16308 resultaten - Pagina 1042 van 1088
... 1030 - 1031 - 1032 - 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 ...
[2] Maar iemand zal zeggen: Dat is allemaal goed en wel, maar als je eerst een boom moet splijten om vervolgens vanuit de kern te boren, dan is dat toch wel een moeizaam werk! - En Ik zeg: Zeer zeker! Want voor het onderzoeken van de waarheid en de altijd bestaande onbedrieglijkheid is beslist meer nodig dan voor het bedenken van een leugen. Maar moet men er daarom voor terugschrikken de zuivere waarheid te zoeken, omdat de weg daarheen moeizamer dan die naar de leugen? - Ik geloof dat niemand dat zal beweren. - Zo is het ook met het splijten van de boom. Het is gemakkelijker om van buiten naar binnen te boren en dan te zeggen dat men het centrum geraakt heeft, dan de boom te splijten en vanuit het centrum naar buiten toe te boren.Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[15] En zo geeft ook hun hele wezen dit grondbeginsel weer. - Ze zijn uiterlijk naakt, omdat ze aan het uiterlijke geen aandacht schenken. Maar des te beter gekleed zijn ze van binnen, omdat hun alles aan de geest gelegen is. - Ze hebben een groot lichaam, als een getuigenis dat zij al het uiterlijke grondig naar binnen leiden om het daar te verenigen. - Ze zijn verschillend van grootte, opdat zij deze uiterlijke verschillen in de geest opheffen en één maken. - Tevens zijn ze verschillend van kleur, wat overeenkomt met de breking van het licht of het uitwendige van de dingen - opdat al deze kleuren in hun geest tot één licht verenigd worden. - Ze bewonen de uiterste gordel van de zon, ten teken dat het uiterlijke naar het innerlijk gebracht en er daar één mee moet worden. - Evenzo leven ze van verschillende vruchten, deels van die, welke de vrij groeiende bomen hun opleveren, deels van de vruchten die hun wil aan de bodem ontlokt, en deels van die voedingsmiddelen, die de lucht als een wonder naar hen toe brengt - ten teken dat de mens de hele uitgestrooide volheid van genade uit de eeuwige liefde in zich moet opnemen.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Als zij van hun toestand van zelfstandigheid en volle vrijheid een juist gebruik maken, worden ze mettertijd steviger en duurzamer in hun hele wezen en kunnen dan direct via de weg van verwekking en geboorte naar het oppervlak van de zon overgaan. En van daar af ligt voor hen dan de verdere geestelijke reis tot uiteindelijke voleinding open, zoals die reeds besproken is53.
Hoofdstuk 72: De inwendige zonnen en hun bewoners. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Het ergst of het scherpst komen deze verschillen naar voren op de laatste inwendige zon, die het eerste na de eigenlijke, zichtbare zon komt. Want in de nog verder naar binnen gelegen zonnen zijn de verschillen lang niet zo opvallend, dat wil zeggen: de bewoners zijn tenminste schijnbaar nog meer gelijk van aard dan op de laatste inwendige zon.
Hoofdstuk 72: De inwendige zonnen en hun bewoners. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Dat weten we nu. - En hoe gebeurt het opklimmen? Het opklimmen door de inwendige zonnen heen is meer een geestelijke en derhalve voor het grootste deel ook onmerkbare opklimming. Er zijn dus ook geen gewelddadige uitbarstingen mee verbonden. - Het opklimmen vanaf de laatste inwendige zon naar het eigenlijke oppervlak van de zon uit zich echter altijd op buitengewoon gewelddadige wijze.
Hoofdstuk 72: De inwendige zonnen en hun bewoners. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] Kijk, zo is ook hun hele streven erop gericht om in henzelf alles in de liefde voor God te verenigen. Het qua uiterlijk grootste heeft bij hen evenveel waarde als het kleinste. - Omdat ze de bewoners van de hele zon door hun geest wel kennen, zeggen zij: De bewoners van de middengordel, die het meest overstromen van alle uiterlijke pracht, zijn de kleinste mensen van de zon. Als ze naar de uiterlijke maatstaf zouden oordelen, zouden ze beslist nog kleinere vinden, zoals wij die in het verloop van deze openbaringen over de zon hebben gevonden. Maar aangezien zij alle dingen enkel van binnenuit beschouwen, noemen ze die ook zoals zij ze in zichzelf vinden. - Ik wijs jullie er hier op, dat ik het verloop van de beschrijving van de middengordel Zelf gezegd heb, dat de daar wonende mensen de kleinsten zijn; maar die uitspraak wordt in feite pas na deze toelichting duidelijk. Want waar het uitwendige steeds buitengewoon prachtig en veelsoortig ingericht is, daar is het inwendige het kleinst. Maar waar het uiterlijke zonder enige pronk aanwezig is, daar is het innerlijke des te groter.
Hoofdstuk 70: Innigheid met God als grondeigenschap van religie en leven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Als dus een man van misschien honderd jaar (naar jullie tijdrekening) de dochter van een vader zodanig heeft leren kennen, dat hij in haar zijn woord en zijn wil heeft gevonden, dan gaat hij naar de vader toe en zegt tegen hem: ‘Kijk, ik heb in deze jonge vrouw mijn woord en mijn wil gevonden, dus wil de grote God, dat ik haar tot vrouw neem. Ik deel het je mee, opdat jij jouw dochter ondervraagt en daarna haar lichaam naar het mijne brengt, opdat ik haar omarm en in haar een nieuwe vrucht des levens verwek’. Na die woorden roept de vader zijn dochter en zegt tegen haar: ‘Zie, hier voor je staat de man, wiens woord en wil jij draagt overeenkomstig de wil van de almachtige God; word dus de zijne en laat je door je echtgenoot omarmen! Gods zegen zij met jullie en Zijn woord zij jullie leven nu, altijd en eeuwig!’ - Dan brengt hij zijn dochter naar de bruidegom en is het huwelijk gesloten. - Ingeval de vader van de dochter niet meer zou leven, wat evenwel zeer zelden gebeurt, wordt deze huwelijksvoltrekking overgenomen door een oudere broer van de vader, maar bij het ontbreken daarvan ook wel door een ander, aan wie de gestorven vader tijdens zijn leven gehoorzaamheid verschuldigd was. - Hiermee zijn we ook met deze handeling klaar.
Hoofdstuk 71: Voortplanting, huwelijk en sterven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Van een ziekte is daar nooit sprake. Maar als iemand wat zijn lichaam betreft moet sterven, weet hij dat al geruime tijd van tevoren en bereidt hij in deze tijd, die voor hem de meest verlichte periode van zijn hele leven is, alles op passende wijze en doelmatig voor met het oog op het moment, dat hij naar het zuiver geestelijke zal overgaan. - Wanneer de tijd al dicht nadert, wordt er gewoonlijk een groot dankfeest gegeven, en op dit dankfeest volgt een vriendschappelijke maaltijd. Daarna staat diegene, wiens tijd gekomen is, op en groet al zijn verwanten en vervolgens de hele gemeenschap, die daar in een met bomen omgeven cirkel bij elkaar woont. Dan verlaat hij vlug het gezelschap en begeeft zich heel snel naar een heuvel, die door het hele gezelschap gezien kan worden. Wanneer hij zich daar bevindt, gaat hij met zijn gezicht naar boven gekeerd op de grond liggen; en binnen een tijdsbestek van enkele minuten verdwijnt hij dan zo volkomen, dat er niet het minste spoor van hem achterblijft.
Hoofdstuk 71: Voortplanting, huwelijk en sterven op het zevende gordelpaar - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Deze geestelijke wezens van de ongeordende soort verzamelen zich, zoals reeds gezegd, met talloos vele triljoenen het meest op een streek bij de evenaar van de laatste inwendige zon. Als ze zich sterk genoeg voelen, verheffen ze zich in grote massa’s en dringen aldus naar boven tot aan het inwendige vlak van de eigenlijke zon en proberen daar op hun gevoel uit te zoeken waar deze het zwakste is. Hebben ze zo’n plek gevonden, die tegelijkertijd ook aan alle kanten aders en kanalen heeft, dan dringen ze daar snel binnen en beginnen steeds meer met grote intensiteit te ontbranden. Daardoor brengen ze tevens geleidelijk het vlak tot gloeien, waar ze zich hebben vastgezet, verbinden zich bovendien nog met de in de materie gebonden geesten en oefenen, steeds sterker ontbrandend, een steeds geweldiger kracht uit, zodat de enkele duizenden mijlen dikke, buitenste korst van de zon voor hen moet wijken, zich op de reeds bekende wijze moet laten opstuwen en tenslotte zelfs moet laten doorbreken.
Hoofdstuk 72: De inwendige zonnen en hun bewoners. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[16] Ik zal jullie slechts één zo’n tegenstrijdigheid aanduiden: Als de jullie bekende gezwellen bij de evenaar van de zon enkel zouden ontstaan door de middelpuntvliedende kracht door de draaiing van de zon om haar as, dan zou Ik graag degene kennen, die in staat zou zijn om een tempel te bouwen, en bovendien nog op een berg, waar de middelpuntvliedende kracht nog groter is dan in een dal - zonder dat zo’n tempel samen met de bewoners onmiddellijk weggeslingerd zou worden! Het is toch absoluut onvoorstelbaar om onder bovengenoemde omstandigheden een dergelijke tempel te bouwen! - De middelpuntvliedende kracht van de zon staat derhalve in de juiste verhouding tot de grote aantrekkingskracht ervan, maar desondanks kan de middelpuntvliedende kracht bij zulke geestelijke ondernemingen goed van pas komen; ze is dus bevorderlijk voor hun gewelddaad en belemmert die niet.
Hoofdstuk 72: De inwendige zonnen en hun bewoners. - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Daarmee zijn we dan ook klaar met de materiële zon; de volgende keer zullen we ons dus naar de geestelijke of liever de hemels geaarde zon begeveni. - En dus is het weer genoeg geweest voor vandaag!
Hoofdstuk 73: Geordend en ongeordend opklimmen van de grondlicht-geesten van de zon. Het lot van de zonnemuiters. Ontwikkeling van kometen en planeten. Het eeuwige, onmetelijke scheppingswerk. Besluit - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Een zeer passende vergelijking, waarmee de Heer wil aangeven hoe onoverbrugbaar de barrières zijn. In de tijd van Lorber kon immers aan een reis naar de maan zelfs nog niet gedacht worden.
Hoofdstuk 74: Verwijzingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Als je een lichaam, van welke vorm dan ook, met een onderzoekende blik bekijkt, zul je al gauw merken dat er drie dingen aan dit voorwerp kunnen worden beschouwd. Ten eerste zijn buitenkant, dat is o.a. de vorm met alle natuurlijke kenmerken zoals omvang, oppervlakte en kleur van het oppervlak. Verder heeft het een bepaald volume dat naar lengte, breedte en hoogte meetbaar is, welk volume al naar gelang van de aard van het lichaam duidelijk een gewicht of zwaarte in een bepaalde richting laat zien.
Hoofdstuk 1: Het zwaartepunt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Waarom ligt het kiemhulsje bij een zaadkorrel niet in het midden daarvan, maar meestal slechts in een bepaald deel van de zaadkorrel, zodat het middelpunt van die korrel en de tegenovergestelde pool ten opzichte van het kiemhulsje zich meestal één, respectievelijk drie kwart deel van de gehele inhoud van het zaadlichaam, gerekend vanaf het kiemhulsje, verder naar binnen - en buitenwaarts bevinden?
Hoofdstuk 1: Het zwaartepunt van de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Een gedeelte van zulke absolutisten wordt reeds bij hun doorbraak door de kracht van de geestenwereld van de zon weer tot omkeren gedwongen, waarbij een deel van hen dan in de grote zonnezeeën terugvalt om te kalmeren en af te koelen. Een groter gedeelte echter, dat zich iets verder van de zon heeft gewaagd, wordt door de machtige polariteit van de zon gegrepen en hierdoor weer naar de oertoestand teruggebracht, dat wil zeggen: naar het eigenlijke hart van de zon. Ook dat gedeelte, dat door de wateren van de zon wordt opgenomen, volgt in de loop van de tijd een teruggaande beweging door de vele poriën, aders en kanalen, dikwijls tot in de laatste inwendige zon, dat zoals jullie weten de eerste na het oppervlak van de zon is. Veel van zulke in het water teruggevallen geesten worden echter ook wel als voedsel voor en rijping van het uitwendige zonneoppervlak gebruikt.
Hoofdstuk 73: Geordend en ongeordend opklimmen van de grondlicht-geesten van de zon. Het lot van de zonnemuiters. Ontwikkeling van kometen en planeten. Het eeuwige, onmetelijke scheppingswerk. Besluit - Jakob Lorber - De natuurlijke zon