22349 resultaten - Pagina 1151 van 1490
... 1139 - 1140 - 1141 - 1142 - 1143 - 1144 - 1145 - 1146 - 1147 - 1148 - 1149 - 1150 - 1151 - 1152 - 1153 - 1154 - 1155 - 1156 - 1157 - 1158 - 1159 - 1160 - 1161 - 1162 - 1163 - 1164 ...
[8] Helena zegt: 'O mijn liefdevolle God en Heiland Jezus, wie U boven alles liefheeft zoals ik, die heeft honger noch dorst. Uzelf bent voor hem het voedzaamste brood des levens en de meest versterkende drank ter verkwikking van ziel en geest! Zie, al zou ik eeuwig dit brood eten en deze wijn drinken, maar daarbij niet volkomen Uw liefde hebben, waarin alleen alle levenskracht verborgen is, dan zou ik daardoor noch mezelf, noch iemand anders kunnen helpen. Want noch dit brood, noch deze wijn, hoe geestrijk ze op zichzelf ook mogen zijn, kunnen helpen; alleen U, mijn liefste Heer Jezus! Daarom denk ik dat U het mij niet als fout zult aanrekenen, dat ik tot nu toe nog niet heb gegeten en gedronken. Maar ik wil meteen het verzuimde goedmaken en zal alleen uit de zuiverste liefde voor U eten en drinken. Wees daarom vooral niet boos op me'!Hoofdstuk 87: De hemelse maaltijd tot welzijn van de mensen op aarde. Helena' s overeenstemmende bruidskleed en kroon - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[9] Ik zeg: 'O Mijn lieve Helena, Ik zou boos op jou zijn? Wat haal je je nu weer in je hoofd? Zie, Ik wist wel dat je uit pure liefde voor Mij niet zou kunnen eten of drinken. Daarom stelde Ik jou deze vraag alleen maar, opdat je voor dit gezelschap zou spreken zoals je nu gesproken hebt. Omdat je nu echter volkomen volgens Mijn bedoeling hebt gesproken, zul je daarvoor dan ook met een helder purperen gewaad en een kroon worden getooid. Want nu ben je voor Mij een lieflijke bruid geworden, die voor eeuwig met het gewaad der zuivere en waarachtige liefde zal worden bekleed. Broeder Robert, ga nu weer en open de gouden kast. Daar zul je wel het juiste gewaad voor deze bruid van Mijn hart vinden! Breng het Mij, zodat Ik het haar zelf kan aandoen!'
Hoofdstuk 87: De hemelse maaltijd tot welzijn van de mensen op aarde. Helena' s overeenstemmende bruidskleed en kroon - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[2] Ik zeg: 'Maar Mijn allerliefste Helena, wat voor andere, echte kus zou er nog kunnen bestaan dan die ene, welke de zuivere en waarachtige liefde biedt! Er zijn echter twee soorten echte kussen: de eerste, die meer uit achting dan uit wezenlijke liefde wordt gegeven, en de tweede, die puur uit liefde wordt gegeven. Kijk, deze tweede soort, de kus die de mond op de mond geeft en niet alleen op het voorhoofd, wordt door Mij als een echte kus bestempeld. Een van innerlijke achting heb je Me reeds op Mijn voorhoofd gegeven. Ik merkte toen reeds dat hij meer uit liefde dan uit zuivere achting werd gegeven. Omdat sindsdien jouw achting helemaal in liefde is overgegaan, kun je Mij nu ook geen kus meer op Mijn voorhoofd geven, maar enkel en alleen nog een vurige kus op Mijn mond, en dat zal dan een echte kus zijn! Begrijp je dat, Mijn allerliefste Heleentje?'
Hoofdstuk 88: Het grootste geschenk van de zuiverste liefde tot God: bruid van God te zijn - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] Helena krijgt er een kleur van en zegt: 'O ja, dat begrijp ik nu wel, maar dat zou misschien wat al te overdreven lijken! Maar wat maakt het ook uit! U wilt het toch, mijn God, mijn enige Heer! Wat U echter wilt, kan nooit verkeerd zijn en de liefde kan ook niet verkeerd zijn. Toch, als ik bedenk dat U de eeuwige Schepper bent van alle dingen en alle levende wezens en ik slechts een zwak schepsel, dan is het wel iets heel merkwaardigs dat ik, alles behalve een heilige, U, allerheiligste, die door Zijn almachtig 'het zij' hemel en aarde geschapen heeft, op de mond kus. Maar Uzelf wilt het vurigste verlangen van mijn hart inwilligen en het deze zo begeerde hoogste zaligheid verlenen. En zo geschiede dus datgene waarnaar mijn hart heimelijk reeds vaak en levendig heeft verlangd!'
Hoofdstuk 88: Het grootste geschenk van de zuiverste liefde tot God: bruid van God te zijn - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[4] Na deze woorden geeft ze Mij een kus van de zuiverste soort. En Ik zeg daarop tot haar: 'Nu pas ben je volmaakt en heb je aan Mij voor de gehele aarde een groot verzoeningswerk volbracht. Jijzelf zult echter van nu af aan steeds aan Mijn zijde, namelijk door al Mijn liefde, eeuwig de hoogste zaligheid der zaligheden genieten, namelijk de zaligheid van Mijn hoogste en zuiverste liefdehemel, waarin enkel zulke engelen wonen die Mij liefhebben zoals jij! Maar dit zeg Ik je ook, daarvan zijn er niet zo heel veel. Wel zijn er heel veel die van Mij houden, maar alleen om datgene wat Ik van nature ben, namelijk hun God, Heer en Vader. Maar jij bent met jouw liefde, naar het voorbeeld van Magdalena, werkelijk nog dieper in Mij doorgedrongen en hebt Mijn hart gegrepen en naar het jouwe toegetrokken, waardoor zich tussen ons een volkomen hemels huwelijk heeft voltrokken. Door dit huwelijk ben je nu waarlijk een bruid van God geworden en zodoende één met Mij. Daardoor zul je in iedere allerhoogste zaligheid eenzelfde aandeel hebben als Mij toekomt. Ben je daar mee tevreden?!'
Hoofdstuk 88: Het grootste geschenk van de zuiverste liefde tot God: bruid van God te zijn - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[5] Zoals echter alles wat Ik naar voren heb gebracht nodig is in de natuur, opdat zij is wat ze moet zijn, zo moeten eveneens in de geest tegenstellingen bestaan ten opzichte van het goede en ware, zodat de geest juist door deze vijandige tegenstellingen dat wordt waartoe hij door Mij bestemd is, namelijk tot de meest volkomen eeuwige levensvrijheid! Want zonder dwang bestaat geen vrijheid en zonder vrijheid geen dwang. Elke vrijheid moet dus voortkomen uit de dwang, die een gerichte eeuwige orde is, zoals de dwang zelf voortkomt uit Mijn oereeuwige vrijheid!
Hoofdstuk 91: De reden voor de schaduwzijde van het leven. Tegenstellingen noodzakelijk voor de geestelijke vrijheid - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Na een poosje spreekt Helena verder: 'Hmm, het is toch vreemd. Deze eigenaardige wezens vermeerderen zich als het zand van de zee rond de troon. De eerste dienaren van de koning kunnen zich nauwelijks door de dichte massa's heen werken. Ik zie, dat ze door de wolfsmensen zelfs eerst nog worden opgestookt om hen te helpen de koning behoorlijk te bewerken. Het wordt nu ook heel donker rond de troon, zodat men nog maar met moeite iets kan onderscheiden. Deze duisternis lijkt alleen van de wolfsmensen uit te gaan; maar toch schitteren hun ogen heel sterk en waarheen ze hun blik richten, worden de voorwerpen verlicht.
Hoofdstuk 92: De strijd van de zes dieren. Uitwerking op de wolfsmensen en de koning - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] De arend ontdekt nu de ichneumon en wil hem als een klein hapje vangen. Deze ontsnapt echter in een opening in de grond en de machtige arend vliegt nu zonder enige prooi weg, net zoals tevoren de andere dieren geheel onverrichterzake en enkel met wat verwondingen zijn gevlucht. Alleen de slang lijkt het meest te hebben geleden; of het zand haar weer zal genezen, is een grote vraag. Of de ichneumon ooit zal worden beloond, omdat hij de vijandelijke groep uit elkaar dreef, zult U, 0 Heer, zeker het allerbeste weten!
Hoofdstuk 92: De strijd van de zes dieren. Uitwerking op de wolfsmensen en de koning - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[7] Nu zie ik echter ook, dat de grote menigte wolfsmensen lange en verlegen gezichten beginnen te krijgen. Men kan uit hun bewegingen gemakkelijk opmaken, dat ze helemaal niet tevreden zijn met een dergelijke afloop van het beestachtige strijdgewoel! Dat is maar goed ook, want deze meer dan beestachtige mensen staan me meer tegen dan daarnet de echte dieren in hun natuurlijke strijd, want deze is begrijpelijk, maar deze beestmensen zijn voor mij onverdraaglijk.
Hoofdstuk 92: De strijd van de zes dieren. Uitwerking op de wolfsmensen en de koning - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[3] Helena herstelt zich en zegt: 'O, mijn zoete Heer Jezus, ik geloof dat vergeleken bij zo iets verschrikkelijks de duivel maar een bengel is! Voor het eerst na mijn heengaan heb ik nu die weerzinwekkende en zo gruwelijke aarde teruggezien, maar zo, alsof ik vanaf een drijvende wolk naar beneden keek. En merkwaardig, heel Oostenrijk en Hongarije met zijn buurlanden lagen beneden mij uitgestrekt, als een reusachtige landkaart waarop alle voorwerpen van groot tot klein te zien waren. Maar O, verschrikkelijk, wat een ontzettende aanblik! De steden zijn vol van vuur en vol van vuil en afschuwelijk uitziend kruipend gedierte. Rivieren en meren en de zee, zijn vol bloed! Angstaanjagende legers staan tegenover elkaar en men ziet daar niets dan moord, verraad en nog eens moord! De mensen verscheuren elkaar, erger dan wilde beesten. Aan de kant van de keizer en de Russen zag ik hier en daar verraad en moord. Onder het Hongaarse leger, dat verschrikkelijk sterk is, zag ik ook een groot aantal Russen en Polen en bovendien ook mensen uit heel Europa. Allen roepen echter: 'Dood en verderf aan alle despoten! Geen genade of mededogen meer! Vervloekt degene die nog aan een vreedzame oplossing zou denken!' De arme keizersgezinden kunnen ondanks de grootste inspanningen niets uitrichten, want ze staan steeds tien tegen honderd te vechten en kunnen daardoor geen voordeel behalen. O Heer, maak toch een eind aan deze moordpartij en laat de zwakken niet ten onder gaan! Blaas in de harten van de Hongaren een geest van verzoening en in die van de Oostenrijkers niet minder, waar dat nodig is; want waarlijk, ik heb medelijden met mijn in het nauw gedreven landgenoten!'
Hoofdstuk 89: De aarde en haar gruwelen. De geest van de antichrist. Een zinnebeeldige verschijning - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] Helena bekijkt verbaasd de wonderbaarlijke, fabelachtig gevormde schaal, die op de tafel voor haar opdoemt en zich steeds meer ontvouwt. Als de schaal er na enkele ogenblikken volkomen ontvouwd staat, roept Helena: 'Maar Heer, ik smeek U omwille van Uw heilige Naam! Wat is dat nu voor een zonderlinge verschijning? In het begin zag het er uit als een heel natuurlijke plant, zoals op aarde een waterlelie. Toen groeide er vanuit het midden van haar langwerpige bladeren een ronde, sterke stengel, waarop aan het einde een knop zichtbaar werd. De bladeren verdorden al spoedig en de knop sprong open en vormde, in plaats van de te verwachten bloem, de onmiskenbare pauselijke driekroon, de tiara, maar omgekeerd, d.w.z. met het kruis, dat op de gouden appel staat, naar beneden en met de eigenlijk onderste hoofdband naar boven. Deze tiara staat nu voor me als een echte drinkbeker, en merkwaardig genoeg op een driepoot, die zich vanzelf uit de stengel heeft gevormd. Deze eigenaardige beker is van binnen zo zwart als de nacht. En daar, waar aan de buitenkant kostbare edelstenen zitten, vloeit inwendig bloed en nog eens bloed, doorwoeld door allerlei afschuwelijk kruipend gedierte. De koppen van deze wormen zien eruit als gloeiend erts en hun lijven als die van draken. Deze beesten drinken gulzig het bloed, zodat de beker ondanks de rijke toevoer nooit vol raakt en kan overlopen, opdat allen zien wat een afschuwelijke inhoud deze beker heeft. O, hoe gulzig slurpen deze beesten toch het bloed op! En kijk, tussen de wormen zie ik nu een beest dat veel groter is dan alle andere. Dit beest heeft zeven koppen en op iedere kop tien punten, als van een zwaard, en op iedere punt staat een gloeiende kroon. Wanneer het onderduikt, schuimt het bloed en het dampt aan de oppervlakte. De toevloed wordt nu sterker en sterker, maar nog wil de beker niet vol worden. De beesten verteren enorme hoeveelheden en wat ze niet kunnen verteren, lost op in damp en rook! 0 Heer, bind de beesten toch hun muilen dicht en neem van die punten van dat ene beest de gloeiende kronen weg, zodat de beker toch eens vol mag worden. Oh, wat is dat afschuwelijk om aan te zien!'
