15542 resultaten - Pagina 1019 van 1037
... 1007 - 1008 - 1009 - 1010 - 1011 - 1012 - 1013 - 1014 - 1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 - 1025 - 1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 ...
[16] Voorwaar, Ik zeg u: Wie zo'n innerlijk woord hoort door het vermanende geweten of als hoorbaar woord uit de mond van een gewekt mens, en het met kinderlijk eenvoudige gezindheid gelooft, en dan niet alleen maar een hoorder van het Woord blijft, maar er ook naar handelt: tot die zeg Ik: horen en zien zal niemand in de hemel brengen, maar alleen de daad!Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[18] Niemand kan tot de zekerheid van de waarheid komen, tenzij via de daadwerkelijke weg van het kruis, volgens het woord dat niets dan deemoed en liefde predikt. Wie echter als alleen maar toehoorder niet handelt naar het levende woord, zal zich ook niet kunnen verenigen met zijn positief levende kracht, maar zal in zijn negatieve polariteit van de dood blijven, waaruit zich moeilijk weer een positief -polair geestesleven zal kunnen ontwikkelen.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[21] Wie door het woord wordt geoordeeld of veeleer zichzelf oordeelt naar het woord, die neemt het leven in zich op en komt overeen met de Goddelijke polariteit, die het vrije, onbeperkte leven is.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[25] Waarheid is er weliswaar overal voorde levende, maarvoorde dode is er nergens in de hele eeuwigheid licht. Wie dit zal vatten, zal ook begrijpen dat de klank afhankelijk is van de fluit, het licht van het leven, het loon van de arbeid, en het zelfbewustzijn van het eeuwige leven is afhankelijk van de daad naar het woord.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[29] Want wie God ernstig neemt, zal zich ook geheel tot God wenden en niet met het ene oog terugzien op de wereld en slechts met het andere opzien naar God. Hij zal niet alleen zijn ogen, maar zijn hele wezen opheffen tot God.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[32] Maar de eeuwigheid is nog niet ten einde; ze duurt eindeloos voort! Wee deze aarde, als Ik Mij n hart van haar zou afwenden en naar een andere zou moeten toewenden!
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Ga in de tijd eens terug naar onze eerste voorvaderen op aarde, zij woonden hoog in de bergen. Vanaf de naar de hemeloprijzende Sinaï gaf Ik Mozes de heilige tafelen, waarop de wetten werden gegeven voorde mensen inde dalen; ze moesten die nakomen om het eeuwige leven te verwerven. Ik behoef niet nog meer over de heilige bergen te zeggen, ook niet dat ze de scholen zijn voor de zieners en voor de verkondigers van het eeuwige woord uit Mij.
Hoofdstuk 27: De Grossglockner - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Het is een prachtig gezicht, hoe daar te midden van zijn grote broeders een koning der bergen -de Grossglockner -majestueus oprij st en naar alle kanten uitziet. Stiermarken bezit niet één enkele heuvel aan deze zijde van de rivier de Drau, die niet afstamt van deze vader der gebergten.
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[2] Van de allesoverheersende hoogte van zo'n stamgebergte hangt in natuurlijk opzichtvaak de goede instandhouding van een heel werelddeel af. De verhouding van zulke bergen tot het overige land is als die van een hoofd tegenover een lichaam. AI gaat het leven ook niet alleen van het hoofd uit, toch is dat wel het voornaamste opname orgaan van het natuurlijke leven en het leidt het hele organisme. De bovenste extremiteit van het lichaam verliest men niet zonder het leven erbij in te schieten. Zo zou ook het wegvagen van de Grossglockner weldra een onafzienbaar grote landstreek in de eeuwige winter of op zijn minst in een uitgestrekt meer veranderen. Want zo'n berg neemt geweldige hoeveelheden water vanuit het binnenste der aarde op. Hij houdt dit door zijn geweldige gewicht eronder en Iaat slechts zoveel door de poriën naar buiten komen, dat het land in de wijde omtrek van het benodigde water voorzien kan worden. Het teveel van deze voortdurende uitwaseming van het inwendige water zuigt hij uit de lucht weer naar binnen. Opdat het zich niet te ver van hem zal verwijderen, verandert hij het voortdurend in ijs en sneeuw. Daarom zie je hem maar zelden zonder nevel of wolken.
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Ditzelfde moeten al zij n kinderen ook doen, al is het dan in mindere mate. Waarom wordt hier gesproken over 'kinderen' van die berg? Omdat in de tijd toen de bergen werden gevormd de hoogste bergen van de aarde het eerst ontstonden en na hen ontstonden pas de andere in regelmatige opeenvolging. Tussen deze opeenvolgende vormingen verlopen niet zelden meerdere miljoenen aardjaren, zodat in een land nauwelijks twee even oude bergen aanwezig zij n. Dat de Grossglockner als een vader van de bergen tot de oudste behoort, kun je daaraan zien, dat hij domineert over verschillende landen. Bovendien bewijst zijn gesteente dat ook; dit verschilt veel van dat van zijn kinderen en kindertjes. Zoals echter alle bergen ten opzichte van hun vader in hoogte toenemen, nemen ze ook in ouderdom toe. En hoe meer hun top zich met eeuwige sneeuwen ijs tooit, des te verhevener en belangrijker worden ze. Wie dat nu in gedachten houdt, zal wel inzien waarom een vierkante vadem van de met ijs bedekte Glocknergrond belangrijker is dan een hele vierkante mijl van het meest vruchtbare heuvelland. Want de Grossglockner is een enorm grote vochtige steen en trekt daardoor het in de lucht aanwezige vocht vanaf verre afstand naar zich toe. Bleven deze echter in de vorm van druppels aan zij n wand kleven, dan zouden ze al gauw weer in grote stromen aan deze reuzensteen ontkomen en veel landerijen verwoesten. Om dit te voorkomen bewerkt hij door zij n hoogte en door de eigenschappen van zijn gesteente, dat het ingezogen vocht dadelijk in sneeuwen ijs verandert
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[6] Nu zul je inzien, waarom vanaf een zo hoge berg zulke uitgestrekte, samenhangende bergketenen zich bijna straalsgewijs naar alle richtingen uitstrekken.
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] En het wordt begrijpelijk dat er in jullie land maarweinig bronnen zijn, die hun bestaan oorspronkelijk niet aan deze vader van het bergland te danken hebben. Ook valt hier zelden een druppel regen uit andere wolken dan uit die, welke door de Grossglockner en zijn uitgebreide familie over dit land werden uitgezonden. Want hij bezit drie verschillende, ver reikende krachtige armen, waarvan de eerste zich in zijn kinderen naar alle kanten uitstrekt; de tweede reikt tot in alle bronnen, beken en stromen vaak nog verder dan zij n kinderen. De derde meest ver strekkende arm echter is de wolkenregio, die op de Grossglockner voor verschillende landen haar centrale punt heeft en aan de vele wijd verspreide kinderen, zorgzame bewakers en verdere rustpunten heeft, waar ze zich weer in steeds neveliger massa's omvormt. En als deze massa's bijvoorbeeld op de Choralp te dicht worden, dan heeft ook deze berg weer onder haar gerangschikte kindertjes, die hun moeder een groot deel van haar last ontnemen en deze als weldadige regen naar de planten en dieren van de vlakten leiden.
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Nu zullen we weer een blik werpen op onze Grossglockner. Kijk eens naar hem hoe prachtig hij daar staat als een koning onder de bergen, die zich boven al zijn kale buren verheft!
Hoofdstuk 31: Wezen en oorzaak van het gletscher licht - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] En zie, hoe hij zich uren ver uitstrekt naar alle kanten en hoe hij met ijs en eeuwige sneeuw is bedekt! Kijk naar de vele beekjes die zich van zijn tinnen naar beneden storten en zie hoe zijn steile top bijna voortdurend door witachtige wolkjes is omgeven. Daar hij zo voortreffelijk is zal hij zeker ook een uitstekende werkplaats voor Mijn erbarmen zijn.
Hoofdstuk 31: Wezen en oorzaak van het gletscher licht - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Als je in deze streek dagenlang naar het spelen van de nevelen zou kijken, zou het niet in je opkomen, dat tussen deze luchtige potenties ooit een ernstige strijd zou kunnen ontstaan. Wie echter tijd zou hebben om af te wachten totdat het tussen deze lichte potenties werkelijk tot een strijd zou komen, die kan er zeker van zijn dat hem tijdens die strijd het horen en zien zou vergaan van louter angst.
Hoofdstuk 32: Strijd van de geesten in de natuur - Jakob Lorber - Geheimen der natuur