22349 resultaten - Pagina 1264 van 1490
... 1252 - 1253 - 1254 - 1255 - 1256 - 1257 - 1258 - 1259 - 1260 - 1261 - 1262 - 1263 - 1264 - 1265 - 1266 - 1267 - 1268 - 1269 - 1270 - 1271 - 1272 - 1273 - 1274 - 1275 - 1276 - 1277 ...
[4] IK zeg: 'Ja, Mijn lieve zoon Martinus, ook dat is een planeet - maar, zoals je ziet, is deze niet een geheel, maar geweldig verbrokkeld! Want behalve deze negen delen die hier zonder enige ordening voor ons rondcirkelen, is er nog een hele massa brokstukken: gedeeltelijk liggen deze verstrooid op andere planeten, voor een deel echter zwerven ze nog in onregelmatige banen in de eindeloze ruimten van de schepping rond. Hier en daar worden ze nu nog, als ze in de buurt komen van een vaste planeet of zelfs van een zon, daardoor aangetrokken en in zekere zin verteerd.Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] Jij vraagt nu bij jezelf: 'Hoe en waarom is zo'n planeet dan verbrokkeld en hoe zag deze planeet er vroeger uit en hoe zijn bewoners?'
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] Maar waarom? - Zie, deze planeet was eens daartoe bestemd, voor wat nu de aarde als bestemming heeft gekregen! Want de eerste gevallen geest had hem uitgekozen met de belofte, dat hij zich daar zou verdeemoedigen en tot Mij zou terugkeren. Deze ster zou daarom ooit een ster van alle heil zijn! Hier wilde hij zich, helemaal terugtrekken en werken, en geen schepsel van deze ster zou ooit door hem in zijn sfeer misleid worden en nog minder andere planeten met hun bewoners!
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[4] Nu weet je, wat voor eigenschap deze planeet heeft en waar hij eigenlijk goed voor is. Nu moet je hier niet aan de concrete planeet denken, die weliswaar ook van dien aard is, maar alleen aan het overeenkomstige beeld hiervan, dat in jouw geest is gelegd. Deze geest bestond eerder dan de hele uiterlijke, materiële schepping, die pas werd gevormd naar datgene, wat reeds lang daarvoor in iedere volmaakte geest aanwezig was. Want vóór alle materie bestond, bestond reeds de geest en alles kwam voort uit de geest, en niet de geest uit de schepping! Daarom is deze planeet, die jij in je hebt, ook heel veel ouder dan de nu werkelijke, materiëleplaneet. En had hij ook maar in de geest van een enkel mens ontbroken, dan had hij ook nooit geschapen kunnen zijn.
Hoofdstuk 45: De wereld van Miron, het geheim van het achtste vertrek – Het geestelijke als grondoorzaak en drager van de gehele schepping - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Vier van de hier dichterbij rondcirkelende stukjes wereld lijken ook wel bevolkt te zijn, omdat ik hierop een heel eigenaardig klein soort gebouwtjes zie. Maar van de volkeren van deze wereldbrokken is niets te bespeuren! Waarschijnlijk zullen dit niet de grootste volkeren van de hemel zijn. Misschien wonen daarop alleen maar een bepaald soort infusiemensen? Hier zweeft juist zo'n stukje wereld langs de drempel van de deur. Ik zie niets behalve de zeer verkommerde struiken en enkele echte miniatuurhuisjes, die evenwel eerder op sierlijke mierenhopen lijken dan op een of ander soort woningen. Niets beweegt of verroert zich daar, behalve het stuk wereld zelf. Zegt U mij Heer, wat dat wel is, ook een of andere planeet of iets anders?'
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[8] Maar hij hield zijn belofte niet, doch oefende zo'n slechte invloed uit binnen de hem toegelaten vrijheid, dat daar geen leven meer kon gedijen. Hij werd daarom in het vuurcentrum van deze planeet verbannen en de bestemming van deze planeet werd meteen aan jouw aarde gegeven.
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[9] Toen deze rijp werd voor mensen en Ik de kiem legde voor de eerste mens, begon de Boze in zijn gevangenis in opstand te komen. Ik had medelijden met hem en Ik liet hem doen, wat hij wilde. En zie, toen liet hij zijn aarde uiteenvallen en viel vanaf daar in de afgrond van jouw aarde en deed op deze aarde toen steeds, wat jou wel bekend is.
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[10] De reden van de verwoesting van deze planeet was derhalve als altijd in alle dingen Mijn mededogen! Want toen de planeet nog heel was en rijk aan machtige volkeren, bezoedelde de draak hun harten. En ze ontbrandden allemaal in de felste heerszucht en zwoeren zichzelf allen een eeuwige oorlog en een wederzijdse totale vernietiging tot op de laatste man.
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Toen baatte een vrij middel niet meer. Daarom moest hier een gericht plaatsvinden. En dat was nu de deling van deze planeet door geweld, bij welke gelegenheid natuurlijk ook vele miljoenen van de reusachtig grote mensen te gronde gingen en voor een deel onder de puinhopen begraven werden, voor het grootste deel echter de onmetelijke ruimte in werden geslingerd. Sommigen van hen vielen zelfs op deze aarde, waar vandaan nog heden ten dage de heidense mythe van de gigantenoorlog stamt.
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Het licht lijkt hier ook een ruimte in te nemen, die totaal onmeetbaar moet zijn. Want waarheen ik ook steeds mijn ogen wend, overal is licht en nog eens licht. Daarbij is het wel uiterst merkwaardig, dat er van deze reusachtige lichtmassa niet meer warmte door de open deur naar buiten komt.
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[12] Deze eerste mensen stierven vervolgens op de kleine resten van deze eens grote planeet geheel uit, omdat zij daar geen voedsel meer vonden. In hun plaats kwamen er toen naar verhouding kleine mensen, die nu nog de kleine planeetjes bewonen en buitengewoon bescheiden wezens zijn en nu overeenkomen met de hoofdharen en de wenkbrauwen in de grote, universele scheppingsmens. Op de achtergrond zie je echter nog de hele planeet, met alles, zoals hij vroeger bestond, behouden voor een grote dag, die eenmaal over de hele oneindigheid zal uitgaan! [13] Nu weet je ook van deze deur, wat je voorlopig moet weten. De rest zal te rechter tijd vanzelf uit jezelf komen en wel uit dit zaadje, dat Ik nu in je hart heb gelegd! Volg Mij daarom naar de tiende deur, waar je weer nieuwe wonderen staan te wachten; zo zij het!'
Hoofdstuk 46: Het negende vertrek met zijn treurig geheim - De verwoeste wereld van de asteroïden en de geschiedenis hiervan - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[5] IK zeg: 'Ja, zo is het; dat is de hiermee overeenkomende zon in jou. Als je ogen meer aan het licht zijn gewend, dan zul je ook andere dingen in dit licht zien. Kijk daarom een poosje onafgewend naar binnen, dan zul je deze rijkdom aan licht al gauw bovenmatig beginnen te prijzen.'
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] BISSCHOP MARTINUS kijkt nu met zijn ogen recht in het licht en probeert te zien, of hij iets anders dan alleen maar licht kan zien. Maar hij ziet nog steeds niets en zegt weer na een poosje: 'Heer Jezus, het zal niet gaan! Mijn ogen bezwijken al gewoonweg en ik zie nog steeds niets dan licht en nog eens licht. Het is wel heel mooi om te zien, maar toch ook wel een beetje saai. Maar dat maakt niets uit; als ik U maar zie, hoef ik eeuwig geen wonderlijke dingen in deze zee van licht te zien rondzwemmen. Maar het is heel merkwaardig: niets dan licht, en wat voor licht!
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[7] Mijn geliefde Jezus, wat is licht toch eigenlijk? Op aarde wisten de geleerden nog op dit moment over wat licht is en de een beweert dit, en de ander dat. Maar tenslotte blijkt toch steeds weer, dat noch de een noch de ander iets weet of begrijpt! Ik heb daarover zoveel gehoord en gelezen, maar uit alles gezien, dat de wereldse geleerden van geen enkel vak weten, wat licht in wezen is. Daarom, als dat met Uw wil overeenkomt, zou U mij wel wat aanwijzingen over het wezen van het licht kunnen geven, omdat wij nu juist bij deze poort van licht vertoeven?'
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] Kortom, als jij bij een of ander ding een groter licht- en glansvermogen ontdekt, kun je daaruit altijd concluderen dat hier ook van een grotere werkzaamheid sprake is; want werkzaamheid is het licht en de glans van alle wezens en van alle dingen. Het gezichtsvermogen van het oog bestaat hierin, dat het deze werkzaamheid kan waarnemen. Is het gezichtsvermogen nog onvolmaakt, dan ziet het alleen maar licht en glans. Is het echter volmaakt, dan ziet het de wezenlijke werkzaamheid zelf - wat jij nu in dit licht ook spoedig zult zien, daar je gezichtsvermogen nu volmaakt wordt.
Hoofdstuk 47: Het geheim van de tiende kamer - Over het wezen van het licht De wonderen van de zonnewereld - Schoonheid als uitdrukking van innerlijke volmaaktheid - Jakob Lorber - Bisschop Martinus