22349 resultaten - Pagina 1117 van 1490
... 1105 - 1106 - 1107 - 1108 - 1109 - 1110 - 1111 - 1112 - 1113 - 1114 - 1115 - 1116 - 1117 - 1118 - 1119 - 1120 - 1121 - 1122 - 1123 - 1124 - 1125 - 1126 - 1127 - 1128 - 1129 - 1130 ...
[8] Let nu verder op! Wanneer de levende liefde eenmaal op deze manier verzadigd is en in haar licht is overgegaan, dan voelt ze een tweede behoefte, namelijk het delen-met. Dit delen-met is dan gelijk aan de naasten- of broederliefde, die echter pas volkomen aanwezig kan zijn wanneer de mens in zijn liefde voor de Heer juist van de Heer deze rechtvaardige verzadiging heeft ontvangen.Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[6] 'Verkeerde liefde' is echter, zoals jullie weten, in alles het tegenovergestelde. Wanneer nu de goede edele liefde in zich de steeds groeiende vervulling gewaar wordt van hetgeen haar enige verlangen is, dan krijgt ze een gevoel van verzadiging. Deze verzadiging is het gelukzalige, zelfbewuste gevoel, dat juist door zijn verzadiging en de daaruit voortkomende levensactiviteit het licht van de liefde voortbrengt. In dit licht wordt alles wat opgenomen is als het ware plastisch en het gaat over in harmonische vormen van de meest verheven soort.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[4] Deze karaktertrek wordt bij jullie begeerte genoemd. Wat is dan eigenlijk deze begeerte? Niets anders dan de behoefte om steeds meer vervuld te raken van hetgeen haar volkomen harmonisch bekoort. Deze begeerte is dus ook een voortdurend levendig gevoel, waardoor zij nu juist de behoefte voelt om zich steeds meer te verwezenlijken.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[3] Wat is echter de kern van het woord? De diepste kern van alles en dus ook van het woord is natuurlijk de liefde; maar hoe drukt de liefde zich innerlijk uit? De liefde heeft als karaktertrek de begeerte, dat wil zeggen ze wil alles naar zich toe trekken. Deze nobele karaktertrek kijkt naar alle kanten om zich heen en datgene waar zijn oog op valt, neemt hij op zoals het is en hij spant zich in om het geschouwde voorwerp steeds meer naar zich toe te halen om het tenslotte zelfs met zichzelf te verenigen.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[1] Kijk hoe deze keer nog grotere scharen ons met de grootste luister tegemoetkomen! Wanneer jullie tevens je oren willen openen, dan zullen jullie ook grote zangkoren horen waarbij het woord als zodanig als de hoogste en meest volmaakte muziek te beluisteren valt.
Hoofdstuk 5: Het wezen van de liefde. Liefde voor de naaste uit liefde voor God en liefde voor God uit liefde voor de naaste - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[20] Dit wordt echter op overeenstemmend geestelijke wijze 'vlak' genoemd hetgeen zichtbaar is als een eindeloze vlakte. Daarom houden de geesten van alle werelden zich dan ook noodzakelijk samen met de met hen overeenstemmende hemellichamen in deze vlakten op en zij moeten vervolgens met ons, centrale geesten uit de Heer, ook noodzakelijk in een dienende verbinding staan.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[19] Daarom hebben de zalige geesten van de aarde vanuit de liefde van de Heer in deze hemel dan ook dit onbegrensde werkterrein. Zij kunnen zich overal heen begeven. Overal ligt er voor hen een effen weg. Voor hen is er nergens een 'op' en 'neer', zoals jullie op overeenkomstige wijze ook niet kunnen zeggen dat een etherisch lichte mens, waarop geen hemellichaam nog enige aantrekkingskracht kan uitoefenen, zich in de lichte etherzee ergens lichter of zwaarder op en neer zou kunnen bewegen, omdat hij zich met hetzelfde gemak in alle richtingen kan bewegen zoals een gedachte, waarvoor het 'op' en 'neer' toch zeker ook om het even is.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[18] Beschouw nu de derde, etherische afdeling waarin van nature talloze hemellichamen zwemmen. Deze is overal volkomen concreet. Daarom is dan ook in overeenstemmende vorm de hoogste liefdehemel zo gesitueerd, dat hij alle andere omgeeft, draagt en leidt. Het zal nu helemaal niet moeilijk te begrijpen zijn dat al het andere tenslotte met deze hoogste hemel als het ware concreet op hetzelfde niveau moet komen, waarbij alles door hem actief doordrongen wordt.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[17] De tweede hemel, die we kennen als de middaghemel, is reeds concreter maar heeft toch in zijn eindeloze uitgestrektheid zekere tussenruimten die op eindeloos ver uitgestrekte zeeën lijken, waar de geesten die in deze hemel thuishoren, slechts onder hogere begeleiding overheen kunnen komen.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[15] De eerste of onderste hemel, die ook de natuurlijk-geestelijke hemel wordt genoemd, bevat zalige mensen van jullie planeet en elk van deze zalige mensen vormt eenzelfde vlakte waarin alle andere mensen van het gesternte zich tot hen verhouden als lijnen die van een middelpunt uitgaan of die vanuit een zo groot mogelijke cirkel weer in het middelpunt samenkomen.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[12] Daar we deze verbanden nu duidelijk hebben uitgelegd, kunnen we overgaan naar de derde beschouwing van ons voorbeeld en deze is de overeenstemmend geestelijke. Dingen die volkomen met elkaar overeenstemmen, stellen in geestelijk opzicht een vlak voor dat overal helemaal gelijk is. Bijgevolg is in de geestelijke verschijningsvorm het natuurlijk of tellurisch gelijke van alle hemellichamen als één eindeloos uitgestrekte vlakte zichtbaar en dat is eveneens het geval met het atmosferisch en etherisch gelijke.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[10] Door deze wisselwerking staat het dan ook voortdurend in verbinding met het gehele universum en deze invloed laat zich dan gelden in alle drie regionen van het betreffende hemellichaam, waarbij dan het etherische in de ether, het atmosferische in de atmosfeer en het tellurische op het hemellichaam blijft.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[9] Dit is één deel van het voorbeeld. Maar jullie weten ook dat elk zich vrij bewegend hemellichaam door talloze stralen van andere verafgelegen hemellichamen wordt beschenen. Kijk, op deze wijze neemt het in zijn drie regionen of zijn drie vlakten delen van het hele universum op.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[8] Op elk hemellichaam bevinden zich in deze drie regionen talloze levende wezens. Op de vaste bodem grovere, materiële, in de wolkenregionen meer geestelijke en lichtere en in de derde regionen heel etherisch lichte en volkomen onzichtbare. En toch staan deze drie soorten wezens op elk hemellichaam voortdurend met elkaar in verbinding.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)
[7] Neem bijvoorbeeld jullie aarde: de vaste grond met haar bevolkte oppervlakte stelt de eerste hemel voor; de regionen van de lucht waarin de wolken zich bevinden de tweede; de boven de wolken ver uitgestrekte etherregionen de derde en hoogste hemel. Deze drie hemelen zijn weliswaar met elkaar verbonden maar zijn toch zo van elkaar gescheiden, dat er niemand van de onderste hemel in de tweede en nog minder in de derde kan komen en ook niemand van de tweede in de derde; maar omgekeerd is dit wel het geval.
Hoofdstuk 4: De drie hemelen - hun structuur - Jakob Lorber - De Geestelijke zon (deel 2)