16678 resultaten - Pagina 1077 van 1112
... 1065 - 1066 - 1067 - 1068 - 1069 - 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 ...
[17] Hoewel zij gedienstig de boosaardige geesten van dit metaal bewaren voor een vernietigend opbruisen, ondergaan zij toch een ononderbroken aantrekking tot hun broeders. Dit aantrekken openbaart zich op dezelfde manier als wanneer men een elektriseermachine in draaiende beweging brengt, waardoor ook geesten ontbonden worden en naar hun aanverwante nog gebonden geesten overgaan in een of andere materie, zoals metaal en andere elektriciteit geleidende lichamen.Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] Aan de pool zelf, waar de druk het hevigst wordt, raakt de lucht sterk in beweging, doet haar hulsjes springen en wordt tot een vuurzee. Als zoiets begint, dan grijpt het vuur de aangrenzende luchtregionen met een elektrische snelheid aan en ontsteekt haar al naargelang zijn dichtste structuur en dit verschijnsel is het noorderlicht. Tijdens de winter brandt zulk licht.voortdurend boven de pool, maar het stroomt slechts periodiek boven de poolstreken en wel wanneer bepaalde aftakkingen van de lucht zich tot aan de noordpool toe verdicht hebben. Dat het noorderlicht op bliksem gelijkende bewegingen maakt, ligt aan de takvormige verdichtingen van de lucht. Het bijna altijd roodachtige noorderlicht en ook het begeleidende groen-witte of blauw-witte licht is een gevolg van de etherische ontsteking van de hoogst elastische lichthulsjes. Wat de passaatwinden betreft, deze ontstaan zodra de zon boven de equator begint te stijgen en daardoor de lucht door haar kern stralen steeds meer doet uitzetten. Daardoor weegt deze niet meer op tegen de grote druk van de rondom de noordpool aanwezige verdichte lucht. Dus stroomt de lucht van de poolstreken daarheen waar het verdichtingsproces plaats heeft, totdat het evenwicht min of meer is hersteld.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[12] Bij de magneet komen we tot het transcendente punt van alle tot nu toe behandelde noordpool verschijnselen. Het verschijnsel van de magneet laat zich doorgaans niet op natuurlijke manier verklaren, omdat in het wezenlijke van de magneet niets materieel natuurlijks aanwezig is. De magneet is dus niets anders dan het leven van de liefde van de in de materie overal aanwezige geesten. En daar juist in de poolstreken van graad tot graad steeds vredelievender geesten zij n, vermeerdert zich dit leven van de liefde ook. Deze vredelievende geesten zijn deemoedig en wars van elke opgeblazenheid om groter te willen zijn dan andere hen omringende geesten. Daarom ontvluchten ze ook direct elke gelegenheid die ertoe zou kunnen dienen, dat de één zich boven de ander zou verheffen; ze schuwen daarom ook zorgvuldig al het natuurlijke licht en trekken zich hiervan in zekere zin zoveel mogelijk terug en alle licht en warmte die ze ook maar in zich opnemen, laten ze dadelijk verder stromen in die geesten, die aan lichten wijsheidgebrek hebben, Dit bereidwillig verder geven van hetgeen van Mij werd ontvangen is het trekken van de waarneembar magnetische kracht.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[13] Als zulke vredesgeesten in hun liefdadige werking zich dicht verenigen, treedt het verschijnsel van het noorderlicht op, omdat zij door hun liefde altijd veelonrustige geesten uit de materie naar zich toetrekken, om ze voor te bereiden op het beproevende leven in de materie. Maar dan gebeurt het, dat bij zo'n liefdewerking ook verdorven geesten van gestorven mensen, vooral van zulke die tijdens hun leven allerlei intriges speelden, zich samen met de scharen liefde opwekkende geesten verheffen en deze dan door allerlei op liefde lijkende intriges aan hun kant willen brengen. Maar de liefde ziet scherp en voelt in haar zuiverheid de parasiet aan; zulke boze geesten worden dan al spoedig gegrepen en door de vredesgeesten boven de noordpool zo in het nauw gedreven, dat ze zo'n druk niet meer kunnen verdragen. Dan ontsteekt hun boze wil en woedt temidden van de vredesgeesten als een geweldig vuur; dat gebeurt altijd precies in het midden van de noordpool, Waarom juist hier? Omdat deze kwaadwillige geesten zich zoveel mogelijk in het donker houden en juist in deze verdieping van de noordpool heerst de grootste duisternis, fysisch en dus ook geestelijk.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Dit afval wordt daar dan periodiek, zoals de lava uit een vulkaan, alleen dan veel vloeibaarder, naar buiten gewerkt, waar het dan op de tijden dat deze zuidelijke poolregio ontdooit door de steeds aanrollende vloedgolven wegspoelt en door de aantrekkingskracht van de noordelijke helft der aarde zo langzamerhand als materie met het vasteland wordt verenigd; dit is ook de reden dat in het zuidelijk gebied voortdurend grote luchtstromingen alsook onder en boven water stromingen in alle richtingen plaats hebben.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Naar de graadmetingen der aarde begint ongeveer op de 7e graad een land, dat ongeveer hetzelfde is als wat de ouden 'terra incogni ta' noemden. Dit land is tot aan de pool op verscheidene plaatsen met water diep onderbroken en zo gelijkt dit land rondom de zuidpool op een band, die zevenvoudig is afgesneden en waarvan de stukken afzonderlijk van elkaar om een pool zijn gelegd.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] In het midden bevindt zich een grote krater, waarin twee spiraalvormige windingen in een grote trechter uitmonden; zes kleine, ook op ingedrukte kogels gelijkende kraters bevinden zich daaromheen, die hun mondingen in een hoornachtige bocht naar bui ten van de hoofdkrater hebben afgewend. De doorsnede van de hoofdkrater bedraagt 50 Duitse mijlen.* (* I Duitse mijl = 7,42 km.) De tussenruimten zijn gemiddeld 10 Duitse mijlen en de doorsnede van de kleinere kraters is 30 Duitse mijlen, zodat deze samen rondom een kring van 40 mijlen doorsnede vormen.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[13] Om dit te begrijpen dient een klein voorbeeld. Door het ontsteken van het kruit in een raket vormt de uitstromende lucht een zich steeds verlengende zuil en als die lucht voortdurend uit de raket zou stromen, zou de raket ook steeds maar door opstijgen. De aarde nu is zo'n steeds maar doorvliegende raket. Om dit te begrijpen moet men weten dat Ik de aarde zo heb opgesteld, dat zij niet harmoniërend met de zonne-equator staat, maar deze min of meer schuin doorsnijdt.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[10] Waarom heeft de middelste krater die dubbele spiraalvormig gewonden uitmonding? Deze dubbele uitmonding, die van het middelpunt der aarde uitgaande zich steeds verwijdt, is te vergelijken met de darmen die van de maag uitgaan. Het is als het ware het hoofdkanaal, waardoor het negatief magnetisch fluïdum als een golvende vuurstroom met grote elektrische snelheid naar buiten wordt gebracht. Bereikt deze dikke dampende kracht langs de lange spiraalvormige windingen de oppervlakte, dan wordt ze ver in de regionen van de ether zichtbaar als een walmend vuilgeel vlammenlicht. Omdat deze vuurstroom naar buiten wordt gestoten in de daaraan weerstand biedende ether, wordt door dit onophoudelijk drijven langs de schroefvormige windingen de aarde gedwongen zich dagelijks om haar eigen as te draaien, welke dwang ze zelf heeft veroorzaakt. Dit is dus de werking van de hoofdkrater.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[16] Dit gebeurt daarom, opdat de aarde zich niet te ver van de zon zal verwijderen, noch haar te dicht zal naderen; want als de stroom van de aardkrater regelmatig tegen de zonnestroom stoot, wordt de aarde verder van de zon afgeduwd; maar is door de rotatie der aarde de stroomzuil uit de aardkrater de stroomzuil van de zon gepasseerd, dan valt de aarde weer zo lang naar de zon terug tot de stroomzuil van de tweede krater de zonnestroom weer vijandig tegemoet komt.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[20] Op de noordpool is alles steil en vol spitsen. Deze situatie lijkt op een mens, die zijn armen ver uitstrekt, om alles met liefde te omvatten en tot zich te trekken. De zuidpool daarentegen is overal knobbelvormig opgeblazen en lijkt zeer op de hoogmoed en eigenliefde, die zich bolvormig opblaast en voor niemand toegankelijk wil zijn. Ook het vuur uit het hoofdkanaal is niets anders dan het uitbreken van schuimende hoogmoed van de daarheen verbannen geesten, die echter steeds door een sterke engelgeest in toom wordt gehouden.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[23] Dat dit zo is kan men zien aan een liefhebbend paar. Deze drukken zich zo lang en dicht tegen elkaar als mogelijk is en zou er tussen hen geen materie als huid, vlees en beenderen zijn, dan zouden die twee geliefden zich tot één punt verenigen; en als geliefden geestelijk geheel aan elkaar gelijk zouden zijn, zou die eenwording streven naar nog grotere intimiteit. Daarom zijn door Mij wijze grenzen gesteld in alles en iedereen, opdat ondanks alle liefde toch de ene individualiteit zich nooit teveel met de ander zal verstrengelen -en deze grenzen zijn de afstotende krachten in alles en iedereen. Daarom worden zelfs bij de engelen in de meest deemoedige hoogste hemel der onschuld in hun grote liefde wisselingen van toestand toegelaten, om hun individualiteit constant te behouden; zij hebben geestelijk een gesteldheid, die overeenkomt met ontspanning en moe worden na een geslachtsdaad. En zou dit alles niet volgens Mijn eeuwige orde zo zijn gesteld, dan zou tenslotte alle vlees en alle geest te gronde gaan; want de liefde op zichzelf zou geen doel en geen maat hebben. Dit alles zat pas bij latere onthullingen van de geestelijke wereld, de hemel en de hel volkomen duidelijk en helder worden getoond, namelijk wanneer allen reeds dieper in zichzelf zullen zijn gedrongen, dat wil zeggen: tot in het centrum van hun leven uit Mij.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Elke ether werkt, als een spirituele, specifieke, zeer fijne vloeistof*, (*Chemisch: anhydride van alcohol, produkten door distillatie verkregen) verdovend op de zenuwgeest, zoals ook bier, wijn, most, en meer dergelijke vloeistoffen: want daarin zijn de specifica van de ziel al vrij er en meer ongebonden aanwezig dan in water en andere ongegiste vloeistoffen. Natuurlijk zijn de zielsspecifica in de zuivere ether al bijna helemaal vrij en kunnen ze alleen maar in een goed gesloten vat worden vastgehouden.
Hoofdstuk 13: Ether, zijn gebruik en zijn werking - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] De zenuwgeest van zijn kant kan daardoor niet meer voor het lichaam werken, daar hij zich door oververzadiging van de zenuwkamers op dat moment buiten verbinding met het lichaam heeft gesteld. Daardoor wordt de ziel vrij, omdat zij de zenuwgeest in zulke tijden van oververzadiging van de zenuwkamers niet daaraan bindt. De zodoende vrije ziel is gedurende de tijd van zo'n verdoving in die sfeer van de geesteswereld, waar zich ook het betreffende menselijke hart of gemoed bevindt.
Hoofdstuk 13: Ether, zijn gebruik en zijn werking - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Is diens gesteldheid goed, dan zal ook de ziel zich in de paradijselijke velden vol zaligheid bevinden; is de gemoedstoestand echter slecht, dan zal ook de ziel gedurende de tijd der narcose (verdoving, verstarring) zich in een met haar gemoed overeenkomen de toestand bevinden.
Hoofdstuk 13: Ether, zijn gebruik en zijn werking - Jakob Lorber - Geheimen der natuur