16678 resultaten - Pagina 1011 van 1112
... 999 - 1000 - 1001 - 1002 - 1003 - 1004 - 1005 - 1006 - 1007 - 1008 - 1009 - 1010 - 1011 - 1012 - 1013 - 1014 - 1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 ...
[9] Maar voordat dit oordeel zal beginnen, zullen wij nog een keer mensen naar alle sterrenwerelden uitzenden om voor het grote feestmaal uit te nodigen. Wie daar ook maar wordt aangetroffen, zal uitgenodigd worden om binnen te komen. Gelukkig degenen die zich niet zullen verzetten tegen de uitnodigingen; aan hun vreugde zal nooit een einde komen!'Hoofdstuk 201: Blijde thuiskomst in het huis van Shonel - Lovende en vooral tot Martinus gerichte ontvangstwoorden van de Heer - Zijn grote troostrijke belofte: vanuit het oordeel tot het heil - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[9] MARTINUS, die vol zaligheid meteen om zich heen kijkt, ziet reeds Marelisael, de eerste en mooiste van de drie zonnedochters, aan zijn zijde. Hij brengt haar naar Mij toe en vraagt: 'Heer, is dit de juiste?'
Hoofdstuk 202: Het loon van de overwinnaar - Het hemelse huwelijk als hoogste voleinding van de goddelijke orde - Over het wezen van de vrouw - Martinus' goede keus en overgave aan de wil van de Heer - Een wenk over het hemelse huwelijk - Martinus' hemelse missie als voleindigde - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Vol gelukzaligheid kust hij zijn hemelse vrouw en beseft nu, dat daardoor zijn liefde zich voor eeuwig met de wijsheid heeft verbonden. Beide loven en prijzen Mij nu als uit één hart en uit één mond. Want zo ontstaat uit de gescheiden Adam pas in de hemel weer een volmaakt mens, doch in een afzonderlijk, persoonlijk zalig wezen.
Hoofdstuk 202: Het loon van de overwinnaar - Het hemelse huwelijk als hoogste voleinding van de goddelijke orde - Over het wezen van de vrouw - Martinus' goede keus en overgave aan de wil van de Heer - Een wenk over het hemelse huwelijk - Martinus' hemelse missie als voleindigde - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[13] MARTINUS, die zich van geluk en zoete verrukking nauwelijks kan beheersen, zegt: 'O Heer, Gij beste, heiligste Vader. Hier zou ik nu ook wel, zoals eens Petrus op de berg Tabor willen uitroepen: 'Hier is het goed om te zijn!' Maar alleen Uw wil geschiede!'
Hoofdstuk 202: Het loon van de overwinnaar - Het hemelse huwelijk als hoogste voleinding van de goddelijke orde - Over het wezen van de vrouw - Martinus' goede keus en overgave aan de wil van de Heer - Een wenk over het hemelse huwelijk - Martinus' hemelse missie als voleindigde - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[1] MARTINUS bedankt uit het diepst van zijn hart voor deze opdracht, keert zich dan tot Uhron en Shonel en zegt: 'Lieve vrienden en broeders, jullie hebben nu met je ogen gezien en met je oren gehoord, wat de Heer Zelf heeft gedaan en gezegd. Jullie bede was echter - toen jullie het begrepen hebben, dat ze noodzakelijker is dan de dank -, dat de Heer en wij allemaal voortdurend in jullie midden zouden verblijven. De Heer heeft dit gebed met welgevallen aangehoord en zal alles toestaan, wat jullie grote liefde tot Hem en ons maar wenst. Maar dat spreekt vanzelf: alleen binnen en vanuit Zijn eeuwige orde!
Hoofdstuk 203: Toespraak van Martinus, de nieuwe beschermengel, aan zijn zonnegemeente - Uhrons goede antwoord aan Martinus - Zijn verzoek aan de Heer en Diens Amen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] (Zich naar Mij, de Heer, kerend:) En Gij, o onnoemelijk heiligste Vader, gedenk ons als Uw nieuwe kinderen. Behoud ons en al onze nakomelingen en onze grote gemeente in Uw genade en liefde in eeuwigheid! Gedenk echter ook die andere gemeenten en volkeren, die op deze grote aarde de ons nog volledig onbekende landstreken en gordels bewonen. Moge Uw wil met hen en met ons handelen naar Uw liefde en eeuwige wijsheid!'
Hoofdstuk 203: Toespraak van Martinus, de nieuwe beschermengel, aan zijn zonnegemeente - Uhrons goede antwoord aan Martinus - Zijn verzoek aan de Heer en Diens Amen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[41] om niet meer met elkaar om het water des levens te hoeven te vechten.
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[53] namelijk hoe jullie kinderen zich daar verheven met liefde en wijsheid sieren,
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[57] dat jullie kinderen zich hier steeds inzetten voor jullie heil!
