16308 resultaten - Pagina 1040 van 1088
... 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 ...
[14] Dat zij, om dergelijke instrumenten te kunnen vervaardigen, ook goed thuis moeten zijn in de mechanica, hoeft nauwelijks genoemd te worden. Jullie zouden verbaasd staan, als jullie hier vrijwel overal zelfs de meest doelmatige tijdmeters van mechanische aard zouden aantreffen, die veel zekerder en nauwkeuriger dan jullie beste klokken de tijd meten en de kleinste onderdelen ervan nauwkeurig bepalen. Zulke technici wonen als vaklieden in ieder dorp en hebben daartoe ook speciale werkplaatsen naast hun woonhuizen.Hoofdstuk 64: Bolinstrument, muziek en muziekschrift, optica, mechanica en schrijfkunst op Miron - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Nu zullen jullie zeggen: Dat is allemaal wel in orde; maar hoe brengt hij er ritme in? - Heel gemakkelijk! - Hij trekt de muzieknoten, die binnen hetzelfde tijdsbestek na elkaar gespeeld moeten worden, door middel van een lijn bij elkaar, en onder deze lijn schrijft hij dan een getal of geeft hij dit getal ook wel met punten aan. Als een noot langer aangehouden moet worden, dan staat deze op zichzelf; en met een bepaald, onder de noot aangebracht teken wordt aangegeven, hoe lang deze toon aangehouden moet worden. En aan het begin van ieder muziekstuk wordt evenals bij jullie een bepaalde tempo-aanduiding geplaatst, waar de verdere indeling van een muziekstuk zich qua ritme naar te richten heeft; en ook wordt het ritme net als bij jullie door kleine dwarsstreepjes aangegeven.
Hoofdstuk 64: Bolinstrument, muziek en muziekschrift, optica, mechanica en schrijfkunst op Miron - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Daarom hebben ze in feite ook geen feestdagen, maar iedere dag is bij hen een feestdag. Want zij zeggen: De dagen dat wij leven, leven wij vanuit God. Daarom moet er geen verschil zijn tussen de dagen, en er moet geen uur zijn waarin wij minder aan God denken dan in een ander en daarom ook niet in het ene uur meer dan in het andere. Want evenals wij van onze komst op deze wereld tot aan ons vertrek ervan een duurzaam voortdurend leven hebben, en evenals wij niet kunnen zeggen dat wij het ene uur meer leven dan het andere, moeten wij ook in het ene of het andere uur meer of minder godvruchtig zijn dan in een gewoon uur van ons leven. -
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Evenzo worden de lichamen van de overledenen op een andere hoge berg gebracht, waar ze dan onder een - alweer speciaal daarvoor gebouwde - tempel met het gezicht naar boven op de grond worden gelegd en daar met gemaaid gras bedekt, waardoor ze dan snel ontbinden en in de loop van drie dagen zo volkomen oplossen, dat er van het hele grote lijk niet het allerkleinste spoor meer aangetroffen wordt. - Dat zou dus eveneens als een ceremonie beschouwd kunnen worden.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Onze aangelegenheid is vooralsnog de zon en niet een speciale beschrijving van een planeet. Over deze planeet weten we dus voldoende voor ons doel; daarom zullen wij niet langer in zijn contreien verblijven, maar de volgende keer onverwijld naar onze zevende zonnegordel teruggaan. - En daarmee is het weer mooi geweest voor vandaag!
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] De bergen hebben hier merendeels een vuurspuwend karakter. - Hoe groot de kraters ervan hier en daar zijn, is al eens gezegd.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Neem aan - en jullie kunnen dat gevoeglijk aannemen - dat de zon een volmaakte planeet is. Maar als de zon een volmaakte planeet is, wat zijn de planeten dan, zoals bijvoorbeeld Mercurius, Venus, de aarde enzovoort? - Jullie zullen zeggen: dat zijn manen van de zon. - Als Ik jullie nu vraag: Hoeveel van zulke manen heeft de zon?, dan zullen jullie zeggen: Mercurius 1, Venus 2, aarde 3, Mars 4, Pallas, Ceres, Juno en Vesta 8, Jupiter 9, Saturnus 10, Uranus 11 en Miron 12. - Maar nu zeg Ik: hoeveel manen heeft de aarde? - Jullie zeggen: één. - Hoeveel heeft Jupiter er? - Jullie zeggen: vier. - Hoeveel heeft Saturnus er? - Jullie zeggen: zeven. - Hoeveel heeft Uranus er? - Jullie zeggen: vijf. - Hoeveel heeft Miron er? - Jullie zeggen: volgens het eerste getal: drie - Dat zijn samen dus twintig manen - Wat zijn deze manen dus ten opzichte van de zon? - Jullie kunnen onmogelijk iets anders zeggen dan: dat zijn bijmanen. - Goed! Meer heb Ik niet nodig! - Nu begeven we ons weer naar Miron.
Hoofdstuk 65: Innerlijke, vreugdevol actieve religie op Miron. Voortplanting en begraven van de doden. Sterrenkunde als middel tot Godskennis - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Evenals op deze gordel de grootte verschilt, verschilt ook - veel meer dan ergens anders, met name op de zon - de huidkleur van de mensen. Met als enige uitzondering de kleur zwart kunnen jullie hier alle kleurschakeringen wel aantreffen. - Zo zijn bijvoorbeeld de heel grote reuzen donker vuurrood, aflopend naar heel lichtroze rood. Zo zijn er ook groen en blauw gekleurde mensen, welke kleur zelfs helemaal in bleekgeel overloopt. En zo zijn er nog een groot aantal gemengde kleuren, waarbij het een heel boek zou vereisen om die allemaal te vermelden. - Weliswaar zijn er ook op de andere zonnegordels kleine afwijkingen in kleur; maar toch is er qua kleur overal één en dezelfde grondtoon zichtbaar. Hier zien jullie echter niet slechts een chromatische49, maar een werkelijk enharmonische50 toonladder van kleuren.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Hoe is de taal van deze mensen? - Deze is hier tweeledig, namelijk de gebarentaal en de mondtaal. - Het is een merkwaardig gezicht, wanneer een reus met een dwerg praat. Zodra hij merkt dat de dwerg iets tegen hem wil zeggen, tilt hij hem direct op en houdt hem bij zijn oor. Als de reus echter iets tegen de dwerg zegt, houdt hij hem zover hij maar kan van zijn mond weg en praat dan zo hoog en zachtjes als hij maar kan, om te zorgen dat de dwerg door zijn klank geen kwaad geschiedt. Want als de reus met de gewone diepte en sterkte van zijn stem zou praten, zou de dwerg het woord alleen al door de lage toon ervan niet horen, en zouden de afzonderlijke vibraties van de stem hem te sterk schokken. Om dat te vermijden, nemen deze groten in hun omgang met de kleinen de grootste voorzichtigheid in acht. - Als zo’n reus op jullie aarde een tamelijk luid woord zou uitspreken, zou dat zo’n sterke aardbeving teweegbrengen, dat door de schok ervan verscheidene landen al hun steden kwijt zouden raken; en ook de bergtoppen zouden daardoor buitengewoon grote schade oplopen.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[17] Door deze paar opmerkingen zullen deze enkele duizenden klafter lange mensen van de zevende gordel jullie nog heel bescheiden voorkomen. - We zullen ons dus ook niet meer met hun lichamelijke grootte en instandhouding bezighouden, maar ons in plaats daarvan naar hun betrekkingen, regels en tenslotte hun religie wenden. - En daarmee is het weer genoeg voor vandaag!
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Aangezien wij nu de maatschappelijke betrekkingen van de bewoners van onze zevende gordel helemaal bekeken hebben, zullen wij ons de volgende keer naar de religie van deze mensen wenden, waarbij nog menige schijnbare tegenstrijdigheid in de beschrijving van de zon opgelost zal worden. - Genoeg dus voor vandaag!
Hoofdstuk 67: Levensomstandigheden en geestesgesteldheid van de bewoners van het zevende paar gordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Op een planeet gaat de religie over vanuit het natuurlijke naar het geestelijke, en dus overheerst noodzakelijkerwijze ook het materiële boven het geestelijke. - Op de zon is precies het omgekeerde het geval. De religie gaat daar vanuit het geestelijke in het materiële over en manifesteert zich als de scheppende, wezenlijke grondslag van alle dingen daar. Om deze reden overheerst daar dan ook het geestelijke boven het materiële.
Hoofdstuk 68: Fundamentele opmerkingen over de religie van de zonnebewoners en het wezen van goddelijke openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Op de zon is de weg precies andersom, zoals hierboven al gezegd is. Daar kijkt niemand naar het ding, dat voor hem is, maar zijn eerste blik richt zich op de oorzaak, en van daaruit volgt hij dan stap voor stap de wegen, waarlangs vanuit het geestelijke een natuurlijke wezensvorm geboren of ontwikkeld is - en deze weg wordt dan de ‘solaire’ weg genoemd.
Hoofdstuk 68: Fundamentele opmerkingen over de religie van de zonnebewoners en het wezen van goddelijke openbaringen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Bovendien zijn deze mensen bij al hun massaliteit buitengewoon teergevoelig, en dus is hun manier van lopen en hun doen en laten buitengewoon zacht en teder. Onder elkaar leven ze buitengewoon vreedzaam, en als ze ergens heen lopen, doen ze in verhouding tot hun grootte heel korte en tegelijkertijd ook heel langzaam op elkaar volgende stappen; daarbij zetten ze hun voet altijd heel zacht op de grond, als waren ze bang om iets onder hun voet te vernielen. - Daarom letten ze bij iedere stap ook zorgvuldig op de grond, of daar soms iets beweegt. Wanneer ze zoiets merken, buigen ze direct naar beneden en onderzoeken wat het is; en als zich daar iets levends bevindt, dan wordt het met de grootste behoedzaamheid opzij gezet en wordt er door hen pas na zo’n ontruiming weer behoedzaam een stap verder gedaan.
Hoofdstuk 66: Het zevende paar gordels en de reusachtige bewoners ervan - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Jullie zullen je nog kunnen herinneren, dat de lucht van de planeet Miron niet zelden op wonderbaarlijke wijze levensmiddelen voortbrengt, die alleen maar gevangen en naar de mond gebracht hoeven te worden. - Nog sterker is dat op deze gordel van de zon het geval, en heel speciaal op de noordelijke. Want omdat de poolstreken van de zon die plaatsen zijn, van waaruit het hele leger van planeten zijn rijkelijke voeding krijgt, kunnen jullie je gemakkelijk voorstellen dat er bij zulke rijke gaven niet zelden een groot aantal kruimels boven de gebergten van de poolgebieden in de zevende gordel verdwalen. - En zo valt er voor de bewoners van deze gordel ook altijd iets te snoepen.
Hoofdstuk 67: Levensomstandigheden en geestesgesteldheid van de bewoners van het zevende paar gordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon