16678 resultaten - Pagina 1082 van 1112
... 1070 - 1071 - 1072 - 1073 - 1074 - 1075 - 1076 - 1077 - 1078 - 1079 - 1080 - 1081 - 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 - 1091 - 1092 - 1093 - 1094 - 1095 ...
[15] Ze bevindt zich evenals talloze ander wezens tussen de twee hoofdpolariteiten, namelijk tussen de positief levende polariteit van de zon en de negatieve van haar planeet. Ze is derhalve neutraal dat betekent noch geheel positief, noch geheel negatief. Ze is noch alleen maar lichtverwekker, noch alleen maar lichtdrager, maar lichtverzamelaar.Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[17] Hoe uit zich dit leven nu in de vlieg? Uit het zich soms in een luisterrijk licht?
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[18] Men zal van een vlieg niet kunnen beweren, dat iemand haar als een lichtgevend glimwormpje heeft zien rondvliegen. De vlieg bewaart op voorbeeldige wijze het leven in zich en laat het niet meer uitstralen. Ze heeft een donker kleedje aangetrokken, opdat het leven zich des te meer in haar zal kunnen vermeerderen
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[19] Wie het wezen van de deemoed niet bij de vlieg herkent, moet meer dan blind zijn! Nu is haar veelzijdig nut bekend: maar de wereld kent het niet. En daarom is de nijvere, in al haar bewegingen nuttige vlieg aan de verachting prijsgegeven, daar ze liever het leven in zich vermeerdert dan ermee pronkt. Nu is het standpunt zichtbaar, hoe vandaar uit stralen in alle richtingen uitgaan, opdat men duidelijk de overwinning kan zien, die dit diertje altijd moedig behaalt.
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[22] Hoe laat zich het vrije leven binden, en hoe laat zich het voordien vrij rondzwervende leven verzamelen ?
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[23] We hebben vernomen, dat bij de vorming van een planeet de vlieg deze als eerst zichtbare schepsel bewoont. Hier zagen we de vlieg als eerste het verspreide leven in zich opnemen. En na de beschouwing van het licht zagen we de vlieg weer als levensverzamelaar tussen zon en planeten. Wat is het onderscheid tussen nu en die oertijd, toen de vlieg nog de enige bewoner van een aardbol was? Aan de ene kant is er helemaal geen verschil, want zowel nu als vroeger beantwoordt ze volledig aan haar destijds gegeven natuur en orde. Maar aan de andere kant is er een oneindig verschil, want ze staat nu niet alleen op de laagste polaire trap voor het verzamelen van leven, maar ook van de omzetting daarvan tot steeds hogere potenties en tenslotte tot de hoogste potentie van het oerleven zelf.
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[27] Door haar grote werkzaamheid. Want het leven wil in daden worden omgezet. Verder door haar grote deemoed, want het leven moet verzameld worden! Ze behield het door gehoorzame onderwerping aan Mij n wil. Want alle leven moet in orde gebracht worden, wanneer het zich eens terugzal vinden en zichzelf bewust zal kennen.
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] In het verloop van deze en ander mededelingen is reeds uiteengezet, hoe men zelfstandig alleen kan bestaan, als men zich in zijn hart heel innig met zijn Schepper verenigt. Desondanks heeft het geloof nog een harde dobber en de ziel begrijpt moeilijk, hoe de mens geestelijk een volkomen vrij, zelfstandig leven zou kunnen hebben, dat toch zo met het oerleven van de Schepper is verbonden, dat het daarmee slechts één leven vormt.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[6] Nu wenden we onze blik naar de hemelmens, tegenover wiens grootte de grote wereldmens zich net zo verhoudt als een triljoenste deel van een atoom tot de grootte van de genoemde wereldmens. De hemel is in zijn menselijk aanzien zo groot, dat de talloze miljarden hulsglobes waaruit de grote wereldmens bestaat, gemakkelijk in de buis van een haartje op zij n lichaam plaats zouden kunnen nemen en daarbij nog al hun bewegingen daarin zouden kunnen maken, zonder ooit de wanden van dit haartje te raken!
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Hoeveel leven moet hij dan niet in één van zijn ledematen hebben, hoeveel in zijn hart en hoeveel in zijn gehele lichaam! En toch denkt deze hele hemelmens zelf slechts als een gewoon op zich zelf staand mens, terwijl in hem talloze miljarden van de meest volmaakte engelen en geesten allen voor zich even zelfstandig denken en leven, als de grote hemelmens zelf.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[9] In deze hemelmens zijn nog andere verhoudingen, waardoor wezens die op gelijke wijze denken en liefhebben, een gemeenschap vormen. Zo'n gemeenschap op zich stelt op overeenkomstige wijze als een aards hemellichaam een mens voor, die helemaal zelfstandig kan denken en voelen, alsof hij een afzonderlijk op zichzelf bestaand mens is!
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Met betrekking tot deze eerste mens, formeel materieel bezien, zijn hele hulsglobes vol zonnen en werelden amper zenuwknobbeltjes van zij n wezen te noemen. En als deze mens ook in zijn om vang zich geheel als één leven beschouwt, evenals u zich als één leven beschouwt, bestaat hij daarom werkelijk slechts uit één leven? Om in te zien, dat deze grote wereldmens een zeer veelvoudig leven in zich draagt, behoeft men maar naar een zwerm vliegen te kijken. Ze zullen door hun gezoem bekend maken, dat zelfs zij reeds als eerste diertjes elk een afzonderlijk leven hebben. Hoeveel te meer moet een mens dit bij zichzelf inzien, en meer nog bij een aarde vol met volkeren en andere levende wezens. En nog veel meer bij een zon met haar volmaakte wezens en bij een centraalzon met haar zeer machtige geesten en tenslotte nog meer bij een hulsglobe als zodanig, die toch een nagenoeg onvoorstelbaar aan tal hemellichamen bevat, om niet te spreken van al de wezens die zich daarop bevinden.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[10] Ja, Ik voeg er nog aan toe: Er bestaan in Mijn oneindigheid zelfs nog verscheidene van zulke hemelen, en elke is op zich weer een volmaakt mens. Al deze hemelen samen vormen weer een oneindige mens. Deze kan door niemand gedacht en ervaren worden dan alleen maar door Mij, daar hij eigenlijk Mijn lichaam Zelf is. Of God in Zijn oneindigheid, die Zijn Zelfheid en Alleenheid op de helderste wijze denkt en voelt. En toch: wat een veelheid van leven is er in Hem!
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] Wanneer men deze beelden vergelijkt zal het begrijpelijk zijn, dat in een eeuwig en oneindig leven zich talloze andere levens vrij bewegen en daar de hoogste zaligheid kunnen genieten, terwijl ze toch slechts delen van het ene hoofdleven in God zijn.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[13] Want door deze overwinning heeft hij het hoogste leven van God in zich gevangen genomen, heeft hij het zich eigen gemaakt door de liefde en werd hij nu één met de eeuwige God, de Vader van alle liefde.
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur