16678 resultaten - Pagina 1016 van 1112
... 1004 - 1005 - 1006 - 1007 - 1008 - 1009 - 1010 - 1011 - 1012 - 1013 - 1014 - 1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 - 1025 - 1026 - 1027 - 1028 - 1029 ...
[24] Een ander ambt gaat over het dierenrijk en verdeelt dit in klassen, onderwijst het nuttige gebruik ervan en leert de mensen ook inzien, waarom zij niet in staat zijn om ook dieren met hun wil voort te brengen. - Een ander ambt leert, hoe men zich moet gedragen bij de verschillende luchtbewegingen en vurige winden vanaf de bergen. - Weer een ander ambt leert de mensen door een soort schrifttekens, die enigszins op jullie cijfers lijken, de verschillende betrekkingen van de dingen te noteren, ze aan de hand daarvan te herkennen en ze ook aan anderen mee te delen. - Weer een ander ambt gaat over de bouwkunde en onderwijst hoe de woonhuizen, de verschillende ambtshuizen, de leertempels en tenslotte de Godshuizen gebouwd moeten zijn; daardoor ontwikkelt het een eigen klasse van mensen, die zich dan met niets anders bezighouden dan met datgene, wat de bouwkunde aangaat. - En zo zijn er, zoals gezegd, nog een groot aantal ambten, waarvan wij er bij een gunstige gelegenheid nog verscheidene zullen leren kennen.Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] Maar let nu op, want alles is klaar voor de grote instorting! - Kijk, de wachter heeft zijn slingeringen gestaakt en heeft de pendel aan de boom vastgemaakt. Zelfs de twee leraren gaan naast de bomen op de grond zitten en klemmen zich er met één hand aan vast. Zo doet ook het hele gezelschap. En de tijdwachter rent naar het gezelschap.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Als jullie enigszins over deze vergelijking nadenken, springt jullie het reusachtige van de overstroming waarschijnlijk wel in het oog, die bij het snelle in elkaar zakken van ons gezwel plaats vindt. En dit moeten jullie je ook goed realiseren, opdat jullie daarin steeds meer en meer zien hoe machtig Hij is, die Zich door jullie een lieve, goede Vader laat noemen!
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[23] Maar laten we nu nog weer eens naar ons gezelschap kijken. Zie hoe ze zich allemaal om de leraren verdringen en de grote God loven en prijzen, en hoe de tijdwachter zich weer naar zijn boom haast, de pendel los maakt en hem weer een nieuwe slingering geeft.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Maar kijk nu eens samen met de zonnemensen over de rand van het grote gezwel! Zie hoe breed het nog is; merken jullie niet op, dat er op deze rand nog heel gemakkelijk twee van jullie aarden naast elkaar zouden kunnen ronddraaien?! - Ja, zo is het ook! - Maar de krater is nu al veel nauwer geworden en heeft nauwelijks een breedte van twee keer de rand; hij strekt zich meer in de lengte dan in de breedte uit, en op verschillende plaatsen zijn de randen alweer aan elkaar gegroeid.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[27] Maar kijk nu ook nog eens met één blik naar onze zonnebewoners, hoe ze nu buitengewoon vrolijk zijn en van ganser harte en vol leven jubelen en de grote God loven, Die dit alles op deze manier uiterst wijs weer tot de voorgaande orde heeft teruggebracht. En zie ook hoe ze elkaar omarmen en begroeten en zich dan naar hun woningen haasten, en hoe hun daaruit ook weer heel veel goed beschermde kinderen, broeders en zusters tegemoet komen!
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Wat echter de overgebleven mensen betreft, die bij dit opnieuw uitmeten niets kunnen krijgen: voor hen wordt dan een zogeheten stuk reservegrond ingeruimd. - Wat is zo’n stuk reservegrond eigenlijk voor grond? - Een reservegrond is een stuk grond, dat ofwel een aanzienlijk overschot is van de uitgemeten gronden, die al eerder in iemands bezit zijn geweest, ofwel zijn het stukken grond die nog nooit iemand in bezit heeft gehad, of ook zo nu en dan gronden, die hier en daar na de door ons reeds gadegeslagen verschijnselen uit het water tevoorschijn komen, zoals de eilanden in jullie zeeën.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Beseffen jullie deze beweging wel? - Wat zouden jullie op aarde zeggen, en van wat voor gevoelens zouden jullie bezield zijn, wanneer jullie je bijvoorbeeld op een hoge alp zouden bevinden, die ongeveer de hoogte van de jullie welbekende Großglockner zou hebben (3798 m) en zich ongeveer vijf of zes mijl van de zee zou bevinden - als de zee door de macht van een storm dusdanige golven zou gaan opzwepen, dat die jullie op je alp bijna zouden bereiken? Zouden jullie dan niet de één na de ander van louter vertwijfeling beginnen je de haren uit te rukken? En toch zou dit verschijnsel op aarde, op de zon bekeken, slechts puur kinderspel zijn, aangezien daar deze laagste heuvel al bijna vijf keer zo hoog is als jullie hoogste berg op aarde (Mount Everest, 8882 m), dat wil zeggen: gezien ten opzichte van het gewone, rustige oppervlak van het zonnewater.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Nu is echter de vraag: Mag een buurman zich verzadigen op de grond van zijn buurman, wanneer hij honger heeft? - Zeker wel; in geval van nood zijn alle uitgedeelde gronden gemeengoed, maar toch wordt het niet toegestaan dat iemand dat lichtvaardig doet. In feite doet niemand ook zoiets. Want alleen abstracte geboden en wetten brengen misdadigers voort. Waar echter de vrijheid van wil zoveel mogelijk in stand wordt gehouden, daar kan deze ook het gemakkelijkst ontwikkeld worden om de algemene orde in stand te houden.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Want een door botte wetten samengesnoerde wil is een gekwelde wil. Een gekwelde wil heeft echter geen plezier in de orde, maar hij streeft er alleen maar naar om zichzelf hier of daar lucht te verschaffen; hij let er weinig op of die handeling overeenkomstig de wettelijke orde is, maar de richtlijn voor zijn handelen is zijn eigen welbehagen. Wanneer de wil echter vrij wordt gehouden en in die vrijheid de wetten van de orde erkent, dan raakt hij ook snel vertrouwd met de voor hem aangename noodzaak ervan en verheugt hij zich over de in zichzelf ontdekte goddelijke orde.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Tussen iedere twee zuilen bevindt zich een klein rond tuintje, dat voorzien is van de lieflijkste en bekoorlijkste gewassen. De zonnebewoners weten de gewassen zodanig te schikken, dat naar het midden van het tuintje toe steeds hogere komen te staan en men op deze wijze, behalve bij de ingangspoort, de prachtigste bloemenpiramiden ziet, die zo’n verscheidenheid aan bloeiende voortbrengselen hebben dat jullie je daar absoluut geen voorstelling van kunnen maken en het ook niet te beschrijven is, omdat bijna ieder bloemenpiramide met duizenden geheel andere bloemen versierd is dan een voorgaande, evenals ook ieder huis weer andere bloemen heeft.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Helemaal in het midden bevindt zich een piramide in de vorm van een schildersezel, waarvan de traptreden zich slangvormig omhoog wentelen. Deze piramide heeft onderaan een diameter van tien tot soms vijftien klafter. De omhooggaande trappen zijn volledig voorzien van uiterst kunstig bewerkte balustraden. Bovenaan is de piramide echter niet puntig, maar afgeplat en binnen de balustrade voorzien van enigszins kleinere piramidezetels. Het materiaal van de piramide is licht violet, soms ook rozerood. De balustraden zijn gemaakt van allerlei zeer fijn gepolijste, veelkleurige en doorzichtige stoffen, die alleen op de zon en nergens anders voorkomen Ook deze piramide is evenals al haar onderdelen elastisch. - Waar dient ze eigenlijk voor?
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Bij de ingangspoort, tegenover de middelste piramide, bevindt zich een volkomen vierhoekige verhoging boven de grond. Deze verhoging is gewoonlijk een halve klafter hoog. Op dit vierkante vlak, dat ongeveer twee klafter in diameter is, is tegenover de hoofdpiramide eveneens een buitengewoon prachtige piramidezetel aangebracht. Het vierhoekige vlak wordt eveneens aan drie kanten omgeven door een buitengewoon kunstig bewerkte balustrade. Let nu op - daar zullen jullie iets zien, wat jullie goed zal bevallen. Voor welk doel dient dit eigenlijk?
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[25] Kijk, dat is een orkestruimte van het huis, die in geen enkel huis op de zon mag ontbreken. In deze orkestruimte bevindt zich een majesteitelijke harp, die iedere zonnemens reeds van nature kan bespelen. Deze dient om de zeer verheven liederen te begeleiden, die altijd na een geestelijke bijeenkomst tot lof en prijs van de grote God worden gezongen. Wat de klank van dit instrument betreft, evenals de zeer zuivere stem van de zonnemensen, daarvan zullen jullie je pas een voorstelling kunnen maken, wanneer jullie niet meer door vlees gevangen worden gehouden.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[27] Zo zien bij sommige huizen de zuilen eruit alsof ze uit op elkaar rustende wolken bestaan, die zich in de meest uiteenlopende groeperingen met elkaar verbinden. Soms zien ze eruit als de rotsen bij jullie, soms als torenkoepels, soms als gotische zuilen, soms als grote dieren zoals bijvoorbeeld witte paarden, staande op de achterbenen, dan weer als roodgloeiende olifanten, die het dak dragen met hun uitgestrekte slurven. En zo zijn er nog talloze vormen, die deze zuilen dikwijls hebben.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon