16678 resultaten - Pagina 1073 van 1112
... 1061 - 1062 - 1063 - 1064 - 1065 - 1066 - 1067 - 1068 - 1069 - 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 ...
[3] Cornelius -degelijk vermomd uiteraard -heeft dus de gebeurtenissen in de tempel bijgewoond, maar dusdanig vermomd dat de commissaris wel móest menen dat hij zich te Tyrus bevond en zodoende dan ook slechts in die zin over hem spreken kon.Hoofdstuk 33: Nawoord door Jakob Lorber - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[1] De tegenwoordige natuurwetenschappen zijn doorontdekkingen en uitvindingen bijna aan de grens gekomen van wat zich met de middelen der moderne techniek in het natuurgebeuren laat onderzoeken. Het indringen in de structuur van het atoom en zijn dynamiek voerde tot omverwerpende inzichten, waarvan het nuttige gebruik zich op alle gebieden van het menselijk leven uitstrekt.
Hoofdstuk 1: Inleiding - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Het geschrift van Jakob Lorber -geïnspireerd door het 'innerlijke Woord', de Goddelijke Stem in de geest -vormt juist in de natuurgeestelijke geschriften de voor het gemoed en het verstand zo bevredigende synthese van religie en wetenschap, waarnaar de tegenwoordige mens nu pas langzaam tastend doordringt. Het heeft niet de opgave van de exacte wetenschappen om de gevonden onderzoeksresultaten religieus of filosofisch te verklaren. Maar de vraag omtrent het innerlijk wezen van al deze aan de natuur ontworstelde ontdekkingen verlangt een duidelijke verklaring die alleen maar vanuit de geest kan worden gegeven, daar het juist de geest is, die de hele natuur belevendigt, bezielt, en zich door de zichtbare vormwereld van de natuur aan de mensen openbaart.
Hoofdstuk 1: Inleiding - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Niemand weet waar het dierenrijk begint. Het ziet er voor de natuuronderzoeker uit of zijn levensvormen en zijn overgangen als in elkaar versmolten zijn, terwijl voor het oog van de geest zich scherp begrensde verschillen vertonen. In de hele schepping zijn er geen tweedingen die daarop een uitzonderingvormen. Daarom vergist de wetenschap zich als ze meent, dat de natuur in haar klassen en vormen zich vermengt
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[2] Waar begint nu in werkelijkheid de dierenwereld? Men vermoedt, dat het water de moeder van alle dierenvormen is; maar waar je met een microscoop in een waterdruppel dierlijke levensvormen ontdekt, staat het dierenrijk al op de duizendste trap van haar ontwikkeling. Tot de eerste klasse van het dierenrijk behoren de oneindig kleine bewoners van de ether. Ze vertegenwoordigen daar ongeveer wat men 'atomen 'noemt en zijn zo klein (wel te verstaan alleen maar voor je oog) dat op één punt, dat je alleen maar bij sterke vergroting als zodanig kunt ontdekken, vele triljoenen ruimschoots plaats hebben.
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Zo'n proces wordt voor het oog zichtbaar in de vorm van een vallende ster. Het veelvoudige leven van zulke dieren verenigt zich daardoor weer tot één leven en komt tevoorschijn uit hun lichte larven.
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[10] De nu vrij geworden diertjes( -zielen) verzamelen zich dan op de spiegelgladde oppervlakte van de zogenaamde schapenwolken. Bij deze wezens vindt dan weer een soortgelijke verwekking plaats. Is dit tot op een bepaald punt steeds doorgegaan, dan worden ze krachtens h un levenloze vrijgeworden levensomhulsels al maar zwaarder en zinken dan onder de oppervlakte van de luchtzee naar beneden. Daardoor heeft er weer een bepaalde gemeenschap van deze diertjes met het in de lucht geconcentreerde, warmte bevattende licht plaats; deze warmte is de zogenaamde elektrische stof of elektrisch vuur .
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[12] Het leven ontbindt zich uit de nog altijd kogelvormige larve, die nu zo groot is geworden, dat ze onder een microscoop al waarneembaar is. Het slaat uiterst plotseling met grote snelheid als bliksem op de aarde neer of gaat vaak ook in de vochtige delen van de lucht over*. (* Weerlicht.)
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[15] Na verloop van enige tijd vertonen zich in zo'n druppel reeds duizenderlei diersoorten, die wat betreft hun vorm en gedrag essentieel verschillend zijn. Denk niet dat deze diertjes tegelijkertijd ontstaan, maar er komt steeds door vereniging de ene klasse uit een andere voort; met meer volkomen instrumenten zou je in de bouw van een hogere klasse duidelijk talloze vormen van een lagere klasse ontdekken. Want er zijn twee manieren van voortbrenging, namelijk die met zijnsgelijken en die met een hogere klasse. Dit gaat als volgt in zijn werk:
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[6] (* De Japans natuurkundige Hedeki Yukawa kreeg in 1952 de Nobelprijs. Deze grote onderscheiding kreeg hij voor onderzoek van de atomaire meson en hij ontdekte dat de levensduur een triljoenste deel van een seconde was.), waarna zij -na hun dood -zich tot triljoenen verenigend -een tweede klasse gaan vormen. Wat betreft de grootte onderscheidt deze zich niet veel van die van de eerste klasse, maar het leven wordt al geconcentreerder en ondervindt al een behoefte tot verzadiging: ze zijn dan ook van overeenkomstige opname organen voorzien. Deze dierklasse kan men monaden noemen. De levensruimte van deze diersoort is die sfeer 1 waar de planeten om de zon cirkelen. Hun levensduur bedraagt het duizend biljoenste deel van een seconde.**
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[16] Een hogere diersoort verslindt een onnoemelijk aantal uit een lagere klasse: daardoor wordt uit de substantie van de lagere soort en door de individuele aard van de hogere soort een aan de laatste gelijke klasse voortgebracht. Wat betreft de vele daardoor vrijgekomen geestelijke krachten in zulk een hogere soort, deze vormen, zich weer verenigend, steeds weer een nog hogere klasse, welke handeling echter voor het stoffelijk oog nooit zichtbaar kan worden, omdat zij geestelijk is.
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[18] Na zulke wormen komen dan de schaaldieren en wel het eerst de slakken en mosselen die bijna tegelijkertijd verschijnen, met dit verschil dat het ene in zekere zin mannelijke deel van de wormen slakken wordt, en het vrouwelijke deel mosselen. Deze diersoort heeft dan weer tot aan de schildpad een eveneens duizendvoudige progressie. We zullen deze ordening niet verder volgen, maar willen nu bij de zgn. parelmossel blijven stilstaan. Deze staat in de voornoemde rij op de negenhonderdnegentigste trap van ontwikkeling en is ontstaan uit de vereniging van de parelmoermossel met de parelmoerslak. Hier verenigt zich namelijk een tweevoudig leven, een mannelijk en een vrouwelijk. Het vrouwelijke leven sluit zich op in een uiterlijk ruwe, maar inwendig gladde metaalachtig glanzende dubbele huls. Daarin vegeteert het uitstekend, voedt zich met wormen en gebruikt de uitgezogen larve voor de opbouw van haar huis.
Hoofdstuk 2: De ontwikkeling uit het oerleven van de dierenwereld en de parelmossel - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Hieruit kan men opmaken, dat deze dieren de mens nader staan dan de andere dieren, die zich, moeizaam met hun poten over de aarde voort bewegen. Dit alles wordt veroorzaakt door de innerlijke bouw van de vogel. Hij bezit grote gevoeligheid voor de indrukken uit de buitenwereld en kan zich in zijn hersenen al bepaalde voorstellingen maken.
Hoofdstuk 4: De inwendig lichamelijke opbouw van duiven en andere vogels - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Wanneer dat heeft plaatsgevonden, dan groeit het middelste orgaan, dat van het hart uitgaat, tot een bijzonder fijn weefsel om dit nieuwe leven, en wel in de vorm van een zeer kleine, geheel naakte vogel. Dit weefsel strekt zich vanuit zijn centrum in alle richtingen door het ei uit, en opent voor zich daarmede de wegen tot voeding.
Hoofdstuk 4: De inwendig lichamelijke opbouw van duiven en andere vogels - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] Naast het verteringsproces werkt de minerale kost als de zogenaamde zuil van Volta voor het ontbinden van het fijne waterstofgas, dat dadelijk naar vrije verkiezing uit het herhaaldelijk opgenomen water kan worden ontwikkeld en wel op de al eerder bekend gegeven manier* (* Zie vliegende vis.)
Hoofdstuk 4: De inwendig lichamelijke opbouw van duiven en andere vogels - Jakob Lorber - Geheimen der natuur