3216 resultaten - Pagina 117 van 215
... 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 ...
[7] Hemel, vagevuur en hel heb ik vanaf vele duizenden kansels laten verkondigen, ik heb aflaten uitgedeeld, een groot aantal gestorvenen heilig verklaard en vasten, gebed, biecht en communie bevolen -en nu sta ik zelf hier en weet niet wat ik moet beginnen! Als er een gericht bestond, dan zou ik al gericht zijn. Als er een hemel zou bestaan, dan zou ik daar toch als eerste aanspraak op kunnen maken. Want om te beginnen moest ik toch door Gods wil plaatsvervanger van de kerk van Christus worden; en wat ik toen in die functie gedaan heb, was beslist ook slechts een allerhoogste opperste wil, want zonder deze kan er volgens de Schrift geen haar gekrenkt worden en geen mus van het dak vallen.Hoofdstuk 8: Een paus verlaat deze aarde - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[13] Kijk, nu stijgt er een donkergrijs wolkje op! Het wolkje krijgt steeds meer vorm. -En kijk, daar zien we al een gedaante, die jullie stellig met niets soortgelijks op aarde kunnen vergelijken. Het hoofd lijkt op dat van een vleermuis, het lichaam lijkt op dat van een reusachtige sprinkhaan, de handen zijn als ganzenpoten, en de voeten lijken op die van een ooievaar! -Hoe bevalt jullie deze mode nu, als vrucht van die wereldse mode? -De mode doet er echter niet zo erg veel toe; maar dat deze dwaze vrouw, bijna als een zelfmoordenares, misschien nooit de lichtgebieden van de hemel zal betreden, dat is iets anders!
Hoofdstuk 6: Het plotselinge einde van een wuft meisje - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[13] O vreselijke dood, grootste schande voor de verheven menselijke geest, die zulke prachtige dingen heeft geschapen en ontdekkingen heeft gedaan, die hem tot grote eer strekken! Deze geest moet nu sterven, de grootste schande is zijn loon: de dood, de eeuwige vernietiging!
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[8] Ik heb dus ook gebiecht en gecommuniceerd volgens het oude voorschrift, hoewel ik mijzelf daar heel gemakkelijk van had kunnen vrijstellen, aangezien ik de macht had om de biecht samen met de strenge communie voor iedereen voor eeuwig op te heffen, wat ik echter uit politieke overwegingen toch niet kon en wilde doen. -Als er een hel bestond, zou er ook reden genoeg zijn om mij daarin te bevinden; want voor God is ieder mens een moordenaar! Op zijn minst zou ik me in het vagevuur moeten bevinden; want dat moet iedereen toch minstens drie dagen lang ondergaan! Maar ik onderga niets, noch het een noch het ander. En daarom zijn God, Christus, Maria, hemel, vagevuur en hel niets dan leugen en bedrog! De mens leeft alleen door de krachten van de natuur en denkt en voelt alleen op grond van de concentratie van de verschillende natuurkrachten in hem, die daar waarschijnlijk tot een eeuwig onverwoestbaar geheel met elkaar verbonden en verweven zijn. Het zal nu dus mijn taak zijn, die krachten nader te onderzoeken en dan, als ik ze precies heb leren kennen, door middel daarvan een hemel te vestigen.
Hoofdstuk 8: Een paus verlaat deze aarde - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[19] 'Waar zijn jullie toch, jullie mooie sterren, waar ik zoveel van hield? Schamen jullie je soms voor mij, dat jullie je lieflijke aangezicht voor mij verbergen? 0, schaam je niet voor mij! Jullie wacht immers hetzelfde lot dat mij nu getroffen heeft. ook jullie zullen sterven, zoals ik nu gestorven ben! Maar koester daarom geen wrok tegenover de zwakke Schepper, zoals ik gedaan heb. Want kijk, hij was beslist van goede wil, maar had te weinig wijsheid en kracht, en daarom zijn al zijn werken zo broos en vergankelijk. Hij zou er weliswaar beter aan gedaan hebben als hij nooit iets had geschapen waarvoor hij zich tegenover ons, zijn wijze schepselen, alleen maar moet schamen; want in een onvolmaakt werk zie je niet de hand van een volmaakte meester! Laten we dus geen wrok meer koesteren tegen die arme stakker van een Schepper, die er op de duur nog moeite mee zal hebben om bij de totale vergankelijkheid van al zijn werken zichzelf in stand te houden.
Hoofdstuk 3: Een geleerde neemt afscheid van deze wereld - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[19] Daarop verdwijnt engel C; de pas ontwaakte treedt zijn natuurlijke sfeer binnen en is op die manier als het ware onder zijn bekenden van de wereld en herinnert zich nauwelijks meer wat er met hem is gebeurd. Daar leeft hij nu -maar onwerkelijk zoals op de wereld, hij gaat voort te doen wat hij op de wereld deed en bekommert zich noch om de hemel noch om de hel en nog minder om Mij, de Heer. Want dat zijn voor hem allemaal belachelijke vaagheden, even onwerkelijk als droombeelden, en iedereen die hem daaraan herinnert wordt uit zijn gezelschap verwijderd.
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[17] Daarop zegt de ontwaakte: 'Maar dat is een nieuwe leer, die in strijd is met de leer van Rome, dus een ketterij! En jij, die mij die leer hier op deze eenzame plaats wilt opdringen, lijkt eerder een afgezant van de hel te zijn dan van de hemel; verdwijn dus uit mijn ogen en breng mij verder niet in verzoeking.
Hoofdstuk 2: De overgang van een beroemd man - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[7] Zoals het dan het lichaam vergaat in het rijk van de zogeheten natuurkrachten, zo vergaat het ook de ziel in het rijk van de geesten. Of ze nu op aarde een bedelaar of een keizer was, dat maakt in het geestenrijk geen enkel verschil. Daar krijgt niemand een voorkeursbehandeling, opdat niemands eigendunk gevoed wordt en de grote niet langer verblind wordt door zijn grootheid, de arme niet door zijn aanspraak op het hemelrijk omdat hij op de wereld veel armoe heeft geleden, en de vrome niet door zijn 'verdienste voor het hemelrijk'! Maar zoals al vaker gezegd, geldt daar -begrijp dat goed -niets anders dan alleen de zuivere liefde.
Hoofdstuk 1: Inleiding door de heer - Jakob Lorber - Over de drempel van de dood
[23] Hoe kan het bij Mijn liefde voor jou en bij jouw liefde voor Mij, zelfs ook maar in het midden van de nacht bij je opkomen dat Ik jou een straf zou willen of kunnen opleggen omdat Ik voor jou vanuit de hemel een allerzuiverst loon bestemde?!
Hoofdstuk 3: Lamech en Ghemela door de Heer tezamen gebracht - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[35] Zie, dat was een huwelijk dat waarlijk in de hemel gesloten was! Zo moeten alle huwelijken gesloten worden, nu en ook later!
Hoofdstuk 3: Lamech en Ghemela door de Heer tezamen gebracht - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[13] Vanuit Ghemela zal de zuivere lijn beginnen en wanneer de aarde geheel en al met het levende water gedoopt zal worden, zal zij ook spoedig daarna door Lamechs vuur vanuit de hemelen gelouterd worden, waardoor zij geheel van haar vloek gereinigd wordt en weer zal worden tot een Mij welgevallige ster aan de hemel, die haar licht met brede stralen zal uitzenden door alle eeuwige ruimten van de oneindigheid!
Hoofdstuk 5: De inzegening van het jonge paar door de oervaderen. Het sluiten van nog vier huwelijken door de Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[5] Zij stinken reeds tot in de bovenste hemel van ontucht en de afschuwelijkste hoererij en vermoorden elkaar wederzijds en vergieten het bloed van hun broeders en zusters en sparen zelfs hun ouders niet.
Hoofdstuk 8: De woorden die de Heer sprak voor de tien boodschappers die naar Hanoch werden uitgezonden - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[27] Nu riep Abedam Henoch bij Zich en zei tegen hem: 'Henoch, ga nu en leg het offerlam geslacht op het altaar en kom dan zo spoedig mogelijk weer hierheen en zie dan hoe Ik een vuur uit de hemel op het altaar neer zal laten komen, dat het offer zal verteren!'
Hoofdstuk 17: Uranion en Purista bij Adam en Eva. Het wonder van de vruchten. Het door de bliksem ontstoken offer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[29] En toen hij terugkwam, sloeg er onmiddellijk een felle bliksemschicht neer, vergezeld van een wereldschokkende donderslag, zo erg dat zelfs Henoch ervan schrok; en bovendien ontbrandde het offer op het altaar ook meteen met een vlam zo helder als de zon en er stegen verblindende witte rookwolken van het altaar ten hemel.
Hoofdstuk 17: Uranion en Purista bij Adam en Eva. Het wonder van de vruchten. Het door de bliksem ontstoken offer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)
[8] 'Hoge, verheven, machtige broeder - als ik je zo mag noemen -, zou je mij niet willen mededelen wie je bent en vanwaar je komt? Want zoals ik daarnet gezien heb, zijn hemel en aarde in zo'n hoge mate onderworpen aan jouw wil, dat, als ik niet met de grootst mogelijke mij denkbare liefde aan de heilige Vader van de hemelen en alle aarden hing, ik zeer gemakkelijk zou kunnen geloven dat je of deze heilige Vader Zelf bent, of toch minstens een van de grootste en machtigste geesten uit de eindeloze reeks van gods meest volkomen engelen uit alle hemelen.
Hoofdstuk 18: Uranion vraagt naar de naam van de machtige wonderman. Purista's schrandere antwoorden op de vragen van de niet herkende Heer - Jakob Lorber - De Huishouding van God (deel 2)