15542 resultaten - Pagina 975 van 1037
... 963 - 964 - 965 - 966 - 967 - 968 - 969 - 970 - 971 - 972 - 973 - 974 - 975 - 976 - 977 - 978 - 979 - 980 - 981 - 982 - 983 - 984 - 985 - 986 - 987 - 988 ...
[26] Aan deze korte beschrijving kunnen jullie nu wel zien, dat de zonnebewoners beslist betere filosofen zijn dan jullie. Want de orde, die zij in hun huiselijk leven in acht nemen, is zelfs symbolisch gezien toch zeker meer in overeenstemming met Mijn orde dan die, welke jullie met betrekking tot jullie huiselijke instellingen en bepalingen hanteren. Weliswaar kan bij jullie op jullie planeet niet zo’n uiterlijke orde in acht genomen worden, en in de grond van de zaak is daar ook niet zoveel aan gelegen. Desondanks laat Ik jullie dit nu toch zien, opdat jullie daardoor je geestelijke basis aan de hand daarvan kunnen inrichten! Dat moeten jullie dus steeds heel goed in het oog houden. En zo zullen wij als volgende onderdeel nog een blik in de verschillende ambtshuizen en tempels werpen en ons daarna naar de algemene en huiselijke regels van de bewoners van deze gordel wenden.Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Er zijn drie soorten heuvels op de zon: Ten eerste de algemene heuvels, die zich in onafzienbare ketens zoals de bergruggen op jullie aarde in alle richtingen over deze zonnegordel uitbreiden. - Ten tweede de verschillende hoogtepunten van de kruinen van deze heuvels, die er ongeveer uitzien zoals wanneer jullie ronde, maar sterk afgeknotte kegels vrijwel geheel regelmatig als een piramide tegen elkaar zouden zetten, zodat er uiteindelijk uit verschillende van zulke kegels een piramide zou ontstaan. En tenslotte de afzonderlijke uitbollingen van de grotere heuvels, die daar ook de borsten van de heuvels worden genoemd. Deze dienen gewoonlijk als plaatsen om te wonen, d.w.z. daar worden woonhuizen bovenop gebouwd; de rest van zo’n kleine heuvel wordt dan als de jullie reeds bekende teeltgrond gebruikt, waarbij, zoals jullie al enigszins meegedeeld, naar jullie maatstaf gerekend ongeveer een halve joch per persoon wordt gerekend. Deze stukken grond zijn evenals de heuvels gewoonlijk cirkelrond, waardoor het gewoonlijk dan ook zo is dat drie, soms vier van zulke stukken grond aan elkaar grenzen, en wel in het lage gedeelte, d.w.z. in het kleine dal tussen drie of vier heuvels.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Waarin onderscheidt de woning van een ambtsdrager zich nu van die van een ander mens, die geen ambtsdrager is? - Die onderscheidt zich alleen maar hierin, dat de weg daar vandaan linea recta, zoals jullie plegen te zeggen, naar het ambtshuis is gericht, terwijl de wegen van de andere huizen recht naar die punten gericht zijn, waar de grenzen van de stukken grond elkaar raken. Overigens is de inrichting van het woonhuis van een ambtsdrager precies hetzelfde als die van een ander mens.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Zo wordt het bijvoorbeeld een kind verboden naar een of ander voorwerp te kijken, maar zijn ogen er zolang van af te wenden, tot de ambtsdrager ziet dat het het kind totaal geen inspanning meer kost om zo’n voorwerp volkomen buiten beschouwing te laten. De kinderen worden ook door bepaalde prikkels in de verleiding gebracht de wet te overtreden; zo worden er voor dat doel nu eens hier, dan weer daar, waar het een kind verboden is te kijken, toneelspelen gegeven, bij welke gelegenheid het de kinderen dan heel veel inspanning en zelfverloochening kost om hun kijkgrage ogen daarvan af te wenden; maar herhaalde oefening maakt de meester. Zo is het hiermee ook; de kinderen vergeten zich wel herhaaldelijk, worden dan weer ernstig vermaand en krijgen bij herhaalde overtredingen kleine, passende straffen opgelegd - en zo wordt langzamerhand het wijze doel bereikt.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Als de kinderen op deze wijze geleerd hebben hun ogen in toom te houden, dan moeten ze op dezelfde manier hun tong in toom leren houden. Daarbij wordt ieder kind nauwkeurig door de leraar gadegeslagen, om te zien wat het lievelingsthema van zijn tong is. Dan wordt het kind geruime tijd verboden daarover te spreken. Als het kind uiteindelijk ook op dit punt zichzelf kan verloochenen, dan haalt de leraar weer een andere neiging in het kind naar boven en verbiedt hem die op passende wijze.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] De versieringen in deze grotere ambtshuizen, die gewoonlijk op die plaatsen zijn gebouwd waar vier stukken grond, soms ook vijf elkaar raken, richten zich altijd naar de voorgeschreven activiteit van de leerlingen. - Waar bestaat die activiteit uit? - Deze bestaat uit niets anders dan in het langdurig en geconcentreerd bekijken van allerlei dingen.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] Is het nu misschien goed? - O nee; de ambtsdrager verwijst de leerling vaak tien, twintig tot dertig keer naar een en hetzelfde voorwerp. Natuurlijk vragen jullie nu: Maar waar moet dat goed voor zijn? Men kan aan een ding toch niet meer zien, dan het bij een eerste waarneming van zijn oppervlak te zien geeft? Maar Ik zeg: Dit beschouwen is slechts heel oppervlakkig en biedt geen enkel mens enig voordeel voor zijn geest; want zo kan ook ieder dier naar een ding kijken.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[23] In het midden van zo’n ambtshuis zijn vier grote peilers opgesteld, die voor een deel de balken van het dak helpen dragen; voor een ander deel echter (namelijk voorzover ze van de grond tot aan het dak reiken) zijn ze versierd met hogere versierselen, die reeds verwijzen naar de werkzaamheid van de grote God.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[29] Het hele stuk grond rondom zo’n ambtshuis heeft naar jullie maatstaf niet zelden een oppervlak van duizend joch; maar desondanks krijgt een persoon toch niet meer dan een halve joch in gebruik. Nu zullen jullie vragen: Waarom eigenlijk zo’n groot stuk grond voor een ambtsdrager, wiens gezin toch zeker niet talrijker is dan dat van een ander huis?
