven, mogen ons hart in jullie zijn en onze tong van de diepste dank in jullie mond. Zo ver de stralen van onze wereld in de oneindigheid naar buiten dringen, zo ver klinke ook de lofzang, die wij altijd aan de Heer en aan jullie in Hem in de zuiverste harmonie zullen brengen!
Hoofdstuk 203: Toespraak van Martinus, de nieuwe beschermengel, aan zijn zonnegemeente - Uhrons goede antwoord aan Martinus - Zijn verzoek aan de Heer en Diens Amen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] (Zich naar Mij, de Heer, kerend:) En Gij, o onnoemelijk heiligste Vader, gedenk ons als Uw nieuwe kinderen. Behoud ons en al onze nakomelingen en onze grote gemeente in Uw genade en liefde in eeuwigheid! Gedenk echter ook die andere gemeenten en volkeren, die op deze grote aarde de ons nog volledig onbekende landstreken en gordels bewonen. Moge Uw wil met hen en met ons handelen naar Uw liefde en eeuwige wijsheid!'
Hoofdstuk 203: Toespraak van Martinus, de nieuwe beschermengel, aan zijn zonnegemeente - Uhrons goede antwoord aan Martinus - Zijn verzoek aan de Heer en Diens Amen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[2] Daarop wordt Martinus met al zijn gasten, vrienden en broeders door Mij voor de eerste keer naar de galerijen van zijn huis gevoerd. Hier staat een deur naar het Oosten open, waaruit een heerlijke weg in de heilige Stad Gods leidt.
Hoofdstuk 204: Terugkeer van het hemelse gezelschap - Een werk van barmhartigheid - Bezoek aan de galerijen van het huis van Martinus - De weg naar de Stad Gods - Heerlijke ontmoeting en begroeting - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[33] Zie naar beneden naar je derde dochter, jouw kleine aarde,
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[36] slechts één drop naar je dochter laten druppelen!
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[69] Onder de natuurwetenschappelijke geschriften die Jakob Lorber, de ziener uit Stiermarken, rond het midden van de vorige eeuw door de gave van het innerlijke Woord ontving, is het werk over de zon van ons zonnestelsel wel één van de meest verbazingwekkende openbaringen. Het slaat een brug van de natuurlijke naar de geestelijke wereld, en is geschikt om het wereldbeeld zelf van de moderne mens fundamenteel te wijzigen.
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[73] In dit duistere denken valt dit boek als een zonnestraal naar binnen: verlichtend en verwarmend, verstand en gemoed in gelijke mate aansprekend! De kosmische moeder de zon, die alles in zich verenigt wat als gedeeld planetair leven aanwezig is in haar kosmische kinderen: woonplaats van talloze zonnemensen, wier volmaaktheid met hun stralende woonhuis overeenstemt, levende uitdrukking van het heilige scheppingsgetal zeven, dat in de zeven woongordels van de zon en de zeven inwendige zonnelichamen vorm krijgt; middelaarster van alle lichtkrachten van het universum, die zij ontvangt en dienend doorgeeft; zelfs omstraald door een aura van licht, die ons oog verblindt en iedere blik in haar wereld belet.
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Dat is daar echter absoluut niet zo, want de natuurlijke mensen van deze volmaakte planeet hebben een nog veel sterkere wilskracht dan de vegetatieve, stuwende kracht van de aardbodem van de zon. Om deze reden groeit er op de zon dan ook geen boom, geen struik, geen plant of een grashalm zonder toedoen van de menselijke wil. De menselijke wil is daar dus het enige, oneindig veelsoortige en diverse zaad voor alle vegetatie op deze volmaakte planeet. Daarom groeit er alleen daar bijvoorbeeld een boom of een plant uit de aardbodem van de zon, waar en in de vorm zoals een zonnemens die wil hebben. Daarom bestaat er op deze volmaakte planeet ook absoluut geen blijvende, gelijkvormig voorkomende soort in het rijk van alle planten, maar de soort richt zich altijd naar wat een mens op een bepaald moment wil. - Wanneer een mens echter een boom of een plant door zijn wil uit de bodem heeft geroepen, kan niemand anders die uitroeien, behalve alleen degene, die de plant tevoorschijn heeft geroepen; of alleen kan iemand anders dat doen, wanneer hij door de verwekker gevolmachtigd is.
Hoofdstuk 1: De zon als compleet beeld van de planetenwerelden. Algemene dingen over aardbodem en plantengroei - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] We weten nu dus, dat de zon een volmaakte planeet is. Laten we ons dus niet langer bezighouden met vergelijkingen, maar ons direct, zoals jullie plegen te zeggen, met ons hele hebben en houden naar de zon begeven en haar van pool tot pool beschouwen, echter niet in de orde zoals bij een onvolmaakte planeet, maar juist omgekeerd.
Hoofdstuk 2: De zonnemens in het algemeen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Al deze zeven zonnen zijn overal bewoond. Daarom is er ook tussen iedere zon een vrije tussenruimte van duizend tot drieduizend mijl3, waardoor ook iedere meer naar binnen gelegen zon volkomen bewoonbaar is.
Hoofdstuk 2: De zonnemens in het algemeen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Degenen die zich daar naar Mijn orde voegen, stijgen dan weer op tot een hogere volmaaktheid. - In het tegenovergestelde geval worden ze echter stevig gevangen genomen en als een volumineuze massa uit het zonnelichaam gestoten, de wijde planeten - en kometenruimte in.
Hoofdstuk 3: De ontwikkelingsweg van de zonnemens – in strijd met of overeenkomstig de goddelijke orde - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] In dit geval zijn jullie ten eerste al de ouders van zulke vroegtijdig naar de zon teruggekeerde kinderen. Ten tweede kunnen jullie echter in een nog veel volmaaktere betekenis ouders van de totale mensheid van de zon zijn, en wel dan, wanneer jullie met Paulus kunnen zeggen: ‘Nu leef niet ik meer, maar Christus leeft in mij!’.
Hoofdstuk 3: De ontwikkelingsweg van de zonnemens – in strijd met of overeenkomstig de goddelijke orde - Jakob Lorber - De natuurlijke zon