22349 resultaten - Pagina 1343 van 1490
... 1331 - 1332 - 1333 - 1334 - 1335 - 1336 - 1337 - 1338 - 1339 - 1340 - 1341 - 1342 - 1343 - 1344 - 1345 - 1346 - 1347 - 1348 - 1349 - 1350 - 1351 - 1352 - 1353 - 1354 - 1355 - 1356 ...
[4] Vanaf deze kruisgang loopt vervolgens een zeer brede wenteltrap rond de zuil omhoog naar de hoogste punt van het dak. De galerijen, die rond de zuilen van dit centrale ronde deel lopen, worden eveneens door als regenbogen stralende bogen ondersteund. Maar hier heeft een boog slechts één kleur, en omdat er zeven galerijen zijn, zijn er ter ondersteuning daarvan ook zeven bogen, waarvan elke boog in een andere kleur straalt. En wanneer men zijn blik over alle zeven galerijen laat dwalen, geniet men van de aanblik van een verspreide regenboog.Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[7] Wat de vorm van de middelste zul betreft: deze verheft zich van de grond tot aan het hoogste punt op zo’n manier,, dat het lijkt alsof er een vurige wolkenzuil van de grond tot de hoogste top opschiet. Waar dient deze hoofdzuil eigenlijk voor? - Ten eerste helpt hij het hoge, zware dak dragen, dat is het natuurlijke nut. - Het tweede nut is, dat men via de wenteltrap tot onder de hoogste punt van het dak kan komen en daar ook iets aan het dak kan repareren, wanneer daar eventueel in de loop van de tijd beschadigd zou zijn. - Ten derde hoort hij thuis in deze hoofdschool, om de mensen door het beklimmen ervan eraan te wennen om vanaf verschillende hoogten zonder duizeligheid in de diepte te kijken. Want dat hebben de zonnebewoners erg nodig, met name diegenen, die van plan zijn om naderhand naar de verschillende bouwambten over te stappen. - En tenslotte wordt op de verschillende hoogten ook de wil van de mensen beproefd, om te zien vanaf welke hoogte hij nog in staat is op de grond werkzaam te zijn. Want jullie moeten weten, dat zo’n zuil behoorlijk hoog is en dat die van menige tempel met de hoogste bergen van jullie aarde zou kunnen wedijveren, wanneer hij ook op zeeniveau zou staan.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[8] Deze zuil heeft een heel grote omvang, met name onderaan, waar hij niet zelden een doorsnede van honderd klafter heeft. - Natuurlijk loopt hij van daar tot aan de top van het hoge dak steeds verder taps toe. - Omdat de zuil zo’n grote omvang heeft, kunnen jullie je gemakkelijk voorstellen dat ook de wenteltrappen eromheen heel ruim zijn; ja, met name onderaan zijn ze zo breed, dat er gemakkelijk honderd mensen naast elkaar zo’n trap kunnen beklimmen. - Zo zijn ook de galerijen, waarvan er zeven rond dit centrale ronde deel lopen, buitengewoon ruim. - En even ruim zijn de twee elkaar kruisende gangen, die de middelste galerijen met de hoofdzuil verbinden. Zo’n gang is zo breed, dat daar eveneens meer dan honderd mensen met gemak naast elkaar op een rij zouden kunnen staan.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[9] Waar dienen deze twee kruisende gangen en ook de hele middelste galerij? eigenlijk voor - Kijk, dat is weer iets voor jullie; want dat is de muzikale orkestruimte van zo’n tempel. Op iedere gang bevinden zich zevenenzeventig harpen; op de galerij zijn rondom plaatsen voor de hoofdzangers aangebracht. Op deze galerij en op deze twee gangen wordt voor en na iedere bezigheid de grote God onder begeleiding van de harpen een lofzang gebracht, van welke lofzang dan de hele, wijde tempel majestueus weergalmt.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[12] Alleen de verschillende oefeningen van de wil worden, zoals al eerder is gezegd, op de verschillende hoogten van deze zuil uitgevoerd; maar dat gebeurt ook alleen maar in dit gebedshuis, opdat de wil van ieder mens zich des te meer zal verenigen met de wil van de grote God. Daar horen ook die eerder genoemde oefeningen bij, waardoor de zonnemensen vanaf iedere hoogte zonder duizelig te worden onverschillig in de diepte moeten kunnen kijken en dat ook werkelijk leren te doen.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[14] Kijk, om de mensen in dit opzicht bestand te maken tegen duizeligheid, zou zo’n scholing in het beklimmen van zuilen in ernst uiterst aanbevelenswaardig zijn. Alleen hebben de mensen van deze aarde nog teveel genoegen in deze zeer verderfelijke ziekte. Laten we dus maar weer terugkeren naar die plaats, waar in natuurlijk en geestelijk opzicht heel effectief gezorgd wordt voor het weg houden van die ziekte.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[19] Om deze reden is er buiten de tempel een wijde vlakte, waarop niets anders dan overvloedig groeiend gras met een levendige, vrijwel donkergroene kleur wordt gekweekt.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[20] De buitenste begrenzing van deze vlakte bestaat uit louter fonteinzuilen, waarvan het opspuitende water zowel de vlakten rond de tempel alsook de daarachter liggende, aan alle kanten afdalende grond verfrist.
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[1] Wat het tweede type tempel betreft, die wordt door de zonnebewoners gewoonlijk ook de grote tempel genoemd. Waarom deze tempel die naam draagt zullen jullie in het navolgende wel te weten komen.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[2] Deze tempel is wat de bouw en de veelheid aan zuilen betreft weliswaar niet veel voortreffelijker dan die, welke wij hiervoor hebben leren kennen. Hij zou hier en daar misschien wel duizend, soms ook tweeduizend zuilen groter kunnen zijn dan de eerste. Alleen is deze toevoeging niet voldoende voor de bijnaam ‘grote tempel’.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[3] Al heeft hij ook in werkelijkheid meer zuilen, dan staan deze zuilen ten eerste dichter op elkaar en zijn ook niet zo hoog - waardoor dan ook de ruimte, die zo’n tempel inneemt, niet veel groter is dan die van de vorige tempel. Ook zijn de daken lang niet zo hoog.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[4] Het is dus de vraag, waarom deze tempel ‘de grote’ wordt genoemd. - Dat is omdat in deze tempel absoluut geen andere dienst meer wordt geleerd dan alleen het dienen van de grote God! Dat is dus de oorzaak waarom deze tempel de ‘grote’ wordt genoemd.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[13] Een dergelijke oefening zou ook op aarde helemaal niet slecht zijn, waar de mensen vooral aan duizeligheid lijden; want wanneer een mens ook maar een beetje hoger staat dan een ander, heeft hij er al een afschuw om van boven naar hem beneden te kijken - en hoe hoger iemand komt te staan, des te onverdraaglijker wordt zijn duizelingwekkende hoogheid; soms, en helemaal niet zo zelden, ontaardt deze zo erg, dat menige hoogstaand adellijk persoon zich eerder met tien kanonnen zou willen laten doodschieten dat slechts één keer zo’n effectieve blik naar beneden in de diepte te werpen en zichzelf daar in het eenvoudige jasje van een boer te zien. Is dit misschien teveel gezegd? - O nee! Kijk maar eens naar de edelen: hebben ze niet veel liever dat hun zonen op het slagveld door vijanden in duizend stukken gescheurd en gehakt worden, dan dat zo’n adellijke zoon tegen zijn hoge adellijke ouders zou zeggen: ‘Ik wil liever boer worden dan mijzelf op het open slagveld als veldheer door de vijand te laten doodschieten’?
Hoofdstuk 19: De inwendige inrichting van een tempel van het eenvoudige type. Een tempelorkest - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[5] Wat de inwendige inrichting en ook de uiterlijke omgeving ervan betreft, die zijn op de willekeurige versieringen na hetzelfde als die wij binnen en buiten de vorige tempel hebben leren kennen. Alleen de orkestruimte is in deze tempel nog veel reusachtiger en bestaat uit het dubbele aantal harpen van de vorige tempel. Ook het aantal zangers is groter; dat is evenwel goed te begrijpen, omdat er in zo’n tempel dikwijls vier-, vijf-, zes- tot zevenmaal zoveel leerlingen wonen als in de vorige.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon
[6] Want in zo’n tempel komen de mensen ook dikwijls uit vier tot zeven tempels van het vorige type bij elkaar om daar het allerhoogste onderricht in het dienen van de grote God te ontvangen. Om deze reden ziet het er in zo’n tempel en ook in de wijde omgeving ervan uiterst levendig uit.
Hoofdstuk 20: Een tempel van het hogere type - Jakob Lorber - De natuurlijke zon