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Zo’n tempel van het eerste type heeft daar het aanzien van een algemene volksschool, waar men na het eerder beschreven ambtshuis naar toe gaat. Jullie moeten niet denken dat daar leerlingen van slechts één zo’n ambtshuis naar toe gaan; nee, zo’n tempel neemt leerlingen op van niet zelden dertig tot veertig voorafgaande ambtshuizen. Om die reden is zo’n tempel dan ook buitengewoon groot, en moet dat ook zijn, om niet zelden verscheidene duizenden leerlingen op te nemen.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] De punten van de daken zijn weliswaar ook met vaandels versierd, maar vergeleken bij het middelste vaandel nemen de vaandels in grootte af, zoals ook de daken in hoogte afnemen. Overigens zijn ook deze tempeldaken op dezelfde manier gebouwd als de daken van de woonhuizen. De hoogte van het middelste dak kan al naargelang de grootte van de tempel soms wel duizend klafter bedragen; maar lager dan vijfhonderd klafter is het nooit. En de andere dakpunten richten zich naar de hoogte van de middelste dakpunt.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] De gang, die van de wenteltrap naar de hoofdgalerij loopt, bestaat ook uit een stof die op massief goud lijkt.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[17] De hoofdgalerijen zijn natuurlijk eveneens van balustraden voorzien, zowel aan de binnen- als de buitenzijde. De balustraden van de hoofdgalerijen bestaan uit piramiden van louter briljant, dat wil zeggen dat de piramiden gemaakt zijn van een materiaal, dat net zo schittert als een grote, geslepen diamant bij jullie, wanneer de stralen van de zon erop vallen. Deze piramiden zijn tussen de gangen zo tegen elkaar geplaatst, dat ze elkaar van onderen raken en aan de bovenkant door een als het ware massief gouden, in zeer mooi lofwerk gevatte leuning met elkaar verbonden zijn. Deze leuning loopt van de ene tot de andere gang (die van de wenteltrappiramide naar de hoofdgalerij loopt); want hij kan immers niet ononderbroken doorlopen. Als dat zo zou zijn, zou men immers, om van een gang naar de hoofdgalerij te komen, over zo’n balustrade moeten klimmen; daarom moet er op iedere plek, waar zo’n gang van de wenteltrap naar een hoofdgalerij leidt, een onderbreking in de balustrade van de hoofdgalerij zijn. Dat geldt natuurlijk alleen voor de kant die naar de binnenzijde van de tempel gericht is; aan de buitenzijde loopt dezelfde balustrade van de piramide met een nog massievere leuning ononderbroken door.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] De hoofdgalerij rust op regenboogachtige bogen, die van de ene zuil naar de andere lopen. Deze bogen vertonen volmaakt levendig het kleurenspel van een regenboog.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] De kubusvormige voetstukken, die met hun oppervlak meer dan een halve klafter aan alle kant buiten de piramide steken, worden als rustbanken gebruikt. Wanneer het namelijk tijd is om te rusten, gaan de leerlingen naar deze plaatsen en rusten daar naar behoefte uit. Deze rustbanken zijn buitengewoon zacht elastisch, ongeveer zoals een luchtkussen. De piramideachtige leuning is net zo zacht elastisch. Maar al zit iemand er nog zolang op, dan maakt hij er toch nergens een blijvende kuil in; maar wanneer hij opstaat is alles weer mooi in orde, zowel de bank als de leuning.
Hoofdstuk 18: Een eenvoudig type tempels op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon