16638 resultaten - Pagina 1039 van 1110
... 1027 - 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 ...
[1] Op de zon en met name op onze gordel bestaat weliswaar absoluut geen zogeheten eigendomsrecht zoals bij jullie op jullie planeet; maar in plaats daarvan bestaat er een rechtvaardige orde, en die heeft als basis het grondbeginsel: dat niemand zonder grondbezit mag zijn. De grond wordt echter altijd door de voor dat doel aangestelde beambten uitgemeten en aan de een of ander gegeven om te gebruiken. De grondbezitters zijn dus alleen maar onbelemmerde vruchtgebruikers van het hun toegemeten stuk grond zolang ze leven.Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Na hun overlijden mogen echter niet zij, maar de door de hoofdleraren aangestelde beambten overeenkomstig de orde over deze stukken grond beschikken. Om die reden houdt dan op de zon ook ieder kindererfrecht op te bestaan, dat door Mij op jullie aarde zo gehaat is. Maar de kinderen worden, wanneer ze de vereiste kennis en vaardigheden bezitten, geheel en al door de beambten verzorgd.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Wat echter de overgebleven mensen betreft, die bij dit opnieuw uitmeten niets kunnen krijgen: voor hen wordt dan een zogeheten stuk reservegrond ingeruimd. - Wat is zo’n stuk reservegrond eigenlijk voor grond? - Een reservegrond is een stuk grond, dat ofwel een aanzienlijk overschot is van de uitgemeten gronden, die al eerder in iemands bezit zijn geweest, ofwel zijn het stukken grond die nog nooit iemand in bezit heeft gehad, of ook zo nu en dan gronden, die hier en daar na de door ons reeds gadegeslagen verschijnselen uit het water tevoorschijn komen, zoals de eilanden in jullie zeeën.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Daarom lijdt er ook niemand armoede op de zon, hoewel deze hoofdgordel buitengewoon dicht bevolkt is. Want ten eerste zijn de mensen immers niet zoveel groter dan vele mensen bij jullie op aarde, en tevens hebben ze een honderd keer kleinere behoefte dan vele kleinere mensen bij jullie; daarom hebben ze dan ook genoeg aan een veel kleiner stuk grond dan de mensen op jullie aarde.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Hun kleding bestaat uit niets anders dan een licht schort om de lendenen en een tamelijk brede hoed. Hun voedsel wordt door de bodem van de zonneaarde even vaak voortgebracht als ze met de juiste maat willen eten. Daarom heeft een grondbezitter ook meer dan genoeg aan een zo groot stuk grond, dat bij jullie ongeveer een halve ‘joch’9 heet.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Hoe zien de huizen van de zonnebewoners er dus uit, in het bijzonder op de jullie al meer bekende gordel, die in zijn geheel ongeveer even breed is als de afstand van de maan tot jullie aarde? Hoe zien de huizen van deze grote gordel er dus uit? - Lijken ze misschien op jullie aardse woonhuizen? Zijn ze ook in grote aantallen naast elkaar gebouwd, zoals bij jullie in de grote steden? - O nee, dat is daar absoluut nergens het geval. Want ten eerste bestaat er nergens op de hele zon een stad, en ten tweede hebben de huizen een heel andere vorm en inrichting.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Hoe zien ze er dan uit? - Stel je een ronding voor van ongeveer vijftig tot honderd klafter in doorsnee. Op deze ronding staan om de twee klafter, in jullie afmetingen, vierkante zuilen, waarvan iedere zuil minstens twintig klafter hoog is en een klafter in doorsnee meet. Bovenaan is op iedere zuil een zitting of kapiteel aangebracht, zoals jullie gewoonlijk zeggen, rond van vorm en met het mooiste draaiwerk versierd. Over de kapitelen zijn massieve dwarsbalken gelegd, die over de hele ronding de zuilen aan de bovenkant met elkaar verbinden. In de buurt van iedere zuil is boven de dwarsbalk een dakspant aangebracht, en alle dakspanten zijn van daar af zodanig schuin gezet, dat ze elkaar helemaal bovenaan raken in de vorm van een vierkant piramide.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Maar omdat ieder huisdak bovendien nog een toegespitste vorm moet hebben, zoals bij jullie vele torens van zogeheten gotische kerken hebben, spreekt het vanzelf dat de lengte van de spanten zeer aanzienlijk moet zijn, opdat die vorm tot stand gebracht kan worden, bij zo’n aanzienlijke diameter van de ronding. En zo zijn er niet zelden dakspanten met een lengte van meer dan driehonderd klafter.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Nu zullen jullie vragen: Waarvoor dienen zulke daken eigenlijk op de zon, waar het vast zelden of hier en daar helemaal niet regent? - Deze daken op de huizen moeten echter absoluut niet als bescherming tegen de regen, maar enkel als heel doeltreffende licht- en warmteschermen beschouwd worden. Want hoewel de zonnemensen in staat zijn een voor jullie nauwelijks te begrijpen graad van licht en warmte te verdragen, zijn ze toch grote vrienden van schaduw en een grotere koelte.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Voor het tegenhouden van zowel licht als warmte is geen dak geschikter dan een spits dak, omdat het zowel het licht alsook de daarmee verbonden warmte constant afleidt. Dat dat klopt, kunnen jullie voor jezelf aanschouwelijk maken door een tamelijk lang stuk metaal met een scherpe punt te nemen en de punt daarvan in een vlam te houden. Zodoende zullen jullie je ervan overtuigen dat er op deze manier, ook al is de punt al witgloeiend geworden, in de daarmee verbonden, veel massievere metalen massa nog niets van warmte te voelen is; daarentegen wordt het metaal in het omgekeerde geval of bij een metalen stang met gelijke dikte direct tot aan de achterste punt gloeiend heet.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] De dakbalken worden eveneens rondom met een soort latten betimmerd, die net niet helemaal strak tegen elkaar bevestigd zijn. Over deze latten worden dan een soort spiegelende platen gelegd, die van een soort zonneaarde worden gemaakt, net als jullie dakpannen; ze zien er ongeveer zo uit als wanneer jullie van papier met een schaar halve driehoeken10 zouden knippen en ieder daarvan bovenaan, aan de smalste zijde, haaks ombuigen. Deze dakplaten zijn niet dikker dan karton en zijn ongeveer even buigzaam als een plaat lood bij jullie. Deze platen worden dan met de bovenste haakse ombuiging in de smalle gleuven tussen de latten gestoken en vervolgens met een speciale kit in de gleuven vastgezet.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Op deze wijze wordt ieder huisdak gedekt en ziet, wanneer het klaar is, buitengewoon schitterend uit. Want deze platen zijn aan de buitenkant veel glanzender wit dan het allerfijnste gepolijste albast bij jullie, waardoor ze dan ook alle stralen weerkaatsen en zelf dus constant onverwarmd blijven.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Aan de binnenkant wordt dit dak helemaal tot boven in de spits heel donker bestreken met een verfstof, die vooral langs de oevers van de grote wateren gevonden wordt, met name dikwijls na een uitbarsting van een gezwel, die jullie al kennen.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Waar zijn de zuilen eigenlijk van gemaakt? - De zuilen bestaan uit een soort aan elkaar gekitte bakstenen, die ongeveer de vorm van jullie dakpannen hebben; alleen zijn ze uiterst fijn en volkomen doorzichtig, zoals bij jullie de edelste stenen, en om die reden zijn ze buitengewoon prachtig om te zien. - Voor de dwarsbalken en ook voor de dakbalken worden echter speciaal bomen gekweekt en wel reeds in de vorm, die voor dit doel nodig is.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Tussen iedere twee zuilen bevindt zich een klein rond tuintje, dat voorzien is van de lieflijkste en bekoorlijkste gewassen. De zonnebewoners weten de gewassen zodanig te schikken, dat naar het midden van het tuintje toe steeds hogere komen te staan en men op deze wijze, behalve bij de ingangspoort, de prachtigste bloemenpiramiden ziet, die zo’n verscheidenheid aan bloeiende voortbrengselen hebben dat jullie je daar absoluut geen voorstelling van kunnen maken en het ook niet te beschrijven is, omdat bijna ieder bloemenpiramide met duizenden geheel andere bloemen versierd is dan een voorgaande, evenals ook ieder huis weer andere bloemen heeft.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon