16638 resultaten - Pagina 1077 van 1110
... 1065 - 1066 - 1067 - 1068 - 1069 - 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 ...
[1] Als jullie een stukje milt van een dier door een goede microscoop bekijken, zullen jullie heel veel kamertjes ontdekken die meestal kubusvormig zijn, doch soms ook driezijdige piramiden vormen; zelden zijn deze kamertjes rond in de vorm van een ei. Deze kamertjes zijn aan de hoeken door cilindertjes organisch met elkaar verbonden. De wanden van deze kamertjes zijn vrij, waardoor een milt zacht en luchtig aanvoelt. Tussen de rijen van de met elkaar verbonden kamertjes lopen talrijke bloedvaten, die niet gelijk van vorm zijn, maar uit gedeeltelijk nauwe, gedeeltelijk wijde buizen bestaan en er voor het oog ongeveer zo uitzien als de draden van een kruisspin, als ze die met haar grijswitte kleverige parels heeft bezet; want je zult al wel hebben gezien hoe dit dier zijn elastische, sterke draden zelf met kleverige pareltjes versiert; die pareltjes dienen er voor dat een insect op het ogenblik dat het de draad aanraakt, als een vogel aan de lijmstok wordt gekleefd en zich nooit meer daarvan los kan maken.Hoofdstuk 10: De opbouw van de milt en de vorming van het bloed - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Zo moeten jullie dus dit handelen van de algemene aardeziel zinnebeeldig voorstellen; de aarde kan dus ook nooit dat volledige welbehagen ondervinden dat een mens of dier krijgt door zijn nachtelijke slaap; maar het is als een gedeeltelijke rust van de mens, die een niet onbelangrijk welbehagen met zich meebrengt. De dagelijkse rotatie en de jaarlijkse omloop van de aarde om de zon zijn er de oorzaak van, dat bij de aarde geen volledige rust kan plaats hebben. Door het jaarlijkse draaien om de zon houdt nu eens het noordelijk, dan weer het zuidelijk halfrond zijn winterslaap, terwijl het tegenoverliggende deel zeer actief is.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Het voornaamste orgaan voor de voortplanting is evenals bij dieren, de sterk opgezette zuidpool; Volgens dit voortplantingsorgaan is de aarde vrouwelijk, omdat ook de hele zuidpool negatief is gelijk het vrouwelijk wezen, dat ook negatief staat tegenover het positief polaire mannelijk wezen. De aarde, van dit standpunt uit als vrouw bekeken, is dan niet zelf tot opwekking in staat, maar kan slechts de verwekking ontvangen. Nu vraagt men zich af: Wie verwekt dan bij de aarde? Antwoord: De zon, door haar tegengesteld polaire kracht. En wat brengt ze voort of wat heeft ze voortgebracht?
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Waar vandaan en waaruit worden deze kinderen dan uit de aarde geboren? De aarde heeft zeer veel van zulke geboorte kanalen. Het hoofd geboortekanaal bevindt zich in het midden van de Stille Oceaan, niet ver van de evenaar in de streek van de eilandengroep der zogenaamde Tahiti en Otahaiti; van deze plaats uit werd eens de maan van de aarde gescheiden en daarna een nogal grote hoeveelheid van nog bestaande kometen.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] In het begin van deze verhandeling werd al dadelijk gezegd, dat de aarde hier tegelijkertijd man en vrouw is. Als vrouw wekt ze niet op, maar neemt het opgewekte alleen maar op en baart het; als man wekt ze alleen maar op en baart niet, maar het voortgebrachte moet eerst tot dat soort en geslacht rijpen en geboren worden, waartoe het door de aarde in zijn functie als mannelijk wezen werd opgewekt.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Haar bouw lijkt op de boven beschreven bouw van de kleine dierlijke milt, waartoe ook de menselijke gerekend kan worden. Alleen is zo'n kamer vele biljoenen malen groter dan de miltkamer van een dier, ja in veel van zulke aardemilt kamers zouden meerdere miljoenen mensen naast elkaar wel plaats kunnen vinden, waaruit we kunnen afleiden, dat de bouw van de aardemilt wel zeer indrukwekkend moet zijn. Maar nog groter is die van een zon en nog heel veel groter die van een hoofdcentraalzon, wiens bouw toch, zoals in het algemeen van zonnen, heel anders is dan de bouw van een aardbol; zoals overigens ook de bouw van de ene aardbol zoveel van de bouw van een andere aardbol verschilt, dat alleen het oog van de Schepper het algemeen gemeenschappelijke in hen kan zien. Daarom moeten jullie ook niet denken, dat - als het binnenste van de aarde bekend is - jullie daarom ook al het inwendige van Jupiter of van een andere planeet zouden kennen; en nu zullen we ons dus in zo’n aarde miltkamer begeven en kijken hoe het daar toegaat.
Hoofdstuk 10: De opbouw van de milt en de vorming van het bloed - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Kijk naar de grijsbruine wanden, hoe elk ogenblik ontelbare bliksemflitsen er doorheen schieten. Men hoort hier ook voortdurend een miljoenen voudig gedonder. En kijk, uit de kamers lopen brede kanalen, waardoor zich een geweldige vloed stort. De aanhoudende elektrische vlammen lossen die vloed op in sterk onder druk staande dampen. Met voor jullie niet te meten geweld, dringen deze dampen door andere kanalen verder onder verschrikkelijk geraas. Nieuwe vloedgolven storten weer de kamers binnen; weer is er een zieden, bruisen en sissen als er op de oppervlakte van de aarde nog nooit werd gehoord. Ga uit de kamer naar buiten en bekijk de bloedvaten, die zich op de eerder beschreven manier tussen de rijen kamers uitstrekken. Hoor hoe de geweldige vloedgolven door hen heen stormen, hoe hier en daar deze kanalen op de plaats waar ze nauwer worden, zich als grote reuzeslangen uit de oertijd huiveringwekkend samentrekken en dan weer uitzetten, om de in haar woedende, geweldige vloedgolven verder te stuwen. Zie hoe hier in het groot hetzelfde gebeurt en gebeuren moet als in de dierenmilt in het klein.
Hoofdstuk 10: De opbouw van de milt en de vorming van het bloed - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Jullie zullen allen soms wel een heel behaaglijk gevoel in jezelf hebben waargenomen. De hele omgeving bood dan een buitengewoon vriendelijke aanblik; waar men ook maar heenkeek, van alles ging een verkwikkende en gelukzalige invloed uit. De wolken in de lucht hadden een zeer vriendelijke vorm en een lieflijke kleur, de wind woei zacht en teder om het gelaat en men kreeg een gevoel alsof men door duizend onzichtbare bekoorlijke engellippen werd gekust en de ziel sprankelde daardoor van vreugde. Dit hier beschreven gevoel dat een mens op bepaalde ogenblikken heeft, is een secundair gevoel, dat afkomstig is van de tijdelijke rust en het welbehagen van het aardelichaam en heeft overeenkomst met het vreugdevolle gevoel in de nieren van de mens, iets wat ook bij dieren gemakkelijk kan worden waargenomen.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Heeft ze nog meer dergelijke kinderen? - O ja, een grote hoeveelheid kometen, die door hun geboorte deels in de etherruimte kwamen en daar rondcirkelen. Voor een ander deel echter zijn zulke kinderen, die uit de verwekking worden geboren, de bijna dagelijks – en meestal in de tijd dat dag en nacht even lang zijn - haast talloos te voorschijn komende zogenaamde vallende sterren. Dat ze niets anders zijn dan uit de aarde nieuw geboren kleine, komeetachtige planeetjes, bewijst hun ellipsvormige baan en hun ronde vorm, waarvan het menselijk oog de grootte kan waarnemen als ze in de nabijheid van de aarde komen. Deze planeetjes worden echter door de aarde, evenals al haar andere nakomelingen, weer opgegeten, gelijk als beschreven wordt in de fabel van Saturnus, die al zijn kinderen verslond.
Hoofdstuk 13: De aarde als man en vrouw - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Toen de eerste vogel uit dit ei was geboren, legde hij een ei dat een andere samenstelling had dan het eerste, en daaruit kwam dan een tweede vogel, die aan de eerste gelijk was.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Men kan dus bij de vogel evenals bij de amfibieën aannemen, dat het eerste ei het zaad was en dus bestond ook hier het zaad eerder dan het uit hem voortgebrachte dier. Slechts als men tussen de kwaliteit van het aardei en het vogelei een wezenlijk onderscheid vindt, zou de vogel er werkelijk eerder zijn geweest dan het ei dat zij legde, waardoor zij weer een aan zich gelijk wezen voortbracht. Maar dat was met de zaden van de planten niet het geval. Die werden precies zo uit de aarde geboren, zoals de plant ze weer voortbrengt. Dit is ook met alle andere dieren het geval. Elk geslacht werd eerst als zoogdier uit de aarde geboren en kreeg de mogelijkheid zich weer voort te planten door een eigen vermogen tot verwekking.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] We hebben om de voortbrengende en barende kracht van de aarde te verklaren een boom als voorbeeld genomen. We moesten de bovenstaande beschouwing vooraf laten gaan, want zonder die was deze zaak niet zo erg duidelijk geweest. Nu we echter zo'n verklaring hebben gegeven, zat het jullie ineens duidelijk zijn hoe enerzijds de aarde als man verwekt en anderzijds als vrouw weer baart, en hoe ze zich bij ons voorbeeld van de boom nu eens als vrouw, dan weer als man gedraagt.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Uit deze verhandeling wordt het dubbele geslacht van de aarde toch al bijna helemaal duidelijk. Om echter een helder beeld te krijgen moet men nog weten dat er ook een wisseling van pool ontstaat, doordat de aarde dag en nacht heeft. De nacht is altijd vrouwelijk en de dag mannelijk. Wat de dag verwekt, baart de nacht weer in haar donkere schoot. Daarom wordt elk zaadje door de aarde als mannelijk wezen opgewekt - bevrucht, en door dezelfde aarde als vrouwelijk wezen tot rijping gebracht en geboren.
Hoofdstuk 14: Mannelijk - vrouwelijke voortbrengselen der aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Denk eens even na over wat er tot nu toe verteld is omtrent het mechanisme van deze vaste aarde, dan zul je een zeer nuttige kennis opbouwen van de dingen uit de natuur; en als jullie je in deze eerste technische uiteenzetting een beetje ingeleefd hebben, dan zullen jullie de volgende heel wat moeilijker uitleg over dit mechanisme des te gemakkelijker begrijpen.
Hoofdstuk 16: Materiaal en constructie van de tweede aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] De natuuronderzoekers zijn weliswaar met het opnoemen van deze gassen, waaruit de atmosferische lucht bestaat, gauw klaar; volgens hen bestaat de lucht uit een bepaalde verhouding van zuurstof, waterstof, koolstof en het eigenlijke stikstof gas. Maar met deze vier soorten zou de eigenlijke atmosferische lucht heel weinig gediend zijn als ze daarnaast niet nog andere luchtsoorten zou bevatten, die de natuuronderzoekers niet bekend zijn; zou ze deze niet bevatten, dan zou het er slecht uitzien met het ontstaan van de mineralen, de groei van de planten en wel bijzonder slecht met de dierenwereld!
Hoofdstuk 20: Wezen en bestanddelen van de lucht - Jakob Lorber - Aarde en Maan