16678 resultaten - Pagina 1045 van 1112
... 1033 - 1034 - 1035 - 1036 - 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 - 1056 - 1057 - 1058 ...
[2] Op dezelfde manier kunnen ook de geesten van de tweede regio in de derde overgaan als hun zielen, of in zeker opzicht hun substantiële lichamen, zich steeds meer vergeestelijken en volledig één worden met de geest. De ziel op zichzelf, als samenstelling van talloze substantiële intelligentiedeeltjes, heeft ook allerlei driften in zich, die ze als specifica in zich draagt.Hoofdstuk 30: De tweede luchtregio en haar geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] Als hier of daar het een of ander specificum meer op de voorgrond treedt, keren alle andere zich naar het punt waar zo' n eminent specificum optreedt. Zo' n toeneiging wekt dan één of andere hartstocht op in de ziel. Deze hartstocht kan dadelijk door een andere vervangen worden, als een ander specifiek zieleintelligentiepunt op de voorgrond treedt, als het ware alle ziele-specifica intelligentiepunten overheerst en overstraalt, zodat de andere zich aan hem ondergeschikt maken.
Hoofdstuk 30: De tweede luchtregio en haar geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Wat een bonte wirwar van zielen moet er wel in deze tweede regio samenwonen. Hoeveel verschillende verschijnselen moeten zich wel voordoen die tenslotte als verdicht moeten overgaan in de natuurlijke wereld en voor lichamelijke ogen zichtbaar worden. En zo is het ook. De verschillende soorten wolkenformaties en nog talloze andere verschijnselen in deze middelste regio zijn daarvan afkomstig. Geen dag en geen nacht brengt qua vorm weer hetzelfde terug als wat er ooit eerder was.
Hoofdstuk 30: De tweede luchtregio en haar geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Heel deze verscheidenheid is uitbeelding van vorm, komt door de vele verschillende, specifieke intelligentiepunten in de ziel. Al naar gelang een van deze punten overheerst, richt de ziel haar handelingen daarnaar. Er waait dus voortdurend een andere wind; er ontstaan steeds nieuwe verschijnselen en nooit herhaalt iets zich volkomen, het allerminst daar, waar de producerende intelligenties zich niet onder een positief gericht bevinden, wat juist bij de mensenzielen het geval is, omdat ze zich weer moeten inwerken in hun oorspronkelijke vrijheid. Maar er is tussen een afgescheiden en een nog in het lichaam levende ziel dit onderscheid:
Hoofdstuk 30: De tweede luchtregio en haar geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] De tweede regio lijkt het meest op het leven van de mensen op aarde. Daar zien we voortdurend heen en weer rennen, een samenscholen van gelijkgezinden, oorlog, moord, gevangennemen, overwinnen, weglopen, stelen en roven, kwaad doen en er weer iets goeds aan toevoegen. Dit alles kan men in de tweede regio beleven. Ze is het eigenlijke strijdperk van de geesten; daarom zien gebergten die zich in deze streek bevinden er heel verweerd uit, zoals een vesting die jarenlang een belegering heeft doorstaan.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Bij de afgescheiden ziel is dat anders. Daar treedt gewoonlijk maar één overheersende hartstocht op, die de ziel meer en meer beheerst en die langzamerhand alle intelligentiedeeltjes naar zich toetrekt: Daarom zegt Paulus ook: 'Zoals de boom valt, blijft hij liggen!' - wat niet wil zeggen dat een afgescheiden ziel onverbeterlijk zou zijn, maar dat ze in één van haar voornaamste hartstochten gevangen blijft, totdat deze alle andere specifieke intelligentiedeeltjes als het ware heeft opgeteerd, wat dan een grote armoede van de ziel tengevolge heeft, die daardoor in een toestand komt, waarin ze van alles beroofd is en zich als geheel naakt in nacht en duisternis bevindt. In deze berooide toestand kan de geest pas vrij worden en de ziel beginnen te doordringen en dat is dan de overgang van de tweede naar de derde regio. Voordat deze toestand ingetreden is kan de geest zich niet in de ziel uitbreiden en deze doordringen, omdat haar specifica nog te materieel en te weinig geestelijk zijn.
Hoofdstuk 30: De tweede luchtregio en haar geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[13] Daar er dus op deze manier een heleboel verschillend gestemde zielen in de tweede regio samenkomen, die allen hun eigen overheersende hartstocht in zich dragen en daarnaar leven en handelen, is gemakkelijk te begrijpen, dat de verschijnselen die voortkomen uit de veelzijdigheid van de zielen, volgens hun verschijningsvorm ook zeer verschillend zullen optreden. Daarom heeft elke bliksemflits een andere zigzaglijn, elke wolk of wolkje een andere vorm en beweging; daarom waaien er winden van alle kanten en dientengevolge is er nu eens een wolkbreuk dan weer een plensregen, nu eens hagel, dan weer motregen, nu eens zijn er grote, middelgrote of kleine sneeuwvlokjes en duizenden van dergelijke verschijnselen, die vooral in de tropische streken en in de poolstreken van de aarde veel voorkomen.
