16638 resultaten - Pagina 1082 van 1110
... 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 - 1091 - 1092 - 1093 - 1094 - 1095 ...
[16] Als het kind uit het moederlichaam is geboren, dan worden de longen in werking gesteld en het kind begint bij elke ademhaling een zeer grote hoeveelheid specifica uit de lucht op te nemen, die dadelijk voor de vorming van de zenuwgeest en voor het sterker worden van de ziel worden gebruikt, d.w.z. wat haar substantieel formele wezen betreft. Wat echter betreft de innerlijke voeding van de specifica en intelligenties, die krijgt ze door de zintuigen van het lichaam en dat alles wordt geregeld door de goede geesten van deze sfeer.Hoofdstuk 51: De ontwikkeling van de menselijke lichaamsvrucht - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[3] Dit onderscheid is wel al aangegeven, en voor verlichte gemoederen zou het reeds gezegde voldoende zijn om het wezen van geest en ziel goed van elkaar te onderscheiden, maar voor jullie, die nog niet de juiste beschouwelijke kijk of visie hebben op het gebied van het innerlijke leven, moet de zaak nog wat duidelijker uitgewerkt worden, zodat jullie daardoor tot een juist inzicht kunnen komen.
Hoofdstuk 52: Ziel en geest in de mens - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] Als dan de zaadkorrel in de aarde wordt gelegd, dan ademt die geest zijn wil over de akker; die wil, homogeen met de bepaalde specifica, grijpt deze vast en dwingt hen naar de voor hen bestemde plaats. Dan stromen ze daarheen volgens hun op dit punt gerichte intelligentie en beginnen daar, in de vorm van op infusiediertjes gelijkende wezens, hun werkzaamheden; ze bezitten daarvoor intelligentie en aangepaste kracht. Dan vormen ze de wortels en de buisjes; andere gaan de wortels binnen en voeden of vergroten ze; weer andere stijgen via de wortels in de stam op; de gelijksoortige grijpen elkaar vast volgens de orde van hun intelligentie en één soort van hen vormt de buisjes in de stam; de andere vormen de kleppen, pompen en ventielen, weer anderen die zuiverder zijn, stijgen door deze buisjes omhoog en vormen bladeren volgens de ordening en vorm van hun intelligentie; weer andere, die nog zuiverder zijn, stijgen weer hoger op in de buisjes en vormen de knoppen, en de bloesem. De allerzuiverste en door deze daad zelf gelouterde vormen de vrucht en de helemaal geestelijke, als het ware de centraal intelligenties, verenigen zich in de vrucht tot kiem en omhullen zich met een weefsel, waardoor de uiterlijke en nog niet zo zuivere intelligenties niet heen kunnen dringen.
Hoofdstuk 44: Geesten als opzichters in de natuur - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] De minste onoplettendheid van de kant van zo'n leidende geest heeft een verkeerde groei en een misoogst tengevolge, wat soms bij de geesten niet zeldzaam is, omdat ze met het oog op het werk wat ze moeten doen, geen gerichte maar een volkomen vrije wil hebben, wat noodzakelijk is, omdat in een gerichte wil geen kracht kan liggen. Als de mensen door een misoogst getuchtigd moeten worden, is er niets meer of minder nodig dan dit werk door meer lauwe geesten te laten doen, die zich er weinig om bekommeren en de misoogst is een feit. Want als deze geesten, die het toezicht hebben op de vegetatie, de volgens de ordening ontbonden zielespecifica niet in de juiste orde en volgens het goede aantal op hun plaats brengen, dan stijgen degenen die niets te doen hebben dadelijk op naar de tweede regio, verenigen zich daar tot zelfstandige wezens en tot natuurgeesten, veroorzaken dan een slechte weersgesteldheid, slechte miasmen (giftige uitwasemingen) en dat alles werkt slecht in op de groei van de planten.
Hoofdstuk 44: Geesten als opzichters in de natuur - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Waaruit bestaat dit specificum nu eigenlijk? Uit een voor jullie onbegrijpelijk lichtvonkje in het daareven genoemde blaasje. Dit lichtvonkje is een psychische intelligentie van de vasthoudendheid van de wil en het blijft zolang rustig in zijn kerker, tot het door een druk of stoot wordt beledigd. Gebeurt dit, dan ontwaakt het in zijn omhulsel en duwt diens wanden uit elkaar, net zoals de lucht de wanden van een ballon doet wijken, zodra deze er in komt. Is de druk of stoot maar klein of zwak, dan geeft het zijn aanwezigheid door een trilling te kennen, waardoor gewoonlijk een klank ontstaat. Wordt de druk of slag heviger, dan scheurt het zijn huls en spat als hel lichtende vonken uiteen. Daarom wordt dit specificum in het vuur als helemaal vrij werkend zichtbaar en vernietigt het alles wat het tegen komt.
Hoofdstuk 46: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 1 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[11] Hieruit kun je opmaken met wat voor grote nauwkeurigheid de ordening moet worden gehandhaafd met betrekking tot de plaats van de specifica. Want bij een plant heeft elk atoomgroot plekje op een blad al een ander specificum, dat weliswaar met zijn buurman de grootste verwantschap vertoont, maar desalniettemin toch niet geheel hetzelfde is. Want zou dat niet het geval zijn, dan zou er nooit een blad geconstrueerd kunnen worden. Wie dit zou betwijfelen moet maar eens een stukje uit een blad nemen en dat elders op een even groot gaatje in hetzelfde blad leggen en hij zal zien dat er nergens verbinding bestaat. Ja, Ik zeg jullie, er is al zo'n grote ordening aanwezig dat geen menselijke wijsheid haar ooit helemaal begrijpen kan, zolang de geest van de mens in zijn sterfelijk omhulsel woont. En hoe verder men bij de uiteinden van de plant komt, des te groter is het aantal intelligenties en des te minder kan hun ordening veranderd worden. In de twijgen van heel jonge bomen is alles nog niet zo gevormd en daarom kunnen deze overgeplant en geënt worden.
Hoofdstuk 47: De samenstelling van de intelligentiespecifica in de levende wezens 2 - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[5] De natuuronderzoekers vragen zich af wat koralen eigenlijk zijn en het is nog niet uitgemaakt of ze tot het mineralen-, planten- of dierenrijk behoren; elke natuuronderzoeker weet, dat de koralen door een soort wormpjes worden gevormd, die erg klein zijn, zich aan elkaar hechten en zo een koraaltak vormen. De wormpjes zijn zeker dieren; als ze echter hard worden is hun massa zo hard als edelsteen. De vorm echter, waarin deze diertjes zich zo langzamerhand door het aan elkaar hechten ontwikkelen, lijkt op een boom zonder bladeren, die takken, twijgen en twijgjes heeft. Dat groeisel is dus volgens zijn ontwikkeling een diervolume dat uit talloze diertjes bestaat; als massa is het een mineraal en aan de vorm te zien een boom.
Hoofdstuk 48: De grenzen tussen de natuurrijken - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] Dat de lucht in grotere, kleinere en kleinste hoeveelheden kan worden gescheiden, wordt bewezen door het schuim, dat uit louter luchtblaasjes bestaat, die door de beweging van een ietwat dikke vloeistof zijn ontstaan. Als die blaasjes verdwijnen vormt de daarin opgesloten lucht dadelijk weer één geheel met de hele massa; zolang de blaasjes echter bestaan sluiten ze een deel van de lucht in zich op en houden die door de doorzichtige wand afgescheiden van de buitenlucht, ze zijn - zoals jullie zeggen - hermetisch gesloten.
Hoofdstuk 52: Ziel en geest in de mens - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[6] In de mate waarin een mens hier een uitgesproken zinnelijke neiging heeft, zal deze in de ziel tot uitdrukking komen door een overmaat aan zulke substantiële intelligentiespecifica, die volgens de regels van het levensboek en volgens de vastgestelde orde, niet meer tot de zuiver menselijke vorm van de ziel behoren.
Hoofdstuk 53: De ziel van Satana - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Bij de uiteenzetting over het mineraal - en plantenrijk, hebben we al iets verteld over de talloze hoeveelheid aardse specifica, die voortdurend opstijgt, elkaar aangrijpt en zich verbindt en ordent volgens de sturende wil van de geesten, die daarvoor zijn aangesteld. Ook werd duidelijk dat eigenlijk alles wat zich op aarde bevindt ziel is. Dit hoeven we dus niet meer te herhalen, maar iets wat zeldzaam en heel merkwaardig is, volgt hier als een duidelijke toevoeging.
Hoofdstuk 54: De wet van de zieledeling - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[8] De vorming van het lichaam heeft op de volgende manier plaats: De etherische psyche heeft eerst haar intelligenties geordend, of liever gezegd, deze intelligenties ordenen zich eigenlijk vanzelf volgens de in hen aanwezige wetten van assimilatie, volgens welke zwart zich met zwart verenigt, wit met wit, rood met rood, zacht met zacht, taai met taai, zuur met zuur, licht met licht enzovoort. Daar echter elk van deze etherische en nu al substantiële intelligentiespecifica een volkomen idee in zich draagt, welk idee zich in een bepaalde vorm verwezenlijkt, gaat deze eigenschap van de ziel tijdens de vormingsperiode van het lichaam gewoon op het lichaam over en het lichaam is dan als het volledig ontwikkeld is, niets anders dan de vorm van de hele ziel, die op het ogenblik van de paring in het moederlichaam werd gegeven.
Hoofdstuk 49: De dierenziel en hoe deze door geesten wordt beïnvloed - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Deze geest echter is niet deelbaar; maar waar hij als een eenheid in een grote of kleine ziel werd gelegd, daar blijft hij ook als eenheid. Al was de ziel van Lucifer ook nog zo groot, toch kon in hem niet meer dan één geest wonen en deze ene geest, die zijn eigen val heeft veroorzaakt, kan niet in al de talloos gedeelde compendia van zijn eens concrete oerziel wonen. Zijn woning is slechts tot deze door jullie bewoonde aarde beperkt. Alle andere hemellichamen, ofschoon ze delen zijn van deze voormalige ziel, worden niet door zijn geest bewoond. Daarom ook kunnen de mensen van die hemellichamen, ofschoon hun natuur meestal beter is dan die van de mensen op aarde, toch nooit die volkomen aan God gelijke hoogte bereiken als de kinderen van deze aarde. Hoewel deze in de geest het allerverst van God verwijderd en de allerlaatsten zijn, zijn ze juist daarom in geval van verbetering het allerhoogst en kunnen het meest aan God gelijk worden.
Hoofdstuk 53: De ziel van Satana - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[10] Daar we echter al zo veel over de meest boze geest, die in deze aarde gevangen is, hebben gesproken, zal het voor jullie, al is het van weinig nut, toch gedenkwaardig zijn te vernemen waar in deze aarde de eigenlijke verblijfplaats is van de meest boze geest. Het is niet moeilijk jullie dit uit te leggen. Ik hoef jullie maar in het middelpunt van de aarde binnen te leiden en daar heb je al de woonplaats van deze geest. Dat is niet het hart en ook niet een ander deel van de ingewanden van de aarde, want deze ingewandsdelen bestaan, net zoals al het andere, uit zielen waarop deze boze geest gedeeltelijk inwerkt, maar gedeeltelijk ook - weliswaar voor het grootste deel, uit de goede geesten, die de boze daardoor binnen de perken houden.
Hoofdstuk 55: De teruggeleiding en verlossing van Satana - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[16] Ik wil jullie vanwege de schadelijke invloed zijn verblijfplaats dan ook niet verder beschrijven. Het is voldoende dat jullie weten waar, hoe en waarom - en we willen in plaats van verder kennis te maken met deze geest, nu nog andere nuttige en belangrijke dingen bekijken in deze sfeer.
Hoofdstuk 55: De teruggeleiding en verlossing van Satana - Jakob Lorber - Aarde en Maan
[1] Jullie zullen wel vaker hebben gehoord en gelezen, en hoort en leest het nog, hoe deze boze geest onder allerlei namen voorkomt en naast hem nog een menigte metgezellen van het zelfde soort, die we , duivels' noemen. Bij deze gelegenheid zal Ik een nauwkeurige verklaring geven, waarom en waarvandaan deze door en door slechte geest zoveel verschillende namen heeft gekregen en wie eigenlijk die duivels zijn.
Hoofdstuk 56: Wezen en naam van Satana - Jakob Lorber - Aarde en Maan