22349 resultaten - Pagina 1305 van 1490
... 1293 - 1294 - 1295 - 1296 - 1297 - 1298 - 1299 - 1300 - 1301 - 1302 - 1303 - 1304 - 1305 - 1306 - 1307 - 1308 - 1309 - 1310 - 1311 - 1312 - 1313 - 1314 - 1315 - 1316 - 1317 - 1318 ...
[12] Zie, hoe heerlijk deze bergstreek nu is, hoe majestueus deze lichte rotsen oprijzen in de lichthemel als grote diamantkristallen en hoe ook deze hoogvlakte getooid is met de heerlijkste bloemen van een voor jou zeker onbeschrijflijke pracht, en hoe zacht deze weg zich ook uitstrekt als de meest stralende regenboog. Maar toch is al deze heerlijkheid slechts iets louter armzaligs vergeleken met de harmonie, die je beneden in het dal tegemoet zal komen vanuit een enkele blik van een zonnemens.Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[13] En dan moet je eerst de harmonie van de woorden, die uit de zuivere kelen van deze meer dan heerlijke redenaars en zangers van deze lichtwereld komen, in overweging nemen. Ik zeg je dat je stokstijf zult staan van verwondering en verrukking en je zult nauwelijks durven denken, laat staan spreken of zelfs een uiteenzetting geven aan diegenen, die je alleen al met één blik de mond tot in je maag kunnen snoeren!
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[14] Wil je met deze onbeschrijflijk mooie en verstandige wijze zonnemensen van beiderlei geslacht overweg kunnen, dan moet je uiterlijk een volkomen nuchtere indruk maken. Maar innerlijk moet je heel welwillend zijn ten opzichte van hen, dan zullen ze in jou gauw een burger van de grote hemel zien, aan wie grote macht is verleend en zullen ze je respecteren en liefhebben.
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[15] Maar de liefde is bij hen ook heel anders dan bij ons, kinderen van de Heer. Het is ook wel een soort genegenheid vanuit het hart, maar alleen in zoverre de wijsheid haar niet te niet doet. Want zodra de liefde ook maar een minimum sterker wordt dan haar licht, dan gaat het overheersende deel van de liefde meteen over in een spontaan en hevig oplaaien. Deze oplaaiende liefdesvlam verenigt zich dan meteen met het innerlijk licht van de wijsheid, waar dan weer in plaats van de liefde slechts een versterkte wijsheid tevoorschijn komt, die dan dikwijls kouder is dan de zuidpool van de aarde.
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[16] Daarom is op het punt van de vrouwenliefde, waarop jij zeer gesteld bent geweest, bij deze zonnevrouwen zo goed als niets te beginnen. Vooral de vrouwen zijn hiervoor het allerminst ontvankelijk.
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[17] Zie, broeder, als je deze regels nauwkeurig in acht neemt, dan zul je veel zaligheid aantreffen bij de zonnevolkeren. In het tegenovergestelde geval zul je echter heel erg in verlegenheid worden gebracht, net zoals bij Satana, toen jij haar in die andere gedaante, in het aangezicht van de Heer had willen kussen!'
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[19] JOHANNES zegt: 'O zeker! Zie, jouw huis heeft immers ook grote galerijen, die je nog helemaal niet kent. Ik zeg je, daar bevinden zich heel veel toeschouwers als de Heer zo machtig werkend aanwezig is. Niet alleen ik, maar alle ontelbare hemelburgers hebben deze scène bijgewoond! Jij zult zelfs onder de bewoners van de zon velen aantreffen, die je dat meteen zullen voorhouden, als je je ook maar ergens in zou vergissen.'
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[20] Martinus trekt daarop een verbluft gezicht en zegt na een poosje: 'Dat is een mooie geschiedenis! O, dat ziet er van te voren al bijzonder goed uit! Nee, nu hebben jullie het ook gezien en deze fijnzinnige zonnebewoners ook. O, dat is fraai! Maar nu is ook alles gelijk. De zon heeft me op aarde dikwijls danig laten zweten, dus zal ze me nu des te minder sparen, nu ik zo gelukkig ben in dit geestelijke lichaam haar hoogst eigen bodem te betreden. Vooruit dan maar; ik merk het al van tevoren: dit zal me wat worden!'
Hoofdstuk 129: Martinus' ontmoeting met Petrus en Johannes - Over het wezen van de liefde en de wijsheid bij de zonnemensen - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[9] Omdat het hier uitsluitend zo is, als ik je heb gezegd, hoef je ook helemaal niet naar je voeten te kijken of deze snel of langzaam gaan. Kijk alleen maar naar je gemoedsgesteldheid en naar je inzicht, dan zal de beweging meteen snel genoeg worden. Begrijp je dat?'
Hoofdstuk 131: Afdaling in een zonnevallei - Het zien van de geesten - Voorwaarden voor een snelle of langzame reis in het geestenrijk - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[1] MARTINUS zegt: 'Ja, ja, het lijkt me wel, dat ik het heb begrepen. Maar echt grondig begrijp ik het nog niet. Want ik weet dat de Heer, jij en broeder Petrus evenals Borem zeker het volste inzicht hebben; toch bewegen jullie je niet sneller dan ik en deze hele schare. Hoe is dat dan te begrijpen?'
Hoofdstuk 132: Over het alomtegenwoordig zijn en het overal tegelijkertijd werkzaam zijn van de volmaakte hemel burgers - Martinus' bedenkingen en de weerlegging daarvan door Johannes - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[2] JOHANNES zegt: 'Vriend, onze beweging is alleen maar een schijnbare in jouw ogen, - Deze geschiedt uit liefde tot jou en tot deze hele schare. Maar in feite zijn wij allang overal, waar we moeten en willen zijn!
Hoofdstuk 132: Over het alomtegenwoordig zijn en het overal tegelijkertijd werkzaam zijn van de volmaakte hemel burgers - Martinus' bedenkingen en de weerlegging daarvan door Johannes - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[3] Zie, terwijl ik hier met je spreek, ben ik niet alleen op deze, maar op een ontelbaar aantal zonnen en planeten en handel daar evenals hier in de naam van de Heer en voer met al mijn krachten Zijn heilige wil uit. En wat ik doe, dat doet des te meer de Heer Zelf en Petrus en alle volmaakte hemelburgers. Heb je dat door, vriend, en begrijp je het?'
Hoofdstuk 132: Over het alomtegenwoordig zijn en het overal tegelijkertijd werkzaam zijn van de volmaakte hemel burgers - Martinus' bedenkingen en de weerlegging daarvan door Johannes - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[10] Vriend, denk daar eens een beetje over na, dan zullen wij verder gaan in deze zonnesfeer. Anders zullen wij zeker nog behoorlijk lang werk hebben, tot wij het dal helemaal kunnen bereiken!'
Hoofdstuk 132: Over het alomtegenwoordig zijn en het overal tegelijkertijd werkzaam zijn van de volmaakte hemel burgers - Martinus' bedenkingen en de weerlegging daarvan door Johannes - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[1] MARTINUS zet bij deze uitleg heel grote ogen op en vervalt in diep gepeins. Na een poosje begint hij in zichzelf te stamelen en zegt zacht: 'Hm - ik ben er nog lang niet! O diepte, diepte - grote, reusachtige diepte, - wanneer zal ik je tot op de bodem begrijpen? Ja, ja, zo is het: God is alomtegenwoordig! Hoe kan Hij dat zijn? Hoe is Zijn alomtegenwoordigheid mogelijk, als Hij als Eén - en dezelfde hier is en werkt en spreekt, en ik zie Zijn gestalte als die van een mens?!
Hoofdstuk 133: Martinus' gedachten over de alomtegenwoordigheid van God - Jakob Lorber - Bisschop Martinus
[2] Ja, ja, de zon in duizend en nog eens duizend spiegels is toch een en dezelfde zon, en er bestaat geen tweede zon. Eén zon wordt vanuit alle spiegels weerkaatst. en ook slechts één en dezelfde zon vanuit triljoenen dauwdruppels. Ook maar één zon vanuit triljoenen ogen en deze is werkzaam naargelang de grootte van de spiegel die haar opvangt, de druppel en het oog! Het is buitengewoon merkwaardig, en toch is het zo en kan het niet anders zijn!
Hoofdstuk 133: Martinus' gedachten over de alomtegenwoordigheid van God - Jakob Lorber - Bisschop Martinus