15542 resultaten - Pagina 979 van 1037
... 967 - 968 - 969 - 970 - 971 - 972 - 973 - 974 - 975 - 976 - 977 - 978 - 979 - 980 - 981 - 982 - 983 - 984 - 985 - 986 - 987 - 988 - 989 - 990 - 991 - 992 ...
[11] Op de hoofdgordel hebben we gezien, hoe er vanaf deze twee belangrijkste bergketens een groot aantal kleinere bergketens kriskras over de hele, grote gordel lopen. Dat is aan de kant van de twee nevengordels echter niet zo. Want daar lopen de wanden van deze hoge bergketens helemaal loodrecht af naar de vlakte, die daar helemaal vol staat met water. Zo loopt er dus langs de hele berggrens, waardoor de twee nevengordels van de hoofdgordel worden gescheiden, een tamelijk brede watergordel. De breedte ervan, die natuurlijk niet overal hetzelfde is, zou gemiddeld zo’n tweeduizend mijl kunnen zijn.Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] Wanneer jullie deze twee gordels nu tegen elkaar houden, zullen jullie van noord naar zuid vanzelfsprekend opmerken, dat op de noordelijke gordel het hoogland het noordelijkste gedeelte is; in het midden ligt het gewone, lagere bergland, en het zuidelijkste gedeelte van deze gordel wordt gevormd door de watergordel. - Op de zuidelijke gordel is het precies omgekeerd; want daar vormt de watergordel het noordelijkste gedeelte; het middelste gedeelte is eveneens het lagere berglandschap, en het zuidelijkste gedeelte wordt ingenomen door de hoogvlakte.
Hoofdstuk 25: Het eerste paar nevengordels. Het landschap en de mensen daar. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Hoe is zo’n vrouw eigenlijk gekleed? - Wat de kleding betreft, die bestaat uit niets anders dan uit een wat grotere schort rond de lendenen, zoals wij die bij de bewoners van de middengordel hebben aangetroffen. En van de linker arm naar de rechter heup is, over de helft van het lichaam een bij de arm gesplitste mantel gehangen, zodanig, dat de rechter arm en de rechter borst vrij zijn.
Hoofdstuk 26: Over uiterlijke en innerlijke schoonheid. Meer bijzonderheden over gestalte, kleding en levensgewoonten van de mensen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] De kin wordt gesierd door twee dichtbegroeide stukken baard; de kleur van de baardharen is geel, bijna overlopend naar groen. Het zeer rijkelijke hoofdhaar heeft een lichtgele kleur, de wenkbrauwen zijn echter donkergroen; voor het overige hebben de ogen dezelfde vorm als bij de vrouw.
Hoofdstuk 26: Over uiterlijke en innerlijke schoonheid. Meer bijzonderheden over gestalte, kleding en levensgewoonten van de mensen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[17] Evenzo is ook de rest van het lichaam naar verhouding roder dan dat van de vrouw.
Hoofdstuk 26: Over uiterlijke en innerlijke schoonheid. Meer bijzonderheden over gestalte, kleding en levensgewoonten van de mensen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Op de middelste hoofdgordel hebben we gezien dat de mensen daar uiterst kijklustig zijn; maar toch staat hun kijklustigheid vrijwel in geen verhouding tot de kijklustigheid van de bewoners van deze twee nevengordels. Want een man, met name die van de noordelijke gordel, is zo kijklustig, dat hij heel goed in staat is om op één plek naar een natuurlijk schouwspel te blijven staren, ook als het naar jullie tijdrekening verscheidene jaren duurt. Maar van Mijn kant wordt er wel voor gezorgd dat een natuurlijk schouwspel op deze gordel en ook op de tegenovergelegen gordel nooit al te lang duurt.
Hoofdstuk 26: Over uiterlijke en innerlijke schoonheid. Meer bijzonderheden over gestalte, kleding en levensgewoonten van de mensen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[25] De meeste natuurlijke schouwspelen treden op deze gordels gewoonlijk daar op, waar de twee watergordels aan de twee hoge bergruggen grenzen (die, waardoor de hoofdgordel van deze twee nevengordels wordt gescheiden). Deze natuurlijke schouwspelen duren met name bij de uitbarsting van een gezwel op de hoofdgordel tamelijk lang; maar omdat deze watergordel toch nog altijd zo breed is als ongeveer twee keer de doorsnede van jullie aarde, valt er voor onze kijklustigen niet al teveel van zulke grote schouwspelen te zien. Bij grote uitbarstingen worden er soms wel een groot aantal grote lichtbollen over het hooggebergte naar deze gordel geslingerd; maar door de grote afstand worden zulke lichtbollen, ook al zijn ze soms zo groot als de maan van jullie aarde, als niet veel groter waargenomen dan zoals jullie de maan door een sterke verrekijker zien. Bovendien duurt het neervallen van zo’n lichtbol maar nauwelijks enkele seconden; vandaar dat het schouwspel de kijklustige bewoners op deze gordel dan ook altijd erg onbevredigd laat.
Hoofdstuk 26: Over uiterlijke en innerlijke schoonheid. Meer bijzonderheden over gestalte, kleding en levensgewoonten van de mensen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Wanneer men door de deur gaat, moet men daarna eveneens een kleine trap afdalen om op de eigenlijke vloer van het huis te komen; maar ook aan de binnenzijde van de deur begint niet direct de trap, maar leidt er van de deur ook een soort binnenbordes naar de trap, die aan beide zijden voorzien is van een balustrade van sierlijk bewerkte, meerkantige zuilen.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Rond de grote centrale zuil leidt er eveneens een wenteltrap tot aan de zolder en daarlangs door de dakdeur naar de zogeheten dakgalerij, die daar het ‘observatorium’ heet (waarmee het doel ervan, maar niet het woord bedoeld is). Deze galerij is eveneens voorzien van een eenvoudige, maar smaakvolle balustrade van kleine zuilen; op de hoogvlakten heeft dit observatorium echter gewoonlijk geen dak. De reden daarvan is, dat op deze hoogvlakten de zon veel koeler is dan in de lager gelegen landstreken.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Voor beide gordels kunnen jullie er nog aan toevoegen, dat de bewoners van deze gordels hun huizen ook zoveel mogelijk op de hoogste punten bouwen. Nu jullie dit weten, zijn we ook klaar met de huizen en zullen ons dus direct naar de gemeenschappelijke nederzettingen wenden.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[29] De ingang van dit gebouw is eveneens niet gelijkvloers aangebracht, maar midden in een smalle zijde van dit gebouw is eveneens een geweldig bordes geplaatst, waar men via verscheidene trappen komt. Het bordes zelf is een tamelijk grote, vierkante ruimte, voorzien van een dak, dat op verscheidene vierkante, witte zuilen rust. Via dit bordes komt men eerst bij een twintig klafter hoge toegangsdeur (die eveneens open- en dichtgedaan kan worden). Binnen in het gebouw loopt dit bordes (dat binnen het gebouw breder is dan buiten) ongeveer twintig klafter gelijkvloers door; daarna pas leiden twee trappen naar beneden het eigenlijke gebouw zelf in.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[38] Hieruit kunnen jullie al enigszins opmaken, hoeveel wijsheid er vaak in zo’n hoofdgebouw van een gemeenschap zit. Maar als jullie bovendien nog willen aannemen, dat er op zo’n zonnegordel ongeveer vijf miljoen van zulke gemeenschappelijke hoofdgebouwen staan, kunnen jullie wel uitrekenen hoeveel dikke boeken wijsheid, naar jullie schrift gemeten, op de twee gordels verzameld zijn.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[44] In de torens zelf is van binnen niets anders te zien dan een gemakkelijke trap van de ene etage naar de andere. Deze etages zijn daar aangebracht, opdat niemand bij het beklimmen van een toren hoogtevrees krijgt. Maar om je het des te gemakkelijker voor de geest te halen, moet je je een bijna duizend klafter hoge toren voorstellen, die van binnen om de tien klafter door een vloer in etages is verdeeld, waarbij dan iedere verdieping met een andere verbonden is door een trap, die van een balustrade voorzien is.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Achter deze zuil is nog een kleinere zuil geplaatst, die eveneens tot aan de zoldering reikt. Vanaf de grote centrale zuil, ongeveer vijf klafter van de zoldering, loopt er dan weer een gang naar de tweede zuil, van deze naar een zuil in de rij en van deze zuil weer tot aan de muur van het theatergebouw - en deze gang kan men bereiken via de reeds genoemde wenteltrap van de middelste grote zuil.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Jullie zullen weer vragen: Hoe brengt men eigenlijk zo’n groot schilderij door die niet al te grote ingangspoort naar binnen? - Dat gebeurt in stukken of stroken, waarbij iedere strook ongeveer drie klafter breed is. Deze stroken worden in de juiste volgorde naast elkaar aan de balustrade van die muurgang opgehangen en vormen dan volkomen één geheel.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon