Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

16638 resultaten - Pagina 1038 van 1110

...  1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051  ...
[9] In ongeveer een halve minuut maakt zo’n pendel één slingering. - En een bepaald aantal van zulke slingeringen bij elkaar opgeteld leveren dan een spanne tijds op, die zij ongeveer zo aannemen als jullie een uur. De gehele slingertijd vanaf de worp tot aan volledige stilstand beschouwen de zonnebewoners ongeveer als wat jullie een dag noemen.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Jullie hebben op aarde vast al eens een tuinspel gezien, dat ‘duiven schieten’ heet. Kijk, zo ziet ook zo’n boom eruit; alleen zijn er geen takken afgehakt en heeft hij geen ingeboorde zijstokjes, maar het is een ronde boom, ongeveer vijf klafter in doorsnee en ongeveer driehonderd klafter hoog, waaruit aan twee kanten in plaats van takken zijstokjes als reusachtig grote ossenhorens gegroeid zijn. Helemaal bovenaan kromt de boom zich zijwaarts over een afstand van ongeveer vijf klafter, en is daar als sier van een willekeurige kroon voorzien. Aan deze zijwaarts uitstekende boog wordt een lang touw gebonden, en helemaal onderaan, niet van de grond, wordt aan dit touw een kogelrond, relatief zwaar slingergewicht gehangen. Vervolgens pakt een mens de bol en slingert die zo ver zijn kracht dat in één worp toestaat. Daarna slingert deze pendel geruime tijd. En aan de hand van de slingeringen van deze lange pendel wordt daar het allermeest de tijd bepaald.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Maar wat gebeurt er daarna, wanneer zo’n tijdmeter opgehouden heeft te slingeren? Dan is de tijdwachter alweer bij de hand en slingert de pendel opnieuw. Die bezigheid is bij de zonnebewoners een buitengewoon aanzienlijk ambt. Want de zonnemensen hebben een buitengewoon hoge dunk van hem en beschouwen hem als de allerbelangrijkste persoon in een gemeenschap. Want zij zeggen: ‘Als hij niet constant over de pendel zou waken, zou immers niemand weten wanneer hij geboren werd en hoe oud hij al is’.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Nu zullen jullie vragen: Wat voor verschillende ambten zijn er eigenlijk? - Ik zeg jullie, op geen enkele planeet zijn er zoveel en zo verschillende als hier. Hoewel er weliswaar geen overheidsfuncties en dergelijke andere ambten zijn, zoals bij jullie op aarde, bestaan er niettemin een heel legioen andere, waar jullie tot nu toe natuurlijk geen voorstelling van kunnen hebben. Laten we daarom direct verscheidene van de belangrijkste ambten bespreken.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[17] Een ander ambt houdt in, dat daardoor de wil van de mensen geleid, geordend en ontwikkeld wordt overeenkomstig de wil van God; er wordt hun in theorie en praktijk, zoals jullie plegen te zeggen, getoond dat de mens met zijn wil alleen dan met volle kracht kan werken, wanneer deze in volkomen harmonie verkeert met de wil van de grote God. - Daarom is het ook de eerste plicht van ieder mens om deze allermachtigste en allerheiligste wil bovenal te onderzoeken en te leren kennen; want zonder die wil is niemand in staat een plant aan de bodem te ontlokken.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Kijk, dat voorstel wordt aangenomen; en in de grote tempel, die naar jullie maatstaven zeker een mijl lang en een kwart mijl breed is, worden alle zuilengangen alsook de hele verdere inrichting ervan doorzocht, of er geen beschadigingen zijn. Maar kijk eens naar de tevreden gezichten: die zullen jullie zeggen, dat de watervloed in de hele tempel, behalve dat deze doornat is geworden, geen schade heeft aangericht.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Een ander ambt gaat over het dierenrijk en verdeelt dit in klassen, onderwijst het nuttige gebruik ervan en leert de mensen ook inzien, waarom zij niet in staat zijn om ook dieren met hun wil voort te brengen. - Een ander ambt leert, hoe men zich moet gedragen bij de verschillende luchtbewegingen en vurige winden vanaf de bergen. - Weer een ander ambt leert de mensen door een soort schrifttekens, die enigszins op jullie cijfers lijken, de verschillende betrekkingen van de dingen te noteren, ze aan de hand daarvan te herkennen en ze ook aan anderen mee te delen. - Weer een ander ambt gaat over de bouwkunde en onderwijst hoe de woonhuizen, de verschillende ambtshuizen, de leertempels en tenslotte de Godshuizen gebouwd moeten zijn; daardoor ontwikkelt het een eigen klasse van mensen, die zich dan met niets anders bezighouden dan met datgene, wat de bouwkunde aangaat. - En zo zijn er, zoals gezegd, nog een groot aantal ambten, waarvan wij er bij een gunstige gelegenheid nog verscheidene zullen leren kennen.
Hoofdstuk 11: De pendel-tijdmeter van de bewoners van de middengordel. Het ambt van tijdwachter en overige ambten - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] Nu zegt A echter weer tegen het gezelschap: ‘Let op! De breedtegroeven zijn gaan trillen; de krater zal niet kalm wegzakken, maar overeenkomstig zulke voortekenen neerstorten. Bereidt je dus voor en schrik niet van het plotselinge geraas, en ga op de grond zitten, opdat jullie niet omvallen wanneer het plotselinge neerstorten tevens onze bodem min of meer hevig zal schudden! En vraag de grote God of Hij onze woningen en tempels wil bewaren!’
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] En B loopt haastig naar A toe en maakt hem opmerkzaam op de grote zwevingen van de goed zichtbare rand. En A zegt: ‘Ja, broeder, je hebt het goed gezien; want ik zie ook zwevingen van honderd women langs de rand, zover ik hem maar met mijn ogen kan zien. Kijk, kijk, de zwevingen worden steeds heviger! Wat laten ze de rand heen en weer fladderen, net als een grote vlag op onze grootste tempel in een hevige wind! - Wees dus oplettend en op jullie hoede; want binnen enkele pendelbewegingen zal de rand, die nog bijna vijf women boven ons is, voor ons in de diepte neerstorten, zodat wij dan zelfs nog iets van een afschuwelijk diepe krater te zien zullen krijgen - vooropgesteld dat de wanden van de rand niet op vele plaatsen alweer aan elkaar zijn gegroeid. - Let nu op, er vallen al lichtende bollen af! Zo dadelijk zal hij neerstorten!’
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Kijk, iedereen staart met strakke blik naar de onuitsprekelijk en voor jullie gedachten niet te beschrijven stormachtig bewogen rand, waar zulke zwevingen plaatsvinden, dat de rand in één seconde hier en daar naar buiten of naar binnen opbolt over een lengte van niet zelden acht- tot tienduizend mijl.; en dat heen en weer zwalken legt eveneens niet zelden in één seconde een afstand van drie- tot vierduizend mijl af. Denk je nu eens in hoe het is naar deze bewegingen te kijken vanaf het standpunt, waar ons zonnegezelschap ze gadeslaat! Ook al zijn ze werkelijk dertig women ver verwijderd, toch is dat voor de scherpe ogen van de zonnemensen een kleinigheid, en ze kunnen dus heel goed de vreselijke bewegingen van zo’n verschijnsel waarnemen.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Maar kijk nu, de rand is weggezakt, maar niet zo heftig als men verwachtte. Derhalve werd ook de omgeving niet zo hevig geschokt als soms pleegt te gebeuren. Maar toch heeft dit tamelijk heftige in elkaar zakken het golvende water tot dichtbij ons gezelschap opgestuwd, hoewel het zich op deze heuvel meer dan vijf van jullie mijlen hoog boven de waterspiegel bevindt.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Als jullie enigszins over deze vergelijking nadenken, springt jullie het reusachtige van de overstroming waarschijnlijk wel in het oog, die bij het snelle in elkaar zakken van ons gezwel plaats vindt. En dit moeten jullie je ook goed realiseren, opdat jullie daarin steeds meer en meer zien hoe machtig Hij is, die Zich door jullie een lieve, goede Vader laat noemen!
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Maar kijk nu eens samen met de zonnemensen over de rand van het grote gezwel! Zie hoe breed het nog is; merken jullie niet op, dat er op deze rand nog heel gemakkelijk twee van jullie aarden naast elkaar zouden kunnen ronddraaien?! - Ja, zo is het ook! - Maar de krater is nu al veel nauwer geworden en heeft nauwelijks een breedte van twee keer de rand; hij strekt zich meer in de lengte dan in de breedte uit, en op verschillende plaatsen zijn de randen alweer aan elkaar gegroeid.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[25] Zie hoe de aan licht gewende bewoners van de zon hun ogen bedekken vanwege het te sterke stralen van de brede rand. En zie hoe er vanuit de diepte hier en daar nog met grote heftigheid een grote, vurige bal wordt uitgeworpen tot op een hoogte, die bijna tweemaal de afstand van jullie maan tot de aarde bedraagt. En zie hoe er vanaf de uitgestrekte, nog altijd sterk bewegende rand nog steeds talloze bliksems schieten! -
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Beseffen jullie deze beweging wel? - Wat zouden jullie op aarde zeggen, en van wat voor gevoelens zouden jullie bezield zijn, wanneer jullie je bijvoorbeeld op een hoge alp zouden bevinden, die ongeveer de hoogte van de jullie welbekende Großglockner zou hebben (3798 m) en zich ongeveer vijf of zes mijl van de zee zou bevinden - als de zee door de macht van een storm dusdanige golven zou gaan opzwepen, dat die jullie op je alp bijna zouden bereiken? Zouden jullie dan niet de één na de ander van louter vertwijfeling beginnen je de haren uit te rukken? En toch zou dit verschijnsel op aarde, op de zon bekeken, slechts puur kinderspel zijn, aangezien daar deze laagste heuvel al bijna vijf keer zo hoog is als jullie hoogste berg op aarde (Mount Everest, 8882 m), dat wil zeggen: gezien ten opzichte van het gewone, rustige oppervlak van het zonnewater.
Hoofdstuk 12: Het inzakken en verdwijnen van het zonnegezwel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
...  1026 - 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051  ...