1796 resultaten - Pagina 118 van 120
... 95 - 96 - 97 - 98 - 99 - 100 - 101 - 102 - 103 - 104 - 105 - 106 - 107 - 108 - 109 - 110 - 111 - 112 - 113 - 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120
[3] Als de profeet zegt: 'Ziet, een maagd -dus niet een getrouwde vrouw -is zwanger en zal een Zoon baren; zij zal Hem Emanuel noemen, 'God-met-ons' ', hoe kan de hogepriester dan beweren dat de Messias 'uitsluitend vergezeld van geweldige tekenen aan het firmament' op aarde zal kunnen komen, als ware Hij een gevestigde en gekroonde koning over alle volkeren der aarde, rechtstreeks afdalend vanuit de Hemel, met alle denkbare hemelse pracht en praal. Of als ware hij een soort almachtige oorlogsheld? Als het zó zou moeten gaan, wat zouden arme zwakke mensen daar dan beter van worden? Zouden die niet al halverwege versmachten van angst vanwege de dingen, die zij dan te verwachten zouden hebben?Hoofdstuk 7: Antwoord van het Jezuskind op de toespraak van de hogepriester. Over de missie van de zoon van Zacharias en over de wonderbare macht van de timmermanszoon. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[39] Als we daarentegen de bijzondere goede opvoeding van de jongen in kwestie, wiens zeer vrome en erudiete ouders ons maar al te goed bekend zijn, in aanmerking nemen, gaat het er bij mij niet in, ook niet in een allerberoerdste droom, dat een dergelijke jongen in een direkte en totale machtsrelatie zou kunnen staan met de vorst van alle duivels; deze zijn immers nooit in staat om ook maar een minuscuul lichtstraaltje in zich te laten ontkiemen !
Hoofdstuk 11: Nachtelijk overleg van de tempelheren. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[9] Mensen die elk geloof aan hogere geestelijke zaken missen, moesten daarom de Schriften, die de mensen vanuit Gods Geest gegeven worden en die dan ook als Gods woord moeten worden gelezen, maar beter niet lezen, want daardoor profaneren zij ze maar! Immers, er staat geschreven: 'De naam van Jehova moogt ge niet ijdel gebruiken!'
Hoofdstuk 19: Jezus geeft uitleg over de woorden 'Jeruzalem' en 'Melchizedek'. De Heilige Schrift als woord Gods. Joram wijst op de onbegrijpelijkheid van de Messiasteksten bij Jesaja. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[2] Het was te Jeruzalem namelijk allang gebruikelijk dat elke stad van heel het joodse rijk daar een aparte herberg had, met dezelfde naam als die stad. En dat was, omdat als iemand uit Jeruzalem of ook uit enige andere stad iets te regelen had met of een inlichting wilde verkrijgen over iemand uit een andere stad, hij maar naar de gelijknamige herberg behoefde te gaan. Daar trof hij elke dag wel iemand aan -en soms wel meerdere lieden -die daar zojuist vanuit die gelijknamige stad op weg naar Jeruzalem was aangekomen, voor welke zaak dan ook.
Hoofdstuk 20: De tweede nacht in de herberg. Joram en Barnabas op zoek naar passende teksten bij Jesaja. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[17] God, Die zelf eeuwig is, kan niets tijdelijks en vergankelijks, noch iets in wordingstoestand verkerends in Zich hebben, want wat in Hem is moet -zoals Hijzelf -eeuwig zijn. Hij kan Zijn eeuwige grote gedachten en ideeën slechts schijnbaar buiten Zichzelf als het ware 'uitstallen', opdat die zich dan een persoonlijke zelfstandigheid kunnen verwerven; en als Hij dat doet, is dat vanuit Zijn standpunt een scheppingsmoment, en voor het wezen dat door Zijn Macht en Wijsheid is vrijgemaakt als een zelfstandige Godsgedachte buiten Hem begint dan pas de tijd of juister: de toestand, van toegestane zelfwerkzaamheid, waardoor een blijvend zelfstandig bestaan buiten God, maar eigenlijk toch in Hem, binnen Hem verworven kan worden.
Hoofdstuk 21: Begin van de bespreking op de derde dag. De poging van Joram om het aangesneden onderwerp af te breken mislukt. Een grove tegenwerping van de opperpriester door het Jezuskind weerlegd. - Jakob Lorber - Drie dagen in de tempel
[8] Wanneer dat heeft plaatsgevonden, dan groeit het middelste orgaan, dat van het hart uitgaat, tot een bijzonder fijn weefsel om dit nieuwe leven, en wel in de vorm van een zeer kleine, geheel naakte vogel. Dit weefsel strekt zich vanuit zijn centrum in alle richtingen door het ei uit, en opent voor zich daarmede de wegen tot voeding.
Hoofdstuk 4: De inwendig lichamelijke opbouw van duiven en andere vogels - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Onder alle verschijnselen op een hemellichaam, ook op de aarde, zijn er geen zo belangrijk als die, welke zich op de polen voordoen. En vanuit die polen overheersen zij ook in alle andere verschijnselen over de gehele oppervlakte van een hemellichaam.
Hoofdstuk 11: De noordpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] Nu gaan er vanuit het middelpunt der aarde talrijke poriënachtige gangen van de hoofdkrater naar de zes nevenkraters. Deze nemen de grovere delen op, zoals bijvoorbeeld rook, die hier veel materiëler en intensiever is dan aan de noordpool en tevens worden ook de door het proces ontstane neerslag en dampen met grote kracht uitgestoten. Als dit alles in gloeiende toestand de oppervlakte heeft bereikt, dan wordt deze gloeiende massa door de bekende krateropeningen gestadig in noordelijke richting in de zee afgevoerd, waardoor een onophoudelijk koken, bruisen en dampen ontstaat. Opdat deze gloeiende massa's kunnen terugstromen naar de noordpool, hebben deze kraters de reeds eerdergenoemde hoornachtige buiging.
Hoofdstuk 12: De zuidpool - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] De kruising van stralen moet men zich zo voorstellen, dat wanneer je veel van zulke kruisen op elkaar zou hebben gelegd, er vanuit het middelpunt heel veel uitgaande stralen zichtbaar zouden worden. Deze doorlopende stralen neutraliseren de polariteit natuurlijk, en hinderen de andere hen dwars kruisende stralen, zodra zij weer terug zouden willen gaan. Daardoor ontstaat hier mettertijd een glanzende kluwen van licht, die met het voortduren van deze opeenhoping van stralen een soort dichtheid als van een fijne nevel krijgt, waardoor hij steeds zwaarder wordt.
Hoofdstuk 22: De vlieg en het ontstaan van de kometen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Het geschrift van Jakob Lorber -geïnspireerd door het 'innerlijke Woord', de Goddelijke Stem in de geest -vormt juist in de natuurgeestelijke geschriften de voor het gemoed en het verstand zo bevredigende synthese van religie en wetenschap, waarnaar de tegenwoordige mens nu pas langzaam tastend doordringt. Het heeft niet de opgave van de exacte wetenschappen om de gevonden onderzoeksresultaten religieus of filosofisch te verklaren. Maar de vraag omtrent het innerlijk wezen van al deze aan de natuur ontworstelde ontdekkingen verlangt een duidelijke verklaring die alleen maar vanuit de geest kan worden gegeven, daar het juist de geest is, die de hele natuur belevendigt, bezielt, en zich door de zichtbare vormwereld van de natuur aan de mensen openbaart.
Hoofdstuk 1: Inleiding - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[6] De pit van de druif is zo gevormd, dat hij in het midden van de bes als een kind in het moederlichaam groeit en tesamen met de bes rijper wordt. Hierin stijgt door het merg van de wijnrank in een fijner dan spinrag geweven haarvaatje een etherisch vurig sap omhoog, waarmee het binnenste hulsje van de pit wordt gevuld. Dit hulsje is zo klein dat het maar een tienduizendste deel van de grootte van de olieachtige pit inneemt, en dat wordt dus met deze vurige substantie gevuld. Dan wordt het haarvaatje afgesnoerd en vanuit dit buisje vormen zich dan meerdere kleine zijkanalen en deze omgeven, als het ware er omheen gewonden, het hulsje met genoemde olieachtige substantie, die daardoor olieachtig zoet wordt, omdat ze uit de edeler geestelijke substanties werd gevormd, die vroeger al in de lagere plantenwereld was gerijpt.
Hoofdstuk 7: Het evangelie van de wijnstok - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Daar gedurende de korte tijdsperiode van de samensnoeringen de sappen zich over de hele lengte van het buisje hebben verdicht, barsten de sappen er uit op de plaats waar het buisje het zwakst is en dat is onder het samengesnoerde punt. De verdichte vurige sappen verdringen zich dan in liefde ijverend om hun middelpunt. Als de pit nu enigermate de nodige vastheid heeft bereikt en de nog altijd opstijgende sappen slechts op hetzelfde sap stoten en niet meer de warmte van het innerlijke levensvonkje voelen, dan doorbreken deze sappen dit kanaal en omspinnen de pit als een rups haar pop. Tegelijkertijd wordt door de buitenste, grovere kanalen, die in de wijnrank opstijgen, een grotere huls gevormd en dat alles gebeurt natuurlijk door de eenvoudige intelligentie van de in zo'n plant wonende geesten. Als deze grovere huls* (* De bes, druif.) nu een bepaalde vastheid heeft bereikt, barsten de edelere vaten, die de pit omgeven, en vloeien dan in een zoetig, geestelijk sap in deze huls. Daar deze huls oorspronkelijk ook door sappen wordt gevormd, die vanuit haar natuur zuur moeten zijn, omdat de vrucht of liever de schil vast moet worden, komen binnen deze schil aanvankelijk twee soorten sappen samen, namelijk een wrang en een zoet sap; daardoor komt het ook dat een onrijpe bes erg zuur smaakt.
Hoofdstuk 7: Het evangelie van de wijnstok - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[14] Bezie dus ook onze vlieg vanuit dit standpunt! Ze is voor een deel stoffelijk en daar ze leeft, voor het andere deel geestelijk.
Hoofdstuk 25: De vlieg als verzamelaar van licht en leven - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[2] Van de allesoverheersende hoogte van zo'n stamgebergte hangt in natuurlijk opzichtvaak de goede instandhouding van een heel werelddeel af. De verhouding van zulke bergen tot het overige land is als die van een hoofd tegenover een lichaam. AI gaat het leven ook niet alleen van het hoofd uit, toch is dat wel het voornaamste opname orgaan van het natuurlijke leven en het leidt het hele organisme. De bovenste extremiteit van het lichaam verliest men niet zonder het leven erbij in te schieten. Zo zou ook het wegvagen van de Grossglockner weldra een onafzienbaar grote landstreek in de eeuwige winter of op zijn minst in een uitgestrekt meer veranderen. Want zo'n berg neemt geweldige hoeveelheden water vanuit het binnenste der aarde op. Hij houdt dit door zijn geweldige gewicht eronder en Iaat slechts zoveel door de poriën naar buiten komen, dat het land in de wijde omtrek van het benodigde water voorzien kan worden. Het teveel van deze voortdurende uitwaseming van het inwendige water zuigt hij uit de lucht weer naar binnen. Opdat het zich niet te ver van hem zal verwijderen, verandert hij het voortdurend in ijs en sneeuw. Daarom zie je hem maar zelden zonder nevel of wolken.
Hoofdstuk 28: De Grossglockner -Een vader van de bergen - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Zien deze boosaardige verspieders geen tegenstanders, dan verheffen ze zich hoger en hoger en in de tijd van enkele ogenblikken is de hemel boven de zee in dichte stormwolken gehuld, waaruit weldra de hevigste windstoten de zee woelig maken en duizenden bliksemstralen worden dan afgevuurd op die geesten, die de weg ter verbetering ingeslagen hebben. Deze rebelse geesten komen overal slecht terecht en daarom loopt ook deze onderneming altijd slecht voor ze af. Want dan worden met de snelheid van de gedachte vanuit het leger van onze hoofdwachters te land vreedzame geesten uitgezonden. Deze werpen zich dan op de ziedende scharen, slingeren ze gewoonlijk als hagel of hevige regen in zee en bevrijden bij deze gelegenheid de deemoedige geesten uithun onvrijwillige gevangenschap. De bozen, die maar een ondergeschikte rol hebben gespeeld, worden dan snel naar de Noordpool bevorderd; de ergsten echter worden voor zeer lange tijd naar het harde ijs van de Zuidpool verbannen.
Hoofdstuk 33: Weg ter verdeemoediging van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur