16308 resultaten - Pagina 1050 van 1088
... 1038 - 1039 - 1040 - 1041 - 1042 - 1043 - 1044 - 1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 - 1056 - 1057 - 1058 - 1059 - 1060 - 1061 - 1062 - 1063 ...
[11] Een woord wordt gegeven en dit woord, zoals het is gegeven, trekt op dat ogenblik al datgene naar zich toe, wat nodig is om te voldoen aan het begrip.Hoofdstuk 38: De eerste, onderste luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Nemen we het woord 'gebod'. Dit woord is een centrum, maar trekt naar zich toe en verenigt in één moment datgene, wat voor de vervulling van het begrip 'gebod' noodzakelijk is.
Hoofdstuk 38: De eerste, onderste luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[15] Nu komt de belangrijkste uitleg: Elk woord vormt op zichzelf een bepaald geestelijk centrum, trekt uit eenzelfde onmetelijke hoeveelheid begrippen diegene naar zich toe, die voor hem kenmerkend zijn en neemt deze in zich op, zodat dezelfde begrippen zich in dit woord tot iets heel anders moeten kwalificeren dan tot de kwalificatie die ze kregen bij een ander, eerder genoemd woord.
Hoofdstuk 38: De eerste, onderste luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Bij de behandeling van de natuurlijke aarde hebben we al gezien, hoe de aarde als een organisch levend wezen haar voedsel tot zich neemt, het verteert en de voedingssappen dan door talloze organen naar buiten naar de oppervlakte leidt en hoe grovere, niet verteerbare uitwerpselen naar de zuidpool worden gevoerd. Deze voeding van de aarde is alleen maar materieel voor onze ogen, maar in wezen is ze geestelijk. Want voortdurend dringen er talloze hoeveelheden geesten en geestelijke specifica van een betere soort in het binnenste van de aarde waarin de ergste geesten verbannen zijn.
Hoofdstuk 40: Het werk van de geesten binnenin de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] De nieuwe naam was en is nog steeds 'Landschnur'. Hiervan hebben later de Fransen die zich daar ophielden 'Landjour' gemaakt. Het woord 'Staff betekende in deze oude taal uit de bergen als het ware een gericht en 'Hochstaff een hoog gericht en wel daarom, omdat elke onbevoegde, die in de tovermysteriën van deze berg niet was ingewijd, dadelijk op de vreselijkste manier, natuurlijk door de heksenmeester, werd berecht als hij het waagde de berg te bestijgen tot daar waar de bebossing ophield; zo' n mens werd dan door onzichtbare handen beetgepakt en met de snelheid van de bliksem, zoals de sage luidt, op de hoogste bergtop neergezet. Daar werd hij door eveneens onzichtbare krachten vele uren lang op de meest pijnlijke en gruwelijke manier gekweld en met donderende stem werd hem te kennen gegeven, dat hij tot de heksenbond moest toetreden. Wilde hij dat niet, dan werd hij van het hoogste punt, dat daarom de 'Hohe Freiung' heette, op de 'Untere Freiung' geworpen, maar met zo'n magische kracht, dat hij niet werd gedood. Op de Untere Freiung kwamen de betoverende bekoorlijke Sylphiden hem dan met hun verleidelijke gestalten bedwelmen. Had hij zich dan aan hen overgegeven, dan werd hij plotseling weer op de Hohe Freiung gezet en daar in hun mysteriën ingewijd. Maar als hij zich niet door de bekoorlijkheden van deze Sylphiden wilde laten betoveren, dan kwam hij op de duivelsglijbaan en moest dan een afschuwelijke reis naar beneden in het dal maken, waarbij al zijn ledematen, kompleet, zoals men zegt, uit hun voegen gingen. Als hij echter tijdens de bekoringen van Sylphiden had laten zien, dat hij wel enigszins toegankelijk was geweest, dan werd hij op de gouden hoek gezet waar hij werd verblind door de enorme rijkdom die bestond uit massa's blank goud. En was dat dan ook nog niet genoeg, dan werd hij zuidwaarts gevoerd in de streek van het zilveren graf, naar een wondermooi feeëriek gedeelte van deze berg, dat deze nieuwaangekomene zo betoverde, dat het voor hem alleen nog maar mogelijk was zich volkomen bij deze heksenbond aan te sluiten.
Hoofdstuk 37: Bergen met beruchte namen - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] De verstandiger bergbewoners die vanwege de domheid van de dalbewoners niet zelden een schandelijk strafgericht moesten verdragen, wisten van al deze hekserij niets, maar kenden wel de geesten die deze berg aan alle kanten zo dicht bevolkten als geen andere berg. Waarom juist deze berg? De reden waarom zulke wezens de ene berg meer dan de andere in bezit nemen is verschillend; gedeeltelijk hangt dat af van de ligging en een bepaalde hoogte van de berg, gedeeltelijk van de inhoud van zo'n berg; meestal echter van een tamelijk vrije ligging waardoor een berg van de andere bergen aan alle kanten als het ware afgesneden is, opdat de geesten van andere bergen die vaak boosaardig zijn, deze geesten niet gemakkelijk bereiken kunnen en verwarring onder hen stichten. Zo'n berg wordt echter hoofdzakelijk door de boven beschreven geesten in bezit genomen, omdat hij tengevolge van zijn vrije plaats naar alle zijden een heerlijk vrij uitzicht heeft. Want al deze geesten hebben het vermogen, als ze het willen, de natuurlijke wereld te kunnen zien. Omdat ze ook voor het zogenaamde weermaken worden gebruikt en voortdurend een nauwlettend oog op de naburige berggeesten moeten houden, houden ze ook het meest van die bergen, waar ze door niets in hun waakzaamheid gehinderd kunnen worden. Aan zulke geesten worden weliswaar ook meer volkomen geesten toegevoegd, die hen beheersen en leiden, maar niettegenstaande dat wordt aan geen één geest zijn eigen individualiteit, zijn vrije werkzaamheid en het daarmee verbonden geluk ontnomen.
Hoofdstuk 37: Bergen met beruchte namen - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] Een tweede reden, waarom deze geesten en geestelijke specifica in het innerlijk van de aarde naar binnen dringen is dat daar geesten zijn, die door razernij in deze gevangenschap al een hoog leergeld hebben betaald en daardoor verstandig geworden zijn en weer de vurige wens hebben vrij te worden. Zulke geesten worden dan door de naar binnen gedrongen betere geesten volgens bepaalde regels uit hun gevangenschap bevrijd en naar boven in grotere vrijheid gebracht; daar worden ze dan weer tewerk gesteld. Omdat er nog boosaardigheid in hen is, moeten ze zich eerst bezig houden met giftige planten en dieren en de voor de groei noodzakelijke psychische oerspecifica ordenen en daardoor zo' n giftige plant of giftig dier die vorm en geaardheid geven waarin ze steeds volgens hun orde moeten verschijnen. Voldoen zulke geesten, dan krijgen ze de leiding over betere planten en dieren; voldoen ze niet, doordat ze zich vaak misdragen en de schadelijke specifica, in plaats van in planten, dadelijk in dieren of mensen leiden, waardoor epidemische ziekten ontstaan, dan wordt die taak hun weer afgenomen en worden ze in de aarde steviger gevangen genomen waar ze zich dan met de vorming van metalen en stenen moeten bezighouden; dat werk is natuurlijk veel zwaarder en langduriger. Een bevrijding uit zo'n toestand kan dan pas tot stand komen, als zo' n geest na heel veel jaren het hem opgedragen werk, getrouwen tot nut van de verlossing van de in de materie gevangen geesten heeft volbracht. - Dat is dus weer een reden waarom de betere geesten afdalen in het binnenste van de aarde.
Hoofdstuk 40: Het werk van de geesten binnenin de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] Kijk, dat is het karakteristieke, dat uit elk ding of elke zaak in de levende ziel van de mens naar binnen straalt en deze karakteristieke trekken zijn afkomstig van de levende intelligente krachten die in de materie worden vastgehouden.
Hoofdstuk 43: Indrukken van de materie op ziel en geest - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] De zaadkorrel zelf heeft net zo min kracht om voedsel voor zichzelf te zoeken als een pasgeboren kind dat heeft, ja zelfs minder dan een kind in het moederlichaam, als er geen geesten waren die de zieleintelligentie specifica dié richting gaven, waardoor deze specifica zich juist naar dat bepaalde punt moeten begeven, waar hun speciale werkterrein ligt.
Hoofdstuk 44: Geesten als opzichters in de natuur - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] De plantenwereld waar we zojuist over hebben gesproken is als het ware de overgangsfase van het mineraal en de ether, die uit de sterrenwereld omlaag komt, naar het dierenrijk.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] Ten eerste is ijzer zwaar. Waardoor wordt dat gewicht veroorzaakt? - Door een specificum dat uit de binnenste ruimten van de aarde opstijgt waardoor het, hoewel het hier aan dit metaal gebonden is, nog altijd zijn intelligente aantrekkingskracht daarheen richt, waar het zo lang was verbannen. Deze aantrekking (deze zwaartekracht) in dit specificum is als het ware de liefde naar omlaag.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] En nadat we dat grondig hebben doorgenomen willen we ons vervolgens naar het dierenrijk begeven en zien hoe de geesten daar werken.
Hoofdstuk 46: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 1 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Heeft hij zijn armen dan, zoals een slak haar voelhorens, ver genoeg naar buiten gestoken, dan buigt hij deze verschrikkelijke armen om het schip, dat op zijn rug ligt heen en vermorzelt het in één ogenblik. Vervolgens brengt hij dan het fijngeknepen schip met zijn vele armen onder zich in zijn ontzettend wijde muil en verorbert het op deze manier met alles wat er in was. Zijn maag verteert zo goed, dat niets weerstand kan bieden; stenen, metalen, hout en zelfs diamanten verteert hij zo geheel en al, dat er geen stukje overblijft.
Hoofdstuk 48: De grenzen tussen de natuurrijken - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Nog een andere reden is, dat de gevangen oerzielen bevrijd moeten worden. Ze worden als nog zeer sterk gedeelde specifica in de verschijningsvorm van allerlei vloeistoffen naar de oppervlakte der aarde omhoog geleid. Daar wordt hun verlossingsweg langs de reeds bekende trappen van het planten- en dierenrijk gevoerd, onder leiding van de geesten die of de weg van het vlees al hebben doorlopen of die zonder deze te hebben doorlopen zich als volkomen geesten gemanifesteerd hebben. Dat zijn de jullie bekende aarde -, berg -, water -, vuur en luchtgeesten. Naast deze twee soorten geesten zijn er nog talloze hoeveelheden zielenspecifica die eerst los gemaakt en daarna samengevoegd en geordend moeten worden in één wezen, dat op elke trap van zijn ontwikkeling volgens de ordening met deze zielespecifica overeenkomt.
Hoofdstuk 40: Het werk van de geesten binnenin de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Dat was weer een goed voorbeeld van materie en substantie. Kijk eens naar het buskruit, dat uit zwavel, salpeter en koolstof bestaat. Het korreltje is rustig en valt als elke andere materie van boven naar beneden; maar in het korreltje rust veel substantiële kracht. Wordt deze substantie door iets, wat op haar lijkt, geprikkeld, dan verscheurt ze bliksemsnel haar gevangenis in atoomkleine stukjes en maakt zich vrij. Het vuur is verwant aan deze substantie en is daarom het middel om haar te prikkelen. Daarom manifesteert ze zich ook als een substantiële kracht die niet door natuurlijke hindernissen kan worden beperkt. In het water is ook een substantiële kracht voorhanden die bij een hoge warmtegraad ontwikkeld wordt. Wil iemand deze kracht nu insluiten, dan zal ze elk nog ZO sterk vat doen springen en zich dan in vrijheid uitbreiden. In bijna elke materie is een substantie voorhanden; het komt er alleen op aan, hoe en waardoor ze kan worden opgewekt om haar werking te tonen.
Hoofdstuk 41: Substantie en materie, kracht en stof - Jakob Lorber - Aarde en Maan