16678 resultaten - Pagina 980 van 1112
... 968 - 969 - 970 - 971 - 972 - 973 - 974 - 975 - 976 - 977 - 978 - 979 - 980 - 981 - 982 - 983 - 984 - 985 - 986 - 987 - 988 - 989 - 990 - 991 - 992 - 993 ...
[6] Want zie, alles wat je hier ziet en waarover je zo zeer verbaasd bent, bevindt zich niet buiten jou, maar in jezelf. Dat jij het hier echter als buiten jezelf ziet, ligt aan je geestelijk gezichtsvermogen. Het lijkt op het zien van gebieden, die je dikwijls in een droom hebt gezien alsof het buiten jezelf was, terwijl je ze toch eigenlijk alleen maar in jezelf met het oog van de ziel zag. Alleen is dit het verschil, dat hier alles, wat in een droom eigenlijk meestal als een ijdel spiegelgevecht van de ziel moet worden gezien, werkelijkheid is. Vraag hierover nu niet verder, want te rechter tijd zal het je duidelijk worden.Hoofdstuk 42: De verrassingen achter de vijfde deur - De wondere wereld van Jupiter - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Als dus een groot mens door een nauw en laag poortje in een vertrek wil komen, dan moet hij zich van te voren klein maken en heel diep bukken, omdat hij anders in geen geval in het vertrek kan komen. Zo is ook de aarde een smalle en doornige weg en een lage en nauwe poort naar het leven voor die geesten, die vroeger zeer groot waren en nog groter wilden zijn.
Hoofdstuk 43: Saturnus als mooiste van alle planeten - De aarde als school van Gods kinderen en plaats van de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Wanneer jij zalig bent, dan zijn al deze ontelbaren die je hier ziet, dat ook door en in jou; evenals wanneer jij je goed voelt, ook je hele lijf zich goed voelt. Daarom vereist dan ook de hoogste plicht van de heilige liefde bij Mijn kinderen, om zo volmaakt te worden als Ikzelf. Want van zo' n zaligste volmaaktheid hangt de zaligheid van talloze kleine klein kindertjes af, door wier zaligheid die van jullie steeds in het eindeloze vergroot en verhoogd wordt.
Hoofdstuk 43: Saturnus als mooiste van alle planeten - De aarde als school van Gods kinderen en plaats van de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[2] In de tuinen zie je op hun brede, zeer geëffende paden een groot aantal geesten met een volmaakt menselijk uiterlijk, allen goed gekleed. Aller ogen zijn op ons gericht, want zij allen vermoeden, dat Ik Mij in hun nabijheid bevind en dat ook de toekomstige bezitter en gebieder zich nu al in dezelfde nabijheid bevindt. Door hem hopen zij Pas hunvolle zaligheid binnen te gaan en daardoor tot de hun beloofde volledige kracht en sterkte te komen.
Hoofdstuk 44: Het zevende vertrek - Over het wezen en het doel van Uranus en zijn geesten - De schepping in de mens en buiten de mens in hun wederzijdse relatie - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[1] Wij bevinden ons nu reeds bij deur 5, die opengaat als wij daar aankomen en BISSCHOP MARTINUS slaat meteen bij de eerste aanblik van dit geopende kamertje zijn handen drie keer van verbazing in elkaar en schreeuwt gewoonweg: 'Maar omwille van Uw Goddelijke Naam, Heer, Jezus, Vader - ja, wat is dit nu weer?! Deze onmetelijkheid! Een hemelse aarde zonder einde; en er boven nog vier planeten, als ik het goed zie! Alles overgoten door een licht, waarvan zelfs de diepzinnigste pelgrim op aarde zich niet de allerminste voorstelling kan vormen. Die pracht en majesteit van de stralend lichtende paleizen, tempels en ook kleine tempeltjes, die waarschijnlijk dienen als vrije woningen voor deze bewoners!
Hoofdstuk 42: De verrassingen achter de vijfde deur - De wondere wereld van Jupiter - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[4] Omdat echter het grote zich ten opzichte van het kleine pas echt groot toont, het sterkste tegenover het zwakke pas echt sterk, het machtige tegenover het onmachtige zeer machtig - is juist de aarde in alles zo armzaligst geschapen, opdat ze de eens grootste en schitterendste geesten óf ter deemoediging zal dienen en hen daardoor tot nieuw leven wekken, of echter als gericht, waardoor ze een nieuwe, eeuwige dood ervaren. Want zoals Ik je vroeger al heb laten zien, dient het kleine en onaanzienlijke op zichzelf er ook toe, om het grote en aanzienlijke als zodanig te verhogen. En dat is al het gericht, ofschoon het grote en aanzienlijke zich daar, waar alles klein en onaanzienlijk is, hiernaar moet richten en zich moet verdeemoedigen.
Hoofdstuk 43: Saturnus als mooiste van alle planeten - De aarde als school van Gods kinderen en plaats van de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[8] Daarna bewandelden velen reeds deze weg en bereikten daardoor het gestelde, gewenste doel, namelijk de verheffing tot het kindschap van God en daardoor het erfdeel van het eeuwige leven in alle macht, kracht en hoogste voleinding. Dit erfdeel bestaat hierin, dat zij zich verheugen in het bezit van al die scheppende eigenschappen, die Mij eeuwig zonder beperking eigen zijn. Dat echter is niet gegeven aan de geesten van alle andere talloze sterren en planeten, zoals ook niet aan alle ledematen van het lichaam het gezichtsvermogen gegeven is, of het gehoor en nog minder het gevoel van het innerlijke geestesoog, dat het meest eigenlijke bewustzijn is van het eigen en niet eigen zijn en het vermogen om God te zien en te erkennen.
Hoofdstuk 43: Saturnus als mooiste van alle planeten - De aarde als school van Gods kinderen en plaats van de menswording van de Heer - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Zoals natuurlijk het vermogen tot groeien in de mens aanwezig moet zijn, omdat hij anders niet zou kunnen groeien, evenzo moeten ook deze geesten op overeenkomstige wijze in de mens en op die plaats aanwezig zijn, die de belangrijkste grond van de groei is. Daarom is ook weer alles wat je hier ziet, in je en niet buiten je. Deze planeet samen met zijn bewoners en andere zaken bevindt zich in werkelijkheid ook ergens buiten je; alleen kun jij dit nog lang niet zien.
Hoofdstuk 44: Het zevende vertrek - Over het wezen en het doel van Uranus en zijn geesten - De schepping in de mens en buiten de mens in hun wederzijdse relatie - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Zul je echter in jezelf tot volle rijping van het eeuwige leven komen, dan zul je ook de grote schepping buiten jezelf kunnen zien, zoals Ik deze Zelf zie – wat echter ook nodig is. Want als Ik Mijn voleindigde kinderen, die engelen zijn, een hele wereld toevertrouw om daarvoor te zorgen, dan moeten zij zo'n wereld immers ook nauwkeurig zien. Want een blinde kan geen herder zijn. Maar om de werkelijke, grote schepping buiten jezelf te kunnen zien, ben je nog lang niet rijp genoeg! Daarom moet je je nu tevreden stellen met hetgeen je nu ziet; want jij ziet het werkelijke in een overeenkomstige levende afbeelding in jezelf zó, alsof het zich buiten jezelf bevindt.
Hoofdstuk 44: Het zevende vertrek - Over het wezen en het doel van Uranus en zijn geesten - De schepping in de mens en buiten de mens in hun wederzijdse relatie - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Daaruit kun je echter gemakkelijk opmaken, dat als jij je volledig bewust zult zijn van jezelf, je dan ook alles zult kennen wat zich buiten je bevindt; omdat er buiten jou niets kan zijn, wat niet allang van tevoren in jou aanwezig was. Zoals er ook in de hele oneindigheid niets kan zijn, wat al niet eeuwig van tevoren in Mij in volledige klaarheid aanwezig zou zijn geweest.
Hoofdstuk 45: De wereld van Miron, het geheim van het achtste vertrek – Het geestelijke als grondoorzaak en drager van de gehele schepping - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[2] MARTINUS zegt: 'Heer, ik zie voorlopig nog niet bepaald veel! Ongeveer negen kleine, kale, vormloze stukken wereld zwemmen in deze zuivere hemellucht rond, waarop behalve wat struikgewas niet bepaald veel te zien is. In de verte op een nauwelijks waarneembare achtergrond lijkt het wel ofik een grote, volmaakte hemelwereld zie. Maar deze lijkt mij zo reusachtig ver hier vandaan te zijn, dat ik wegens de enorme afstand nauwelijks de wereld zelf kan zien, laat staan wat zich er op bevindt.
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] Maar waarom? - Zie, deze planeet was eens daartoe bestemd, voor wat nu de aarde als bestemming heeft gekregen! Want de eerste gevallen geest had hem uitgekozen met de belofte, dat hij zich daar zou verdeemoedigen en tot Mij zou terugkeren. Deze ster zou daarom ooit een ster van alle heil zijn! Hier wilde hij zich, helemaal terugtrekken en werken, en geen schepsel van deze ster zou ooit door hem in zijn sfeer misleid worden en nog minder andere planeten met hun bewoners!
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[8] IK zeg: 'Ik Zelf ben het licht overal! Het licht is Mijn gewaad, omdat de eeuwige, onvermoeibare activiteit Mijn eigenlijke wezen is en Mij daarom overal doordringt en omgeeft. Waar een grote bedrijvigheid woont, daar is ook een groot licht aanwezig. Want licht is op zich niets anders dan een verschijnsel, dat enkel en alleen veroorzaakt wordt door de werkzaamheid van de engelen en de betere mensengeesten. Hoe hoger zij in hun werkzaamheid staan, des te groter is ook hun licht.
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[13] Na een tamelijk lange tijd, waarin onze Martinus onafgewend in de lichtmassa kijkt, begint hij zich zo te verbazen, dat er bijna geen eind aan komt.
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[19] Er is hier van alles zo'n oneindige overvloed aanwezig, dat men het bij een wat nauwkeuriger beschouwing in de eeuwigheid nooit zou kunnen overzien. Daarbij ontwikkelen zich hier nog voortdurend nieuwe wonderen, die er van tevoren niet waren, en waarvan steeds het nieuwe weer heerlijker is dan het voorgaande!
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus