16678 resultaten - Pagina 1040 van 1112
... 1028 - 1029 - 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 ...
[11] De tweede taak is de afscheiding van het edele water, dat voor de teelt zorgt en afkomstig is uit de grovere aardurine. Dit edele teeltwater stijgt niet dadelijk naar de oppervlakte, maar wordt eerst - net zoals bij de dieren - naar het hart van de aarde teruggeleid en van daaruit door een paar speciale kanalen en aderen omhoog gebracht naar de oppervlakte. Daar verschijnt het gedeeltelijk als zout bronwater en gedeeltelijk als dauw, die op de hele plantenwereld de meest bevruchtende invloed heeft. Dat is de tweede taak van de aardenier. Hierna zullen we de derde en de meest merkwaardige in ogenschouw nemen.Hoofdstuk 12: De nier van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Zo moeten jullie dus dit handelen van de algemene aardeziel zinnebeeldig voorstellen; de aarde kan dus ook nooit dat volledige welbehagen ondervinden dat een mens of dier krijgt door zijn nachtelijke slaap; maar het is als een gedeeltelijke rust van de mens, die een niet onbelangrijk welbehagen met zich meebrengt. De dagelijkse rotatie en de jaarlijkse omloop van de aarde om de zon zijn er de oorzaak van, dat bij de aarde geen volledige rust kan plaats hebben. Door het jaarlijkse draaien om de zon houdt nu eens het noordelijk, dan weer het zuidelijk halfrond zijn winterslaap, terwijl het tegenoverliggende deel zeer actief is.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Daar de aarde, net als de mens en dier, ook deze eigenschap van de nier heeft, die door iedereen gemakkelijk waar te nemen is, kan men zich ook afvragen of de aarde niet tot opwekking van nieuw leven in staat is. Zeker is zij dat en wel op velerlei wijze en op een heel andere manier dan een mens, dier of plant.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Vanwege haar bijzondere aanleg is de aarde als een soort hermafrodiet ( als een wezen dat het mannelijke en vrouwelijke beide in zich heeft) te beschouwen. Ze lijkt in dit opzicht op de eerste mens, die oorspronkelijk ook man en vrouw in zich verenigde en ze lijkt ook op de volkomen geesten uit de hemel, die ook mannelijk en vrouwelijk volkomen één zijn.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Dit vooraf te bepalen is nodig om het volgende beter te kunnen begrijpen. Daar de aarde tot voortplanting in staat is, vraagt men zich af: hoe en wat wekt ze op, en waar bevinden zich haar voornaamste voortplantingsorganen?
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] Zo'n tijd van blijmoedigheid heerst op de aarde als de grote, liever gezegd de algemene aardeziel zich in haar nier neerzet en zich daar als het ware de nodige ontspanning en rust gunt. Terzelfdertijd wordt dan ook alles aan de oppervlakte van de aarde vredig en alles neemt een bepaald lief en zacht karakter aan. Na zo' n opwekkende tijd op de aarde volgt gewoonlijk donker en stormachtig weer, waarin weer alles een weerzinwekkend, afstotend en vaak zelfs ook een angstaanjagend karakter aanneemt. Dat gebeurt als de algemene aardziel zich weer in haar gewone aards werkende organen heeft teruggetrokken. Bij de aarde gaat het echter niet op dezelfde manier als bij de mens, die zijn ziel helemaal in zijn slaapvertrek terugtrekt. Want alleen maar een deel van de algemene aardeziel mag daar min of meer rusten, terwijl het andere deel voortdurend werkzaam moet blijven.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] Dit kan men zich in zekere zin in een bepaald beeld voorstellen als een menselijk handelen; als een mens een tijd lang met zijn rechterhand een bepaald werk heeft verricht en de hand is moe geworden, dan steekt hij die in zijn zak om hem te laten uitrusten en werkt in die tijd zolang verder met zijn andere hand tot de rechterhand wat is bijgekomen. Of men kan zich ook een mens voorstellen, die lang met zijn hoofd heeft gewerkt, totdat dit moe is geworden; dan gunt hij zijn hoofd rust en gaat in de plaats daarvan zijn voeten gebruiken. Of men kan zich ook het beeld van de gedeeltelijke rust van de aardeziel voorstellen als een nachtwacht, die door twee mensen uitgevoerd moet worden; de één waakt van 's avonds tot middernacht terwijl zijn metgezel slaapt. Dan lost degene die uitgerust is hem af en houdt dan tot de morgen de wacht, terwijl de eerste waker gaat slapen.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Het voornaamste orgaan voor de voortplanting is evenals bij dieren, de sterk opgezette zuidpool; Volgens dit voortplantingsorgaan is de aarde vrouwelijk, omdat ook de hele zuidpool negatief is gelijk het vrouwelijk wezen, dat ook negatief staat tegenover het positief polaire mannelijk wezen. De aarde, van dit standpunt uit als vrouw bekeken, is dan niet zelf tot opwekking in staat, maar kan slechts de verwekking ontvangen. Nu vraagt men zich af: Wie verwekt dan bij de aarde? Antwoord: De zon, door haar tegengesteld polaire kracht. En wat brengt ze voort of wat heeft ze voortgebracht?
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Waar vandaan en waaruit worden deze kinderen dan uit de aarde geboren? De aarde heeft zeer veel van zulke geboorte kanalen. Het hoofd geboortekanaal bevindt zich in het midden van de Stille Oceaan, niet ver van de evenaar in de streek van de eilandengroep der zogenaamde Tahiti en Otahaiti; van deze plaats uit werd eens de maan van de aarde gescheiden en daarna een nogal grote hoeveelheid van nog bestaande kometen.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Van deze voortplanting stamt alle materie van de minerale wezens evenals van de planten- en dierenwereld af. De aarde, beschouwd als man en vrouw in één wezen verenigd, verwekt en baart hier op de meest uiteenlopende manieren en wel zo, dat ze enerzijds als het ware levende jongen ter wereld brengt, dan weer zoals de vogels eieren legt en dan weer zoals planten zaad voortbrengt en zoals mineralen bepaalde kristallen vormt, terwijl in alle de kracht ligt alles wat aan hen gelijk is naar zich toe te trekken en zich zo in wijde kringen uit te breiden. - Dat zijn de vier manieren van de aarde om voort te brengen onder beiderlei gestalte in één.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] Hier zou iemand kunnen vragen: als de aarde dat allemaal doet, waartoe dient dan de kracht van de planten- en dierenwereld om zich te vermenigvuldigen? Waarom moet de plant, welke vorm ze ook heeft, om zich voort te planten de voor haar typische zaden voortbrengen; waarom de vogel het ei, waarom de dieren een aan hen gelijk schepsel en waarom amfibieën hun geleiachtig kuit, die eigenlijk ook uit eitjes bestaat?
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] We hebben om de voortbrengende en barende kracht van de aarde te verklaren een boom als voorbeeld genomen. We moesten de bovenstaande beschouwing vooraf laten gaan, want zonder die was deze zaak niet zo erg duidelijk geweest. Nu we echter zo'n verklaring hebben gegeven, zat het jullie ineens duidelijk zijn hoe enerzijds de aarde als man verwekt en anderzijds als vrouw weer baart, en hoe ze zich bij ons voorbeeld van de boom nu eens als vrouw, dan weer als man gedraagt.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Laten we het volgende aannemen: een zaadje dat aan de boom is gerijpt wordt in de aarde gelegd. Dan gedraagt de aarde zich als een vrouw als ze ontvangt en het ontvangene door haar eigen kracht doet rijpen en dan baart. Als de boom echter volgroeid is, neemt hij tegenover de aarde een vrouwelijk karakter aan en de aarde treedt tegenover de boom op als man en brengt in de boom nieuwe zaden voort voor de bevruchting.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Om dit duidelijker in te zien, willen we eerst een boom bekijken die in wisselwerking staat met de aarde. Een maar enigermate grondig inzicht in deze verhouding zal de zaak zeker zonneklaar voor ogen stellen. Laten we aannemen dat het zaad er blijkbaar eerder was dan de boom, waaruit deze zich dan weer reproduceert, welk aannemen ook daarom al juist is, omdat een zaadje zich toch in elk geval gemakkelijker in de aarde laat opwekken dan een geheel volgroeide boom. Ook kan men het lichte zaadje overal leggen en er zal maar weinig kracht voor nodig zijn om de lichte zaadjes van de grootste bomen in alle vier de windrichtingen uit te strooien; en als er een zachte wind waait en deze de lichte zaadkorrels met zich meevoert, dan wordt hierdoor niet eens een mug gekrenkt, laat staan een groot dier of zelfs een mens. Hoe moeilijk en met wat voor krachtsinspanning en met wat voor gevaar zou zo' n operatie verlopen, als het zou gaan om geheel volgroeide bomen! Wat zouden de mensen wel zeggen, als zo'n groot eikenbos - opeens door machtige orkanen aangevoerd zich boven hun hoofd zou neerlaten en in de aarde wortel zou schieten? En voor zo'n heel bos behoeft maar één wagen gezonde eikels aangevoerd te worden; deze kunnen dan in alle stilte in de aarde worden gestoken en geen mens zou zich het hoofd erover breken als na verloop van tijd de eikels als tere lootjes zich langzaam uit de aarde zouden beginnen te verheffen. Wie heeft het ooit pijn gedaan als een licht dennenzaadkorreltje naar beneden op zijn hoed neer fladderde terwijl hij in het bos wandelde? Wat voor een gezicht zou een mens echter wel trekken, als in plaats van zo' n licht zaadje een geheel volgroeide reusachtige dennenboom voor zijn neus naar beneden kwam?
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Men kan dus bij de vogel evenals bij de amfibieën aannemen, dat het eerste ei het zaad was en dus bestond ook hier het zaad eerder dan het uit hem voortgebrachte dier. Slechts als men tussen de kwaliteit van het aardei en het vogelei een wezenlijk onderscheid vindt, zou de vogel er werkelijk eerder zijn geweest dan het ei dat zij legde, waardoor zij weer een aan zich gelijk wezen voortbracht. Maar dat was met de zaden van de planten niet het geval. Die werden precies zo uit de aarde geboren, zoals de plant ze weer voortbrengt. Dit is ook met alle andere dieren het geval. Elk geslacht werd eerst als zoogdier uit de aarde geboren en kreeg de mogelijkheid zich weer voort te planten door een eigen vermogen tot verwekking.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan