Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

16638 resultaten - Pagina 1081 van 1110

...  1069 - 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 - 1091 - 1092 - 1093 - 1094  ...
[9] Zoals de kracht zich door haar inwerkingtreden laat zien, zo toont zich ook de intelligentie van die kracht door de steeds gelijk geordende planmatigheid. Gaat de groei van het gras en de planten niet volgens een bepaald plan, dan kan iedereen die een plant heeft zien groeien dit gemakkelijk waarnemen. Dat is ook het geval met het vergaan en met al de verschijnselen waaraan bepaalde krachten ten grondslag moeten liggen. Daaruit kan men gemakkelijk deze gevolgtrekking maken:
Hoofdstuk 41: Substantie en materie, kracht en stof - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[9] Daar dit onderwerp voor jullie zuiver inzicht in deze zaak van het hoogste belang is, willen we op dit terrein nog veel verder gaan.
Hoofdstuk 42: Gods werkzaamheid door middel van geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[12] Opdat dit echter zo min mogelijk zal voorkomen en alleen op weinig plaatsen, hebben deze geesten weer een hogere en meer volkomen geest boven zich staan, die een veel groter territorium heeft te overzien. Zo' n geest is als het ware als een landheer en heeft al velen onder zich. Stel je de afzonderlijke geesten als onderdanen voor en de boven hen staande als landheer, dan heb je een tamelijk goede verhouding, - of zoals een districtshoofd, dat verschillende zaken onder zich heeft en in elke zaak apart is ingewijd; zijn arbeiders verrichten ieder maar één enkele bezigheid, maar hij overziet alles en verdeelt het werk onder hen volgens hun talenten.
Hoofdstuk 44: Geesten als opzichters in de natuur - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] In de streek Karintië, niet ver van de Drau, bevindt zich een berg met de naam 'Hohe Staff. Deze berg overziet met zijn top het Drauwdal bijna vanaf de grens van Tirol tot aan Klagenfurt toe, dat wil zeggen tot in de nabijheid van deze stad; aan zijn voet ligt aan de zuidelijke kant de zogenaamde 'Weise See'. Hij is 8000 voet hoog en vanaf de top kan iedereen die hem heeft bestegen van het meest betoverende uitzicht genieten. Hij was eens berucht, omdat hij volgens de sage de voornaamste verzamelplaats van heksenmeesters was - natuurlijk volgens de verhalen van de nog levende landlieden, die deze berg aan alle kanten bewonen. Zijn uitlopers hebben de naam van hun vroegere roem als toverberg behouden. Zo heet een noordwaarts gerichte uitloper de 'Goldeck', een noord-west gerichte de 'Siflitz', een naar het westen gerichte 'Barenbuck' en een naar het zuiden gekeerde het 'Silberne Grab'. De loodrechte rots vanaf de hoge top noemt men de 'Hohe Freiung' en een enigszins onder deze liggende wand de 'Unterfreiung', terwijl het zadel tussen de hoge en de lage Staff vaak 'Hexen' - en vaak ook 'Teufelsritt' heet. Zo loopt ook vanaf dit zadel een kale stenen kloof, die de 'Rutschbrett des Teufels' wordt genoemd. Nog een andere kloof die naar het westen loopt, heet het 'Wilde G'jad'. Deze en nog meerdere dergelijke benamingen, die zich hierbij aansluiten, zoals een 'Hexensprung', 'Teufelsritt', 'Wehrwolfsnest' en nog meer andere, laten heel duidelijk zien, welke roep deze berg eens heeft gehad. Maar afgezien van deze namen van de verschillende kanten van de berg, is de naam 'Staff alleen al voldoende om te begrijpen dat het een belangrijke toverberg was.
Hoofdstuk 37: Bergen met beruchte namen - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[17] Als jullie deze uitleg ook maar enigszins hebben opgenomen, zullen jullie meteen begrijpen dat deze onderste regio als het ware de werkplaats is waar de afzonderlijke geestelijke en ziele elementen worden samengevoegd en herenigd tot een complete geest. Met alles wat hier voor ieders ogen in de vegetatieve en actieve verschijningsvorm treedt, vertoont ze de grootst mogelijke gelijkenis. Want overal wordt uit eindeloos veel deeltjes een bijzonder geheel samengesteld. Kort en goed: hier is de plaats voor het uitzaaien; het is de akker waar in elke geestelijke zaadkorrel een heel eigen geestelijke ideeënassociatie in één vorm wordt samengevat, - ofwel is het de verzamelplaats van al de verstrooide zieledelen rond een gegeven geestelijk centrum.
Hoofdstuk 38: De eerste, onderste luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[2] Het is waar dat hier eigenlijk alleen maar de verzamelplaats is waar de enkelvoudige en verspreide ziele intelligenties zich als het ware instinctmatig om een geestelijk centrum verzamelen, omdat ze dit als tot hen behorend herkennen. Maar deze verzameling zou toch erg onbehouwen en onordelijk uitvallen, als ze niet volgens een vastgestelde, bepaalde ordening plaats vond. Het zou zijn alsof iemand het materiaal dat voor de bouw van een huis was bestemd, op een hoop liet gooien. Daardoor zouden stenen, kalk, specie, hout, vensterluiken, dakpannen en alles wat bij een huis hoort, op één hoop komen te liggen. Maar wat voor een verschil zou er dan wel zijn tussen zo'n onordelijke hoop en een goed gebouwd huis, waar elk materiaal zijn juiste plaats inneemt volgens het bouwplan.
Hoofdstuk 39: De leidende geesten van de laagste luchtregio - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] Een tweede reden, waarom deze geesten en geestelijke specifica in het innerlijk van de aarde naar binnen dringen is dat daar geesten zijn, die door razernij in deze gevangenschap al een hoog leergeld hebben betaald en daardoor verstandig geworden zijn en weer de vurige wens hebben vrij te worden. Zulke geesten worden dan door de naar binnen gedrongen betere geesten volgens bepaalde regels uit hun gevangenschap bevrijd en naar boven in grotere vrijheid gebracht; daar worden ze dan weer tewerk gesteld. Omdat er nog boosaardigheid in hen is, moeten ze zich eerst bezig houden met giftige planten en dieren en de voor de groei noodzakelijke psychische oerspecifica ordenen en daardoor zo' n giftige plant of giftig dier die vorm en geaardheid geven waarin ze steeds volgens hun orde moeten verschijnen. Voldoen zulke geesten, dan krijgen ze de leiding over betere planten en dieren; voldoen ze niet, doordat ze zich vaak misdragen en de schadelijke specifica, in plaats van in planten, dadelijk in dieren of mensen leiden, waardoor epidemische ziekten ontstaan, dan wordt die taak hun weer afgenomen en worden ze in de aarde steviger gevangen genomen waar ze zich dan met de vorming van metalen en stenen moeten bezighouden; dat werk is natuurlijk veel zwaarder en langduriger. Een bevrijding uit zo'n toestand kan dan pas tot stand komen, als zo' n geest na heel veel jaren het hem opgedragen werk, getrouwen tot nut van de verlossing van de in de materie gevangen geesten heeft volbracht. - Dat is dus weer een reden waarom de betere geesten afdalen in het binnenste van de aarde.
Hoofdstuk 40: Het werk van de geesten binnenin de aarde - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[4] Opdat echter een mineraal datgene wordt wat het is en moet zijn, daarom moeten zich juist de tot hem behorende verschillende specifica tot één geheel verenigen om door deze vereniging juist dit mineraal te vormen, dat volgens de ordening noodzakelijk vervaardigd moet worden.
Hoofdstuk 45: Mineraal, plant en dier - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[13] De vraag is dus, tot welk rijk men dit dier moet rekenen. Volgens zijn uiterlijk lijkt het mineraal, het ziet er uit als een stuk land, waarop een welige plantengroei voorkomt; daar echter op dit wezen verschillende planten aangetroffen worden zou men het ook voor een grote zeeplantenwortelknol kunnen houden of voor een grote verslindende onderzeeplant, die met schepen hetzelfde doet als sommige vleesetende planten op het land met insecten doen, namelijk ze grijpen en in hun bloemen keelholte naar binnen trekken.
Hoofdstuk 48: De grenzen tussen de natuurrijken - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[19] Als de moeder echter niet gelijktijdig vrouwelijke en mannelijke specifica in haar lichaam verenigde, waarvandaan zou ze dan het vrouwtje en waarvandaan het mannetje voeden? Dit is geloof Ik al wel zo duidelijk dat het geheel overbodig is daar meer over te zeggen en het is lachwekkend en langdradig om nog te moeten gaan uitleggen hoe de veren aan de vogels groeien, de haren aan de varkens, de horens aan de os en de lange oren aan de ezel; want dat ligt alles in de ordening van de ziel, hoe deze namelijk op de zojuist aangegeven manier haar intelligenties volgens assimilatiewetten ordent.
Hoofdstuk 49: De dierenziel en hoe deze door geesten wordt beïnvloed - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Een spreuk uit jullie liturgie, die de zaak wel wat ongelukkig en niet juist weergeeft, luidt: 'Bedenk mens, dat gij stof zijt en tot stof zult wederkeren'. Deze spreuk bedoelt met het woord 'stof wel het totale uiteenvallen van het lichaam, maar is in deze betekenis onjuist, omdat iedereen onder 'stof fijn verpoeierde aarde of steen verstaat, die door de wind gemakkelijk verwaait. Ook kan daaronder de nog fijnere zonnestof verstaan worden, die wel fijner is dan de stof van de straat. Als het lichaam in zulk soort stof opgelost zou worden dan was zijn ziel daarmee weinig geholpen. Het allerfijnste stof dat we nog kunnen zien is toch altijd nog materie en kan zich zo lang het materie blijft niet met de ziel en de geest verenigen. Beter dan stof zou men kunnen zeggen 'specifiek zieleatoom'; dat is niet meer materieel maar substantieel. Tussen materie en substantie is echter een hemelsbreed verschil.
Hoofdstuk 41: Substantie en materie, kracht en stof - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[7] O, wat een klinkklare onzin! Volgens welke logica kan dan een werkzame kracht als dood worden aangezien? Kan er iets onzinnigers zijn dan dat men bepaalde duidelijk zichtbare werkingen aan een dode oorzaak probeert toe te schrijven? Dat zou hetzelfde zijn als van alle werkingen helemaal geen oorzaak aan te nemen. Want dood is in bepaald opzicht nog minder dan niets. Een ding kan alleen als dood beschouwd worden, zolang het uit een of andere werkingssfeer verbannen is. Ziel en geest van een mens kunnen dood zijn doordat ze een verkeerd gebruik maakten van hun vrijheidsproef, waarbij ze zich niet aan de goddelijke ordening hielden en daardoor noodzakelijkerwijs in een zodanige gevangenschap raakten, dat ze van elke effectieve werking waren uitgesloten.
Hoofdstuk 41: Substantie en materie, kracht en stof - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Waar men niets anders dan uitwerkingen ziet, daar moeten ook evenveel krachten als uitwerkingen zijn; en omdat al die werkingen geordend en planmatig zijn, moeten er ook evenveel intelligenties als kracht aanwezig zijn. En uit deze gevolgtrekking wordt dan ook begrijpelijk, dat de materie alleen maar uit zielen, dus intelligenties bestaat, die door hogere krachten en intelligenties volgens ordening en behoefte tijdelijk kunnen worden vastgehouden.. Als de tijd van het vasthouden verstreken is, ontwaken de afzonderlijke intelligenties en verenigen zich als oersubstantie weer tot dat wezen, waarin ze oorspronkelijk uit Mij, de Schepper, gevormd werden; en deze hereniging is dan gedeeltelijk het werk van de intelligenties zelf en gedeeltelijk dat van de bekende hogere geesten.
Hoofdstuk 41: Substantie en materie, kracht en stof - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] Kijk eens naar een spin! In dit diertje zul je twee intelligenties verenigd vinden. - De eerste is het herkennen van het voedsel dat het nodig heeft; dit voedsel wordt voor twee doeleinden gebruikt, namelijk voor de voeding van het dierlijk wezen en om het kleverige sap te bereiden, waaruit het haar net spint; dit is de éne intelligentie. De twééde intelligentie is de eigenlijke kunst van de spin om de draad uit zich te trekken, hem aan kleine haakjes te hangen en een net te spinnen of beter gezegd te vlechten, dit net dan met een parelachtige kleverig sap te overtrekken, en daardoor die dieren te vangen, die haar nieuw voedsel geven. Uit deze manier van handelen moet iedereen toch wel zien dat de spin een intelligentie moet bezitten; en die intelligentie is hetzelfde als wat natuuronderzoekers - wel wat ten onrechte - 'instinct' noemen; want instinct is eigenlijk een innerlijke drang om een bepaalde bezigheid, op een bepaalde manier, in het werk te moeten zetten. Maar wat de geleerden instinct noemen, dat is niet meer de intelligentie van het diertje, maar dat is al het leiding en richting geven door hogere geesten. Het zijn namelijk twee dingen: een bepaalde vaardigheid bezitten en: volgens deze vaardigheid een bepaalde handeling uitvoeren. Aan het bezit van zo'n vaardigheid is de noodzakelijke uitvoering daarvan nog niet verbonden; daartoe moet er nog een andere drang bijkomen en dan is het bezit van zulke vermogens en vaardigheden in een wezen, of in een psychisch specificum, juist de intelligentie. De dwang echter om naar zo' n inwonende intelligentie te handelen is niet in het wezen zelf als een instinct neergelegd, maar dat is de dwingende leiding van de kant van de hogere en volkomen geesten, die bijvoorbeeld onze spin de plaats aangeven waar, en de tijd wanneer ze haar speciale vaardigheid moet aanwenden. Want was dat niet het geval dan zou de spin of helemaal nooit, of aldoor maar door spinnen en ze zou zelfs het gezicht van een mens niet ontzien en een net over zijn ogen spinnen. Dat is echter nooit het geval; want ze moet spinnen waar ze genoodzaakt wordt te spinnen en waar haar specificum doeltreffend is als het zich met het specificum van de aanwezige materie in verbinding stelt en dat in zich verzamelt voor een hoger leven.
Hoofdstuk 42: Gods werkzaamheid door middel van geesten - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Over het wezen van de mens, over zijn ziel en geest, is al zoveel gesproken, dat jullie om zo te zeggen het meeste over het hele wezen van de mens al weten. Ook het verwekken is jullie op veelvuldige manieren uiteengezet. Er blijft alleen nog over jullie de invloed te tonen die de geesten hebben bij het verwekken van mensen.
Hoofdstuk 50: Invloed van geesten bij het verwekken van mensen - Jakob Lorber - Aarde en Maan
...  1069 - 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 - 1091 - 1092 - 1093 - 1094  ...