16638 resultaten - Pagina 1049 van 1110
... 1037 - 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 - 1056 - 1057 - 1058 - 1059 - 1060 - 1061 - 1062 ...
[12] Uit het grote aantal tafels kunnen jullie direct al opmaken dat de familie van zo’n huis tamelijk talrijk is. Gemiddeld wonen er bijna altijd honderd mensen in zo’n huis.Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Dat de huizen van de zuidelijke gordel iets groter zijn dan die van de noordelijke gordel, kunnen jullie opmaken uit het feit dat ook de mensen van de zuidelijke gordel, zoals al genoemd is, iets groter zijn dan die van de noordelijke gordel.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[22] Voor beide gordels kunnen jullie er nog aan toevoegen, dat de bewoners van deze gordels hun huizen ook zoveel mogelijk op de hoogste punten bouwen. Nu jullie dit weten, zijn we ook klaar met de huizen en zullen ons dus direct naar de gemeenschappelijke nederzettingen wenden.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[26] De muren van dit gebouw zijn niet zo afgesloten als die van de huizen, maar ze zijn aan iedere kant van meer dan vijftig klafter hoge en twee klafter brede ramen voorzien, die op regelmatige afstanden van elkaar staan. De muren van zo’n hoofdgebouw zijn ook niet doorzichtig, om reden dat het licht door de vensters het gebouw binnen valt. De ramen zelf zijn echter niet open, maar zijn - ongeveer zoals bij jullie de gotische ramen - met een soort elastische, maar buitengewoon goed doorzichtige en uit allerlei kleuren samengestelde ruit van de lucht buiten afgesloten.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[28] Maar des te prachtiger ziet het er van binnen uit; alleen moeten jullie je niet de onbeschrijfelijk grote heerlijkheid van een tempel van het eerste of tweede type op de hoofdgordel voorstellen, maar jullie moeten de pracht op zichzelf beschouwen. Want ook al heeft een licht niet de sterkte van het zonlicht, kan het op zichzelf toch mooi zijn, wanneer het maar een gelijkmatig en rustig licht is. - Zo zit het ook met de inwendige pracht van een hoofdgebouw in zo’n gemeenschap.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[31] De vloer van het bordes en de gangen zelf is gemaakt als een mozaïek, toont de meest veelvormige figuren en is daarbij even glad gepolijst als een spiegel bij jullie. - Al het overige van zo’n gebouw is net zo gepolijst.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[36] Jullie moeten je echter niet voorstellen dat deze kasten van hout gemaakt zijn, maar van een soort rood goud, dat in glans alles overtreft, wat jullie ooit aan glanzende dingen hebben gezien. Ook deze kasten zijn buitengewoon sierlijk bewerkt en zo goed geordend tussen de witte gangzuilen geplaatst, dat ze de architectuur absoluut niet nadelig beïnvloeden.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[37] Onder de zijgangen langs de muur, en wel tussen iedere gangzuil, bevindt zich ook weer zo’n kast, gemaakt van helder geel goud; alleen is zo’n kast nog ruim eens zo breed als die tussen de zuilen van de centrale gang. Deze kasten, die langs de muur van het hele gebouw staan, vormen het archief; in menig hoofdgebouw zijn er meer dan tweeduizend van, en zo’n kast heeft niet zelden duizend vakken, die elk soms zo’n tweeduizend boeken bevatten. Als jullie dat met elkaar vermenigvuldigen, levert dat een behoorlijk grote bibliotheek op; alleen moeten jullie je daar niet jullie reusachtige boeken bij voorstellen, maar zo’n boek bestaat op zijn hoogste uit slechts tien bladen, waarbij op iedere pagina verscheidene algemene beelden voorkomen. Iedere afbeelding bevat echter zoveel informatie, dat jullie, wanneer jullie het in jullie taal zouden willen beschrijven, daar zeker duizend dikke boeken van elk vijfduizend pagina’s mee zouden vullen.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[38] Hieruit kunnen jullie al enigszins opmaken, hoeveel wijsheid er vaak in zo’n hoofdgebouw van een gemeenschap zit. Maar als jullie bovendien nog willen aannemen, dat er op zo’n zonnegordel ongeveer vijf miljoen van zulke gemeenschappelijke hoofdgebouwen staan, kunnen jullie wel uitrekenen hoeveel dikke boeken wijsheid, naar jullie schrift gemeten, op de twee gordels verzameld zijn.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[45] Stel je bovendien nog voor, dat zo’n vierkante toren een omvang van vierhonderd klafter heeft, dan kunnen jullie je van zo’n gebouw ongeveer een voorstelling maken. - Dat iedere toren tevens bij iedere verdieping van tenminste drie vensters voorzien is, spreekt eigenlijk vanzelf, aangezien de muren van de toren ondoorzichtig zijn.
Hoofdstuk 27: Woonhuizen en gemeenschappelijke nederzettingen op het eerste paar nevengordels - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] De buitenkant van zo’n gemeenschappelijke nederzetting is gewoonlijk omgeven door een tamelijk hoge ringmuur, waar verscheidene torens op gemaakt zijn, die voor allerlei waarnemingen dienen. In zo’n gemeenschap bevindt zich gewoonlijk ook een theater; echter niet op de manier zoals bij jullie, maar dit theater is veeleer een huis om de ervaringen, die de een of ander heeft opgedaan, visueel uit te beelden. Dit uitbeelden gebeurt op een figuratieve manier, en dan wordt er een streek, waar de uitbeelder de ervaring heeft opgedaan, waarheidsgetrouw uitgebeeld. Want er moet hier nog bij vermeld worden, dat de bewoners van deze gordel bij uitstek grote vrienden van de beeldende kunst zijn. Daarom is ook vrijwel iedere bewoner van deze gordel, op enkele sporadische uitzonderingen na, een heel bekwame schilder. Want het schilderen is daar tevens de enige manier om te schrijven; het is alleen voor iedereen verplicht gesteld, dat hij de natuur getrouw kan nabootsen.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Jullie vragen: Waar dient deze gang voor? - Hij dient er alleen maar toe om aan de balustrade ervan, die aan de buitenkant van doelmatige haken voorzien is, de panoramische schildering op te hangen, dat dan gewoonlijk van deze balustrade tot op de grond reikt en dus niet zelden een hoogte van tachtig tot meer dan honderd klafter heeft.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[11] Jullie zullen weer vragen: Hoe brengt men eigenlijk zo’n groot schilderij door die niet al te grote ingangspoort naar binnen? - Dat gebeurt in stukken of stroken, waarbij iedere strook ongeveer drie klafter breed is. Deze stroken worden in de juiste volgorde naast elkaar aan de balustrade van die muurgang opgehangen en vormen dan volkomen één geheel.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Nu jullie dit weten, zullen jullie des te gemakkelijker begrijpen op welke wijze daar het theater beoefend wordt; want het bestaat uit niets anders dan enkel goed gelukte, beeldende weergaven, die gewoonlijk helemaal in het rond worden aangebracht, waarna het hele theater er dan uitziet zoals bij jullie een groot panoramisch schilderij, waarmee een hele stad of een andere opmerkelijke streek wordt weergegeven. Alleen moeten jullie je natuurlijk zo’n panoramisch schilderij op onze gordel heel veel groter voorstellen dan zo’n schilderij bij jullie op aarde. Want zo’n theater in zo’n gemeenschap heeft op zijn minst een omvang van drie- tot vierhonderd klafter en is niet zelden vijftig klafter hoog.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Jullie zouden dit gebouw misschien wel wat nader willen leren kennen. Dat zal dan ook gebeuren. - In dit theatergebouw kan men niet binnenkomen zoals bij de andere woonhuizen, maar de ingang is onder de grond. Daarom is er aan één kant van dit theatergebouw een soort vooruitspringend deel gemaakt, ongeveer zoals een zogeheten zijkapel bij jullie gebedshuizen. In deze kapel is een nis met een aanzienlijke diepte van ongeveer drie klafter uitgehold. Aan het eind van de nis is dan pas de poort aangebracht, waarvan de deuren naar buiten toe geopend kunnen worden. Van deze poort leidt dan een tamelijk brede trap naar beneden, zoals naar een kelder bij jullie, en wel ongeveer tot een diepte van zeven klafter. Aan het einde van deze trap, op het laagste punt, gaat er weldra een andere trap omhoog, waarlangs men precies in het midden van het theatergebouw weer omhoog komt.
Hoofdstuk 28: Gebouwen voor kunst en wetenschap in de gemeenschappelijke nederzettingen - Jakob Lorber - De natuurlijke zon