22349 resultaten - Pagina 1288 van 1490
... 1276 - 1277 - 1278 - 1279 - 1280 - 1281 - 1282 - 1283 - 1284 - 1285 - 1286 - 1287 - 1288 - 1289 - 1290 - 1291 - 1292 - 1293 - 1294 - 1295 - 1296 - 1297 - 1298 - 1299 - 1300 - 1301 ...
[4] Nu heft het zijn reusachtige, afschuwelijke hoofd op en spert zijn muil zo verschrikkelijk wijd open, alsof het de hele schepping zou willen verslinden. Het begeeft zich, zoals ik nu zie, regelrecht naar de kelk. Nee, als het deze pakt, zal het daarmee maar net een holle kies kunnen vullen.Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Wat zal er nu gebeuren? De twaalf reuzengeesten houden wel hun verschrikkelijk grote zwaarden in de hoogte, maar ze slaan er nog niet op in. Hun ogen zijn vast gericht op de ene afgezant met de Aäronstaf in zijn rechterhand. Deze beduidt nu het monster om zich terug te trekken; doch het monster trekt zich daar niets van aan, maar schuift steeds dichter naar de kelk toe.
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[9] Zie, dit kolossale beest wordt steeds opdringeriger. Nu verheft de ene afgezant zijn staf weer en gebaart het opdringerige beest weer, dat het van de kelk weg moet gaan. Maar dat heeft weinig nut, omdat het beest zich op de wenk met deze staf helemaal niet wil verwijderen.
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[10] Nu doopt de ene de staf in de kelken geeft een teken aan de twaalf machtige geesten, en - O wee, o wee! - deze slaan er nu op in! En zie, zie, dit beest is nu in twaalf stukken geslagen!
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[11] O jee, o jee! Broeder, dat gaat nu woedend en razend tekeer! Wat verschrikkelijk krimpen en kronkelen nu de twaalf afzonderlijke delen! Als afzonderlijke bergen springen ze nu op deze uitgestrekte vlakte rond en wentelen zich steeds dichter naar het afschuwelijke gat.
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[12] Ach, en de kop, o God, o God, dat is afschuwelijk! Ik zeg je, de kop, de kop! Die maakt sprongen tot aan het zichtbare firmament en grijnst wel in zo'n onbeschrijflijke boze woede naar de twaalf geesten, dat deze groten bijna beginnen te huiveren voor de vreselijke aanblik.
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[15] Nee, nee, dit geknars, dit donderen! Vriend en broeder, ik ben er nu gewoonweg sprakeloos van. Werkelijk, om het gruwelijke van dit woeden en razen uit deze poel te beschrijven, zou men de tong van een allervurigste cherubijn moeten hebben. Maar het moet nu maar woeden en razen zoals het wil. Omdat dit verschrikkelijke beest nu eenmaal in veilige, vaste helse bewaring is, ben ik al heel blij. Hieruit zal dit monster toch zeker niet zo gemakkelijk meer tevoorschijn komen!
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[18] Nu zegt deze ene tegen de twaalf: 'Broeders, til de kelk op en draag hem naar de poort van de hel! Zet daar het voetstuk boven deze poort, opdat het opstijgen van het kwaad eindelijk eens een grens gesteld zal worden, zodat het niet gemakkelijk weer de macht zal krijgen om deze arme mensen tot verderf te brengen. Voor het weer tot leven brengen van hen waren alle machten der hemelen in Mij nodig. Doe dit dus!
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[19] Nu tillen de twaalf de kelk op en dragen hem er heel behoedzaam naar toe. Ze zetten het voetstuk precies boven het nog stevig dampende en rokende gat, dat nu dus geen rook meer naar boven kan drijven, omdat het met het voetstuk van de kelk goed hermetisch afgesloten is. Ach, nu ziet het er in deze omgeving al heel wat lieflijker uit. Wat ik nu nog zie, is dat het hele badgezelschap zich weer begint te bewegen in het water van de kelk. Nou, nou, God zij dank, dat deze toch weer tot leven komen!
Hoofdstuk 85: Het naderen van de catastrofe - De oude slang, de twaalf engelen van het oordeel en de afgrond - Heerlijke overwinning en kostelijke beloning - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[1] (BISSCHOP MARTINUS:) 'Maar wat nu de twaalf geesten voor deze Ene een grenzeloos respect hebben, dat is meer dan buitengewoon; want ze knielen allemaal voor Hem neer en aanbidden Hem zelfs letterlijk! Dat zal tenslotte toch niet de Heer Zelf zijn?! Ik krijg alleen Zijn gezicht niet te zien, dat ik wel ken. Als ik het gezicht zou zien, dan zou ik gauw weten, of Hij het Zelf is of iemand anders.
Hoofdstuk 86: De eeuwige, grote held - De heerlijke verlossing - De gelijkenis van zaaien, groeien en oogsten - De grote oogst - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[2] Nu staan de twaalf weer op en buigen diep voor de Ene. Deze reikt nu allen de hand en spreekt tot hen, alhoewel met een enigszins zachte stem, maar toch goed hoorbaar:
Hoofdstuk 86: De eeuwige, grote held - De heerlijke verlossing - De gelijkenis van zaaien, groeien en oogsten - De grote oogst - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] 'Broeders, zie, dat is nu een mooie plaats om te weiden. Ik draag deze lammeren aan jullie over. Weidt ze en mest ze goed voor Mijn stal, opdat ze tot een goede spijs voor Mij worden en Ik vreugde over hen heb in Mijn hart. Til hen nu voorzichtig uit het vat van Mijn zorg en laat hen dan vrij grazen op deze uitgestrekte weiden van Mijn liefde, genade en erbarming. Zo zij het!'
Hoofdstuk 86: De eeuwige, grote held - De heerlijke verlossing - De gelijkenis van zaaien, groeien en oogsten - De grote oogst - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[4] Zie, zie, dat is toch de Heer! Niemand anders immers kan in de hele eeuwig oneindige hemel zo spreken, als deze bode nu heeft gesproken. Zoals deze bode nu gesproken heeft, zo spreekt alleen de Heer! En daarom geloof ik nu vast, dat deze bode de Heer Zelf is. Wat denk jij, broeder, wat dit punt betreft?'
Hoofdstuk 86: De eeuwige, grote held - De heerlijke verlossing - De gelijkenis van zaaien, groeien en oogsten - De grote oogst - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[6] Maar kijk nog een klein poosje naar de voor ons liggende scène, opdat je de volledige verlossing van deze uiterst verwarde kluwen gewaar wordt en de eindeloze liefde en genade van de Heer zult zien. Want aan Hem is niemand gelijk, noch in alle hemelen noch op de planeten en onder deze in de hele oneindigheid. '
Hoofdstuk 86: De eeuwige, grote held - De heerlijke verlossing - De gelijkenis van zaaien, groeien en oogsten - De grote oogst - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[14] De Heer doet hier echter in feite hetzelfde als op aarde. Zie, op de wereld nemen de mensen de graankorrel en strooien deze in de aarde. Dit voorbereidingswerk gebeurde ook hier, toen jij dit hele gezelschap wijze lessen en gedragsregels gaf, bij welk werk ik je zelf ondersteunde. Wij beiden strooiden derhalve de tarwe van God in de voren van hun troebele harten.
Hoofdstuk 86: De eeuwige, grote held - De heerlijke verlossing - De gelijkenis van zaaien, groeien en oogsten - De grote oogst - Jakob Lorber - Bisschop Martinus