Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

16308 resultaten - Pagina 1027 van 1088

...  1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 - 1025 - 1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040  ...
[23] Wat de gemeenschappen betreft, die bestaan niet uit één gebouw, maar al naargelang het oppervlak toelaat soms uit honderd, soms ook uit duizend gebouwen. Niet alle gebouwen zijn echter even groot, maar de grootte en ook de vorm ervan wordt bepaald door het gebruiksdoel ervan.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[25] Zo’n hoofdgebouw vormt altijd een rechthoek; op iedere hoek is een hoge toren gebouwd, die van boven gewoonlijk geen dak heeft, opdat van daar af in alle richtingen waarnemingen gedaan kunnen worden. Het gebouw zelf heeft niet zelden een lengte van duizend klafter; de breedte is echter hoogstens vijftig klafter. De hoogte van zo’n hoofdgebouw bedraagt soms zo’n honderdvijftig klafter. - Het dak van het gebouw is echter nog minstens de helft hoger, en de kleur ervan is donker rozerood, terwijl de muren van het gebouw er licht violet uitzien; de muren van de torens zijn echter lichtgroen.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[27] Het uiterlijk van zo’n hoofdgebouw biedt weliswaar een imposante aanblik door de kolossale grootte ervan, maar voor het overige is het toch geheel zonder pracht en praal.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[29] De ingang van dit gebouw is eveneens niet gelijkvloers aangebracht, maar midden in een smalle zijde van dit gebouw is eveneens een geweldig bordes geplaatst, waar men via verscheidene trappen komt. Het bordes zelf is een tamelijk grote, vierkante ruimte, voorzien van een dak, dat op verscheidene vierkante, witte zuilen rust. Via dit bordes komt men eerst bij een twintig klafter hoge toegangsdeur (die eveneens open- en dichtgedaan kan worden). Binnen in het gebouw loopt dit bordes (dat binnen het gebouw breder is dan buiten) ongeveer twintig klafter gelijkvloers door; daarna pas leiden twee trappen naar beneden het eigenlijke gebouw zelf in.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[30] Midden tussen de twee trappen wordt het bordes langer, en loopt met een derde van zijn oorspronkelijke breedte door tot het andere einde van het gebouw, en vormt zo een centrale gang. Links en rechts ervan lopen op dezelfde hoogte ook twee brede gangen, die zowel in het midden als aan het einde van het gebouw met de centrale gang in verbinding staan. Deze gangen lopen ongeveer tien klafter hoog boven de gewone vloer en rusten op louter vierkante zuilen, die vijf klafter van elkaar af staan. - Dat zowel de centrale gang als de twee nevengangen van zeer smaakvolle balustraden voorzien zijn, hoeft nauwelijks meer vermeld te worden. De balustraden worden door kleine, lichtgroene, half doorzichtige, achthoekige zuilen gedragen.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[38] Hieruit kunnen jullie al enigszins opmaken, hoeveel wijsheid er vaak in zo’n hoofdgebouw van een gemeenschap zit. Maar als jullie bovendien nog willen aannemen, dat er op zo’n zonnegordel ongeveer vijf miljoen van zulke gemeenschappelijke hoofdgebouwen staan, kunnen jullie wel uitrekenen hoeveel dikke boeken wijsheid, naar jullie schrift gemeten, op de twee gordels verzameld zijn.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[44] In de torens zelf is van binnen niets anders te zien dan een gemakkelijke trap van de ene etage naar de andere. Deze etages zijn daar aangebracht, opdat niemand bij het beklimmen van een toren hoogtevrees krijgt. Maar om je het des te gemakkelijker voor de geest te halen, moet je je een bijna duizend klafter hoge toren voorstellen, die van binnen om de tien klafter door een vloer in etages is verdeeld, waarbij dan iedere verdieping met een andere verbonden is door een trap, die van een balustrade voorzien is.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Jullie zouden dit gebouw misschien wel wat nader willen leren kennen. Dat zal dan ook gebeuren. - In dit theatergebouw kan men niet binnenkomen zoals bij de andere woonhuizen, maar de ingang is onder de grond. Daarom is er aan één kant van dit theatergebouw een soort vooruitspringend deel gemaakt, ongeveer zoals een zogeheten zijkapel bij jullie gebedshuizen. In deze kapel is een nis met een aanzienlijke diepte van ongeveer drie klafter uitgehold. Aan het eind van de nis is dan pas de poort aangebracht, waarvan de deuren naar buiten toe geopend kunnen worden. Van deze poort leidt dan een tamelijk brede trap naar beneden, zoals naar een kelder bij jullie, en wel ongeveer tot een diepte van zeven klafter. Aan het einde van deze trap, op het laagste punt, gaat er weldra een andere trap omhoog, waarlangs men precies in het midden van het theatergebouw weer omhoog komt.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Van binnen is het theatergebouw, ongeveer drie klafter van de muur, voorzien van een zuilenrij, die ten eerste de zoldering van het theater en ook het dak ervan helpt dragen; ten tweede draagt deze zuilenrij tevens een ruime en sierlijke, van balustraden voorziene gang, ongeveer drie klafter boven de grond, vanwaar men eigenlijk het allerbeste de voorstelling kan overzien.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Achter deze zuil is nog een kleinere zuil geplaatst, die eveneens tot aan de zoldering reikt. Vanaf de grote centrale zuil, ongeveer vijf klafter van de zoldering, loopt er dan weer een gang naar de tweede zuil, van deze naar een zuil in de rij en van deze zuil weer tot aan de muur van het theatergebouw - en deze gang kan men bereiken via de reeds genoemde wenteltrap van de middelste grote zuil.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Jullie vragen: Waar dient deze gang voor? - Hij dient er alleen maar toe om aan de balustrade ervan, die aan de buitenkant van doelmatige haken voorzien is, de panoramische schildering op te hangen, dat dan gewoonlijk van deze balustrade tot op de grond reikt en dus niet zelden een hoogte van tachtig tot meer dan honderd klafter heeft.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Jullie zullen weer vragen: Hoe brengt men eigenlijk zo’n groot schilderij door die niet al te grote ingangspoort naar binnen? - Dat gebeurt in stukken of stroken, waarbij iedere strook ongeveer drie klafter breed is. Deze stroken worden in de juiste volgorde naast elkaar aan de balustrade van die muurgang opgehangen en vormen dan volkomen één geheel.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Wanneer ze er later weer af worden gehaald, dan worden ze opgerold en vanuit het theatergebouw naar de zogeheten theaterbibliotheek gebracht; of ook is het de uitbeelder toegestaan zo’n theaterstuk mee te nemen, met name wanneer zijn uitgebeelde ervaring geen grote bijval had geoogst.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] Hoewel al deze kleuren op de zon niet zo moeilijk te bewerken zijn, is er toch veel oefening voor nodig om daar zodanig mee te kunnen schilderen, dat overal, zoals jullie plegen te zeggen, schaduw en licht in de juiste verhouding verdeeld worden. Met kleuren die niet zelf oplichten is de schaduwwerking natuurlijk wel veel gemakkelijker te bewerkstelligen; maar met zelf oplichtende kleuren is dat aan niet onbelangrijke moeilijkheden onderhevig. Maar met name de gemeenschapsschilders van onze gordel beheersen dat zozeer, dat het voor hen gemakkelijk is om zo’n heel panoramisch schilderij in het verloop van een jaar, gemeten naar jullie tijdrekening, te vervaardigen.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[25] De volgende keer zullen wij overgaan naar het grondgebruik van deze twee gordels; en voor vandaag kunnen we het dus weer genoeg laten zijn!
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
...  1015 - 1016 - 1017 - 1018 - 1019 - 1020 - 1021 - 1022 - 1023 - 1024 - 1025 - 1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040  ...