Hoofdstuk 30: De tweede luchtregio en haar geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Dit alles kan men ook vanuit de natuurlijke wereld zien en wel in het niet zelden voorkomende verschijnsel van het verdwijnen van de wolken aan het firmament, - waar in het tegengestelde geval, wanneer er boze samenscholingen op komst zijn, zich plotseling in de open lucht, speciaal rondom de toppen van hoge bergen, wolken beginnen te vormen, waar voorheen nog de helderste hemel te zien was.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] In zulke verenigingen bevinden zich ook al gauw weer verraders, die een plan van hun vereniging aan een machtiger vereniging verraden. Als de verenigingen door de verraders te weten komen, wat voor bedreigende plannen er tegen hen worden gesmeed, beginnen ze zich te wapenen. Dit wordt in de natuurlijke wereld merkbaar door een steeds toenemende bewolking. Het duurt niet lang voordat de verbitterde legers tegen elkaar optrekken. Maar de alles doorziende, machtige vredesgeesten waken over hen. Ze dalen af, nemen de verbitterde legers helemaal solo gevangen en werpen ze neer op de aarde. Het duurt dan geruime tijd, voordat ze als het ware hun krachten weer bijeen geraapt hebben en moed hebben verzameld om langzamerhand zachtjes naar de plaats terug te keren, waar ze door de vredesgeesten naar buiten werden geworpen, als een kwaadwillige gast uit de herberg. Dit manifesteert zich in de geestelijke sfeer echter niet zo als het zich hier in de materiële wereld vertoont, maar meer alsof hier echte raddraaiers door de politie worden gevangengenomen, geboeid en in een passende cel opgesloten. De cel is de materie waarin ze weer worden gevangen en de politie zijn de vredesgeesten uit de derde regio. Als de geesten na zo' n krachtige terechtwijzing zich verdeemoedigen en door die verdeemoediging in een toestand worden gebracht waarin ze Mijn naam kunnen en willen uitspreken en in deze naam hulp, redding en heil zoeken, dan worden zulke geesten dadelijk door de vredesgeesten zeer vriendelijk begroet en regelrecht in de derde regio geleid en daar, weliswaar in het begin onderaan, in deze regio ingekwartierd, waar ze dan in voortdurend contact leven met deze reine geesten en van daaruit, naarmate hun liefde tot Mij en Mijn ordening toeneemt, steeds hoger en hoger opstijgen.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] De oorzaak van dit verschijnsel ligt daarin, dat de geesten steeds hartstochtelijker worden, waardoor ze zich ook steeds meer vermaterialiseren naarmate de slechte eigenschappen dichter samengepakt in hen opstijgen. Want alle materie is zo ver mogelijk van Mij verwijderd en is op zichzelf niets anders dan de afdruk van een zeer verkeerde hartstocht.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Als de geest weer door de hartstocht van zijn ziel wordt gevangengenomen, dan verwijdert hij zich van Mij en hoe verder hij zich van Mij verwijdert, des te grover en materiëler wordt hij, tot hij tenslotte zelfs in de materiële wereld onder de een of andere materiële vorm, die met zijn hartstocht overeenstemt, zichtbaar wordt. Hij wordt dan weldra, te zwaar geworden voor deze tweede regio, als gevangen in een grof materieel lichaam naar beneden geworpen door zijn eigen gewicht, dat de wil is van de vredesgeesten en ook de Mijne, want Mijn wil is het gewicht van alle lichamen.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Dat zulke geesten dan vaak geheel materieel blijven en uit eigen kwaadwilligheid liever afvalhopen of de meest vieze dieren en lelijkste planten bewonen dan zich te verdeemoedigen, daarvan getuigen te allen tijde een menigte voorbeelden en hier moet een goede leiding gehandhaafd worden, zodat zulk omlaag geworpen gespuis zich in zijn kwaadwilligheid niet op de edele vruchten en dieren werpt; want als dit zou gebeuren, dan zouden vrucht en dier ten gronde gaan.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Nu weten jullie al heel wat over deze geesten, of ze goed of boosaardig zijn en waar ze naar toe gaan en op welke manier. Opdat jullie echter ook duidelijk mogen inzien, hoe zulke geesten met hun intelligentie zich in de schijnbaar dode materie kunnen laten verbannen en hoe ze deze op een zekere demonische wijze in bezit nemen, zullen we daar in de volgende verhandeling nog een nadere beschouwing aan wijden.
Hoofdstuk 31: De bezigheden van de geesten in de tweede luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Dit is een heel materieel beeld maar stelt toch het geestelijke in een vergelijking heel treffend voor. Daaruit kun je de gevolgtrekking maken, hoe zich een geestelijke mens, wiens ziel een geestelijke ballonachtige buitenvorm is, in zijn binnenste verdicht, daardoor zwaar wordt en van zijn hoogte af de richting inslaat naar de werkelijke materie. Hier wordt deze materiële verdichting van zijn zinnelijke wensen door het vuur van zijn in deemoed ontwaakte liefde al gauw weer opgelost en hij stijgt dan, meer verdeemoedigd, langzamerhand op naar de plaats waar zijn wezen thuishoort.
Hoofdstuk 32: Geesten nemen bezit van de materie - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] Wat betreft de geesten van de op aarde gestorven mensen, die kunnen iets soortgelijks beleven als wat de geestelijke wezens moeten ondergaan die hun tocht door het vlees nog moeten beginnen. Als het sneeuwt, bevinden zich dus in de sneeuwvlokken altijd geestelijke potenties, d.w.z. nieuw aangekomen geesten, die zich voegen bij de uit de aarde bevrijde zielen en met hen de tocht door het rijk van de natuurlijke verschijnselen beginnen te maken.
Hoofdstuk 33: Natuurgeesten en mensenzielen - Jakob Lorber - Aarde en Maan