22349 resultaten - Pagina 1018 van 1490
... 1006 - 1007 - 1008 - 1009 - 1010 - 1011 - 1012 - 1013 - 1014 - 1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 - 1025 - 1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 ...
[2] Lieve vrienden, begrijpen jullie dan nog niet dat de 'morgen' de daadwerkelijke liefde' en de `middag' de onderzoekende wijsheid' betekent? We zijn echter nu weer `in het onderzoeken', dus op de weg van de wijsheid en zodoende in de middag en deze ligt buiten de liefde.Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[5] Kijk, we zijn al op de plaats van bestemming. Maar nu zeggen jullie: beste vriend, daar voor ons zien we alweer een eindeloos ver uitgestrekte zee en aan de uiterste horizon zien we voor de eerste keer in deze geestelijke wereld wolken zoals we die op aarde op mooie heldere dagen aan de hemel hebben zien opkomen. Het lijkt ons ook dat de zon hier niet meer recht in het zenit staat, maar zich meer achter ons bevindt zodat we al een schaduw voor ons zien. Moeten we hier soms ook weer over het oppervlak van de zee wandelen?
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[37] De man zegt: o mijn vriend, die ons in Naam van de Heer zo liefdevol hebt opgenomen, dat is een vraag die buitengewoon moeilijk te beantwoorden is! Want in onze religie op aarde hebben we ons nooit met het menselijke, visuele uiterlijk van de Heer beziggehouden, maar slechts met Zijn woord en we dachten daarbij: in deze wereld zal de Heer zich zonder meer meteen aan ons te kennen geven en we zullen Hem aan Zijn stem en uit Zijn woorden herkennen. Maar nu zie ik pas in dat de waarachtige liefde voor de Heer naast Zijn woorden ook de gestalte van Zijn wezen wil omvatten. Dat is voor haar echter niet gemakkelijk omdat ze daar nooit aandacht aan besteedde en dus ook niet in zich heeft opgenomen. Dus zul jij, lieve vriend, nu ook wel zo goed willen zijn om ons de gestalte van de Heer te beschrijven.
Hoofdstuk 46: In het heuvelland van de eeuwige morgen. Een klein liefde examen. Hoe stellen jullie je de Heer voor? - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[4] Lieve vrienden, we waren toen ook wel in de middag, maar we bevonden ons aan de oever van de rivier en deze geeft aan, hoe liefde en wijsheid in elkaar grijpen en in het eeuwige leven overgaan. Toen waren we dus in het centrum tussen liefde en wijsheid en daarom konden we ook beide streken tegelijkertijd heel goed overzien. Omdat we toen werkelijk in de morgen zijn overgegaan, konden we ook van daaruit de streek van middag eindeloos ver overzien; waarom? Omdat de wijsheid uit de liefde voortkomt! Het is precies zo, als wanneer iemand het grondbeginsel van iets kent en daardoor ook zeker de werking daarvan zal zien en begrijpen. Maar wie alleen de werking ziet, kan van haar uit niet zo licht het grondbeginsel zien, behalve wanneer hij van het punt uitgaat waar oorzaak en gevolg in elkaar overgaan. Nu jullie dit zeker zullen inzien, zullen we ons dan ook ongehinderd naar buiten in de uiterste middag begeven, waar jullie dingen zullen zien die jullie zeer aangaan.
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[6] Mijn lieve vrienden, deze zee staat in verbinding met de zee die we al eerder in de avondlijke omgeving tegen zijn gekomen. Zij strekt zich. ook eindeloos ver uit in de richting van de avond tussen middag en morgen. Maar recht hiertegenover waar jullie de wolken zien, is zij begrensd door een oever, waarachter zich dan weer een voor jullie begrippen eindeloos groot landschap uitstrekt. Dit gebied wordt `de uiterste middag' genoemd, en daarheen zullen we ons dan ook begeven.
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[9] Kijk, dit is de zogenaamde rooms-katholieke hemel, waarin de meeste vrome rooms-katholieken komen als zij liefdevol en nauwgezet naar hun geloof hebben geleefd. Daarom is deze hemel veeleer een `proefhemel' dan een echte blijvende. Hoe zich dit allemaal ten opzichte van elkaar verhoudt zullen we in de loop van de nadere beschouwing van deze hemel nog duidelijk te zien krijgen.
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[13] Laten we wat dichterbij gaan; kijk, zij is heel duidelijk en ook heel mooi geschilderd `de heilige drievuldigheid'. Het enige verschil is dan ook, dat hier in deze proefhemel op het hoogaltaar geen andere afbeelding mag voorkomen. Van de heide zijaltaren echter stelt het rechter de gekruisigde Heiland en het linker de Heilige Geest in de gedaante van een duif voor. Ook op deze zijaltaren mag niets anders voorkomen. Dat gebeurt opdat de hier aangekomenen niet tot een of andere afgoderij zullen worden verleid, waardoor ze een `zogenaamde heilige' dezelfde eer zouden bewijzen die volgens hun begrippen alleen aan God toekomt.
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[14] Om die reden worden ook de zogenaamde heiligen met inbegrip van de pausen altijd ver gehouden van deze streek; en mochten hier al pausen aankomen, dan mogen ze toch niet als zodanig maar slechts als heel eenvoudige priesters worden beschouwd. Maar jullie zeggen: beste vriend, hoe ziet het er dan vervolgens uit met de zogenaamde `hemel', waarin de `drie goddelijke personen' op een lichte wolk bij elkaar zitten en alle zaligen met de engelen, eveneens op lichte wolken, rondom deze drie-eenheid knielen en zo God van aangezicht tot aangezicht aanschouwen en aanbidden?
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[15] Wacht maar even totdat deze `godsdienst' afgelopen is, dan zullen we dadelijk de zogenaamde hemelbestijging door de geesten die nu deze eredienst bijwonen in ogenschouw nemen. Zoals jullie horen verkondigt de priester nu juist aan zijn kerkgangers de direct na de dienst op handen zijnde `hemelvaart'. Dus gaan ook wij de kerk uit en wachten buiten de gebeurtenissen af.
Hoofdstuk 47: De 'rooms-katholieke' hemel. In de uiterste middag - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[2] Kijk, nu begeeft zich de processie naar een kleine heuvel. Ook wij zullen de stoet daarheen volgen. Deze heuvel is zeer misleidend, want hij kan niet zo gemakkelijk worden beklommen als men op het eerste gezicht zou denken.
Hoofdstuk 48: Processie bij een zogenaamde hemelbestijging - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[3] De weg die daar naar boven loopt is de eigenlijke `katholieke hemelweg'. Als men daarlangs op de eerste, voor ons zichtbare hoogte aankomt, ziet men pas een tweede die weer hoger ligt. Is men op deze tweede hoogte beland, dan ontdekt men pas weer een derde en dat gaat zo verder al naargelang de gemoedstoestand van de `hemelvaarders'. Soms moeten ze meer dan duizend van zulke hoogten bestijgen eer ze bij de zogenaamde `hemelse wolkenregionen' aankomen.
Hoofdstuk 48: Processie bij een zogenaamde hemelbestijging - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[10] Daar onze stoet al deze lotgevallen echter ook meemaakt en aan den lijve ondervindt, zullen we hem vanaf deze laatste rozenkranspauze tot aan het einde op de voet volgen.
Hoofdstuk 48: Processie bij een zogenaamde hemelbestijging - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[12] Nu is de eerste psalm gelezen en onze geestelijke neemt de monstrans weer op maar zegt tegen de vier hemeldragers dat zij, omdat ze toch al heel dicht bij de ware hemel zijn, deze kleine erehemel gevoeglijk ter plaatse kunnen laten staan.
Hoofdstuk 48: Processie bij een zogenaamde hemelbestijging - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[13] Na deze aanwijzing staan allen weer op en beginnen ook dadelijk aan de moeizame bestijging van de volgende hoogte. Zoals jullie zien wordt deze beklimming nagenoeg op handen en voeten uitgevoerd en onze geestelijke, de vaandeldrager en de kruisdrager begint het steeds slechter te vergaan. Daarom laat de geestelijke zich dan ook zo goed als het gaat door enkele ervaren bergbeklimmers omhoog trekken; de vaandel- en kruisdragers echter gebruiken hun hemelse insignes als bergstok.
Hoofdstuk 48: Processie bij een zogenaamde hemelbestijging - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)
[19] Opnieuw gesterkt begint men aan de tocht over deze uitgestrekte hoogvlakte en zie eens hoe bijzonder vlug onze stoet zich hier nu voortbeweegt. De hemelse wolken komen alsmaar dichterbij en we bevinden ons reeds onder het hemelse wolkendek. Jullie zien daar een hoge muur met daarin een gouden poort, die echter gesloten is. De geestelijke treedt naar voren en zegt: lieve kinderen, we hebben gevraagd en ons werd gegeven; we hebben gezocht en hebben gevonden. Nu komt het op het kloppen aan. Dus mag de drager van het kruis daarmee het eerst aankloppen en wel drie keer: in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, dan zal de poort zeker worden opengedaan.
Hoofdstuk 48: Processie bij een zogenaamde hemelbestijging - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 1)