2083 resultaten - Pagina 129 van 139
... 114 - 115 - 116 - 117 - 118 - 119 - 120 - 121 - 122 - 123 - 124 - 125 - 126 - 127 - 128 - 129 - 130 - 131 - 132 - 133 - 134 - 135 - 136 - 137 - 138 - 139
[8] Dit gebeurt opdat de vredesgeesten -aan wie het vrijstaat hun gestalte te vormen -de boze geesten en hun bedoeling aan hun vormen zullen herkennen.Hoofdstuk 34: De weg tot verbetering van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[9] Hier is dus alleen de werking te zien, de werkende geest zelf echter niet. Een nog hoger staande soort van deze geesten, die zich al in de ether bevinden, zien we in de zeldzame verschijning van een fata morgana.
Hoofdstuk 34: De weg tot verbetering van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[12] Dit is dus de derde soort geesten, die zich tesamen met de andere hogere vredesgeesten in rustige ogenblikken in de buurt van hoge gletschers ophouden en -als het nodig is -zich met de snelheid van de gedachte over alle streken van de aarde kunnen uitbreiden. Maar onder de derde soort moet je niet de vormen van de onderste wolkengeesten en ook niet de vredesgeesten zelf verstaan, maar alleen de voor een sterfelijk oog bijna nooit zichtbare ethergeesten, door wie deze rust van de luchtoppervlakte wordt veroorzaakt.
Hoofdstuk 34: De weg tot verbetering van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[13] Maar er zijn nog andere hogere geesten, die in het heelal de werelden en zonnen leiden en tenslotte nóg hogere geesten, die de mensen moeten helpen. Maar voor dezen is weer een andere, grotere plaats bestemd en ze hebben niet direct te maken met de ordening op aarde. Daarom hoeven ze hier ook niet verder besproken te worden. Dus zijn we nu met het geestelijke deel van de Grossglockner en daardoor ook met alle andere bergen ten einde en we zullen ons nu aan het religieuze deel wijden.
Hoofdstuk 34: De weg tot verbetering van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Gelijke dingen trekken elkaar aan. De geest trekt de geest aan, zoals de materie de materie en het vlees het vlees. Als een mens een berg wil bestijgen, dan gaat door dit voornemen een wilsimpuls omhoog in de hoge geestessferen. Daardoor worden de geesten van zo'n voornemen op de hoogte gesteld, dat die mens hun sfeer wil naderen. Nu wordt door de geesten weldra een impuls teruggezonden. De geest die in die mens nog zwak is en slaapt, wordt door de geesten op deze manier geestelijk magnetisch gewekt, weliswaar niet blijvend, maar alleen voor kortere of langere tijd.
Hoofdstuk 35: Hoe de bestijging van een berg de geest opwekt - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[11] De fata morgana 's op zichzelf zijn er daarom, opdat het daardoor voor de in de hoge etherverblijvende ethergeesten gemakkelijker wordt, het geheime doen en laten van de boze geesten in de kloven en ravijnen van de bergen waar te nemen; of ook om van zulke geesten die zich in de gestalte van wolken al in de lucht hebben verheven, de heimelijke bedoelingen met zekerheid vast te kunnen stellen. Je moet niet denken dat de bewegende lucht hen bij het gadeslaan hindert. Ze kunnen met hun oneindig scherpe, grote en diepziende geestenogen de intriges van de boze geesten gemakkelijk waarnemen. De rust van de luchtoppervlakte is slechts een gevolg van de opmerkzaamheid, die de hogere geesten bij zulke gelegenheden tegenover de lagere aan de dag leggen.
Hoofdstuk 34: De weg tot verbetering van de natuurgeesten - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Als dan een mens zulke hoogten werkelijk heeft bestegen, verheugt zijn geest zich dat hij zich onder zijns gelijken bevindt. Daar echter de vrije geesten het inzicht hebben dat zo'n onrijpe geest nog niet kan blijven, verbreken ze dan weer het contact met hem. Dan zinkt de geest terug in zijn slaap en het lichaam gaat zich op zulke hoogten onbehaaglijk voelen. Het gaat spoedig weer naar beneden naar de met hem overeenkomende omgeving.
Hoofdstuk 35: Hoe de bestijging van een berg de geest opwekt - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Als daarom een redelijk mens zijn geest vaak door de hoge geesten Iaat magnetiseren en daarbij het geneesmiddel van de liefde gebruikt, dan zal hij weldra in de geest wedergeboren worden.
