16638 resultaten - Pagina 1042 van 1110
... 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 ...
[1] Ongeveer drie tot vijf klafter beneden de rij bomen bevindt zich een zogeheten ‘kleine-vruchten-akker’, die aan beide kanten door allerlei vruchten dragende struiken omgeven is. De struiken worden op zijn hoogst anderhalve klafter hoog opgekweekt. De akker is begroeid met allerhande kleine vruchten dragende planten, die ongeveer soortgelijke vruchten dragen als bijvoorbeeld aardbeien, meloenen, zogeheten paradijsappels en dergelijke meer. Maar jullie moeten niet denken dat daar precies zulke vruchten groeien - ze lijken er alleen maar op, gezien het feit dat het kleine soorten planten zijn. Maar voor het overige zijn ze daar van een buitengewoon grote verscheidenheid en komen ze ook als soort, evenals al het andere, bij geen enkel ander huis voor.Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Jullie zullen vragen, waarom alleen het schaap een huisdier is? - Ten eerste omdat het onder alle diersoorten het geduldigste en zachtmoedigste dier is. Ten tweede omdat oom de zonnebewoners de melk van dit dier drinken. En ten derde omdat dit dier ook op de zon met zijn rijkelijke en buitengewoon fijne wol de mensen materiaal voor hun kleren geeft. - Kijk, daarom wordt alleen dit dier als huisdier gehouden en wordt er zo’n weide voor gereed gemaakt.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Omdat we zojuist een ontelbaar groot aantal dieren op de zon hebben genoemd, is de vraag: Waar houden deze zich op en waar leven ze van? - Jullie weten dat er op de zon, met name op deze gordel, ook buitengewoon grote, onafzienbare vlakten zijn. Kijk, zoals jullie weten worden deze vlakten nooit door mensen bewoond, en wel om de zeer gegronde reden, die jullie voldoende hebben leren kennen bij de beschrijving van een zonnevlek, of liever de beschrijving van de grote uitbarsting aan de evenaar van de zon. Juist deze vlakten worden nu door talloze dierengeslachten van de meest uiteenlopende soorten bewoond.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] Kijk, nu is ook deze vraag voor jullie beantwoord. Maar er klinkt nog een vraag op de achtergrond: Hoe voorkomen de zonnebewoners dat de dieren van de vlakten naar hen toekomen en daar eventueel schade toebrengen aan hun edele stukken grond? - Dat voorkomen de zonnebewoners door bij zo’n gemeenschappelijk werk alle landerijen van de heuvels aan alle kanten met onoverklimbare, levende hagen van de vlakten af te schermen. Deze levende haag bestaat louter uit dicht op elkaar geplaatste, niet zelden duizend klafter hoge, zuilachtige boomstammen, die alleen helemaal bovenaan van dicht bebladerde kronen voorzien zijn, die tevens een groot aantal vruchten dragen, die geschikt zijn als voedsel voor de dieren.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Deze weide is aan de laagste kant, voorbij de levende haag, omgeven door een wal, waarop in de richting van de huiszuilen spuitende bronnen zijn gemaakt. Hier zullen jullie ook wel weer vragen: waar halen de zonnebewoners eigenlijk rechtstreeks het water vandaan, om het uit deze wal te laten opspuiten waar ze maar willen? -
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Achter deze wal is dan de zogeheten, ongeveer tien klafter vrede broodakker-cirkel. Waarom wordt die de broodakker-cirkel genoemd? - Omdat op deze akker een soort vrucht groeit, die als enige niet door de menselijke wil wordt gekweekt; maar op deze cirkel is de vrucht, die enigszins op jullie tarwe lijkt, rechtstreeks van de wil van God afkomstig. Daarom wordt deze akker ook als een heiligdom beschouwd.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] Nu zullen jullie natuurlijk vragen: Maar waarom is deze meest geheiligde akker het verst van het woonhuis verwijderd aangelegd? Want symbolisch zou toch datgene, wat van meer goddelijke aard is, dichter bij de mens moeten liggen dan alles, wat enkel zijn eigen karakter draagt. - Met deze vragen filosoferen jullie weliswaar niet slecht; maar de zonnebewoners filosoferen in dit opzicht nog beter, want daardoor geven ze aan dat het goddelijke niet alleen het centrale punt van de woning omvat, maar ook al het uiterlijke. Op die manier moet ook de mens in zijn innerlijk een troon als woning voor de goddelijke geest hebben opgericht, en door deze geest moet hij al zijn gedachten, begeerten en handelingen laten grijpen, opdat hij daardoor in alle opzichten - zowel innerlijk als uiterlijk - mens is, volkomen in overeenstemming met de wil van de grote God.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Opdat jullie je van de ligging van zulke ambtshuizen een des te betere voorstelling kunnen maken, zal het nodig zijn jullie het heuvellandschap van de zon iets aanschouwelijker voor ogen te stellen.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Waarin onderscheidt de woning van een ambtsdrager zich nu van die van een ander mens, die geen ambtsdrager is? - Die onderscheidt zich alleen maar hierin, dat de weg daar vandaan linea recta, zoals jullie plegen te zeggen, naar het ambtshuis is gericht, terwijl de wegen van de andere huizen recht naar die punten gericht zijn, waar de grenzen van de stukken grond elkaar raken. Overigens is de inrichting van het woonhuis van een ambtsdrager precies hetzelfde als die van een ander mens.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] Terwijl de kinderen in deze elementaire ambtshuizen in zekere zin van alle uiterlijke activiteit worden afgehouden en zodoende al hun uiterlijke zintuigen, hun gedachten en dus ook hun begeerten gevangen worden genomen, wordt hun in het daarop volgende hogere ambtshuis weer de ene activiteit na de andere opgelegd, om die volgens de wil van de grote God te vervullen. Om deze reden zijn deze ambtshuizen van de tweede soort al niet meer zo eenvoudig als die van de eerste soort, hoewel hun inrichting voor het overige helemaal lijkt op de inrichting van de woonhuizen.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[18] Is het nu misschien goed? - O nee; de ambtsdrager verwijst de leerling vaak tien, twintig tot dertig keer naar een en hetzelfde voorwerp. Natuurlijk vragen jullie nu: Maar waar moet dat goed voor zijn? Men kan aan een ding toch niet meer zien, dan het bij een eerste waarneming van zijn oppervlak te zien geeft? Maar Ik zeg: Dit beschouwen is slechts heel oppervlakkig en biedt geen enkel mens enig voordeel voor zijn geest; want zo kan ook ieder dier naar een ding kijken.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Zo’n ambtshuis is al behoorlijk groot en heeft gewoonlijk vier daken, d.w.z. zulke piramidedaken, zoals wij die op de woonhuizen hebben leren kennen. Zo’n ambtshuis heeft daar een naam, die ongeveer zoveel wil zeggen als het woord ‘gymnasium’ bij jullie. - Wat wordt hier onderwezen? - Hier wordt in zekere zin het analyseren van alle zichtbare dingen behandeld, en daarin wordt de leerlingen overal de goddelijke orde getoond.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[26] Aan deze korte beschrijving kunnen jullie nu wel zien, dat de zonnebewoners beslist betere filosofen zijn dan jullie. Want de orde, die zij in hun huiselijk leven in acht nemen, is zelfs symbolisch gezien toch zeker meer in overeenstemming met Mijn orde dan die, welke jullie met betrekking tot jullie huiselijke instellingen en bepalingen hanteren. Weliswaar kan bij jullie op jullie planeet niet zo’n uiterlijke orde in acht genomen worden, en in de grond van de zaak is daar ook niet zoveel aan gelegen. Desondanks laat Ik jullie dit nu toch zien, opdat jullie daardoor je geestelijke basis aan de hand daarvan kunnen inrichten! Dat moeten jullie dus steeds heel goed in het oog houden. En zo zullen wij als volgende onderdeel nog een blik in de verschillende ambtshuizen en tempels werpen en ons daarna naar de algemene en huiselijke regels van de bewoners van deze gordel wenden.
Hoofdstuk 16: De landbouw op de middengordel. Groentetuin, schapenweide en broodakker - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Er zijn drie soorten heuvels op de zon: Ten eerste de algemene heuvels, die zich in onafzienbare ketens zoals de bergruggen op jullie aarde in alle richtingen over deze zonnegordel uitbreiden. - Ten tweede de verschillende hoogtepunten van de kruinen van deze heuvels, die er ongeveer uitzien zoals wanneer jullie ronde, maar sterk afgeknotte kegels vrijwel geheel regelmatig als een piramide tegen elkaar zouden zetten, zodat er uiteindelijk uit verschillende van zulke kegels een piramide zou ontstaan. En tenslotte de afzonderlijke uitbollingen van de grotere heuvels, die daar ook de borsten van de heuvels worden genoemd. Deze dienen gewoonlijk als plaatsen om te wonen, d.w.z. daar worden woonhuizen bovenop gebouwd; de rest van zo’n kleine heuvel wordt dan als de jullie reeds bekende teeltgrond gebruikt, waarbij, zoals jullie al enigszins meegedeeld, naar jullie maatstaf gerekend ongeveer een halve joch per persoon wordt gerekend. Deze stukken grond zijn evenals de heuvels gewoonlijk cirkelrond, waardoor het gewoonlijk dan ook zo is dat drie, soms vier van zulke stukken grond aan elkaar grenzen, en wel in het lage gedeelte, d.w.z. in het kleine dal tussen drie of vier heuvels.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[24] De zuilen, waarvan iedere zuilen ongeveer twee klafter in doorsnee en een hoogte van twintig klafter heeft, zijn gemaakt van een materiaal, dat er uitziet zoals bij jullie de zogenoemde carneool13. De versierselen zijn daar als het ware met allerlei edel gesteente op aangebracht. De voeten van de zuilen zijn rond en gemaakt van materiaal, dat er uitziet als gloeiend goud. De kapitelen van de zuilen zijn van een materiaal, dat er uitziet als amethist14.
Hoofdstuk 17: Scholen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon