Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

16678 resultaten - Pagina 1057 van 1112

...  1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 - 1056 - 1057 - 1058 - 1059 - 1060 - 1061 - 1062 - 1063 - 1064 - 1065 - 1066 - 1067 - 1068 - 1069 - 1070  ...
[9] Bij veel mensen is het niet volstrekt nodig dat deze vleesduivel zijn volledige zelfstandigheid bereikt, maar ook de uitwaseming van het verderfelijke specificum plant zich in het hele lichaam voort en wel het eerst in het bloed, dat heel snel opbruist als het met dit specificum voldoende vermengd is. Door het bloed komt het in de zenuwen, hierdoor in de zenuwgeest en door de zenuwgeest in de ziel.
Hoofdstuk 61: Het wezen en het gevolg van de woede - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] Laten de ouders zich door dit gedrag bang maken en geven ze toe aan het ongebreidelde verlangen van het kind, dan heeft dit de eerste graad van duivelse zelfstandigheid al bereikt. Weldra begint dan het opgroeiende kind zich tot brutale wetgever van zijn ouders op te werpen en het zou de ouders werkelijk slecht vergaan, als ze de eisen van hun ontaarde kind niet dadelijk zouden inwilligen.
Hoofdstuk 61: Het wezen en het gevolg van de woede - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[15] Wordt zo'n kind nu ouder, groter en sterker, dan zouden veel ouders hun leven niet zeker zijn als Ik niet door velerlei ziekten deze vleesduivel in het vlees van zulke bedorven kinderen aan banden zou leggen. Alleen door deze ziekten wordt hij er tot een zekere graad uitgedreven, vooral in de tijd dat hij in het bloed is gekomen. Roodvonk, uitslag, mazelen, vlekken, pokken en nog andere ziekten zijn afvoermiddelen van dat wat de menselijke natuur bederft. Ze drijven dit boze specificum natuurlijk niet helemaal uit, maar alleen in zoverre het zich in het bloed heeft gewaagd.
Hoofdstuk 61: Het wezen en het gevolg van de woede - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[13] De grootste fout daarbij is de verwenning; bij deze slechte gewoonte wordt elke ondeugendheid van het kleine kind door de vingers gezien. Het kind wordt van dag tot dag ouder en merkt hoe het allerlei ondeugendheden en kleine streken ongestraft kan begaan. Dan probeert het steeds grotere zogenaamde kwajongensstreken te ondernemen; wordt hieraan van de kant van de ouders maar weinig of helemaal geen aandacht geschonken, zodat het kind al een soort standvastigheid in zijn woede bereikt, dan werpt het zich al gauw op tot een onstuimige eiser en gebiedt gewoon dat men hem datgene geeft waarnaar het verlangt. Geeft men hem dat niet, of staat men hem iets bepaalds niet toe, dan wordt hij rood van woede en niet zelden onverdraaglijk ruwen grof.
Hoofdstuk 61: Het wezen en het gevolg van de woede - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[20] Dat is zeer zeker waar, zeg Ik dan, omdat daar een goede reden voor is. Het enige kind zou teveel verwend worden en mettertijd helemaal dood zijn voor Mijn rijk, omdat zijn ouders dwazen zijn en een apenliefde hebben, waarmee ze hun kind voor de hele eeuwigheid zouden dooddrukken, als Ik net zo'n dwaas zou zijn als zij en hen het kind zou laten behouden als tijdverdrijf, opdat ze zich daarmee konden amuseren zoals ijdele stadsdames en kasteelvrouwen zich amuseren met hun papegaaien, hondjes en vogels.
Hoofdstuk 61: Het wezen en het gevolg van de woede - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[23] Liet Ik ze lichamelijk in leven, dan zou hun ziel onherroepelijk verloren zijn en dan is dus de dood van het lichaam beter, opdat de ziel voor de hemel behouden blijft. Daarom moet ook niemand zich verwonderen, als zoveel kinderen in hun jeugd en vaak al in de wieg sterven; want Ik weet het best waarom Ik ze al zo vroeg uit de wereld wegneem. Het is beter dat ze zwakke geesten in de hemel worden, dan dat ze op deze wereld tot sterke helse geesten zouden uitgroeien.
Hoofdstuk 61: Het wezen en het gevolg van de woede - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] Hoe moet een mens zich dan van zijn geboorte af gedragen of hoe moet hij opgevoed worden, opdat hij op rijpere leeftijd die psychische en lichamelijke dieetordening in acht kan nemen, waardoor het hem mogelijk wordt een rustige hoge ouderdom te bereiken en juist door deze hoge leeftijd zijn ziel een waar, vast eeuwig voortbestaan te verzekeren?
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] Als het in de wieg zich al openbaart, dat het kind een zeer gevoelige natuur heeft en gemakkelijk door allerlei invloeden geprikkeld kan worden, moet het, zolang het nog geen geheugen heeft, door zulke stoffen gevoed worden die het bloed niet verhitten, maar wel zacht afkoelend werken.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Zoogt de moeder het kind, dan moet ze zich onthouden van geestrijke dranken en vooral van gemoedsbewegingen; daardoor brengt ze specifica in haar borst, die voedsel voor deze vuurgeest zijn kort en goed, ze moet zich van zulke spijzen en dranken onthouden die de gal te zeer opwekken of de al opgewekte gal irriteren. Peulvruchten, vooral bonen, zijn niet aan te bevelen, wel echter matig bouillon en gebraden vlees van zuivere dieren, meelspijzen van tarwe, rogge en witte maïs; ook gerst of rijst in niet vette melk gekookt is geschikt.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Omdat juist deze woededuivel zo gevaarlijk is als hij zich in het mensenvlees bevindt, is het vaak nodig kinderen te laten sterven, ja niet zelden ook hele generaties door pest en andere rampzalige ziekten lichamelijk te doden, voordat het deze duivel mogelijk wordt om de ziel volledig in zijn wezen op te nemen. Het is dan ook van het grootste gewicht voor elk mens die zijn eigen ziel moet bewaren en als hij vader of moeder is - ook de zielen van zijn kinderen, dat men de juiste leefregels kent en die opvolgt, waardoor niet alleen de ziel gered kan worden, maar ook het lichaam van de mens een zo hoog mogelijke leeftijd kan bereiken voor het eeuwig welzijn van zijn ziel; dat kan echter niet gebeuren als de mensen deze leefregels grotendeels niet kennen en als ze deze al kennen, ze toch niet opvolgen.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Zoogt de moeder of de voedster het kind, dan moet het van de borst genomen worden als de eerste tandjes zich vertonen, want met de tanden begint ook het geheugen bij het kind. Het beste zou het echter voor het kind zijn geen borstvoeding te krijgen.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Melk van dieren is aanvankelijk niet aan te bevelen, omdat veel dieren vaak zelf niet helemaal gezond zijn en daardoor ook geen gezonde melk kunnen geven - wat gewoonlijk 's winters het geval is. Vaak zijn dieren ook volbloedig en hebben een heftig temperament en hun melk zou dan voor zo'n driftig volbloedig kind slecht van pas komen. Pas als kinderen één tot twee jaar oud zijn geworden, kunnen ze lichte met water verdunde melk krijgen.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Als zulke kinderen zover zijn dat ze kunnen lopen en praten, dan moeten ze zich bezighouden met allerlei meer rustige en voor het kinderlijk gemoed nuttige en opvoedende spelletjes en men moet voortdurend daarbij opletten, dat zulke kinderen zich nooit te zeer verhitten, noch door teveel beweging en nog veel minder door een gevoelsaffect; alles wat ze maar in het minst zou kunnen ergeren moet achterwege gelaten worden.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[14] Als men door dergelijke oorzaken kinderen moet straffen, is het heel goed dat men hen zegt en laat begrijpen, dat de hemelse Vader hun geen brood heeft gestuurd omdat ze ondeugend waren. Als ze echter weer heel braaf zijn en de hemelse Vader om brood vragen, zou hij hun dat dadelijk weer geven. Daardoor worden zulke kinderen op God opmerkzaam gemaakt en het zal zich steeds dieper in hun jonge zielen griffen, dat deze in alles van God afhangt en dat Hij al het goede en slechte heel trouw vergeldt.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Als kinderen zo begeleid worden, dan zal men later weinig moeite met hen hebben. Maar worden ze zo niet begeleid, dan zal het wel wat moeilijker zijn ze later op de rechte weg te brengen en dan zal het spreekwoord in vervulling gaan, dat een oude boom zich niet meer laat buigen, dan alleen door storm en bliksem waarbij zo'n boom er zelden zonder schade afkomt.
Hoofdstuk 62: Het bestrijden van de toorn - Jakob Lorber - Aarde en Maan
...  1045 - 1046 - 1047 - 1048 - 1049 - 1050 - 1051 - 1052 - 1053 - 1054 - 1055 - 1056 - 1057 - 1058 - 1059 - 1060 - 1061 - 1062 - 1063 - 1064 - 1065 - 1066 - 1067 - 1068 - 1069 - 1070  ...