Hoofdstuk 89: De aarde en haar gruwelen. De geest van de antichrist. Een zinnebeeldige verschijning - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[13] Het kruipend gedierte, dat het bloed ijverig verorbert en daardoor zoveel mogelijk onttrekt aan de ogen van de blinde volkeren, zijn de weerzinwekkende, zelfzuchtige kruipers en ogendienaars in iedere menselijke ambtsvorm of dienstbetrekking. Deze wezens zijn in iedere menselijke samenleving de meest verwerpelijke. Zij zijn de ergste vijanden van alle mensen en houden van niemand, alleen van zichzelf. Daardoor komt het dan ook dat zij degenen, aan wie ze voorhuichelen alles te doen, het eerst en smadelijkst verraden, zodra er maar een of ander voordeel te behalen valt. Want wie eens een verrader is, blijft een verrader, als het hem maar winst opbrengt. Kijk, zo staat het er nu ook voor met de Roomse. Ze houdt van veinzaards, huichelaars, verraders, kwaadsprekers, ogendienaars, verklikkers, spionnen en allen die handig kunnen liegen en daarbij harteloos en gewetenloos allerlei vroom bedrog uitdenken. Nu echter zullen dat juist haar ergste rechters worden en haar meest ontrouwe verraders zijn.
Hoofdstuk 89: De aarde en haar gruwelen. De geest van de antichrist. Een zinnebeeldige verschijning - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[1] Op Mijn uitnodiging staat Robert op en zegt: 'O Heer, Gij liefde der liefde, vriend der armen, wijste onder de wijzen uit U! De hele zaak is naar haar uiterlijk voorkomen wel zonder meer duidelijk beschreven, maar omdat Helena zich op het gebied van overeenkomsten nog niet het nodige inzicht eigen heeft kunnen maken, waardoor ze zulke verschijningen zou kunnen begrijpen, is het toch nodig haar deze zaak te verduidelijken.
Hoofdstuk 93: Robert verklaart het aanschouwde. Eigenliefde en hoogmoed, de diepste wortels van het kwaad. De onveranderlijke Godswil - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[6] Als je het ontcijferd hebt, zal de Heer ook het Zijne doen! Ja, ik zeg je: het hangt er nu van af, hoe jij in jouw grote liefde deze dingen zult bevatten. Zoals jij en zoals wij, in overeenstemming met jou, de zaak zullen begrijpen, zo wil en zal de Heer handelen! Voer je opdracht daarom heel goed uit, want het heil van de wereld hangt nu van jouw inzicht af!'
Hoofdstuk 93: Robert verklaart het aanschouwde. Eigenliefde en hoogmoed, de diepste wortels van het kwaad. De onveranderlijke Godswil - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)
[9] Helena zegt: 'Och nee, nee, dat is toch niet mogelijk! Dat zou voor mij ook geen zaligheid zijn, wel echter een grote smart. O Heer, ontsla me er daarom van deze beslissing te moeten nemen, want ik zou er niet voor kunnen instaan of deze goed of slecht uitvalt!'
Hoofdstuk 93: Robert verklaart het aanschouwde. Eigenliefde en hoogmoed, de diepste wortels van het kwaad. De onveranderlijke Godswil - Jakob Lorber - Van de hel tot de hemel (deel 1)