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[70] Wat het huidige onderzoek ons over buitenaardse hemellichamen weet te zeggen, berust enkel op astronomische waarnemingen met behulp van de middelen van de optiek (telescopie, fotografie). Daar voegen zich enige inzichten bij uit natuurkundige en chemische gegevens (spectraalanalyse e.a.); toch zijn de daaruit verkregen conclusies geenszins gegarandeerd ervaringsbezit, maar slechts als basis voor theorieën en werkhypothesen, die al herhaaldelijk door andere, nieuwe, vervangen moesten worden.
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[73] In dit duistere denken valt dit boek als een zonnestraal naar binnen: verlichtend en verwarmend, verstand en gemoed in gelijke mate aansprekend! De kosmische moeder de zon, die alles in zich verenigt wat als gedeeld planetair leven aanwezig is in haar kosmische kinderen: woonplaats van talloze zonnemensen, wier volmaaktheid met hun stralende woonhuis overeenstemt, levende uitdrukking van het heilige scheppingsgetal zeven, dat in de zeven woongordels van de zon en de zeven inwendige zonnelichamen vorm krijgt; middelaarster van alle lichtkrachten van het universum, die zij ontvangt en dienend doorgeeft; zelfs omstraald door een aura van licht, die ons oog verblindt en iedere blik in haar wereld belet.
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[75] Voor het eerst wordt aan het boek ‘De natuurlijke zon’ in deze 6e druk een gedeelte met afbeeldingen toegevoegd. De in dit deel gepubliceerde afbeeldingen aan de hand van tekeningen, die zich als fotografische reproducties in het archief van de Lorber-Verlag bevinden, vormen een poging om de bouwwerken op de middengordel van de zon, die ons in het onderhavige openbaringswerk in alle bijzonderheden worden beschreven, te reproduceren. De tekeningen hebben wij te danken aan een vriend van de werken van Jakob Lorber, die, als architect, de lezer daarmee een waardevol hulpmiddel geeft om zich de bouwvormen, die op onze aarde immers voor het grootste deel volslagen onbekend zijn, gemakkelijker te kunnen voorstellen.
Hoofdstuk 0: Gedicht en voorwoord - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] De zon kunnen we met betrekking tot de om haar heen cirkelende planeten een vaste ster noemen; op zichzelf is ze echter slechts een volmaakte planeet, aangezien ook zij (evenals de aarde met haar maan rond de zon cirkelt) zich samen met de om haar heen cirkelende planeten rond de jullie reeds bekende centraalzon beweegt - een reis, die natuurlijk wel wat langer duurt dan die van de aarde rond de zon; want ze heeft voor het voltooien van deze grote baan bijna 28000 aardse jaren nodig.
Hoofdstuk 1: De zon als compleet beeld van de planetenwerelden. Algemene dingen over aardbodem en plantengroei - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Maar als de zon op zichzelf een volmaakte planeet is, dan moet ze zeer zeker ook alle planetaire bestanddelen in zich bevatten, die op alle overige om haar heen cirkelende planeten in sterk verminderde potentie aanwezig zijn. Derhalve moet er op de zon datgene met grote volmaaktheid te vinden zijn, wat in veel kleinere vorm en dus ook veel onvolmaakter voorkomt op de planeten Mercurius, Venus, de aarde en haar maan, op Mars, op de vier kleine afzonderlijke planeten Pallas, Ceres, Juno en Vesta, op Jupiter en de vier manen daarvan, op Saturnus en zijn ringen en zeven manen, op Uranus en de vijf manen daarvan en op een nog verder verwijderde planeet met zijn drie manen, en tenslotte op alle bijna twaalfduizend miljoen kometen, die zich nog op zeer grote afstanden rond deze zon bewegen.
Hoofdstuk 1: De zon als compleet beeld van de planetenwerelden. Algemene dingen over aardbodem en plantengroei - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] De aardbodem van jullie planeet is dood, hard, steenachtig, en niet in staat om zonder het licht van de zon iets voort te brengen. De aardbodem van de zon daarentegen is zacht en mild, niet steenachtig en niet zanderig, maar hij is zo zacht als het vlees van een mens. Ofwel, opdat jullie het nog beter begrijpen: hij is vrijwel overal elastisch, zodat niemand, die eventueel op de grond zou vallen, zich pijnlijk zou kunnen bezeren; want het zou zijn alsof hij op een met lucht gevuld kussen viel. Bij deze gesteldheid is de aardbodem echter niet zo taai zoals bij jullie bijvoorbeeld het zogenaamde ‘gummi elasticum’, maar hij is heel los, en hij is niet alleen in zijn geheel zo elastisch, maar reeds in de kleinste delen ervan, die op zichzelf louter met de werkelijke levensether gevulde hulsjes zijn.
Hoofdstuk 1: De zon als compleet beeld van de planetenwerelden. Algemene dingen over aardbodem en plantengroei - Jakob Lorber - De natuurlijke zon