Hoofdstuk 35: Hoe de bestijging van een berg de geest opwekt - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[1] Bovendien is een gletscherberg als de Grossglockner een voortdurende liefdeprediker en wijsheidsprofeet. Hoe kan men een berg echter liefde en wijsheid horen prediken? Er bestaat op de hele wereld niets eenvoudigers dan deze tweevoudige stem van de bergen te verstaan. De berg is de woonplaats van de vredesgeesten die daar weldra als de weldadige bemiddelaars optreden, zodra een of andere onenigheid ontstaat. Vanaf het ogenblik dat mensen die eerst hevig met elkaar twistten samen een berg bestijgen, worden hun gemoederen steeds levendiger en wekken daardoor steeds sterker het gevoel van liefde op. Als deze mensen dan de hoogte hebben bereikt is het,gevoel van toegenegenheid bij beiden al zo sterk geworden, dat ze vaak niet meer in staat zijn zich langer onvriendelijk tegenover elkaar te gedragen. Zijn de gemoederen harder, dan maken de geesten het deze twee mensen soms zo moei lijk, dat ze schijnbaar in dodelijk gevaar komen te verkeren. Deze toestand voert dan vaak tot wederzijdse ondersteuning en langdurige vijandschappen worden daardoor vaak plotseling in hechte vriendschap veranderd.
Hoofdstuk 36: De bergen als liefde en wijsheidspredikers - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] Kijk, dat vertellen de bergen je, wel niet in duidelijk voor ieder begrijpelijke woorden, maar des te meer met een influistering die waar te nemen is in het gevoel van de ziel en hierdoor ook in de liefde van de geest. Je kunt het zeker geloven dat zulke gevoelens niet alleen werkingen van de bergen zijn, maar ze stammen van de zalige geesten, die de hoogten omgeven en die vooruit zijn gegaan om voor jullie een blijvende woonplaats te bereiden.
Hoofdstuk 37: De sterking van het gemoed in de bergwereld - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[3] Als hij daar was, was hij ook altijd onzichtbaar omringd door duizenden vrome geesten. Volgens Mijn wil sterkten die hem zo zeer, dat hij na verloop van anderhalf jaar al volkomen het innerlijk gezicht van de geest bezat. Daardoor was het gemakkelijk voor hem om met veel verwante geesten te spreken over datgene wat hem zo na aan het hart lag.
Hoofdstuk 38: De bergen als plaatsen van goddelijke openbaring - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[4] De goede geesten leerden hem, dat zijn wens wel wat onbescheiden was. Ze voegden erbij dat het toch al een grote genade voor hem was, dat Ik hem het oog van de geest had geopend, zodat hij zijn geestelijke broeders kon zien en met hen kon spreken. Maar dit onderricht had weinig resultaat, want hij zei daarop: 'Lieve broeders en vrienden van mijn en uw Heer! Ik kan u voor eens en altijd niets anders zeggen dan: Als ik Hem alleen maar mag zien, kan de hele wereld en de hele hemel mij niets meer schelen. Je mag praten zoveel je wilt, je kunt me nooit van mijn voornemen afbrengen. Want Degene die ik boven alles liefheb, wil en moet ik zien!' Steeds als deze goede geesten deze uitspraak hoorden, prezen ze hem vanwege zijn grote liefde voor Mij. Maar toch bleven ze een tijdlang uit zijn nabijheid, zodat hij niets anders zag dan wat hij met zijn lichamelijke ogen kon zien. Hij geraakte daardoor in de mening, dat zijn verlangen toch misschien zondig was, omdat de geesten hem hadden verlaten.
Hoofdstuk 38: De bergen als plaatsen van goddelijke openbaring - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[5] Op een dag dacht hij er steeds weer aan wat hij nu doen moest: of de raad van de geesten volgen of trouw blijven aan datgene, waartoe zijn gevoel hem zo sterk dreef. Eindelijk toch won het gevoel het van alle geesten en hij zei bij zichzelf: Het zij zo. Ik ben een zondaar zolang ik dit lichaam bezit. Maar wat kan een zondaar doen als zijn geest in hevig verlangen ontvlamt om Diegene te zien die hem schiep om eeuwig te leven? En daarom wil ik mijn eerste voornemen trouw blijven. Mijn liefde voor God zal niet minder worden. Ik kan niet buiten deze liefde!
Hoofdstuk 38: De bergen als plaatsen van goddelijke openbaring - Jakob Lorber - Geheimen der natuur
[8] Diepe en bedekte bronnen waren hun vreemd en niemand dronk water uit een bron, waarin het licht van de zon niet kon binnendringen; want zij wisten en zagen wel, dat zich in zulk water zó lang grove en zelfs boze geesten ophielden, totdat deze door de kracht van het hemelse zonlicht werden uitgedreven.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht
[9] Kijk, in het tot nu toe aangehaalde ligt een diepe waarheid; want het licht van de zon voert, zoals men zich gemakkelijk kan indenken, de meer zuivere geesten met zich mee. Deze geesten hebben de grootste verwantschap met de substantiële delen van de ziel van de mens. Wanneer door de inwerking van zulke zuivere geesten de ziel een zekere krachtige versterking wordt toegediend, dan zal de zo gesterkte ziel een bepaalde in haar lichaam ontstane zwakte gemakkelijk en snel kunnen overwinnen, daar de gezondheid van het lichaam enkel en alleen van een voldoende krachtige ziel afhangt.
Hoofdstuk 2: Algemene beschouwing over de geneeskracht van de zon - Jakob Lorber - De geneeskracht van het zonlicht