16638 resultaten - Pagina 1094 van 1110
... 1082 - 1083 - 1084 - 1085 - 1086 - 1087 - 1088 - 1089 - 1090 - 1091 - 1092 - 1093 - 1094 - 1095 - 1096 - 1097 - 1098 - 1099 - 1100 - 1101 - 1102 - 1103 - 1104 - 1105 - 1106 - 1107 ...
[20] Nu laten we de vlieg optreden! Zie, zij is het eerste diertje, waarmee een nieuw ontstane planeet wordt bevolkt; want zoals jullie weten neemt dit diertje zulk voedsel tot zich, waardoor een triljoenvoudig leven in hem tot één leven wordt! Ik voeg hier nog aan toe, dat één enkele vlieg als verzamelpunt van het leven belangrijker is dan de hele reeds eerder gevormde opeengepakte planetenkluwen. Zo zal men dan ook inzien hoe ver het leven zelf reeds in een eerste vonkje boven de uiterlijke materie is verheven en hoeveel het leven van een enkele mens hoger staat dan alle zonnen en planeten van een hele hulsglobe* (* Hulsgloben zijn die onmetelijk grote scheppingseenheden, waaruit de hele schepping is opgebouwd, met een oercentrale zon als middelpunt.) te samen.Hoofdstuk 22: De vlieg en het ontstaan van de kometen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[9] Zijn deze geesten reeds volmaakte geesten? Deze vraag moet volgens zeven verschillende aspecten worden beantwoord, want er zijn zeven verschillende soorten van geesten in de zon, die gezamenlijk het grote licht van de zon veroorzaken. Willen we de innerlijke aard van deze geesten nader Ieren kennen, dan moeten we zien naar de zeven geboden van de naastenliefde en naar de drie, die aan deze zeven ten grondslag liggen, waardoor de mens zijn verhouding tot God'zijn Schepper, kan kennen. Daarmee is de volledige cyclus van de geestenformatie op een zonnelichaam aangegeven. Ook de kleuren van de regenboog Iaat deze orde zien. Wat volgt hieruit? Niets anders dan dat de zon in haar innerlijke sfeer de verzamelplaats van zeven soorten van geesten is. Daaronder zijn er, die door de zon ter beproeving eerst op de planeten geplaatst worden en ook zulke die als voltooid zijn teruggekeerd. De eersten die nog onvolmaakt zijn, vormen de binnenste massa van het zonnelichaam, de tweede reeds voleindigde groep vormt het buitenste lichte omhulsel van het zonnewezen. Het zijn deze geesten, die door hun liefdesvibraties het stralen van de zon bewerkstelligen.
Hoofdstuk 24: Het wezen van de ether en van het zonlicht - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[31] Hoeveel tot Mij terugkerend leven dat zal opleveren, zullen jullie zondermoeite kunnen berekenen. Desalniettemin volgt toch alles de weg die Mijn richtend woord voorschrijft, hetzij opwaart sof nederwaarts. Hoewel de aarde voor een hoog losgeld werd gekocht, en in het centrum tussen Mijn twee oneindige polen werd gesteld, bevinden zich nochtans in de wijde oneindigheid nog vele aarden, waarop trouwere kinderen wandelen dan op deze meest ondankbare aarde. En toch heb Ik voor geen van alle zoveel gedaan als voor deze!
Hoofdstuk 26: De vlieg als symbool van de deemoed - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[2] Dit zegt de Heer: ' Wie Mij navolgt, volge Mij geheel in alles na! Schep er geen genoegen in door diepe dalen, sloten en ravijnen te wandelen, maar volg Mij liever op de bergen en hoogvlakten!. Daar zul je een bergrede, of een verheerlijking, of een verzadiging met wat brood, of een overwinning op de sterkste verzoekingen en veel voor jullie nog onvoorstelbare dingen meemaken. Neem ook kinderen mee en je zult de zegen van de bergen duidelijk aan hen kunnen opmerken.
Hoofdstuk 27: De Grossglockner - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] Maar zo vergaat het degenen die uit hogere gevoelens de bergen bestijgen niet. Zo'n mens zal altijd gezegend en gesterkt weer terugkeren en wel zo, dat zijn geest blijvend gewekt is en daardoor tot een ziener of profeet wordt. Dit is de reden waarom ik jullie altijd heb aangeraden de bergen op te gaan, omdat elke, ook alleen maarvoorbijgaande opwekking, voor de geest een versterking betekent.
Hoofdstuk 35: Hoe de bestijging van een berg de geest opwekt - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] En het wordt begrijpelijk dat er in jullie land maarweinig bronnen zijn, die hun bestaan oorspronkelijk niet aan deze vader van het bergland te danken hebben. Ook valt hier zelden een druppel regen uit andere wolken dan uit die, welke door de Grossglockner en zijn uitgebreide familie over dit land werden uitgezonden. Want hij bezit drie verschillende, ver reikende krachtige armen, waarvan de eerste zich in zijn kinderen naar alle kanten uitstrekt; de tweede reikt tot in alle bronnen, beken en stromen vaak nog verder dan zij n kinderen. De derde meest ver strekkende arm echter is de wolkenregio, die op de Grossglockner voor verschillende landen haar centrale punt heeft en aan de vele wijd verspreide kinderen, zorgzame bewakers en verdere rustpunten heeft, waar ze zich weer in steeds neveliger massa's omvormt. En als deze massa's bijvoorbeeld op de Choralp te dicht worden, dan heeft ook deze berg weer onder haar gerangschikte kindertjes, die hun moeder een groot deel van haar last ontnemen en deze als weldadige regen naar de planten en dieren van de vlakten leiden.
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[2] Jullie weten uit de beschrijving in Mijn grote 'Huishouding' wel van het opkomen en teruglopen van de zee; tijdens de perioden dat het zeewater zich boven het land bevindt verzamelt dit metaal zich door het zout in het water -maar vooral door de inwerking van de sterren -in het binnenste der aarde en wel in speciaal daarvoor bestemde aderen. Die opeenhoping is zo goed berekend, dat 14.000 jaren niet in staat zijn het metaal geheel te verbruiken. Maar hier moet nog een belangrijke vraag gesteld worden: 'Is dit doorzee en sterren gevormde ijzer ook al dadelijk bruikbaar, zodat men het kan bewerken en er gereedschappen uit kan maken ?' Nee, eerst is het nog als een onrijpe vrucht die wel eigenschappen bezit om rijp en voor het gebruik geschikt te worden, maar die in onrijpe toestand noch het één noch het ander is.
Hoofdstuk 29: Betekenis en het ontstaan van ijzer - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Het zal jullie weldra duidelijk worden, waarom onze berg een groot armenhuis zou kunnen worden genoemd. Gewoonlijk houden zich nog zeer aards gezinde zielen en geesten in de regio van de vroeger tijdens hun aardse leven door hen bewoonde planeet op. Deze geesten zijn vaak vol ergernis, boosheid en wrok, omdat ze hun tijdelijk goede leven hebben moeten verlaten en ze willen zich daarom wreken. Hoewel ze de aarde niet kunnen zien, -geen van deze geesten kan iets zien van wat buiten hem is, maar alleen wat in hem is –toch weten ze langs de weg van het innerlijk overeenkomstige heel precies waar of in welke streek van de aarde ze zich bevinden. Omdat ze als geesten met de natuurlijke potenties in verbinding staan, verenigen ze zich daarmee om de aarde schade toe te brengen. Omdat ze in hun geestelijke toestand weten dat zo'n bergreus voor veellanderijen nuttig werk doet, houden ze zich heel graag in zijn nabijheid op.
Hoofdstuk 32: Strijd van de geesten in de natuur - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Als ze niet goed opletten gebeurt het vaak, dat boze geesten hen achter hun rug een poets bakken en dan een heel rotsblok losmaken en dat in de diepte slingeren. Zo'n losgemaakt rotsblok moet dan goed verzorgd worden, zodat het een vast rustpunt in een beek of rivier vindt, opdat de in hem nog niet geboren opgesloten geesten niet voortijdig losbreken. Zou dat het geval zijn, dan zou het met de hele aarde wel haast gedaan zijn! Daarom tref je zo'n losgemaakt rotsblok gewoonlijk in een greppel aan, waar een bron in uitkomt, of het is tot over de helft in de aardeverborgen en met mos omgeven, of je vindt het in stukken of geheel in een of andere beek of rivier. Dat is de reden waarom niet zelden vele honderden en duizenden centenaren zware steenblokken daar worden aangetroffen, waar geen rotsgebergten en geen soortgelijke gesteenten voorkomen.
Hoofdstuk 33: Weg ter verdeemoediging van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Kijk, dat vertellen de bergen je, wel niet in duidelijk voor ieder begrijpelijke woorden, maar des te meer met een influistering die waar te nemen is in het gevoel van de ziel en hierdoor ook in de liefde van de geest. Je kunt het zeker geloven dat zulke gevoelens niet alleen werkingen van de bergen zijn, maar ze stammen van de zalige geesten, die de hoogten omgeven en die vooruit zijn gegaan om voor jullie een blijvende woonplaats te bereiden.
Hoofdstuk 37: De sterking van het gemoed in de bergwereld - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Als hij daar was, was hij ook altijd onzichtbaar omringd door duizenden vrome geesten. Volgens Mijn wil sterkten die hem zo zeer, dat hij na verloop van anderhalf jaar al volkomen het innerlijk gezicht van de geest bezat. Daardoor was het gemakkelijk voor hem om met veel verwante geesten te spreken over datgene wat hem zo na aan het hart lag.
Hoofdstuk 38: De bergen als plaatsen van goddelijke openbaring - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[7] Moge de vertaling van dit werk velen die hulp nodig hebben die geestelijke en lichamelijke gezondheid geven, die volgens de eeuwige ordening wordt geschonken bij het liefde vol opnemen van het goddelijk woord.
Hoofdstuk 1: Voorwoord - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[1] Bij deze zaak komt het niet zozeer aan op maat en gewicht, maar uitsluitend op het juiste geloof en het volste vertrouwen waarin men zich tot Mij wendt; want jullie weten, dat Ik wel degelijk in staat ben iemand in enkele druppels water te verdrinken en een ander die in de oceaan is gevallen, in leven te houden.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[11] De zenuwen, daardoor als het ware hongerig, zuigen dan een nog te weinig zuivere voeding uit het bloed op en waar zoiets * Levenslichaam of etherisch lichaam gebeurt, ontstaat heel natuurlijk een onnatuurlijk levensproces in het lichaam; alle mogelijke ziekten kunnen dan elk op hun eigen manier ontstaan. Volgens een diepe afweging van de ziel komen die lichamelijke ziekten overeen met een of ander deel dat in de ziel zwak is geworden.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[18] En juist deze soort homeopathie is het die Ik jullie al eerder op 16 juli 1851 heb aangekondigd en die handelt over de geneeskracht van de zonnestralen.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht