Boeken lezen en zoeken

Tekst:   Boek:Hfs:

22349 resultaten - Pagina 1338 van 1490

...  1326 - 1327 - 1328 - 1329 - 1330 - 1331 - 1332 - 1333 - 1334 - 1335 - 1336 - 1337 - 1338 - 1339 - 1340 - 1341 - 1342 - 1343 - 1344 - 1345 - 1346 - 1347 - 1348 - 1349 - 1350 - 1351  ...
[5] Daarom lijdt er ook niemand armoede op de zon, hoewel deze hoofdgordel buitengewoon dicht bevolkt is. Want ten eerste zijn de mensen immers niet zoveel groter dan vele mensen bij jullie op aarde, en tevens hebben ze een honderd keer kleinere behoefte dan vele kleinere mensen bij jullie; daarom hebben ze dan ook genoeg aan een veel kleiner stuk grond dan de mensen op jullie aarde.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Deze verdeling in een rechtvaardige orde heeft op de zon dan ook het goede gevolg, dat de mensen van deze gordel absoluut niets weten van ruzies om eigendom.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Nu is echter de vraag: Mag een buurman zich verzadigen op de grond van zijn buurman, wanneer hij honger heeft? - Zeker wel; in geval van nood zijn alle uitgedeelde gronden gemeengoed, maar toch wordt het niet toegestaan dat iemand dat lichtvaardig doet. In feite doet niemand ook zoiets. Want alleen abstracte geboden en wetten brengen misdadigers voort. Waar echter de vrijheid van wil zoveel mogelijk in stand wordt gehouden, daar kan deze ook het gemakkelijkst ontwikkeld worden om de algemene orde in stand te houden.
Hoofdstuk 13: De ordening van het bezit en de levensbehoeften van de bewoners van de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Hoe zien de huizen van de zonnebewoners er dus uit, in het bijzonder op de jullie al meer bekende gordel, die in zijn geheel ongeveer even breed is als de afstand van de maan tot jullie aarde? Hoe zien de huizen van deze grote gordel er dus uit? - Lijken ze misschien op jullie aardse woonhuizen? Zijn ze ook in grote aantallen naast elkaar gebouwd, zoals bij jullie in de grote steden? - O nee, dat is daar absoluut nergens het geval. Want ten eerste bestaat er nergens op de hele zon een stad, en ten tweede hebben de huizen een heel andere vorm en inrichting.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Elk van deze dakspanten heeft, al naargelang de doorsnede van de ronding groter of kleiner is, ook relatief grotere of kleinere afmetingen; dat wil zeggen: als de doorsnede van de ronding van het hele huis kleiner is, dan hoeven de dakspanten ook niet zo lang te zijn om elkaar bovenaan in de genoemde vorm te kunnen raken.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Nu zullen jullie vragen: Waarvoor dienen zulke daken eigenlijk op de zon, waar het vast zelden of hier en daar helemaal niet regent? - Deze daken op de huizen moeten echter absoluut niet als bescherming tegen de regen, maar enkel als heel doeltreffende licht- en warmteschermen beschouwd worden. Want hoewel de zonnemensen in staat zijn een voor jullie nauwelijks te begrijpen graad van licht en warmte te verdragen, zijn ze toch grote vrienden van schaduw en een grotere koelte.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Voor het tegenhouden van zowel licht als warmte is geen dak geschikter dan een spits dak, omdat het zowel het licht alsook de daarmee verbonden warmte constant afleidt. Dat dat klopt, kunnen jullie voor jezelf aanschouwelijk maken door een tamelijk lang stuk metaal met een scherpe punt te nemen en de punt daarvan in een vlam te houden. Zodoende zullen jullie je ervan overtuigen dat er op deze manier, ook al is de punt al witgloeiend geworden, in de daarmee verbonden, veel massievere metalen massa nog niets van warmte te voelen is; daarentegen wordt het metaal in het omgekeerde geval of bij een metalen stang met gelijke dikte direct tot aan de achterste punt gloeiend heet.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] De dakbalken worden eveneens rondom met een soort latten betimmerd, die net niet helemaal strak tegen elkaar bevestigd zijn. Over deze latten worden dan een soort spiegelende platen gelegd, die van een soort zonneaarde worden gemaakt, net als jullie dakpannen; ze zien er ongeveer zo uit als wanneer jullie van papier met een schaar halve driehoeken10 zouden knippen en ieder daarvan bovenaan, aan de smalste zijde, haaks ombuigen. Deze dakplaten zijn niet dikker dan karton en zijn ongeveer even buigzaam als een plaat lood bij jullie. Deze platen worden dan met de bovenste haakse ombuiging in de smalle gleuven tussen de latten gestoken en vervolgens met een speciale kit in de gleuven vastgezet.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Hoe zien ze er dan uit? - Stel je een ronding voor van ongeveer vijftig tot honderd klafter in doorsnee. Op deze ronding staan om de twee klafter, in jullie afmetingen, vierkante zuilen, waarvan iedere zuil minstens twintig klafter hoog is en een klafter in doorsnee meet. Bovenaan is op iedere zuil een zitting of kapiteel aangebracht, zoals jullie gewoonlijk zeggen, rond van vorm en met het mooiste draaiwerk versierd. Over de kapitelen zijn massieve dwarsbalken gelegd, die over de hele ronding de zuilen aan de bovenkant met elkaar verbinden. In de buurt van iedere zuil is boven de dwarsbalk een dakspant aangebracht, en alle dakspanten zijn van daar af zodanig schuin gezet, dat ze elkaar helemaal bovenaan raken in de vorm van een vierkant piramide.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[10] Op deze wijze wordt ieder huisdak gedekt en ziet, wanneer het klaar is, buitengewoon schitterend uit. Want deze platen zijn aan de buitenkant veel glanzender wit dan het allerfijnste gepolijste albast bij jullie, waardoor ze dan ook alle stralen weerkaatsen en zelf dus constant onverwarmd blijven.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Tussen iedere twee zuilen bevindt zich een klein rond tuintje, dat voorzien is van de lieflijkste en bekoorlijkste gewassen. De zonnebewoners weten de gewassen zodanig te schikken, dat naar het midden van het tuintje toe steeds hogere komen te staan en men op deze wijze, behalve bij de ingangspoort, de prachtigste bloemenpiramiden ziet, die zo’n verscheidenheid aan bloeiende voortbrengselen hebben dat jullie je daar absoluut geen voorstelling van kunnen maken en het ook niet te beschrijven is, omdat bijna ieder bloemenpiramide met duizenden geheel andere bloemen versierd is dan een voorgaande, evenals ook ieder huis weer andere bloemen heeft.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Tussen ieder twee zuilen, meer naar binnen toe, staat een vierzijdige piramide zoals van een zeer fijne diamant. Deze piramide rust op een voetstuk of, zoals jullie gewoonlijk zeggen, een ‘piedestal’, dat als een ruime bank onder de piramide uitsteekt en altijd een omvang heeft van zes tot acht klafter. Op deze bank plegen de zonnemensen, net als jullie op jullie zetels, zittend uit te rusten. De bank is echter niet van dezelfde stof als jullie zetels, maar ziet er donkergroen, maar desondanks uiterst fijn gepolijst en doorzichtig uit en is net als de rest van de piramide niet hard, maar elastisch.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Nu hebben we dus, natuurlijk als gevolg van jullie zwakke begrippen, een gebrekkige beschrijving van de vorm van een woonhuis voor de mensen daar. Wanneer jullie echter je geestelijke fantasie bij deze beschrijving de vrije teugel laten, zullen jullie nog veel dingen zien, die deze beknopte beschrijving jullie noodgedwongen moest onthouden. Kortom, hier kunnen jullie fantaseren zoveel jullie willen; en bij alle rijkdom van jullie fantasie zijn jullie niet in staat iets verkeerd te zien. Waarom eigenlijk? Omdat jullie met name op het terrein van de gewassen absoluut geen vorm kunnen ontwerpen, die jullie daar op de zon niet in volmaaktere vorm zouden terugvinden. Want de veel geestelijker mensen van de zon omvatten de fantasie van alle op de planeten wondende geesten, op dezelfde manier als het licht van de zon zelf alle planeten omvat. Om deze reden kunnen jullie ook fantaseren zoals jullie willen, en zijn jullie niet in staat met al jullie fantasie een vorm te ontwerpen, die op de zon niet in werkelijkheid aanwezig zou zijn.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] Voor deze piramidezetels zijn ronde, lage pilaren aangebracht, die van boven breder zijn dan van onderen en er uitzien als bij jullie zeer fijn gepolijste robijn. Deze dienen als eettafels.
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[21] Helemaal in het midden bevindt zich een piramide in de vorm van een schildersezel, waarvan de traptreden zich slangvormig omhoog wentelen. Deze piramide heeft onderaan een diameter van tien tot soms vijftien klafter. De omhooggaande trappen zijn volledig voorzien van uiterst kunstig bewerkte balustraden. Bovenaan is de piramide echter niet puntig, maar afgeplat en binnen de balustrade voorzien van enigszins kleinere piramidezetels. Het materiaal van de piramide is licht violet, soms ook rozerood. De balustraden zijn gemaakt van allerlei zeer fijn gepolijste, veelkleurige en doorzichtige stoffen, die alleen op de zon en nergens anders voorkomen Ook deze piramide is evenals al haar onderdelen elastisch. - Waar dient ze eigenlijk voor?
Hoofdstuk 14: De woonhuizen op de middengordel - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
...  1326 - 1327 - 1328 - 1329 - 1330 - 1331 - 1332 - 1333 - 1334 - 1335 - 1336 - 1337 - 1338 - 1339 - 1340 - 1341 - 1342 - 1343 - 1344 - 1345 - 1346 - 1347 - 1348 - 1349 - 1350 - 1351  ...