16308 resultaten - Pagina 1018 van 1088
... 1006 - 1007 - 1008 - 1009 - 1010 - 1011 - 1012 - 1013 - 1014 - 1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 - 1025 - 1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 ...
[9] Nu zullen jullie zeggen: Wat doen zulke enorme reuzen dan wel niet met de kleinere mensen, wanneer ze die eventueel op een reis tegenkomen? - Deze vraag is zo goed als zinloos. Want op de zonneplaneet is iedere mensensoort door de natuurlijke planetaire omstandigheden op haar eigen plek aangewezen, en kan die evenmin verlaten als jullie de aarde, ook zouden jullie nog zoveel zin hebben een reis naar de maan de maken8.Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Nu zullen jullie natuurlijk weer vragen: Hoe moeten we dat begrijpen? Een reis naar de maan is natuurlijk onmogelijk, omdat hij van de aarde gescheiden en te ver van de aarde verwijderd is. Maar de zon is een ononderbroken samenhangend lichaam, dat overal één en hetzelfde oppervlak heeft; waarom zou dan voor de ene of andere mensensoort een verre reis onmogelijk zijn?
Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[17] Er bestaan weliswaar nog wel enkele hindernissen; alleen zijn deze voldoende om jullie te laten zien hoe de in grootte verschillende soorten mensen op de zonneplaneet heel rustig op één en hetzelfde hemellichaam kunnen leven. Hiermee hebben we van tevoren heel oppervlakkig de lokale omstandigheden van de mensen alsook de mensen zelf bekeken en kunnen we ons dus weer naar onze mooiste mensen van de zon begeven, die daar aan de evenaar wonen, en samen met hen het natuurtafereel van de zon bekijken, dat wij direct aan het begin van de mededeling van vandaag hebben besproken.
Hoofdstuk 9: De mensenrassen van de zon en hun woongebieden. De zonnegordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Om deze reden worden dan ook zelfs deze eventueel beklimbare Himalaya’s en Chimborazzo’s van de zon met rust gelaten, en de zonnebewoners beleven alleen maar genoegen aan deze bergen, wanneer ze die vanaf een afstand van naar jullie berekening honderd tot duizend mijl in uitgestrekte ketens kunnen overzien. Desondanks zijn zij toch buitengewoon grote vrienden van de heuvels en lagere bergen en wonen ze daar voor het merendeel op; want de grote, uitgestrekte vlakten zijn nooit veilig voor een doorbraak, die wij, zoals gezegd, bij deze gelegenheid samen met de bewoners van de zon willen aanschouwen.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Tevens strekken zich op de vlakten hier en daar grote meren uit, waar de zonnebewoners heel graag naar kijken; te dichtbij willen ze er echter niet bij komen, omdat deze meren dikwijls onverwacht buiten hun oevers treden, en dan zouden de bewoners niet snel genoeg aan de achter hen aan gutsende vloedgolven kunnen ontkomen; want zo’n meer bevat soms meer water dan alle zeeën van de aarde.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Kortom, we hebben nu genoeg om behaaglijk om zo’n heuvel te gaan zitten, en van daar uit samen met de zonnebewoners een voor jullie zeker buitengewoon geweldig natuurverschijnsel bij te wonen. Maar om te zorgen dat jullie dit opmerkelijke tafereel des te levendiger waarnemen, willen wij ons bij deze gelegenheid met open oren onder de zonnebewoners mengen en luisteren naar waar ze bij zo’n gelegenheid met elkaar over spreken.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Kijk, daar, niet ver van een grote tempel, waarvan het spitse, verheven dak op duizend grote, wit glanzende zuilen rust, staat juist een groep van ongeveer honderd mensen van beiderlei kunne. Zie hoe ze over de heuvel naar de andere kant turen en met hun vingers wijzen. - Wat zou daar aan de hand zijn? - Welnu, dat zal wel gauw duidelijk worden.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Daar heel in de verte, midden in een groot meer, begint zich een kegelvormige heuvel te verheffen. Zie hoe hij zienderogen groter wordt! - Maar laten we nu niet verder meer spreken, maar enkel luisteren naar wat de zonnebewoners zeggen, en zien wat zijzelf, hoewel ze met dergelijke verschijnselen vertrouwd zijn, met zeer verbaasde ogen en bevend gemoed aanschouwen!
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] B zegt: ‘Broeder, dat is nu nog niet te zeggen; want zoals je weet zal het, als het geen zwellingen ernaast krijgt, slechts een gewone, spoedig optredende uitbarsting te zien geven. Maar kijk, ik merk juist nóg een groot aantal kleine zwellingen op, die boven het wateroppervlak oprijzen. En kijk daar eens, achter de kegel die we het eerst waarnamen zie ik juist een kegel met een nog veel grotere omvang met grote snelheid boven de eerste oprijzen. - Luister, broeder, deze keer zullen we ons wel meer naar de heuvel moeten terugtrekken; want als dat zo doorgaat, zal het gezwel het water hierheen opstuwen, nog voordat het tot uitbarsting komt’.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] Nu hebben ze de genoemde tempel al bereikt, en wij samen met hen. - Laten we nu verder naar hen luisteren!
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Kijk, na deze opmerking valt iedereen bevend op de grond en smeekt de grote God om erbarmen en om verlichting van hun leraren en leiders, opdat dezen hen naar een plek kunnen brengen, waar het veilig is het onheil af te wachten.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Er komt een derde bij staan, die zegt: ‘Broeders, kijk eens naar beneden naar de plaats waar we eerst stonden, en zie hoe die reeds door geweldige watergolven wordt overspoeld, en het dak van de tempel is nauwelijks meer te zien!’
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[25] Er komt een vierde bij, die met opgeheven hand naar boven wijst en zegt: ‘Kijk, broeders, omwille van de almachtige God: het gezwel, dat nu al boven de hoogste bergen uitsteekt, krijgt al gloeiende knobbels, en er komen er heel snel nog duizenden bij!’
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[28] Nu komt de beschermgeest naar hen toe en zegt dat ze op de grond moeten gaan liggen en hun vingers in de oren moeten houden. Want het gezwel verheft zich al boven het oppervlak van de gloeiende lucht, en zo dadelijk zal de doorbraak volgen.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[29] En kijk: iedereen wordt doodstil en ligt met dichtgestopte oren bevend op de grond. Maar luisteren ook jullie nu, en kijk naar de roodgloeiend opgezwollen kegel, die een doorsnede van verscheidene duizenden mijlen heeft. Zie, nu breekt hij door! Er volgt een knal, die de bodem uit haar voegen rukt. De bergen schudden geweldig. En vanaf iedere top schieten bij deze schok miljoenen enorme bliksems, die ieder vergezeld gaan van een ongehoorde donderslag.
Hoofdstuk 10: De middengordel van de zon. Landschap en bewoners daar. Uitbarsting van een zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon